DYREKTYWA RADY 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. (Dz.U. L 182 z 16.7.1999, s. 1) |
zmieniona przez:
Dziennik Urzędowy | ||||
nr | strona | data | ||
M1 | ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1882/2003 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 29 września 2003 r. | L 284 | 1 | 31.10.2003 |
M2 | ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. | L 311 | 1 | 21.11.2008 |
L 328 | 49 | 10.12.2011 | ||
L 150 | 100 | 14.6.2018 | ||
sprostowana przez:
DYREKTYWA RADY 1999/31/WE
z dnia 26 kwietnia 1999 r.
w sprawie składowania odpadów #
Artykuł 1 Ogólny cel #
1. #
Aby wesprzeć przejście Unii na gospodarkę o obiegu zamkniętym i spełnić wymagania zawarte w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE ( 1 ), w szczególności w jej art. 4 i 12, celem niniejszej dyrektywy jest zapewnienie stopniowego zmniejszania ilości składowanych odpadów, w szczególności odpadów nadających się do recyklingu lub innych procesów odzysku, oraz – przez wprowadzenie wysokich wymagań eksploatacyjnych i technicznych dotyczących odpadów i składowisk – zapewnienie środków, procedur i wytycznych mających zapobiegać, w całym cyklu istnienia składowiska, negatywnemu wpływowi składowania odpadów na środowisko, zwłaszcza w postaci zanieczyszczenia wód powierzchniowych, wód gruntowych, gleby i powietrza, oraz negatywnemu wpływowi na środowisko na świecie, w tym w postaci efektu cieplarnianego, jak również wszelkim wynikającym z tego zagrożeniom dla zdrowia ludzkiego, lub zmniejszać ten wpływ i te zagrożenia.
2. #
W odniesieniu do właściwości technicznych składowisk, niniejsza dyrektywa zawiera dla tych składowisk, dla których zastosowanie ma dyrektywa 96/61/WE, odpowiednie wymagania techniczne w celu uszczegółowienia ogólnych wymagań tej dyrektywy. Odpowiednie wymagania dyrektywy 96/61/WE uważa się za spełnione, jeżeli zostaną spełnione wymagania niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2 Definicje #
Do celów niniejszej dyrektywy:
a) #
zastosowanie mają definicje „odpadów”, „odpadów niebezpiecznych”, „odpadów innych niż niebezpieczne”, „odpadów komunalnych”, „wytwórcy odpadów”, „posiadacza odpadów”, „gospodarowania odpadami”, „selektywnej zbiórki”, „odzysku”, „przygotowania do ponownego użycia”, „recyklingu” i „unieszkodliwiania” określone w art. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE;
e) „odpady obojętne” #
oznaczają odpady, które nie podlegają żadnym poważniejszym fizycznym, chemicznym lub biologicznym transformacjom. Odpady obojętne nie rozpuszczają się, nie palą ani nie wchodzą w żadne inne reakcje chemiczne lub fizyczne, nie ulegają biodegradacji ani nie mają negatywnego wpływu na inną materię, z którą wchodzą w kontakt w sposób, który mógłby spowodować zanieczyszczenie środowiska lub zagrozić ludzkiemu zdrowiu. Całkowita zdolność do wymywania, zawartość substancji zanieczyszczających w odpadach oraz ekotoksyczność odcieku muszą być nieznaczne, w szczególności nie mogą stanowić zagrożenia dla jakości wód powierzchniowych i/lub gruntowych;
f) „składowisko podziemne” #
oznacza stałe miejsce składowania odpadów w głębokim wgłębieniu geologicznym, takim jak kopalnia soli lub potasu;
g) „składowisko odpadów” #
oznacza miejsce przeznaczone do usuwania odpadów na lub w ziemi, uwzględniające:
lecz z wyłączeniem:
h) „obróbka” #
oznacza procesy fizyczne, cieplne, chemiczne lub biologiczne, włącznie z sortowaniem, które zmieniają właściwości odpadów w celu zredukowania ich objętości lub niebezpiecznych właściwości, ułatwiają obchodzenie się z nimi lub pomagają w odzysku;
i) „odciek” #
j) „gaz składowiskowy” #
k) „eluat” #
l) „podmiot zajmujący się składowiskiem” #
m) „odpady ulegające biodegradacji” #
o) „wnioskodawca” #
p) „właściwe władze” #
q) „odpady płynne” #
r) „osada odosobniona” #
Państwa członkowskie mogą zdecydować, że w regionach najbardziej oddalonych w rozumieniu art. 349 Traktatu będą stosować następującą definicję:
„osada odosobniona” #
oznacza osadę:
Artykuł 3 Zakres #
1. #
Państwa Członkowskie stosują niniejszą dyrektywę do każdego składowiska odpadów, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. g).
2. #
Bez uszczerbku dla istniejącego prawodawstwa wspólnotowego, następujące zagadnienia wyłącza się z zakresu niniejszej dyrektywy:
3. #
Gospodarowanie odpadami z położonego na lądzie przemysłu wydobywczego, czyli odpadami pochodzącymi z poszukiwania, wydobywania, w tym z przedprodukcyjnej fazy przygotowawczej, z przetwarzania i magazynowania surowców mineralnych oraz z działalności odkrywkowej, jest wyłączone z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy, jeżeli jest ono objęte zakresem stosowania innych aktów ustawodawczych Unii.
4. #
Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 75/442/EWG, Państwa Członkowskie mogą oświadczyć na własny użytek, że części lub fragmenty art. 6 lit. d), art. 7 lit. i), art. 8 lit. a) pkt iv), art. 10, art. 11 ust. 1 lit. a), b) i c), art. 12 lit. a) i c), pkt 3 i 4 załącznika I (z wyjątkiem pkt 3, poziom 3 i pkt 4) załącznika II oraz pkt 3–5 załącznika III niniejszej dyrektywy nie stosuje się do:
a) #
składowisk odpadów innych niż odpady niebezpieczne oraz odpadów obojętnych o całkowitej pojemności składowiska nieprzekraczającej 15 000 ton lub z rocznym poborem nieprzekraczającym 1 000 ton w przypadku usytuowania na wyspach, gdy jest to jedyne składowisko odpadów na wyspie i gdy jest ono przeznaczone wyłącznie do usuwania odpadów wygenerowanych na wyspie. Gdy wykorzysta się całkowitą pojemność takiego składowiska odpadów, każde nowe miejsce składowania odpadów założone na wyspie musi spełniać wymagania niniejszej dyrektywy;
b) #
składowisk odpadów innych niż odpady niebezpieczne lub odpadów obojętnych w odosobnionych osadach, jeśli miejsce składowania odpadów przeznaczone jest do usuwania odpadów wygenerowanych jedynie przez tę odosobnioną osadę.
Nie później niż w dwa lata od daty ustanowionej w art. 18 ust. 1 Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o wykazie wysp i odosobnionych osad nieobjętych dyrektywą. Komisja opublikuje wykaz wysp i osad odosobnionych.
5. #
Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 75/442/EWG, Państwa Członkowskie mogą oświadczyć na własny użytek, że składowanie podziemne zdefiniowane w art. 2 lit. f) niniejszej dyrektywy może zostać zwolnione z przepisów art. 13 lit. d), pkt 2 z wyjątkiem tiret pierwszego, pkt 3–5 załącznika I i pkt 2, 3 i 5 załącznika III do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 4 Rodzaje składowisk odpadów #
Każde składowisko odpadów zostaje zaklasyfikowane do jednego z następujących rodzajów:
Artykuł 5 Odpady i obróbka niedozwolone na składowiskach odpadów #
1. #
Państwa Członkowskie ustanawiają strategię krajową dotyczącą zmniejszenia ilości odpadów ulegających biodegradacji, które trafiają na składowiska nie później niż dwa lata po dacie ustanowionej w art. 18 ust. 1, i powiadamiają Komisję o tej strategii. Strategia taka powinna obejmować środki mające na celu osiągnięcie celów wymienionych w ust. 2, w szczególności poprzez recykling, kompostowanie, produkcję biogazu i odzyskiwanie materiałów/energii. W ciągu 30 miesięcy od daty ustanowionej w art. 18 ust. 1 Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie przedstawiające zebrane strategie krajowe.
2. #
Strategia ta zapewnia, co następuje:
a) #
nie później niż pięć lat po dacie ustanowionej w art. 18 ust. 1 odpady komunalne ulegające biodegradacji przeznaczone na składowiska muszą zostać zredukowane do 75 % całkowitej ilości (według wagi) odpadów komunalnych ulegających biodegradacji wytworzonych w 1995 r. lub w ostatnim roku przed 1995, dla którego dostępne są standardowe dane Eurostat;
b) #
nie później niż w osiem lat po dacie ustanowionej w art. 18 ust. 1 komunalne odpady ulegające biodegradacji przeznaczone na składowiska muszą zostać zredukowane do 50 % całkowitej ilości (według wagi) komunalnych odpadów ulegających biodegradacji wytworzonych w 1995 r. lub w ostatnim roku przed 1995, dla którego dostępne są standardowe dane Eurostat;
c) #
nie później niż 15 lat po dacie ustanowionej w art. 18 ust. 1 komunalne odpady ulegające biodegradacji przeznaczone na składowiska muszą zostać zredukowane do 35 % całkowitej ilości (według wagi) komunalnych odpadów ulegających biodegradacji wytworzonych w 1995 r. lub w ostatnim roku przed 1995 r., dla którego dostępne są standardowe dane Eurostat.
Państwa Członkowskie, które w 1995 r. lub w ostatnim roku przed 1995 r., dla których dostępne są standardowe dane Eurostat, umieściły więcej niż 80 % swych odpadów komunalnych na składowisku, mogą przesunąć osiągnięcie celów wymienionych w lit. a), b) lub c) o okres nie dłuższy niż cztery lata. Państwa Członkowskie, które zamierzają wykorzystać ten przepis, powiadamiają z wyprzedzeniem Komisję o swej decyzji. Komisja informuje inne Państwa Członkowskie oraz Parlament Europejski o tych decyzjach.
Wprowadzenie w życie przepisów określonych w akapicie poprzednim nie może pod żadnym warunkiem prowadzić do osiągnięcia celu określonego w lit. c) w terminie późniejszym niż w cztery lata po terminie określonym w lit. c).
