Konwencja o broni bakteriologicznej #
Konwencja o zakazie prowadzenia badań, produkcji i gromadzenia zapasów broni bakteriologicznej (biologicznej) i toksycznej oraz o ich zniszczeniu z dnia 10 kwietnia 1972 ( Konwencja o broni bakteriologicznej) #
Convention on the Prohibition of the Development, Production and Stockpiling of Bacteriological (Biological) and Toxin Weapons and on their Destruction, Biological Weapons Convention, BWC #
Państwa Strony niniejszej Konwencji,
zdecydowane działać na rzecz osiągnięcia skutecznego postępu w kierunku powszechnego i całkowitego rozbrojenia, w tym zakazu i eliminacji wszelkiego rodzaju broni masowego rażenia, i przekonane, że zakaz rozwoju, produkcji i składowania broni chemicznej i bakteriologicznej (biologicznej) a ich eliminacja za pomocą skutecznych środków ułatwi osiągnięcie powszechnego i całkowitego rozbrojenia pod ścisłą i skuteczną kontrolą międzynarodową,
uznając doniosłe znaczenie Protokołu o zakazie użycia na wojnie gazów duszących, trujących lub innych oraz bakteriologicznych metod prowadzenia wojny, podpisanego w Genewie dnia 17 czerwca 1925 r., a także świadome wkładu, jaki wniósł już wspomniany Protokół czynił i nadal czyni, aby złagodzić okropności wojny,
Potwierdzając swoje przestrzeganie zasad i celów tego Protokołu oraz wzywając wszystkie Państwa do ścisłego ich przestrzegania,
Przypominając, że Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych wielokrotnie potępiało wszelkie działania sprzeczne z zasadami i celami Protokołu genewskiego z dnia 17 czerwca 1925 r.,
pragnąc przyczynić się do wzmocnienia zaufania między narodami i ogólnej poprawy atmosfery międzynarodowej,
pragnąc również przyczynić się do realizacji celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych,
przekonane o znaczeniu i pilności wyeliminowania z arsenałów państw, za pomocą skutecznych środków, takiej niebezpiecznej broni masowego rażenia, jak broń wykorzystująca środki chemiczne lub bakteriologiczne (biologiczne),
Uznając, że porozumienie w sprawie zakazu broni bakteriologicznej (biologicznej) i toksycznej stanowi pierwszy możliwy krok w kierunku osiągnięcia porozumienia w sprawie skutecznych środków również w zakresie zakazu badań, produkcji i składowania broni chemicznej, i zdecydowane kontynuować negocjacje w tej sprawie koniec,
Zdecydowane, dla dobra całej ludzkości, całkowicie wykluczyć możliwość użycia środków bakteriologicznych (biologicznych) i toksyn jako broni,
Przekonane, że takie użycie byłoby odrażające dla sumienia ludzkości i że nie należy szczędzić wysiłków w celu zminimalizowania tego ryzyka,
Zgodzono się na następujące:
Artykuł I #
Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji zobowiązuje się, że nigdy, w żadnych okolicznościach, nie będzie rozwijać, produkować, gromadzić lub w inny sposób nabywać lub zatrzymywać:
(1) mikroorganizmy lub inne czynniki biologiczne lub toksyny, niezależnie od ich pochodzenia lub metody produkcji, rodzajów i ilości, które nie mają uzasadnienia dla celów profilaktycznych, ochronnych lub innych celów pokojowych;
(2) broń, sprzęt lub środki przenoszenia przeznaczone do użycia takich środków lub toksyn do celów wrogich lub w konflikcie zbrojnym.
Artykuł II #
Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji zobowiązuje się do zniszczenia lub wykorzystania do celów pokojowych tak szybko, jak to możliwe, ale nie później niż dziewięć miesięcy po wejściu w życie Konwencji, wszystkich środków, toksyn, broni, sprzętu i środków przenoszenia określonych w art. Artykułu I Konwencji, które znajdują się w jego posiadaniu lub pod jego jurysdykcją lub kontrolą. Przy wykonywaniu postanowień niniejszego artykułu będą przestrzegane wszelkie niezbędne środki ostrożności w celu ochrony ludności i środowiska.
