Traktat o przestrzeni kosmicznej z 27 stycznia 1967 r

Państwa Strony niniejszego Traktatu,

          Zainspirowani wielkimi perspektywami, jakie otwierają się przed ludzkością w wyniku wejścia człowieka w przestrzeń kosmiczną,

          uznając wspólny interes całej ludzkości w postępach w badaniu i wykorzystaniu przestrzeni kosmicznej do celów pokojowych,

          wierząc, że badanie i użytkowanie przestrzeni kosmicznej powinno odbywać się z korzyścią dla wszystkich narodów, niezależnie od stopnia ich rozwoju gospodarczego lub naukowego,

          pragnąc przyczynić się do szerokiej współpracy międzynarodowej w naukowych i prawnych aspektach badania i wykorzystania przestrzeni kosmicznej do celów pokojowych,

          wierząc, że taka współpraca przyczyni się do rozwoju wzajemnego zrozumienia i do wzmocnienia przyjaznych stosunków między państwami i narodami,

          Powołując się na rezolucję 1962 (XVIII), zatytułowaną „Deklaracja zasad prawnych regulujących działalność państw w zakresie badania i użytkowania przestrzeni kosmicznej”, która została jednogłośnie przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w dniu 13 grudnia 1963 r.,

          Powołując się na rezolucję 1884 (XVIII), wzywającą państwa do powstrzymania się od umieszczania na orbicie okołoziemskiej jakichkolwiek obiektów przenoszących broń nuklearną lub jakikolwiek inny rodzaj broni masowego rażenia lub od instalowania takiej broni na ciałach niebieskich, która została przyjęta jednogłośnie przez Organizację Narodów Zjednoczonych Zgromadzenie Ogólne w dniu 17 października 1963 r.,

          Biorąc pod uwagę rezolucję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych nr 110 (II) z dnia 3 listopada 1947 r., która potępiła propagandę mającą na celu lub mogącą sprowokować lub zachęcać do jakiegokolwiek zagrożenia pokoju, naruszenia pokoju lub aktu agresji, oraz uznając, że powyższa rezolucja ma zastosowanie w kosmos,

          przekonane, że Traktat o zasadach regulujących działalność państw w badaniu i użytkowaniu przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, będzie sprzyjał celom i zasadom Karty Narodów Zjednoczonych,

          Uzgodniono, co następuje:

Artykuł I #

          Badanie i użytkowanie przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, odbywa się dla dobra iw interesie wszystkich krajów, niezależnie od stopnia ich rozwoju gospodarczego lub naukowego, i jest domeną całej ludzkości.

          Przestrzeń kosmiczna, łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi, będzie mogła być swobodnie badana i użytkowana przez wszystkie Państwa bez jakiejkolwiek dyskryminacji, na zasadzie równości i zgodnie z prawem międzynarodowym, oraz będzie swobodny dostęp do wszystkich obszarów przestrzeni niebieskiej ciała.

          Będzie swoboda badań naukowych w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich, a państwa będą ułatwiać i zachęcać do współpracy międzynarodowej w takich badaniach.

Artykuł II #

          Przestrzeń kosmiczna, łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi, nie podlega zawłaszczaniu przez narody poprzez roszczenie do suwerenności, poprzez użytkowanie lub okupację, ani w żaden inny sposób.

Artykuł III #

          Państwa Strony Układu prowadzą działalność w zakresie badania i użytkowania przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, zgodnie z prawem międzynarodowym, w tym z Kartą Narodów Zjednoczonych, w interesie utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz promowanie międzynarodowej współpracy i zrozumienia.

Artykuł IV #

          Państwa Strony Układu zobowiązują się nie umieszczać na orbicie okołoziemskiej żadnych obiektów przenoszących broń jądrową lub jakikolwiek inny rodzaj broni masowego rażenia, nie instalować takiej broni na ciałach niebieskich ani nie umieszczać takiej broni w przestrzeni kosmicznej w żaden inny sposób.

          Księżyc i inne ciała niebieskie będą wykorzystywane przez wszystkie Państwa-Strony Układu wyłącznie do celów pokojowych. Zakładanie baz wojskowych, instalacji i fortyfikacji, testowanie wszelkiego rodzaju broni oraz przeprowadzanie manewrów wojskowych na ciałach niebieskich jest zabronione. Wykorzystanie personelu wojskowego do badań naukowych lub do jakichkolwiek innych celów pokojowych nie będzie zakazane. Nie zabrania się również używania jakiegokolwiek sprzętu lub urządzeń niezbędnych do pokojowego badania Księżyca i innych ciał niebieskich.

Artykuł V #

          Państwa-Strony Układu uznają astronautów za wysłanników ludzkości w przestrzeni kosmicznej i udzielą im wszelkiej możliwej pomocy w razie wypadku, niebezpieczeństwa lub awaryjnego lądowania na terytorium innego Państwa-Strony lub na pełnym morzu. Gdy astronauci wykonają takie lądowanie, zostaną bezpiecznie i niezwłocznie odesłani do państwa rejestracji ich pojazdu kosmicznego.

          Prowadząc działalność w przestrzeni kosmicznej i na ciałach niebieskich, astronauci jednego Państwa-Strony będą udzielać wszelkiej możliwej pomocy astronautom innych Państw-Stron.

          Państwa-Strony Układu niezwłocznie poinformują pozostałe Państwa-Strony Układu lub Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o wszelkich zjawiskach odkrytych w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich, które mogłyby stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowie astronautów.