3. #
Państwa Członkowskie podejmują środki, aby następujące rodzaje odpadów nie zostały przyjęte na składowisko:
a) #
odpady płynne;
b) #
odpady, które w warunkach panujących na składowisku mogą stać się wybuchowe, zagrożone korozją lub utlenianiem, wysoce łatwo palne lub palne, zgodnie z załącznikiem III do dyrektywy 91/689/EWG;
c) #
odpady szpitalne oraz inne odpady kliniczne z jednostek medycznych lub weterynaryjnych, które mają charakter zakaźny zgodnie z definicją (właściwość H9 w załączniku III) w dyrektywie 91/689/EWG oraz odpady zaliczane do kategorii 14 (załącznik I.A) tej dyrektywy;
d) #
całe zużyte opony w dwa lata po terminie ustanowionym w art. 18 ust. 1, z wyłączeniem opon wykorzystywanych jako materiał inżynieryjny, oraz pocięte zużyte opony w pięć lat po terminie ustanowionym w art. 18 ust. 1 (z wyłączeniem w obu przypadkach opon rowerowych oraz opon o średnicy zewnętrznej większej niż 1 400 mm);
e) #
każdy inny rodzaj odpadów, które nie spełniają kryteriów przyjęcia określonych zgodnie z załącznikiem II;
f) #
odpady selektywnie zebrane w celu przygotowania do ponownego użycia lub recyklingu zgodnie z art. 11 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE i art. 22 tej dyrektywy, z wyjątkiem odpadów powstających w wyniku operacji dalszego przetwarzania selektywnie zebranych odpadów, jeżeli składowanie daje w tym przypadku wynik najlepszy dla środowiska zgodnie z art. 4 tej dyrektywy.
3a. #
Państwa członkowskie dążą do zapewnienia, aby począwszy od 2030 r. wszystkie odpady nadające się do poddania recyklingowi lub innemu procesowi odzysku, w szczególności odpady komunalne, nie były przyjmowane na składowisko, z wyjątkiem odpadów, których składowanie daje wynik najlepszy dla środowiska zgodnie z art. 4 dyrektywy 2008/98/WE.
Państwa członkowskie podają informacje o środkach zastosowanych zgodnie z niniejszym ustępem w planach gospodarki odpadami, o których mowa w art. 28 dyrektywy 2008/98/WE, lub w innych dokumentach strategicznych obejmujących całe terytorium danego państwa członkowskiego.
4. #
Rozpuszczanie mieszanki odpadów jedynie w celu spełnienia kryteriów przyjęcia dotyczących odpadów jest zabronione.
5. #
Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zagwarantowania, by do 2035 r. zmniejszyć ilość składowanych odpadów komunalnych do nie więcej niż 10 % całkowitej ilości (według masy) wytwarzanych odpadów komunalnych.
6. #
Państwo członkowskie może przesunąć maksymalnie o pięć lat termin osiągnięcia celu, o którym mowa w ust. 5, pod warunkiem że:
a) #
według danych ze wspólnego kwestionariusza OECD i Eurostatu w tym państwie członkowskim składowano więcej niż 60 % odpadów komunalnych wytworzonych w 2013 r.; oraz
b) #
najpóźniej 24 miesiące przed upływem terminu określonego w ust. 5 niniejszego artykułu powiadomi Komisję, że zamierza przesunąć ten termin i przedłoży plan wdrożenia zgodnie z załącznikiem IV do niniejszej dyrektywy. Plan ten może być połączony z planem przedłożonym zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. b) dyrektywy 2008/98/WE.
7. #
W terminie trzech miesięcy od otrzymania planu wdrożenia przedłożonego zgodnie z ust. 6 lit. b), Komisja może wezwać państwo członkowskie do skorygowania go, jeżeli uzna, że plan ten nie spełnia wymogów określonych w załączniku IV. Dane państwo członkowskie przedkłada zmieniony plan w terminie trzech miesięcy od otrzymania wezwania Komisji.
8. #
W przypadku przesunięcia terminu zgodnie z ust. 6, państwo członkowskie wprowadza niezbędne środki mające na celu zmniejszenie do 2035 r. ilości składowanych odpadów komunalnych do nie więcej niż 25 % łącznej ilości wytwarzanych odpadów komunalnych (według masy).
9. #
Do dnia 31 grudnia 2024 r. Komisja dokona przeglądu wartości celu określonego w ust. 5 z myślą o utrzymaniu jej lub, w stosownym przypadku, jej obniżeniu, z myślą o rozważeniu wprowadzenia celu ilościowego dotyczącego składowania w przeliczeniu na mieszkańca oraz z myślą o wprowadzeniu ograniczeń w składowaniu odpadów innych niż niebezpieczne niebędących odpadami komunalnymi. W tym celu Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, w odpowiednim przypadku wraz z wnioskiem ustawodawczym.
Artykuł 5a Zasady obliczania stopnia osiągnięcia celów #
1. #
Aby obliczyć, czy cele określone w art. 5 ust. 5 i 6 zostały osiągnięte:
a) #
państwa członkowskie obliczają masę odpadów komunalnych wytworzonych i skierowanych do składowania w danym roku kalendarzowym;
b) #
masę odpadów powstałych w wyniku operacji przetwarzania poprzedzających recykling lub inny proces odzysku odpadów komunalnych, np. sortowania lub mechaniczno-biologicznego przetwarzania, a następnie składowanych, zalicza się do masy odpadów komunalnych zgłaszanych jako składowane;
c) #
masę odpadów komunalnych wprowadzanych do operacji unieszkodliwiania przez spalanie oraz masę odpadów wytworzonych w operacjach stabilizacji biodegradowalnej frakcji odpadów komunalnych w celu jej składowania zalicza się do odpadów zgłaszanych jako składowane;
d) #
masę odpadów powstałych podczas recyklingu lub innych procesów odzysku odpadów komunalnych, które są następnie składowane, nie zalicza się do masy odpadów komunalnych zgłaszanych jako składowane.
2. #
Państwa członkowskie tworzą skuteczny system kontroli jakości i możliwości śledzenia składowanych odpadów komunalnych, aby zapewnić spełnienie warunków określonych w ust. 1 niniejszego artykułu. Państwa członkowskie mogą wykorzystać do tego celu system wprowadzony zgodnie z art. 11a ust. 3 dyrektywy 2008/98/WE.
3. #
Jeżeli odpady komunalne są przemieszczane do innego państwa członkowskiego lub wywożone z Unii w celu składowania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 2 ), są zaliczane do ilości odpadów składowanych, zgodnie z ust. 1, przez państwo członkowskie, w którym zostały zebrane.
4. #
W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania niniejszego artykułu Komisja przyjmie do dnia 31 marca 2019 r. akty wykonawcze określające zasady obliczania, weryfikacji i zgłaszania danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2.
Artykuł 5b Sprawozdanie systemu wczesnego ostrzegania #
1. #
Komisja, we współpracy z Europejską Agencją Środowiska, sporządza sprawozdanie z postępów w osiąganiu celów określonych w art. 5 ust. 5 i 6 najpóźniej trzy lata przed każdym terminem określonym w tych przepisach.
2. #
Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, zawierają następujące elementy:
a) #
oszacowanie stopnia osiągnięcia celów przez każde państwo członkowskie;
b) #
wykaz państw członkowskich, w przypadku których istnieje ryzyko nieosiągnięcia tych celów w wyznaczonych terminach, wraz z właściwymi zaleceniami dla tych państw członkowskich;
c) #
przykłady najlepszych praktyk stosowanych w całej Unii, mogące być wskazówką w dążeniu do osiągnięcia tych celów.
Artykuł 5c #
i
Komisja organizuje regularną wymianę informacji i najlepszych praktyk między państwami członkowskimi, w tym, w stosownych przypadkach, z udziałem organów regionalnych i lokalnych, dotyczącą praktycznego wdrażania wymogów niniejszej dyrektywy.
Artykuł 6 Odpady przyjmowane na różnych rodzajach składowisk #
Państwa Członkowskie podejmą środki, aby zapewnić, że:
a) #
składowane są jedynie odpady, które zostały poddane obróbce. Przepisy te nie mają zastosowania do odpadów obojętnych, w przypadku których obróbka nie jest technicznie możliwa ani też do innych rodzajów odpadów, których obróbka nie powoduje lepszego wypełniania przepisów niniejszej dyrektywy, określonych w art. 1, w zakresie redukcji ilości odpadów lub zagrożenia ludzkiego zdrowia lub środowiska.
Państwa członkowskie zapewniają, aby środki podjęte zgodnie z niniejszą literą nie zagrażały osiąganiu celów dyrektywy 2008/98/WE, w szczególności dotyczących hierarchii postępowania z odpadami i intensyfikacji działań w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu, określonych w art. 11 tej dyrektywy;
b) #
jedynie odpady niebezpieczne, które spełniają warunki wymienione zgodnie z załącznikiem II, przeznaczone są na składowisko odpadów niebezpiecznych;
c) #
składowisko odpadów innych niż odpady niebezpieczne może być wykorzystane do składowania:
i) #
odpadów komunalnych;
ii) #
odpadów innych niż odpady niebezpieczne, pochodzących z każdego innego źródła i spełniających kryteria przyjęcia odpadów na składowisko odpadów innych niż odpady niebezpieczne, wymienionych zgodnie z załącznikiem II;
iii) #
stałych, niewchodzących w reakcje odpadów niebezpiecznych (np. zestalonych, zeszklonych), których skłonność do wymywania jest podobna do tej, jaką charakteryzują się odpady inne niż odpady niebezpieczne, określone w pkt ii), i które spełniają odpowiednie kryteria przyjęcia, wymienione zgodnie z załącznikiem II. Odpady niebezpieczne nie są składowane w miejscach przeznaczonych dla odpadów innych niż odpady niebezpieczne, ulegających biodegradacji,
d) #
składowiska odpadów obojętnych przeznaczone są wyłącznie na odpady obojętne.
Artykuł 7 Wniosek o udzielenie zezwolenia #
Państwa Członkowskie podejmują środki, aby wniosek o udzielenie zezwolenia na utworzenie składowiska odpadów obowiązkowo zawierał przynajmniej dane szczegółowe dotyczące następujących kwestii:
a) #
tożsamości wnioskodawcy oraz podmiotu zajmującego się składowiskiem, gdy są to różne podmioty;
b) #
opisu typów i całkowitej ilości odpadów przeznaczonych do składowania;
c) #
proponowanej pojemności składowiska;
d) #
opisu miejsca wraz z opisem hydrogeologicznym i geologicznym;
e) #
proponowanych metod zapobiegania i ograniczania zanieczyszczenia;
f) #
proponowanego planu działania, nadzoru i kontroli;
g) #
proponowanego planu procedur zamknięcia i poeksploatacyjnego nadzoru;
h) #
jeśli zgodnie z dyrektywą Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko ( 3 ) wymagana jest ocena wpływu, informacji dostarczonej przez wykonawcę, zgodnie z art. 5 niniejszej dyrektywy;
i) #
zabezpieczenia finansowego ze strony wnioskodawcy lub innego równoważnego zabezpieczenia, zgodnie z wymaganiami art. 8 lit. a) pkt iv) niniejszej dyrektywy.
