ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/1119#
z dnia 30 czerwca 2021 r.
w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany
rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie)#
ustanawia ramy służące osiągnięciu neutralności klimatycznej w Unii Europejskiej (UE) do 2050 r. (tj. zrównoważeniu w całej UE emisji gazów cieplarnianych* i ich pochłaniania uregulowanych unijnym prawem);
stanowi, że oprócz wiążącego celu polegającego na osiągnięciu neutralności klimatycznej do 2050 r. UE powinna następnie dążyć do osiągnięcia ujemnych emisji;
ustanawia wiążący cel UE zakładający ograniczenie unijnych emisji netto gazów cieplarnianych do 2030 r. o co najmniej 55 % (w porównaniu z poziomami z 1990 r.) oraz przewiduje określenie celu klimatycznego na 2040 r. w ciągu sześciu miesięcy od pierwszego globalnego przeglądu przeprowadzonego w ramach porozumienia paryskiego;
Instytucje UE i państwa członkowskie UE wprowadzają wszelkie niezbędne środki, by osiągnąć cele określone w rozporządzeniu, uwzględniając znaczenie sprawiedliwości, solidarności i opłacalności.
Rozporządzenie ustanawia niezależny Europejski Naukowy Komitet Doradczy ds. Zmiany Klimatu. Zarząd Europejskiej Agencji Środowiska wyznacza 15 członków komitetu doradczego na czteroletnią kadencję w wyniku otwartej procedury selekcji. Wybór członków opiera się na takich kryteriach, jak doskonałość naukowa, szeroka wiedza fachowa i doświadczenie zawodowe w dziedzinie nauk o klimacie i środowisku. Piętnastu wyższych rangą ekspertów naukowych jest powoływanych jako osoby prywatne.
Europejskie prawo o klimacie 2021/1119 ma zapobiec negatywnym zmianom środowiska
uwzględnianie najnowszych ustaleń naukowych zawartych w raportach Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) i naukowych danych klimatycznych, w szczególności w odniesieniu do informacji istotnych dla UE;
udzielanie porad naukowych i sporządzanie raportów na temat istniejących i proponowanych środków unijnych;
przyczynianie się do wymiany niezależnej wiedzy naukowej;
określanie działań i możliwości niezbędnych do osiągnięcia unijnych celów klimatycznych;
podnoszenie świadomości na temat zmiany klimatu i jej skutków.
ustanawia organ doradczy ds. klimatu odpowiedzialny za udzielanie właściwym organom krajowym specjalistycznych porad naukowych;
organizuje wielopoziomowy dialog w dziedzinie klimatu i energii, w którym uczestniczą samorządy lokalne, organizacje społeczne, przedsiębiorcy, inwestorzy i inne odpowiednie zainteresowane strony oraz ogół społeczeństwa;
przedkłada Komisji Europejskiej do 1 stycznia 2029 r., a następnie co 10 lat, swoją strategię obejmującą perspektywę 30 lat, w razie potrzeby aktualizowaną co pięć lat.
Rozporządzenie określa następujące pośrednie środki UE, które mają pomóc w osiągnięciu celu s neutralności klimatycznej do 2050 r. #
Ograniczenie emisji netto gazów cieplarnianych w UE do 2030 r. o co najmniej 55 % (w porównaniu z poziomami z 1990 r.). W lipcu 2021 r. Komisja przedłożyła pakiet wniosków ustawodawczych, które ulepszają obowiązujące przepisy UE i zawierają nowe inicjatywy dotyczące wdrażania tego nowego celu. Następnie Komisja będzie monitorować procedury ustawodawcze dotyczące poszczególnych wniosków, aby ocenić, czy pozwolą one osiągnąć nowy cel.
Ograniczenie wkładu pochłaniania netto do maksymalnie 225 mln ton ekwiwalentu CO2, aby zapewnić, że do 2030 r. zostaną podjęte wystarczające działania łagodzące. Aby wzmocnić pochłaniacze* dwutlenku węgla w UE zgodnie z celem, jakim jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 r., rozporządzenie wymaga od UE zwiększenia poziomu netto pochłaniania dwutlenku węgla w 2030 r.