Artykuł III #
Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji zobowiązuje się nie przekazywać, bezpośrednio lub pośrednio, żadnemu odbiorcy, ani w żaden sposób nie pomagać, nie zachęcać ani nie nakłaniać żadnego państwa, grupy państw lub organizacji międzynarodowych do wytwarzania lub nabywania w inny sposób jakichkolwiek środków, toksyny, broń, sprzęt lub środki przenoszenia określone w artykule I Konwencji.
Artykuł IV #
Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji podejmie, zgodnie ze swoimi procedurami konstytucyjnymi, wszelkie niezbędne środki w celu zakazania i zapobiegania rozwojowi, produkcji, składowaniu, nabywaniu lub przechowywaniu czynników, toksyn, broni, sprzętu i środków przenoszenia określonych w artykule I Konwencji, na terytorium takiego Państwa, pod jego jurysdykcją lub pod jego kontrolą w dowolnym miejscu.
Artykuł V #
Państwa-Strony niniejszej konwencji zobowiązują się do wzajemnej konsultacji i współpracy w rozwiązywaniu wszelkich problemów, które mogą powstać w związku z celem lub stosowaniem postanowień konwencji. Konsultacje i współpraca, o których mowa w niniejszym artykule, mogą być również podejmowane w ramach odpowiednich procedur międzynarodowych w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych i zgodnie z jej Kartą.
Artykuł VI #
(1) Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji, które stwierdzi, że inne Państwo-Strona narusza zobowiązania wynikające z postanowień Konwencji, może złożyć skargę do Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych. Skarga taka powinna zawierać wszelkie możliwe dowody potwierdzające jej zasadność, a także prośbę o jej rozpatrzenie przez Radę Bezpieczeństwa.
(2) Każde Państwo-Strona niniejszej konwencji zobowiązuje się do współpracy przy prowadzeniu każdego śledztwa, które Rada Bezpieczeństwa może wszcząć zgodnie z postanowieniami Karty Narodów Zjednoczonych na podstawie skargi otrzymanej przez Radę. Rada Bezpieczeństwa poinformuje Państwa-Strony Konwencji o wynikach dochodzenia.
Artykuł VII #
Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji zobowiązuje się do udzielania lub wspierania pomocy, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych, każdej Stronie Konwencji, która o to poprosi, jeżeli Rada Bezpieczeństwa uzna, że taka Strona została narażona na niebezpieczeństwo w wyniku naruszenia Konwencji.
Artykuł VIII #
Żadne z postanowień niniejszej konwencji nie może być interpretowane jako ograniczające lub umniejszające zobowiązania przyjęte przez którekolwiek państwo na mocy Protokołu o zakazie użycia na wojnie gazów duszących, trujących lub innych oraz bakteriologicznych metod prowadzenia wojny, podpisanego w Genewie w dniu 17 czerwca 1925 r.
Artykuł IX #
Każde Państwo-Strona niniejszej Konwencji potwierdza uznany cel skutecznego zakazu broni chemicznej i w tym celu zobowiązuje się do kontynuowania negocjacji w dobrej wierze w celu osiągnięcia szybkiego porozumienia w sprawie skutecznych środków zakazu prowadzenia badań, produkcji i składowania broni chemicznej oraz do ich zniszczenia oraz o odpowiednich środkach dotyczących sprzętu i środków przenoszenia specjalnie zaprojektowanych do produkcji lub użycia środków chemicznych do celów broni.
Artykuł X #
(1) Państwa-Strony niniejszej Konwencji zobowiązują się ułatwiać i mają prawo uczestniczyć w jak najszerszej wymianie sprzętu, materiałów oraz informacji naukowych i technologicznych w celu wykorzystania środków bakteriologicznych (biologicznych) i toksyn do celów pokojowych. Strony Konwencji, które mogą to zrobić, będą również współpracować, przyczyniając się indywidualnie lub razem z innymi państwami lub organizacjami międzynarodowymi do dalszego rozwoju i stosowania odkryć naukowych w dziedzinie bakteriologii (biologii) w zapobieganiu chorobom lub do innych pokojowych celów.