Po uzyskaniu zezwolenia informację o tym fakcie udostępnia się właściwym władzom statystycznym krajowym i wspólnotowym, jeśli poproszą one o te informacje do celów statystycznych.
Artykuł 8 Warunki udzielenia zezwolenia #
Państwa Członkowskie podejmują środki, aby:
a) #
właściwe władze nie wydawały zezwolenia na utworzenie składowiska, jeżeli nie posiadają pewności w następujących sprawach:
i) #
bez uszczerbku dla art. 3 ust. 4 i 5, projekt dotyczący składowiska spełnia wszystkie wymagania niniejszej dyrektywy z uwzględnieniem załączników;
ii) #
zarządzanie składowiskiem odpadów znajduje się w rękach osoby fizycznej, która posiada formalne kompetencje do prowadzenia składowiska; zapewniono profesjonalny i techniczny rozwój oraz kształcenie podmiotów zajmujących się składowiskiem i personelu;
iii) #
składowisko odpadów jest obsługiwane w taki sposób, że podjęto konieczne środki zapobiegające wypadkom i ograniczające ich konsekwencje;
iv) #
odpowiednie zabezpieczenia w formie zabezpieczenia finansowego lub jego odpowiednika na podstawie procedur, o których zadecydują Państwa Członkowskie, zostały lub zostaną przez wnioskodawcę złożone przed rozpoczęciem operacji składowania w celu zapewnienia, że warunki (włącznie z przepisami dotyczącymi okresu poeksploatacyjnego nadzoru), wynikające z zezwolenia wydanego zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, zostaną wypełnione oraz że procedura zamknięcia, wymagana przez art. 13, jest przestrzegana. Zabezpieczenie to lub jego odpowiednik obowiązują tak długo, jak wymagają tego działania utrzymania i poeksploatacyjnego nadzoru nad składowiskiem, zgodnie z art. 13 lit. d). Państwa Członkowskie mogą oświadczyć na swój własny użytek, że punkt ten nie odnosi się do składowisk odpadów obojętnych;
b) #
projekt dotyczący składowiska odpadów jest zgodny z odpowiednim planem zarządzania odpadami lub planami określonymi w art. 7 dyrektywy 75/442/EWG;
c) #
przed rozpoczęciem działań składowania właściwe władze przeprowadzają kontrolę składowiska w celu upewnienia się, że jest ono zgodne z odpowiednimi warunkami zezwolenia. Nie zmniejsza to w żaden sposób odpowiedzialności podmiotu zajmującego się składowiskiem, zgodnie z warunkami zezwolenia.
Artykuł 9 Treść zezwolenia #
Określając i uzupełniając przepisy określone w art. 9 dyrektywy 75/442/EWG i art. 9 dyrektywy 96/61/WE, zezwolenie dotyczące składowiska odpadów zawiera przynajmniej następujące informacje:
a) #
rodzaj składowiska odpadów;
b) #
wykaz określonych typów odpadów oraz całkowitą ilość odpadów, które mogą być umieszczone na składowisku;
c) #
wymagania dotyczące przygotowania składowiska, operacji składowania oraz procedur nadzoru i kontroli z uwzględnieniem planów awaryjnych (załącznik III pkt 4.B) oraz tymczasowych wymagań dotyczących operacji zamknięcia i poeksploatacyjnego nadzoru;
d) #
obowiązek wnioskodawcy dotyczący składania właściwym władzom przynajmniej raz w roku sprawozdania w sprawie rodzajów i ilości składowanych odpadów oraz wyników programu nadzoru, zgodnie z wymaganiami art. 12 i 13 i załącznika III.
Artykuł 10 Koszt składowania odpadów #
Państwa Członkowskie podejmują środki mające na celu zapewnienie, że wszystkie koszty związane z ustanowieniem i działalnością składowiska odpadów, o ile to możliwe, wraz z kosztem zabezpieczenia finansowego lub jego odpowiednika określonego w art. 8 lit. a) pkt iv) oraz szacunkowe koszty zamknięcia i poeksploatacyjnego nadzoru nad składowiskiem przez okres co najmniej 30 lat, zostały uwzględnione w cenie, którą będzie pobierał podmiot zajmujący się składowiskiem za składowanie w tym miejscu jakichkolwiek odpadów. Z zastrzeżeniem wymagań dyrektywy Rady 90/313/EWG z dnia 7 czerwca 1990 r. w sprawie swobody dostępu do informacji o środowisku ( 4 ), Państwa Członkowskie zapewniają przejrzystość w zbieraniu i wykorzystywaniu wszelkich informacji dotyczących kosztów.
Artykuł 11 Procedury przyjmowania odpadów #
1. #
Państwa Członkowskie podejmują środki, aby przed przyjęciem odpadów na składowisko:
a) #
pod warunkiem że rodzaj odpadów pozostaje bez zmian przed albo w czasie dostawy lub w czasie pierwszej dostawy z serii, właściciel lub podmiot zajmujący się składowiskiem jest w stanie wykazać poprzez odpowiednią dokumentację, że odpady takie mogą zostać przyjęte na składowisko zgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu oraz że spełniają one kryteria przyjęcia określone w załączniku II;
b) #
następujące procedury przyjęcia są przestrzegane przez podmiot zajmujący się składowiskiem:
c) #
podmiot zajmujący się składowiskiem odpadów każdorazowo wystawia pisemne pokwitowanie odbioru każdej wysyłki przyjętej na składowisko;
d) #
bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia (EWG) nr 259/93, jeżeli odpady nie zostaną przyjęte na składowisko, podmiot zajmujący się składowiskiem bezzwłocznie zawiadamia o tym fakcie właściwe władze.
2. #
W przypadku składowisk odpadów, które zostały zwolnione z przepisów niniejszej dyrektywy na mocy art. 3 ust. 4 i 5, Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki, aby zapewnić:
Artykuł 12 Procedury kontroli i nadzoru w fazie eksploatacyjnej #
Państwa Członkowskie podejmują środki, aby procedury kontrolowania i nadzoru spełniały co najmniej następujące warunki:
a) #
podmiot zajmujący się składowiskiem odpadów przeprowadza w fazie eksploatacyjnej program kontroli i nadzoru, zgodnie z załącznikiem III;
b) #
podmiot zajmujący się składowiskiem zawiadamia właściwe władze o wszystkich znaczących negatywnych skutkach dla środowiska, ujawnionych w czasie procedur kontroli i nadzoru, oraz działa zgodnie z decyzją tych władz w sprawie rodzaju i granic czasowych środków korygujących, które należy przedsięwziąć. Środki takie podejmuje się na koszt podmiotu zajmującego się składowiskiem.
W celu potwierdzenia zgodności z warunkami uzyskania zezwolenia oraz zwiększania wiedzy na temat odpadów na składowiskach z częstotliwością ustaloną przez właściwe władze, nie rzadziej jednak niż raz w roku, podmiot zajmujący się składowiskiem przedstawia na podstawie zebranych danych sprawozdanie dotyczące kompletu wyników nadzoru;
c) #
kontrola jakości operacji analitycznych procedur kontroli i nadzoru i/lub analiz określonych w art. 11 ust. 1 lit. b) przeprowadzana jest przez właściwe laboratoria.
Artykuł 13 Procedury zamknięcia i poeksploatacyjnego nadzoru #
Państwa Członkowskie podejmują środki, aby, gdzie stosowne, zgodnie z zezwoleniem:
a) #
b) #
składowisko odpadów lub jego część może być uznane za całkowicie zamknięte po tym, jak właściwe władze przeprowadzą ostateczną kontrolę składowiska, ocenią wszystkie sprawozdania złożone przez podmiot zajmujący się składowiskiem oraz zgłoszą podmiotowi zajmującemu się składowiskiem zgodę na zamknięcie. W żaden sposób nie ogranicza to odpowiedzialności podmiotu zajmującego się składowiskiem, zgodnie z warunkami zezwolenia;
c) #
gdy składowisko zostanie ostatecznie zamknięte, podmiot zajmujący się składowiskiem odpowiedzialny jest za jego utrzymanie, nadzór i kontrolę w fazie późniejszej ochrony przez okres tak długi, jak wymaga się tego decyzją właściwych władz, biorąc pod uwagę okres, w którym składowisko może stanowić zagrożenie.
Podmiot zajmujący się składowiskiem zawiadamia właściwe władze o wszelkich negatywnych skutkach dla środowiska ujawnionych w wyniku procedury kontrolnej oraz działa zgodnie z decyzją właściwych władz w sprawie rodzaju i ram czasowych środków korygujących, które należy przedsięwziąć;
d) #
tak długo, jak właściwe władze uznają, że składowisko odpadów może stanowić zagrożenie dla środowiska i bez uszczerbku dla ustawodawstwa wspólnotowego lub krajowego dotyczącego odpowiedzialności prawnej przechowującego odpady, podmiot zajmujący się składowiskiem odpadów jest odpowiedzialny za nadzór i analizę gazów składowiskowych oraz odcieku ze składowiska, a także wymagań dotyczących wód gruntowych w okolicy składowiska, zgodnie z załącznikiem III.
Artykuł 14 Istniejące składowiska odpadów #
Państwa Członkowskie podejmują środki, aby składowiska odpadów, które posiadają zezwolenia lub które już działają w czasie transpozycji niniejszej dyrektywy, nie mogły kontynuować działań, jeżeli nie zostaną podjęte tak szybko, jak to możliwe, lecz nie później niż w ciągu ośmiu lat od daty ustanowionej w art. 18 ust. 1, środki wymienione poniżej:
a) #
w ciągu jednego roku od daty ustanowionej w art. 18 ust. 1 podmiot zajmujący się składowiskiem przygotowuje i przedstawia właściwym władzom w celu zatwierdzenia plan zagospodarowania składowiska, włącznie z elementami wymienionymi w art. 8, oraz wszelkie środki korygujące, które zdaniem podmiotu zajmującego się składowiskiem będą potrzebne do spełnienia wymagań niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem wymagań określonych w pkt 1 załącznika I;
b) #
po przedstawieniu planu zagospodarowania właściwe władze podejmują ostateczną decyzję w sprawie dalszego działania składowiska odpadów na podstawie wymienionego planu zagospodarowania oraz niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki mające na celu, zgodnie z art. 7 lit. g) i art. 13, zamknięcie jak najszybciej składowisk, które nie uzyskały, zgodnie z art. 8, zezwolenia na kontynuację działania;
c) #
na podstawie zatwierdzonego planu zagospodarowania składowiska odpadów właściwe władze zatwierdzają niezbędne prace i wyznaczają okres przejściowy na zakończenie realizacji planu. Każde istniejące składowisko odpadów spełnia wymagania niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem wymagań wymienionych w załączniku I, pkt 1, w ciągu ośmiu lat od daty ustanowionej w art. 18 ust. 1;
d) #
Artykuł 15 Sprawozdawczość #
1. #
Państwa członkowskie zgłaszają Komisji dane dotyczące wdrażania art. 5 ust. 2, 5 i 6 za każdy rok kalendarzowy.