Umożliwienie Komisji przedstawienia wniosku ustawodawczego w sprawie nowego celu klimatycznego na 2040 r. w ciągu sześciu miesięcy od pierwszego globalnego przeglądu przeprowadzonego w ramach porozumienia paryskiego. Do wniosku dołączone zostanie sprawozdanie zawierające przewidywany orientacyjny budżet emisyjny UE na lata 2030–2050.
Zobowiązanie Komisji, aby w terminie sześciu miesięcy od każdego globalnego przeglądu porozumienia paryskiego przedkładała Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z postępów UE i poszczególnych państw członkowskich w osiąganiu celów określonych w rozporządzeniu.
Europejskie prawo o klimacie 2021/1119 ma zapobiec negatywnym zmianom środowiska
Przystosowanie się do zmiany klimatu wymaga, by: #
instytucje UE i państwa członkowskie:
zwiększały zdolność do adaptacji, wzmacniały odporność i zmniejszały podatność na zmianę klimatu,
zapewniały, by strategie dotyczące przystosowania się do zmiany klimatu były spójne, wzajemnie się wspierały, dostarczały dodatkowych korzyści strategiom sektorowym i działały na rzecz lepszej integracji tych środków we wszystkich obszarach polityki, a także koncentrowały się w szczególności na najsłabszych grupach ludności i sektorach;
Komisja przyjęła:
unijną strategię w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu,
wytyczne, w terminie do 30 lipca 2022 r., określające wspólne zasady i praktyki w zakresie identyfikacji i klasyfikacji zagrożeń klimatycznych oraz zarządzania tymi zagrożeniami podczas planowania, opracowywania, realizowania i monitorowania projektów i programów;
państwa członkowskie przyjęły i wdrożyły krajowe strategie i plany przystosowawcze, uwzględniające szczególną podatność konkretnych sektorów, między innymi rolnictwa, oraz systemów wodnych i żywnościowych oraz bezpieczeństwa żywnościowego, a także promowały rozwiązania oparte na zasobach przyrody i ekosystemach.
Ocena postępów unijnych i krajowych wymaga, by Komisja: #
do 30 września 2023 r., a następnie co pięć lat od tej daty oceniała zarówno postępy poczynione przez UE i wszystkie państwa członkowskie w realizacji celu w zakresie neutralności klimatycznej do 2050 r. i przystosowania się do zmiany klimatu, jak i spójność środków unijnych i krajowych z tymi celami; #
oceniała projekty środków lub wniosków ustawodawczych, w tym wniosków budżetowych, pod kątem ich spójności z unijnymi celami klimatycznymi na 2030 r. i 2040 r., a także celami dotyczącymi neutralności klimatycznej do 2050 r.; #
regularnie oceniała odpowiednie środki krajowe i wydawała zalecenia, jeżeli stwierdzi, że środki zastosowane przez państwo członkowskie są niespójne z celem neutralności klimatycznej lub nieadekwatne pod względem zwiększania zdolności adaptacyjnych, wzmacniania odporności lub zmniejszania podatności na zmianę klimatu. #
Europejskie prawo o klimacie 2021/1119 ma zapobiec negatywnym zmianom środowiska
ze wszystkimi grupami społeczeństwa, w tym z obywatelami, partnerami społecznymi i zainteresowanymi stronami, aby umożliwić im podejmowanie działań na rzecz sprawiedliwej i uczciwej społecznie transformacji w kierunku społeczeństwa neutralnego dla klimatu i odpornego na zmianę klimatu;
z sektorami gospodarki, które przygotowują orientacyjne dobrowolne plany działania z myślą o osiągnięciu neutralności klimatycznej.
4 marca 2020 r. Komisja przyjęła swój wniosek ustawodawczy w sprawie Europejskiego prawa o klimacie jako istotnego elementu Europejskiego Zielonego Ładu
Unijne działania mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w opłacalny sposób są już mocno zaawansowane. W latach 1990–2019 emisje gazów cieplarnianych zmniejszyły się o 24 %, podczas gdy w tym samym okresie gospodarka odnotowała wzrost o 60 %. Zasadniczym elementem unijnej polityki klimatycznej jest system handlu emisjami ustanowiony na mocy dyrektywy 2003/87/WE
#
Dodaj komentarz