(2) Niniejsza Konwencja będzie wdrażana w sposób mający na celu uniknięcie utrudniania rozwoju gospodarczego lub technologicznego Państw-Stron Konwencji lub współpracy międzynarodowej w dziedzinie pokojowej działalności bakteriologicznej (biologicznej), w tym międzynarodowej wymiany bakteriologicznej (biologicznej) ) środki i toksyny oraz sprzęt do przetwarzania, stosowania lub produkcji środków bakteriologicznych (biologicznych) i toksyn do celów pokojowych zgodnie z postanowieniami Konwencji.
Artykuł XI #
Każde Państwo-Strona może zaproponować poprawki do niniejszej Konwencji. Poprawki wejdą w życie dla każdego Państwa-Strony, które je przyjęło, po ich przyjęciu przez większość Państw-Stron Konwencji, a następnie dla każdego pozostałego Państwa-Strony w dniu ich przyjęcia.
Artykuł XII #
Pięć lat po wejściu w życie niniejszej Konwencji lub wcześniej, jeżeli zażąda tego większość Stron Konwencji, przedstawiając wniosek w tej sprawie Rządom Depozytariuszom, w Genewie odbędzie się konferencja Państw-Stron Konwencji , Szwajcaria, w celu dokonania przeglądu funkcjonowania konwencji, w celu zapewnienia, że cele preambuły i postanowienia konwencji, w tym postanowienia dotyczące negocjacji w sprawie broni chemicznej, są realizowane. Przegląd taki uwzględnia wszelkie nowe osiągnięcia naukowe i technologiczne istotne dla Konwencji.
Artykuł XIII #
(1) Niniejsza Konwencja jest zawarta na czas nieokreślony.
(2) Każde Państwo-Strona niniejszej konwencji, wykonując swoją suwerenność narodową, ma prawo do wystąpienia z konwencji, jeżeli uzna, że nadzwyczajne zdarzenia związane z przedmiotem konwencji zagroziły najwyższym interesom jego kraju. Zawiadamia o takim wystąpieniu wszystkie pozostałe Państwa-Strony Konwencji oraz Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. Takie zawiadomienie zawiera oświadczenie o nadzwyczajnych wydarzeniach, które uważa za zagrażające jego najwyższym interesom.
Artykuł XIV #
(1) Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu dla wszystkich państw. Każde państwo, które nie podpisze Konwencji przed jej wejściem w życie zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, może do niej przystąpić w dowolnym czasie.
(2) Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji przez państwa-sygnatariuszy. Dokumenty ratyfikacyjne i dokumenty przystąpienia zostaną złożone Rządom Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Stanów Zjednoczonych Ameryki, które niniejszym określa się jako Rządy Depozytariuszy.
(3) Niniejsza konwencja wejdzie w życie po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych przez dwadzieścia dwa rządy, w tym rządy wyznaczone na depozytariuszy konwencji.
(4) W przypadku państw, których dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia zostaną złożone po wejściu w życie niniejszej Konwencji, wejdzie ona w życie w dniu złożenia przez nie dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia.
(5) Rządy-depozytariusze poinformują niezwłocznie wszystkie państwa sygnatariuszy i państwa przystępujące o dacie każdego podpisania, dacie złożenia każdego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia oraz dacie wejścia w życie niniejszej konwencji, a także o otrzymaniu inne zawiadomienia.
(6) Niniejsza Konwencja zostanie zarejestrowana przez Rządy Depozytariuszy zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.
Artykuł XV #
Niniejsza Konwencja, której teksty angielski, rosyjski, francuski, hiszpański i chiński są jednakowo autentyczne, zostanie złożona w archiwach Rządów-Depozytariuszy. Należycie poświadczone kopie Konwencji zostaną przekazane przez Rządy Depozytariuszy Rządom Państw-Sygnatariuszy i Państw przystępujących.
* Do podpisu lub czynności depozytowej dołącza się notatkę, oświadczenie, oświadczenie lub zastrzeżenie. Kliknij datę akcji, aby wyświetlić szczegóły.
Dodaj komentarz