Państwa członkowskie zgłaszają te dane drogą elektroniczną w terminie 18 miesięcy od zakończenia roku sprawozdawczego, którego dotyczą zebrane dane. Dane są zgłaszane w formacie określonym przez Komisję zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu.
Pierwszy okres sprawozdawczy dotyczący wdrożenia art. 5 ust. 5 i 6 rozpoczyna się w pierwszym pełnym roku kalendarzowym po przyjęciu aktu wykonawczego określającego format zgłaszania danych zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu, i obejmuje ono dane za ten okres sprawozdawczy.
2. #
Państwa członkowskie zgłaszają dane dotyczące wdrożenia art. 5 ust. 2 do dnia 1 stycznia 2025 r.
3. #
Do danych zgłaszanych zgodnie z niniejszym artykułem państwa członkowskie dołączają sprawozdanie z kontroli jakości.
4. #
Komisja dokonuje przeglądu danych zgłoszonych zgodnie z niniejszym artykułem i publikuje sprawozdanie dotyczące wyników tego przeglądu. Sprawozdanie to obejmuje ocenę organizacji gromadzenia danych, źródeł danych i metodyki stosowanej przez państwa członkowskie, jak również kompletności, rzetelności, aktualności oraz spójności tych danych. Ocena może zawierać konkretne zalecenia dotyczące usprawnień. Sprawozdanie to jest sporządzane po pierwszym zgłoszeniu danych przez państwa członkowskie, a następnie co cztery lata.
5. #
Do dnia 31 marca 2019 r. Komisja przyjmie akty wykonawcze określające format zgłaszania danych zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2.
Artykuł 15a Instrumenty wspierające przechodzenie na gospodarkę o obiegu zamkniętym #
Aby przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w niniejszej dyrektywie, państwa członkowskie wykorzystują instrumenty ekonomiczne i inne środki zachęcające do stosowania hierarchii postępowania z odpadami. Takie instrumenty i środki mogą obejmować instrumenty i środki wskazane w załączniku IVa do dyrektywy 2008/98/WE lub inne odpowiednie instrumenty i środki.
Artykuł 15b Ustalanie wskaźnika przepuszczalności składowisk #
Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia metody ustalania wskaźnika przepuszczalności składowisk na zewnątrz i dla całego obszaru składowiska. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2.
Artykuł 15c Norma europejska pobierania próbek odpadów #
Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu opracowania normy pobierania próbek odpadów. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2. Do czasu przyjęcia tych aktów wykonawczych, państwa członkowskie mogą stosować normy i procedury krajowe.
Artykuł 16 Przegląd załączników #
Komisja prowadzi przeglądy załączników i, w razie potrzeby, przedstawia odpowiednie wnioski ustawodawcze.
Artykuł 17 Procedura komitetowa #
1. #
Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art. 39 dyrektywy 2008/98/WE. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ( 6 ).
2. #
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
W przypadku gdy komitet nie wyda opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Artykuł 18 Transpozycja #
1. #
Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż w ciągu dwóch lat po jej wejściu w życie i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
2. #
Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Artykuł 19 Wejście w życie #
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Artykuł 20 Adresaci #
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I OGÓLNE WYMAGANIA DLA WSZYSTKICH RODZAJÓW SKŁADOWISK ODPADÓW #
1. Lokalizacja #
1.1. # | Lokalizacja składowiska odpadów musi uwzględniać wymagania odnoszące się do: a) odległości granicy składowiska od obszarów mieszkalnych i rekreacyjnych, dróg wodnych, zbiorników wodnych oraz innych obszarów rolniczych lub miejskich; b) istnienia w okolicy wód gruntowych, wód przybrzeżnych lub stref ochronnych; c) warunków geologicznych i hydrogeologicznych w okolicy; d) ryzyka zalania, osiadania gleby, osuwania lub lawiny na danym terenie; e) ochrony przyrody lub dziedzictwa kulturalnego w okolicy. |
1.2. # | Utworzenie składowiska odpadów jest możliwe tylko w przypadku, gdy właściwości danego terenu odnoszące się do powyższych wymagań lub środków korygujących, które mają zostać podjęte, wskazują, że nie stanowi ono poważnego zagrożenia dla środowiska. |
2. Kontrola wód i zarządzanie odciekiem ze składowiska odpadów #
W odniesieniu do właściwości składowiska i warunków meteorologicznych podejmuje się właściwe środki w celu:
Powyższe przepisy nie muszą być stosowane do składowisk odpadów obojętnych.
3. Ochrona gleby i wody #
3.1. # | Składowisko odpadów musi być zlokalizowane i zaprojektowane w sposób, który zapewnia spełnienie warunków niezbędnych do zapobiegania zanieczyszczeniu gleby, wód gruntowych lub powierzchniowych i zapewnienia efektywnego zbierania odcieku ze składowiska, gdy jest to wymagane zgodnie z sekcją 2. Ochrona gleby, wód gruntowych i powierzchniowych ma być osiągnięta poprzez połączenie bariery geologicznej i materiału wyściełającego dno składowiska w trakcie działania/etapu aktywnego oraz poprzez połączenie bariery geologicznej i materiału wyściełającego powierzchnię składowiska podczas etapu pasywnego/po zamknięciu. |
3.2. # | Bariera geologiczna zależy od warunków geologicznych i hydrogeologicznych pod powierzchnią i w okolicy składowiska odpadów i zapewnia wystarczającą zdolność osłabiającą, tak aby zapobiec potencjalnemu ryzyku dla gleby i wód gruntowych. Podłoże i obrzeża składowiska odpadów składają się z warstwy mineralnej, która spełnia wymogi przepuszczalności i miąższości, co w przypadku ochrony gleby, wód gruntowych i powierzchniowych daje efekt łączny równy przynajmniej efektowi następujących wymagań: — składowisko odpadów niebezpiecznych dla środowiska: K ≤ 1,0 x 10-9 m/s; miąższość ≥ 5 m, — składowisko odpadów niestanowiących zagrożenia dla środowiska: K ≤ 1,0 x 10-9 m/s; miąższość ≥ 1 m, — składowisko odpadów obojętnych: K ≤ 1,0 x 10-7 m/s; miąższość ≥ 1 m, m/s: metry na sekundę. Jeśli bariera geologiczna nie spełnia w sposób naturalny powyższych warunków, może zostać uzupełniona sztucznie i wzmocniona innymi sposobami, które zapewniają równoważną ochronę. Sztucznie stworzona bariera geologiczna nie powinna być cieńsza niż 0,5 metra. |
3.3. # | W celu zapewnienia, że gromadzenie się odcieku w podłożu składowiska odpadów jest ograniczone do minimum, oprócz opisanej powyżej bariery geologicznej musi zostać uwzględniony system gromadzenia odcieku i uszczelniania, zgodnie z następującymi zasadami: Zbieranie odcieku i uszczelnianie dna
Państwa Członkowskie mogą ustanowić ogólne lub szczególne wymagania dotyczące składowisk dla odpadów obojętnych i właściwości powyższych środków technicznych. Jeżeli właściwe władze po rozważeniu potencjalnego zagrożenia dla środowiska stwierdzają, że konieczne jest zapobieganie utworzeniu się odcieku ze składowiska odpadów, mogą zalecić uszczelnianie materiałem wyściełającym powierzchnię składowiska. Zalecenia dotyczące takiego uszczelniania są następujące:
|
3.4. # | Jeżeli na podstawie oceny ryzyka dla środowiska, w szczególności uwzględniając dyrektywę 80/68/EWG ( 7 ), właściwe władze, zgodnie z sekcją 2 („Kontrola wód i zarządzanie odciekiem ze składowiska odpadów”) zdecydowały, że zbieranie i obróbka odcieku nie są konieczne, lub ustalono, że składowisko nie stanowi potencjalnego zagrożenia dla gleby, wód gruntowych lub powierzchniowych, wymagania ppkt 3.2 i 3.3 powyżej mogą zostać odpowiednio zredukowane. W przypadku składowisk odpadów obojętnych wymagania te mogą zostać dostosowane w ustawodawstwie krajowym. |
4. Kontrola gazu #
4.1. # | Podejmuje się właściwe środki w celu kontroli nagromadzenia i przemieszczania się gazu składowiskowego (załącznik III). |
4.2. # | Gaz składowiskowy ze wszystkich składowisk przyjmujących odpady ulegające biodegradacji jest gromadzony oraz musi zostać poddany obróbce i wykorzystany. Jeżeli zebrany gaz nie może być użyty do produkcji energii, musi on zostać spalony. |
4.3. # | Zbieranie, obróbkę i wykorzystanie gazu składowiskowego, zgodnie z ppkt 4.2, przeprowadza się w sposób minimalizujący zniszczenie lub pogorszenie stanu środowiska i ryzyko dla ludzkiego zdrowia. |
5. Uciążliwości i zagrożenia #
Podejmuje się środki mające na celu zmniejszenie uciążliwości i zagrożeń związanych ze składowiskiem odpadów poprzez:
Składowisko odpadów jest wyposażone w taki sposób, że kurz pochodzący ze składowiska nie przenosi się na drogi publiczne oraz tereny otaczające.
6. Stabilność #
Umieszczanie odpadów na składowisku odbywa się w taki sposób, aby zapewnić stabilność masy odpadów oraz struktur z nią związanych, w szczególności w zakresie unikania osunięć. Gdy tworzy się sztuczną barierę, należy upewnić się, że podłoże geologiczne, uwzględniając morfologię składowiska odpadów, jest wystarczająco trwałe, aby zapobiec jego osiadaniu, co może uszkodzić barierę.
7. Bariery #
Składowisko odpadów zabezpiecza się w celu zapobieżenia wolnemu dostępowi do składowiska. Bramy są zamknięte poza godzinami otwarcia. System kontroli i dostęp do każdego składowiska powinien zawierać program środków mających na celu wykrycie i zapobieganie nielegalnemu składowaniu na składowisku.
8. Czasowe składowanie rtęci metalicznej #
Do celów czasowego składowania rtęci metalicznej przez okres ponad jednego roku stosuje się następujące wymogi:
ZAŁĄCZNIK II KRYTERIA I PROCEDURY PRZYJĘCIA ODPADÓW #
1. Wstęp #
Niniejszy Załącznik opisuje:
Z wyjątkiem wniosków o standaryzację procedur kontroli, pobierania próbek i analizy zgodnie z załącznikami do niniejszej dyrektywy, które zostają przyjęte w ciągu dwóch lat od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, komitet techniczny zakończy prace w tym zakresie w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszej dyrektywy, a prace te muszą być prowadzone z uwzględnieniem celów ustanowionych w art. 1 niniejszej dyrektywy.
2. Zasady ogólne #
Skład, zdolność do tworzenia odcieku, długoterminowe zachowanie i ogólne właściwości odpadów przeznaczonych do składowania muszą być znane możliwie najdokładniej. Przyjęcie odpadów na składowisko może być oparte na wykazie przyjmowanych lub odrzucanych odpadów, zdefiniowanych pod względem ich charakteru i pochodzenia oraz metodach analizy odpadów i wartościach dopuszczalnych dla właściwości odpadów, które mają zostać przyjęte. Opisane w niniejszej dyrektywie przyszłe procedury przyjmowania odpadów, na tyle, na ile to możliwe, oparte są na ujednoliconych metodach analizy odpadów oraz wartościach dopuszczalnych dla właściwości odpadów, które mają zostać przyjęte.
Przed zdefiniowaniem metod analizy i wartości dopuszczalnych Państwa Członkowskie powinny sporządzić przynajmniej krajowe wykazy odpadów, które mają być przyjmowane lub odrzucane na poszczególnych rodzajach składowisk, lub określić kryteria, które muszą być spełnione jako warunek wpisania na wykaz. W celu przyjęcia na określony rodzaj składowiska dany rodzaj odpadów musi znajdować się na wykazie krajowym lub spełniać kryteria podobne do tych, które stanowią warunek wpisania na wykaz. Wykazy te lub równoważne kryteria oraz metody analizy i wartości dopuszczalne wysyła się do Komisji w ciągu sześciu miesięcy od transpozycji niniejszej dyrektywy lub w każdym przypadku ich przyjęcia na poziomie krajowym.
Wykazy lub kryteria przyjęcia powinny być wykorzystane w celu ustalenia szczegółowych wykazów składowisk, m.in. wykazów dopuszczalnych odpadów określonych w zezwoleniu, zgodnie z art. 9 niniejszej dyrektywy.
Kryteria przyjęcia odpadów znajdujących się na wykazach odniesienia lub na danym rodzaju składowiska mogą opierać się na innych przepisach i/lub właściwościach odpadów.
Kryteria przyjęcia na określony rodzaj składowiska muszą wywodzić się z okoliczności związanych z:
Przykłady kryteriów opartych na właściwościach odpadów:
Kryteria przyjęcia odpadów, oparte na ich właściwościach, ogólnie muszą być bardziej szczegółowe w przypadku składowisk odpadów obojętnych, mogą być mniej szczegółowe dla składowisk odpadów innych niż odpady niebezpieczne, a najmniej szczegółowe dla składowisk odpadów niebezpiecznych dla środowiska, w związku z wyższym poziomem ochrony środowiska w dwóch ostatnich przypadkach.
3. Ogólna procedura testowania i przyjmowania odpadów #
Ogólna charakterystyka i testowanie odpadów muszą opierać się na następującej trzypoziomowej hierarchii:
Poziom 1 | : | Podstawowa charakterystyka.Obejmuje ona dokładne określenie, zgodnie z ujednoliconymi metodami analizy i testowania zachowania, krótko- i długoterminowego zachowania się odpadów w zakresie ich zdolności do tworzenia odcieku i/lub charakterystycznych własności odpadów. |
Poziom 2 | : | Kontrola zgodności.Obejmuje ona okresową kontrolę za pomocą prostszych metod analizy i kontroli zachowania w celu ustalenia, czy odpady spełniają warunki zezwolenia i/lub określone kryteria odniesienia. Testy skupiają się na kluczowych zmiennych oraz na zachowaniu określonym przez podstawową charakterystykę. |
Poziom 3 | : | Weryfikacja na składowisku.Obejmuje ona szybkie metody sprawdzania mające na celu potwierdzenie, że dane odpady są tymi samymi odpadami, które zostały poddane kontroli zgodności. Może ona składać się jedynie z kontroli wzrokowej ładunku odpadów przed i po rozładowaniu na składowisku. |
Szczególny rodzaj odpadów musi zostać standardowo opisany na poziomie 1 i spełniać właściwe kryteria w celu umieszczenia go na wykazie odniesienia. W celu pozostania na wykazie składowisk dany rodzaj odpadów musi w regularnych odstępach czasu (np. corocznie) zostać skontrolowany na poziomie 2 i spełnić określone kryteria. Każdy ładunek odpadów dostarczony do bram składowiska musi zostać poddany weryfikacji na poziomie 3.
Niektóre rodzaje odpadów mogą na stałe lub okresowo zostać zwolnione z kontroli na poziomie 1. Może to być spowodowane niewykonalnością kontroli, niedostępnością odpowiednich metod kontroli i kryteriów przyjęcia lub unieważniającymi przepisami.
4. Wytyczne dotyczące procedur wstępnego przyjmowania odpadów #
Do chwili pełnego opracowania niniejszego załącznika obowiązkowe jest jedynie kontrolowanie na poziomie 3, poziomy 1 i 2 powinny być stosowane w możliwie wysokim stopniu. Aby odpady mogły zostać przyjęte na dany rodzaj składowiska na wstępnym etapie, muszą znajdować się na restrykcyjnym wykazie krajowym lub na wykazie składowisk danego rodzaju lub muszą spełniać kryteria podobne do tych, jakie wymagane są w celu wpisania na wykaz.
W celu ustalenia wstępnych kryteriów przyjęcia odpadów na trzy główne rodzaje składowisk lub odpowiednie wykazy wykorzystać można następujące ogólne wytyczne.
Składowiska odpadów obojętnych : na wykaz mogą zostać wpisane jedynie odpady obojętne określone w art. 2 lit. e).
Składowiska odpadów innych niż odpady niebezpieczne : do wykazu nie można wpisać rodzaju odpadów objętego dyrektywą 91/689/EWG.
Składowiska odpadów niebezpiecznych : wstępny wykaz składowisk odpadów niebezpiecznych obejmowałaby jedynie rodzaje odpadów objętych dyrektywą 91/689/EWG. Takie rodzaje odpadów nie powinny być jednak wpisane do wykazu bez wcześniejszej obróbki, jeżeli charakteryzują się ogólną zawartością lub zdolnością do tworzenia odcieku potencjalnie niebezpiecznych elementów, które są wystarczająco wysokie, aby stanowić krótkoterminowe ryzyko zawodowe lub środowiskowe lub przeszkodzić w wystarczającej stabilizacji odpadów w trakcie przewidywanego okresu istnienia składowiska.
6. Wymogi szczególne dotyczące rtęci metalicznej #
Do celów czasowego składowania rtęci metalicznej przez okres ponad jednego roku stosuje się następujące wymogi:
A. #
Skład rtęci
Rtęć metaliczna musi być zgodna z następującą specyfikacją:
B. #
Pojemniki
Pojemniki wykorzystywane do składowania rtęci metalicznej muszą być odporne na korozję i wstrząsy. Unika się zatem spawów. Pojemniki muszą być w szczególności zgodne z następującą specyfikacją:
Maksymalny wskaźnik zapełnienia pojemnika wynosi 80 % jego pojemności, aby zapewnić odpowiednią ilość wolnej przestrzeni i zapobiec pojawieniu się wycieków lub stałych odkształceń pojemnika będących wynikiem rozszerzenia się cieczy z powodu wysokich temperatur.
C. #
Procedury przyjęcia
Przyjmuje się wyłącznie pojemniki posiadające certyfikat zgodnie z wymogami określonymi w niniejszej sekcji.
Procedury przyjęcia muszą spełniać następujące wymogi:
D. #
Certyfikat
Certyfikat, o którym mowa w sekcji C, zawiera następujące elementy:
Certyfikaty wydaje producent odpadów lub, w przypadku braku takowego, osoba odpowiedzialna za zarządzanie nimi.
ZAŁĄCZNIK III PROCEDURY KONTROLI I MONITOROWANIA W FAZIE EKSPLOATACJI I NADZORU POEKSPLOATACYJNEGO #
1. Wstęp #
Celem niniejszego załącznika jest zapewnienie minimalnych procedur monitorowania, które mają zostać wprowadzone w celu sprawdzenia, czy:
2. Dane meteorologiczne #
Jeżeli Państwa Członkowskie zdecydują, że bilans wodny stanowi skuteczne narzędzie pozwalające na ocenę, czy na składowisku tworzy się odciek lub czy z terenu składowiska następuje wyciek na zewnątrz, zaleca się, aby podczas monitorowania składowiska zbierane były następujące dane (mogą także pochodzić z najbliższej stacji meteorologicznej) tak długo, jak wymagają tego właściwe władze, zgodnie z art. 13 lit. c) niniejszej dyrektywy:
Faza eksploatacji | Faza poeksploatacyjna | |
1.1. Objętość opadów | codziennie | codziennie, dodawane do wartości miesięcznych |
1.2. Temperatura (min., maks., godzina 14:00 czasu środkowoeuropejskiego) | codziennie | średnia miesięczna |
1.3. Kierunek i siła przeważających wiatrów | codziennie | niewymagane |
1.4. Parowanie (lizymetr) (1) | codziennie | codziennie, dodawane do wartości miesięcznych |
1.5. Wilgotność atmosfery (godz. 14:00 czasu środkowoeuropejskiego) | codziennie | średnia miesięczna |
3. Dane dotyczące emisji: kontrola wody, odcieku ze składowiska i gazu #
Próbki odcieku ze składowiska i wód powierzchniowych (jeżeli występują) muszą być pobierane w punktach reprezentatywnych. Pobieranie próbek i pomiar odcieku ze składowiska (objętość i skład) muszą być przeprowadzane oddzielnie w każdym punkcie, w którym odciek wydziela się ze składowiska. Odniesienie: ogólne wytyczne dotyczące technologii pobierania próbek, ISO 5667–2-(1991).
Monitorowanie wód powierzchniowych (jeżeli występują) przeprowadza się w nie mniej niż dwóch punktach (jeden w górnym biegu, ponad składowiskiem, drugi w dolnym biegu, poniżej składowiska).
Monitorowanie gazu musi być reprezentatywne dla każdej części składowiska. Częstotliwość pobierania próbek i dokonywania analizy przedstawiono w poniższej tabeli. W przypadku odcieku ze składowiska i wody w celu monitorowania zostaje pobrana próbka reprezentatywna dla przeciętnego składu.
Częstotliwość pobierania próbek może zostać dostosowana do budowy morfologicznej odpadów na składowisku (w kopcu, w dole itd.). Musi ona zostać określona w zezwoleniu.
Faza eksploatacyjna | Faza poeksploatacyjna (3) | |
2.1. Objętość odcieku ze składowiska | co sześć miesięcy | |
2.2. Skład odcieku (2) | kwartalnie (3) | co sześć miesięcy |
2.3. Objętość i skład wód powierzchniowych (7) | kwartalnie (3) | co sześć miesięcy |
2.4. Potencjalna emisja gazu i ciśnienie atmosferyczne (4) (CH4, CO2, O2, H2S, H2 etc.) | co sześć miesięcy (6) | |
(1) Częstotliwość pobierania próbek może zostać dostosowana do budowy morfologicznej odpadów na składowisku (w kopcu, w dole itd.). Musi ona zostać określona w zezwoleniu. (2) Mierzone parametry oraz analizowane substancje różnią się w zależności od składu złożonych odpadów; muszą one zostać określone w zezwoleniu i odzwierciedlać właściwości odciekowe odpadów. (3) Jeżeli ocena danych wskazuje, że dłuższe przerwy są równie skuteczne, mogą one zostać przyjęte. W przypadku odcieków przewodzenie musi być mierzone co najmniej raz w roku. (4) Pomiary te wiążą się głównie z zawartością materii organicznej w odpadach. (5) CH4, CO2, O2 regularnie, inne gazy zgodnie z wymaganiami budowy składowanych odpadów z uwzględnieniem ich właściwości odciekania. (6) Sprawność systemu odciągania gazu musi być sprawdzana regularnie. (7) Na podstawie właściwości składowiska właściwe władze mogą ustalić, że pomiary takie nie są wymagane i złożyć odpowiednie sprawozdanie w sposób określony w art. 15 niniejszej dyrektywy. Ppkt 2.1 i 2.2 stosuje się jedynie wówczas, gdy ma miejsce zbieranie odcieku (patrz: załącznik I pkt 2). | ||
4. Ochrona wód gruntowych #
A. Pobieranie próbek #
Pomiary, z co najmniej jednym punktem pomiarowym w rejonie wpływania wód gruntowych i dwoma w rejonie wypływu, muszą dostarczyć informacji dotyczących wód gruntowych, na które może mieć wpływ usuwanie odpadów. Ilość ta może zostać zwiększona na podstawie szczegółowej ankiety hydrogeologicznej i na potrzeby wczesnego wykrywania przypadkowego przedostania się odcieku do wód gruntowych.
Pobieranie próbek musi być przeprowadzane w co najmniej trzech lokalizacjach przed rozpoczęciem operacji wypełniania w celu ustalenia wartości referencyjnych do celów przyszłego pobierania próbek. Odniesienie: Pobieranie próbek z wód powierzchniowych, ISO 5667 część 11 1993.
B. Monitorowanie #
Parametry analizowane w pobranych próbkach muszą pochodzić z przewidywanego składu odcieku i jakości wód gruntowych na danym terenie. W wyborze parametrów do celów analizy należy uwzględnić ruchliwość w strefie wód gruntowych. Parametry mogą zawierać parametry wskaźnikowe w celu zapewnienia wczesnego wykrywania zmian w jakości wody ( 8 ).
Faza eksploatacyjna | Faza poeksploatacyjna | |
Poziom wód gruntowych | co sześć miesięcy (1) | co sześć miesięcy (1) |
Skład wód gruntowych | ||
(1) Jeżeli następuje fluktuacja poziomu wód gruntowych, częstotliwość musi zostać zwiększona. (2) Częstotliwość musi opierać się na możliwości podjęcia czynności zaradczych między dwoma pobraniami próbek, jeżeli zostanie osiągnięta wartość progowa, tzn. częstotliwość musi zostać ustalona na podstawie wiedzy i oceny szybkości przepływu wód gruntowych. (3) Gdy zostanie osiągnięta wartość progowa (patrz C), niezbędna jest weryfikacja dokonywana poprzez powtórne pobieranie próbek. Gdy wartość progowa zostanie potwierdzona, należy postępować zgodnie z planem interwencyjnym (ustanowionym w zezwoleniu). | ||
C. Wartości progowe #
Jak określono w art. 12 i 13 niniejszej dyrektywy, wystąpienie znaczących negatywnych skutków dla środowiska stwierdza się w przypadku wód gruntowych, gdy analiza próbek wody gruntowej wskazuje na znaczącą zmianę w jakości wody. Wartość progowa musi zostać określona z uwzględnieniem specyficznych formacji hydrogeologicznych w miejscu lokalizacji składowiska i jakości wód gruntowych. Jeżeli jest to możliwe, wartość progowa musi zostać ustalona w zezwoleniu.
Obserwacje muszą zostać pozytywnie ocenione przy użyciu tabel kontrolnych z ustalonymi zasadami kontroli i poziomami dla każdego gradientu. Wartości progowe muszą zostać ustalone na podstawie lokalnych różnic w jakości wód gruntowych.
5. Topografia składowiska: dane na składowisku #
Faza eksploatacyjna | Faza poeksploatacyjna | |
5.1. Struktura i skład składowiska (1) | rocznie | |
5.2. Zachowanie osiadające poziomu składowiska | rocznie | coroczne odczyty |
(1) Dane z planu pozycyjnego danego składowiska: powierzchnia zajęta przez odpady, objętość i skład odpadów, metody składowania, moment i czas trwania składowania, wyliczenie pozostałej powierzchni dostępnej na składowisku. | ||
6. Wymogi szczególne dotyczące rtęci metalicznej #
Do celów czasowego składowania rtęci metalicznej przez okres ponad jednego roku stosuje się następujące wymogi:
A. #
Wymogi dotyczące monitorowania, kontroli i sytuacji awaryjnych
W miejscu składowania zainstalowany jest ciągły system monitorowania oparów rtęci o czułości co najmniej 0,02 mg rtęci/m3. Czujniki umieszcza się przy podłożu i na wysokości głowy. Zainstalowany jest optyczny i dźwiękowy system alarmowy. System podlega corocznemu przeglądowi.
Upoważniona osoba sprawdza wzrokowo miejsce składowania i pojemniki przynajmniej raz w miesiącu. W razie wykrycia przecieków operator niezwłoczne podejmuje niezbędne działania, aby zapobiec przedostaniu się rtęci do środowiska i przywrócić bezpieczne składowanie rtęci. Wszelkie wycieki uważa się za mające istotne negatywne skutki dla środowiska naturalnego zgodnie z art. 12 lit. b).
Na miejscu dostępne są plany awaryjne i odpowiedni sprzęt ratunkowy wykorzystywany do czynności wymagających kontaktu z rtęcią metaliczną.
B. #
Prowadzenie dokumentacji
Wszystkie dokumenty zawierające informacje, o których mowa w sekcji 6 załącznika II i w pkt A niniejszej sekcji, w tym certyfikat towarzyszący pojemnikowi, a także dokumentację dotyczącą pozbycia się i wysyłki rtęci metalicznej po jej czasowym składowaniu oraz miejsca przeznaczenia i planowanej obróbki przechowuje się przez co najmniej trzy lata od zakończenia składowania.
ZAŁĄCZNIK IV PLAN WDRAŻANIA PRZEDKŁADANY ZGODNIE Z ART. 5 UST. 6 #
Plan wdrażania przedkładany zgodnie z art. 5 ust. 6 zawiera następujące informacje:
1) #
ocenę minionych, obecnych i przewidywanych poziomów recyklingu, składowania i innego przetwarzania odpadów komunalnych oraz poszczególnych strumieni, z których składają się te odpady;
2) #
ocenę wdrożenia planów gospodarki odpadami i programów zapobiegania powstawaniu odpadów realizowanych zgodnie z art. 28 i 29 dyrektywy 2008/98/WE;
3) #
powody, dla których państwo członkowskie uważa, że może nie być w stanie osiągnąć odpowiedniego celu określonego w art. 5 ust. 5 w terminie tam określonym, oraz ocena dodatkowego czasu niezbędnego do osiągnięcia tego celu;
4) #
środki niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 5 ust. 8 niniejszej dyrektywy, mających zastosowanie do danego państwa członkowskiego przez ten dodatkowy czas, w tym stosowne instrumenty ekonomiczne i inne środki zachęcające do stosowania hierarchii postępowania z odpadami określonej w art. 4 ust. 1 i w załączniku IVa do dyrektywy 2008/98/WE;
5) #
harmonogram wdrożenia środków wskazanych w pkt 4, określenie organu właściwego w sprawie ich wdrożenia oraz ocenę wkładu poszczególnych środków w osiągnięcie celów mających zastosowanie w przypadku przyznania dodatkowego czasu;
6) #
informacje o finansowaniu gospodarowania odpadami zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci”;
7) #
w stosownym przypadku środki służące poprawie jakości danych z myślą o lepszym planowaniu i monitorowaniu stanu gospodarowania odpadami.
( 1 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
( 2 ) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1).
( 3 ) Dz.U. L 175 z 5.7.1985, str. 40. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/11/WE (Dz.U. L 73 z 14.3.1997, str. 5).
( 4 ) Dz.U. L 158 z 23.6.1990, str. 56.
( 5 ) Dz.U. L 30 z 6.2.1993, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 120/97 (Dz.U. L 22 z 24.1.1997, str. 14).
( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
( 7 ) Dz.U. L 20 z 26.1.1980, str. 43. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).
( 8 ) Zalecane parametry: ph, całkowita zawartość węgla organicznego, fenole, metale ciężkie, fluorek, AS, olej/węglowodory.
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej | L 150/100 |
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/850
z dnia 30 maja 2018 r.
zmieniająca dyrektywę 1999/31/WE
w sprawie składowania odpadów #
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) | Należy ulepszyć gospodarowanie odpadami w Unii w celu ochrony, zachowania i poprawy jakości środowiska, ochrony zdrowia ludzkiego, zapewnienia rozważnego, efektywnego i racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych, propagowania zasad gospodarki o obiegu zamkniętym, zwiększenia efektywności energetycznej oraz zmniejszenia zależności Unii od importowanych zasobów. |
(2) | Cele określone w dyrektywie Rady 1999/31/WE (4) dotyczące ograniczeń w zakresie składowania odpadów powinny zostać wzmocnione, aby lepiej odzwierciedlić unijną ambicję przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym i umożliwić postępy w realizacji komunikatu Komisji z dnia 4 listopada 2008 r. pt. „Inicjatywa na rzecz surowców – zaspokajanie naszych kluczowych potrzeb w celu stymulowania wzrostu i tworzenia miejsc pracy w Europie” przez stopniowe ograniczenie do minimum ilości odpadów składowanych na składowiskach przeznaczonych dla odpadów innych niż niebezpieczne. Komisja i państwa członkowskie powinny zapewnić włączenie tego ograniczenia do zintegrowanej polityki zapewniającej należyte stosowanie hierarchii postępowania z odpadami, pozwalającej w większym stopniu przejść na zapobieganie powstawaniu odpadów, w tym ponowne użycie, przygotowanie do ponownego użycia i recykling oraz zapobiegającej zastępowaniu składowania odpadów ich spalaniem. |
(3) | Aby zapewnić większą spójność przepisów dotyczących odpadów, definicje zawarte w dyrektywie 1999/31/WE należy w odpowiednich przypadkach dostosować do definicji zawartych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (5). |
(4) | Obecną definicję „osady odosobnionej” należy dostosować w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych, by uwzględnić specyfikę takich osad, w których występują całkowicie odmienne problemy ochrony środowiska niż w innych regionach. |
(5) | Zakres zastosowania dyrektywy 1999/31/WE należy dostosować do zakresu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/21/WE (6) i powinien on w dalszym ciągu obejmować składowanie odpadów z przemysłu wydobywczego, które nie są objęte zakresem dyrektywy 2006/21/WE. |
(6) | Dalsze ograniczenia w zakresie składowania odpadów, począwszy od strumieni odpadów, które podlegają selektywnemu zbieraniu (np. tworzyw sztucznych, metali, szkła, papieru i bioodpadów), przyniosłyby wyraźne korzyści środowiskowe, gospodarcze i społeczne. Przy wdrażaniu ograniczeń w zakresie składowania odpadów należy uwzględnić wykonalność pod względem technicznym, ekologicznym i ekonomicznym recyklingu lub innych procesów odzysku odpadów resztkowych powstających w ramach selektywnego zbierania. |
(7) | Dużą część odpadów komunalnych stanowią odpady komunalne ulegające biodegradacji. Składowanie nieprzetworzonych odpadów ulegających biodegradacji powoduje poważne negatywne skutki dla środowiska w postaci emisji gazów cieplarnianych oraz zanieczyszczenia wód powierzchniowych i gruntowych, gleby oraz powietrza. Mimo iż dyrektywa 1999/31/WE ustanawia już cele w zakresie odchodzenia od składowania odpadów w przypadku odpadów ulegających biodegradacji, należy jednak wprowadzić dalsze ograniczenia w zakresie składowania takich odpadów, zakazując składowania odpadów ulegających biodegradacji zebranych selektywnie w celu poddania ich recyklingowi zgodnie z dyrektywą 2008/98/WE. |
(8) | Aby zapewnić właściwe stosowanie hierarchii postępowania z odpadami, należy podjąć odpowiednie działania, by od 2030 r. obowiązywały ograniczenia w zakresie składowania wszystkich odpadów nadających się do recyklingu lub innego odzysku materiałów lub energii. Takie ograniczenia nie powinny mieć zastosowania, jeżeli można wykazać, że odpady nie nadają się do recyklingu lub innych procesów odzysku, a składowanie przyniesie najlepszy dla środowiska wynik całkowity zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami określoną w dyrektywie 2008/98/WE. |
(9) | Wiele państw członkowskich nie utworzyło jeszcze w pełni infrastruktury koniecznej do gospodarowania odpadami. Ustalenie celów dotyczących ograniczenia ilości składowanych odpadów będzie wymagać dogłębnych zmian w gospodarowaniu odpadami w wielu państwach członkowskich, ułatwi dalsze postępy i inwestycje w selektywne zbieranie, sortowanie i recykling odpadów oraz pozwoli uniknąć zablokowania materiałów nadających się do recyklingu na niższym poziomie hierarchii postępowania z odpadami. |
(10) | Stopniowe ograniczanie ilości składowanych odpadów jest konieczne, by zapobiec szkodliwym skutkom dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska oraz by stopniowo zapewnić skuteczny odzysk wartościowych dla gospodarki materiałów odpadowych zgodnie z zasadami prawidłowego gospodarowania odpadami i z hierarchią postępowania z odpadami określoną w dyrektywie 2008/98/WE. Ograniczenie to powinno zapobiec powstaniu nadmiernej liczby zakładów przetwarzania odpadów resztkowych, takich jak zakłady odzysku energii lub zakłady mechaniczno-biologicznego przetwarzania nieprzetworzonych odpadów komunalnych niskiej jakości, gdyż może to zagrozić osiągnięciu długofalowych unijnych celów w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych, określonych w dyrektywie 2008/98/WE. Z podobnych względów, w celu zapobieżenia szkodliwym skutkom dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, by składowane były jedynie odpady przetworzone, jednak przestrzeganie takiego obowiązku nie powinno prowadzić do powstania nadmiernej liczby zakładów przetwarzania resztkowych odpadów komunalnych. Ponadto, mając na względzie zapewnienie spójności celów określonych w dyrektywie 2008/98/WE z celem w zakresie ograniczenia ilości składowanych odpadów określonym w dyrektywie 1999/31/WE zmienionej niniejszą dyrektywą oraz zapewnienie skoordynowanego planowania infrastruktury i inwestycji potrzebnych do osiągnięcia tych celów, państwa członkowskie, które według danych podanych we wspólnym kwestionariuszu OECD i Eurostatu, składowały w 2013 r. ponad 60 % odpadów komunalnych, powinny mieć możliwość podjęcia decyzji o przedłużeniu terminu osiągnięcia celu dotyczącego ograniczenia ilości składowanych odpadów, wyznaczonego na rok 2035. |
(11) | Aby zapewnić wiarygodność danych, należy precyzyjniej określić zasady zgłaszania składowanych odpadów komunalnych przez państwa członkowskie. W sprawozdaniach należy podawać ilość odpadów komunalnych składowanych po operacjach przetwarzania służących przygotowaniu do składowania, np. po operacjach stabilizacji odpadów komunalnych ulegających biodegradacji, oraz ilość odpadów poddanych operacjom unieszkodliwiania przez spalanie. W przypadku odpadów komunalnych, które są poddawane operacjom przetwarzania poprzedzającym recykling i odzysk odpadów, np. sortowaniu i mechanicznemu przetwarzaniu, odpady powstałe w wyniku takich operacji i ostatecznie składowane powinny również być uwzględniane w obliczeniach celu dotyczącego składowania. |
(12) | Wykonując wprowadzony w dyrektywie 1999/31/WE obowiązek zapewnienia przetwarzania odpadów przed ich składowaniem, państwa członkowskie powinny stosować najbardziej odpowiednie przetwarzanie, w tym stabilizację frakcji organicznej odpadów, by w miarę możliwości zmniejszyć negatywne skutki składowania tego rodzaju odpadów dla środowiska i zdrowia ludzkiego. Oceniając stosowność przetwarzania, państwa członkowskie powinny uwzględniać środki już zastosowane w celu zmniejszenia tych negatywnych skutków, zwłaszcza oddzielenie bioodpadów oraz oddzielne zbieranie papieru i tektury. |
(13) | Aby zapewnić lepsze, bardziej terminowe i jednolite wdrożenie przepisów niniejszej dyrektywy oraz przewidzieć wszelkie niedociągnięcia we wdrażaniu, należy utworzyć system sprawozdań wczesnego ostrzegania, umożliwiający wykrycie uchybień i podjęcie działań przed upływem terminów osiągnięcia celów. |
(14) | Aby przyczynić się do osiągnięcia celów dyrektywy 1999/31/WE i do przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym, Komisja powinna wspierać koordynację oraz wymianę informacji i najlepszych praktyk między państwami członkowskimi oraz poszczególnymi sektorami gospodarki. |
(15) | Sprawozdania z wykonania, sporządzane przez państwa członkowskie co trzy lata, nie okazały się skutecznym narzędziem weryfikacji zgodności z przepisami ani zapewniania prawidłowego wdrażania, spowodowały natomiast zbędne obciążenia administracyjne. Należy zatem uchylić przepisy zobowiązujące państwa członkowskie do sporządzania takich sprawozdań. Zamiast tego monitorowanie zgodności z przepisami powinno być oparte wyłącznie na danych, które państwa członkowskie co roku przekazują Komisji. |
(16) | Dane zgłaszane przez państwa członkowskie są niezbędne Komisji do oceny przestrzegania unijnych przepisów dotyczących odpadów przez państwa członkowskie. Należy poprawić jakość, wiarygodność i porównywalność danych dzięki wprowadzeniu jednego punktu wprowadzania wszystkich danych dotyczących odpadów, zlikwidowaniu przestarzałych wymogów w zakresie sprawozdawczości, przeprowadzeniu analizy porównawczej krajowych metod sprawozdawczości i wprowadzeniu sprawozdania z kontroli jakości danych. Przekazywanie wiarygodnych danych dotyczących gospodarowania odpadami ma zasadnicze znaczenie dla efektywnego wdrażania przepisów, należytego planowania infrastruktury gospodarowania odpadami i zapewnienia porównywalności danych we wszystkich państwach członkowskich. W związku z tym, w sprawozdaniach na temat zgodności z celami określonymi w dyrektywie 1999/31/WE zmienionej niniejszą dyrektywą, państwa członkowskie powinny stosować najnowsze zasady opracowane przez Komisję i metodologie opracowane przez odpowiednie właściwe organy krajowe odpowiedzialne za wdrażanie niniejszej dyrektywy. |
(17) | Aby zapewnić jednolite warunki wykonania dyrektywy 1999/31/WE, należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do jej art. 5a ust. 4, art. 15 ust. 5, art. 15b i 15c w brzmieniu zmienionym niniejszą dyrektywą. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (7). |
(18) | Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie poprawa gospodarowania odpadami w Unii, a tym samym przyczynienie się do ochrony, zachowania i poprawy jakości środowiska oraz rozważnego i racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na rozmiary oraz skutki działań możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. |
(19) | Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 1999/31/WE. |
(20) | Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw członkowskich i Komisji z dnia 28 września 2011 r. dotyczącą dokumentów wyjaśniających (8) państwa członkowskie zobowiązały się do złożenia, w uzasadnionych przypadkach, wraz z powiadomieniem o transpozycji, jednego lub większej liczby dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do niniejszej dyrektywy prawodawca uznaje, że przekazanie takich dokumentów jest uzasadnione, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1 Zmiany #
W dyrektywie 1999/31/WE wprowadza się następujące zmiany:
1) # | art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Aby wesprzeć przejście Unii na gospodarkę o obiegu zamkniętym i spełnić wymagania zawarte w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (*1), w szczególności w jej art. 4 i 12, celem niniejszej dyrektywy jest zapewnienie stopniowego zmniejszania ilości składowanych odpadów, w szczególności odpadów nadających się do recyklingu lub innych procesów odzysku, oraz – przez wprowadzenie wysokich wymagań eksploatacyjnych i technicznych dotyczących odpadów i składowisk – zapewnienie środków, procedur i wytycznych mających zapobiegać, w całym cyklu istnienia składowiska, negatywnemu wpływowi składowania odpadów na środowisko, zwłaszcza w postaci zanieczyszczenia wód powierzchniowych, wód gruntowych, gleby i powietrza, oraz negatywnemu wpływowi na środowisko na świecie, w tym w postaci efektu cieplarnianego, jak również wszelkim wynikającym z tego zagrożeniom dla zdrowia ludzkiego, lub zmniejszać ten wpływ i te zagrożenia. (*1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).”;” |
2) # | w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:
|
3) # | w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
|
4) # | w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
|
5) # | dodaje się artykuły w brzmieniu: „Artykuł 5a Zasady obliczania stopnia osiągnięcia celów 1. Aby obliczyć, czy cele określone w art. 5 ust. 5 i 6 zostały osiągnięte:
2. #Państwa członkowskie tworzą skuteczny system kontroli jakości i możliwości śledzenia składowanych odpadów komunalnych, aby zapewnić spełnienie warunków określonych w ust. 1 niniejszego artykułu. Państwa członkowskie mogą wykorzystać do tego celu system wprowadzony zgodnie z art. 11a ust. 3 dyrektywy 2008/98/WE. 3. #Jeżeli odpady komunalne są przemieszczane do innego państwa członkowskiego lub wywożone z Unii w celu składowania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (*2), są zaliczane do ilości odpadów składowanych, zgodnie z ust. 1, przez państwo członkowskie, w którym zostały zebrane. 4. #W celu zapewnienia jednolitych warunków stosowania niniejszego artykułu Komisja przyjmie do dnia 31 marca 2019 r. akty wykonawcze określające zasady obliczania, weryfikacji i zgłaszania danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2. Artykuł 5b Sprawozdanie systemu wczesnego ostrzegania #1. #Komisja, we współpracy z Europejską Agencją Środowiska, sporządza sprawozdanie z postępów w osiąganiu celów określonych w art. 5 ust. 5 i 6 najpóźniej trzy lata przed każdym terminem określonym w tych przepisach. 2. #Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, zawierają następujące elementy:
Artykuł 5c #i Komisja organizuje regularną wymianę informacji i najlepszych praktyk między państwami członkowskimi, w tym, w stosownych przypadkach, z udziałem organów regionalnych i lokalnych, dotyczącą praktycznego wdrażania wymogów niniejszej dyrektywy. (*2) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz.U. L 190 z 12.7.2006, s. 1).”;” |
6) # | w art. 6 lit. a) dodaje się zdanie w brzmieniu: „Państwa członkowskie zapewniają, aby środki podjęte zgodnie z niniejszą literą nie zagrażały osiąganiu celów dyrektywy 2008/98/WE, w szczególności dotyczących hierarchii postępowania z odpadami i intensyfikacji działań w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu, określonych w art. 11 tej dyrektywy.”; |
7) # | w art. 11 ust. 2 uchyla się akapit drugi; |
8) # | art. 15 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 15 Sprawozdawczość 1. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji dane dotyczące wdrażania art. 5 ust. 2, 5 i 6 za każdy rok kalendarzowy. Państwa członkowskie zgłaszają te dane drogą elektroniczną w terminie 18 miesięcy od zakończenia roku sprawozdawczego, którego dotyczą zebrane dane. Dane są zgłaszane w formacie określonym przez Komisję zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu. Pierwszy okres sprawozdawczy dotyczący wdrożenia art. 5 ust. 5 i 6 rozpoczyna się w pierwszym pełnym roku kalendarzowym po przyjęciu aktu wykonawczego określającego format zgłaszania danych zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu, i obejmuje ono dane za ten okres sprawozdawczy. 2. Państwa członkowskie zgłaszają dane dotyczące wdrożenia art. 5 ust. 2 do dnia 1 stycznia 2025 r. 3. Do danych zgłaszanych zgodnie z niniejszym artykułem państwa członkowskie dołączają sprawozdanie z kontroli jakości. 4. Komisja dokonuje przeglądu danych zgłoszonych zgodnie z niniejszym artykułem i publikuje sprawozdanie dotyczące wyników tego przeglądu. Sprawozdanie to obejmuje ocenę organizacji gromadzenia danych, źródeł danych i metodyki stosowanej przez państwa członkowskie, jak również kompletności, rzetelności, aktualności oraz spójności tych danych. Ocena może zawierać konkretne zalecenia dotyczące usprawnień. Sprawozdanie to jest sporządzane po pierwszym zgłoszeniu danych przez państwa członkowskie, a następnie co cztery lata. 5. Do dnia 31 marca 2019 r. Komisja przyjmie akty wykonawcze określające format zgłaszania danych zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2.”; |
9) # | dodaje się artykuły w brzmieniu: „Artykuł 15a Instrumenty wspierające przechodzenie na gospodarkę o obiegu zamkniętym Aby przyczynić się do osiągnięcia celów określonych w niniejszej dyrektywie, państwa członkowskie wykorzystują instrumenty ekonomiczne i inne środki zachęcające do stosowania hierarchii postępowania z odpadami. Takie instrumenty i środki mogą obejmować instrumenty i środki wskazane w załączniku IVa do dyrektywy 2008/98/WE lub inne odpowiednie instrumenty i środki. Artykuł 15b Ustalanie wskaźnika przepuszczalności składowisk Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia metody ustalania wskaźnika przepuszczalności składowisk na zewnątrz i dla całego obszaru składowiska. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2. Artykuł 15c Norma europejska pobierania próbek odpadów Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu opracowania normy pobierania próbek odpadów. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 17 ust. 2. Do czasu przyjęcia tych aktów wykonawczych, państwa członkowskie mogą stosować normy i procedury krajowe.”; |
10) # | art. 16 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 16 Przegląd załączników Komisja prowadzi przeglądy załączników i, w razie potrzeby, przedstawia odpowiednie wnioski ustawodawcze.”; |
11) # | art. 17 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 17 Procedura komitetowa 1. Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art. 39 dyrektywy 2008/98/WE. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (*3). 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W przypadku gdy komitet nie wyda opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011. (*3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).”;” |
12) # | w załączniku I uchyla się pkt 3.5; |
13) # | w załączniku II uchyla się pkt 5; |
14) # | w załączniku III pkt 2 uchyla się akapit pierwszy; |
15) # | dodaje się załącznik IV zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy. |
Artykuł 2 Transpozycja #
1. #
Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 5 lipca 2020 r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposób dokonywania takiego odniesienia określany jest przez państwa członkowskie.
2. #
Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. Komisja informuje o tym pozostałe państwa członkowskie.
Artykuł 3 Wejście w życie #
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4 Adresaci #
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 30 maja 2018 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
A. TAJANI
Przewodniczący
W imieniu Rady
L. PAVLOVA
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 264 z 20.7.2016, s. 98.
(2) Dz.U C 17 z 18.1.2017, s. 46.
(3) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 18 kwietnia 2018 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 22 maja 2018 r.
(4) Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182 z 16.7.1999, s. 1).
(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
(6) Dyrektywa 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniająca dyrektywę 2004/35/WE (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 15).
(7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(8) Dz.U. C 369 z 17.12.2011, s. 14.
ZAŁĄCZNIK #
Dodaje się załącznik w brzmieniu:
„ZAŁĄCZNIK IV
PLAN WDRAŻANIA PRZEDKŁADANY ZGODNIE Z ART. 5 UST. 6
Plan wdrażania przedkładany zgodnie z art. 5 ust. 6 zawiera następujące informacje:
1) | ocenę minionych, obecnych i przewidywanych poziomów recyklingu, składowania i innego przetwarzania odpadów komunalnych oraz poszczególnych strumieni, z których składają się te odpady; |
2) | ocenę wdrożenia planów gospodarki odpadami i programów zapobiegania powstawaniu odpadów realizowanych zgodnie z art. 28 i 29 dyrektywy 2008/98/WE; |
3) | powody, dla których państwo członkowskie uważa, że może nie być w stanie osiągnąć odpowiedniego celu określonego w art. 5 ust. 5 w terminie tam określonym, oraz ocena dodatkowego czasu niezbędnego do osiągnięcia tego celu; |
4) | środki niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 5 ust. 8 niniejszej dyrektywy, mających zastosowanie do danego państwa członkowskiego przez ten dodatkowy czas, w tym stosowne instrumenty ekonomiczne i inne środki zachęcające do stosowania hierarchii postępowania z odpadami określonej w art. 4 ust. 1 i w załączniku IVa do dyrektywy 2008/98/WE; |
5) | harmonogram wdrożenia środków wskazanych w pkt 4, określenie organu właściwego w sprawie ich wdrożenia oraz ocenę wkładu poszczególnych środków w osiągnięcie celów mających zastosowanie w przypadku przyznania dodatkowego czasu; |
6) | informacje o finansowaniu gospodarowania odpadami zgodnie z zasadą »zanieczyszczający płaci«; |
7) | w stosownym przypadku środki służące poprawie jakości danych z myślą o lepszym planowaniu i monitorowaniu stanu gospodarowania odpadami.”. |
Dodaj komentarz