Artykuł VI #

          Państwa-Strony Układu ponoszą odpowiedzialność międzynarodową za działalność narodową w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich, niezależnie od tego, czy działalność ta jest prowadzona przez agencje rządowe, czy organizacje pozarządowe, oraz za zapewnienie, że działalność narodowa jest prowadzona zgodnie z art. zgodność z postanowieniami zawartymi w niniejszym Traktacie. Działalność podmiotów pozarządowych w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich, wymaga zezwolenia i stałego nadzoru właściwego Państwa-Strony Układu. Gdy działalność jest prowadzona w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich, przez organizację międzynarodową,

Artykuł VII #

          Każde Państwo-Strona Układu, które wystrzeliwuje lub zapewnia wystrzelenie obiektu w przestrzeń kosmiczną, w tym Księżyc i inne ciała niebieskie, oraz każde Państwo-Strona, z którego terytorium lub obiektu wystrzelono obiekt, ponosi odpowiedzialność międzynarodową za szkody wyrządzone innemu Państwu-Stronie Traktatu lub jego osobom fizycznym lub prawnym przez taki przedmiot lub jego części składowe na ziemi, w przestrzeni powietrznej lub w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich.

Artykuł VIII #

          Państwo-Strona Układu, w którego rejestrze znajduje się obiekt wystrzelony w przestrzeń kosmiczną, zachowuje jurysdykcję i kontrolę nad takim obiektem oraz nad jego personelem podczas przebywania w przestrzeni kosmicznej lub na ciele niebieskim. Na własność obiektów wystrzelonych w przestrzeń kosmiczną, w tym obiektów które wylądowały lub zbudowanych na ciele niebieskim, oraz ich części składowych nie wpływa ich obecność w przestrzeni kosmicznej lub na ciele niebieskim ani ich powrót na ziemię. Takie przedmioty lub części składowe znalezione poza granicami Państwa-Strony Układu, w którego rejestrze są wpisane, zostaną zwrócone temu Państwu-Stronie, które na żądanie dostarczy dane identyfikacyjne przed ich zwrotem.

Artykuł IX #

          W badaniu i użytkowaniu przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, Państwa-Strony Układu kierują się zasadą współpracy i wzajemnej pomocy oraz prowadzą całą swoją działalność w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciał niebieskich, z należytym uwzględnieniem odpowiednich interesów wszystkich innych Państw-Stron Układu. Państwa-Strony Układu będą prowadzić badania przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, oraz prowadzić ich eksplorację w taki sposób, aby uniknąć ich szkodliwego skażenia, a także niekorzystnych zmian w środowisku ziemi, wynikających z wprowadzenia materii pozaziemskiej i , w razie potrzeby, przyjmuje w tym celu odpowiednie środki. Jeżeli Państwo-Strona Układu ma powody, by sądzić, że działanie lub eksperyment planowane przez nie lub jego obywateli w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich, mogłyby spowodować potencjalnie szkodliwą ingerencję w działania innych Państw-Stron w zakresie pokojowego badania i wykorzystania przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, przed przystąpieniem do takiej działalności lub eksperymentu podejmie odpowiednie konsultacje międzynarodowe. Państwo-Strona Układu, które ma powody sądzić, że działalność lub eksperyment planowane przez inne Państwo-Stronę w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich, mogłyby spowodować potencjalnie szkodliwą ingerencję w działalność pokojowego badania i użytkowania przestrzeni kosmicznej, w tym księżyc i inne ciała niebieskie,

Artykuł X #

          W celu wspierania współpracy międzynarodowej w badaniu i użytkowaniu przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, zgodnie z celami niniejszego Traktatu, Państwa-Strony Układu będą rozpatrywać na zasadzie równości wszelkie wnioski składane przez innym Państwom-Stronom Układu możliwość obserwowania lotu obiektów kosmicznych wystrzeliwanych przez te Państwa.

          Charakter takiej możliwości obserwacji i warunki, na jakich można by ją zapewnić, zostaną określone w drodze porozumienia między zainteresowanymi państwami.

Artykuł XI #

          W celu wspierania współpracy międzynarodowej w zakresie pokojowego badania i użytkowania przestrzeni kosmicznej, Państwa-Strony Układu prowadzące działania w przestrzeni kosmicznej, w tym na Księżycu i innych ciałach niebieskich, zgadzają się informować Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, jak również jako opinia publiczna i międzynarodowa społeczność naukowa, w największym możliwym i wykonalnym zakresie, o charakterze, przebiegu, miejscach i wynikach takiej działalności. Po otrzymaniu wspomnianej informacji Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powinien być przygotowany do jej natychmiastowego i skutecznego rozpowszechnienia.

Artykuł XII #

          Wszystkie stacje, instalacje, urządzenia i pojazdy kosmiczne na Księżycu i innych ciałach niebieskich są otwarte dla przedstawicieli innych Państw-Stron Układu na zasadzie wzajemności. Tacy przedstawiciele powiadamiają z odpowiednim wyprzedzeniem o planowanej wizycie, aby można było przeprowadzić odpowiednie konsultacje i podjąć maksymalne środki ostrożności w celu zapewnienia bezpieczeństwa i uniknięcia zakłóceń w normalnym funkcjonowaniu odwiedzanego obiektu.

Artykuł XIII #

          Postanowienia niniejszego Traktatu mają zastosowanie do działalności Państw-Stron Układu w zakresie badania i użytkowania przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, niezależnie od tego, czy działalność taka jest prowadzona przez jedno Państwo-Stronę Układu, czy wspólnie z innych państw, w tym przypadków, gdy są one prowadzone w ramach międzynarodowych organizacji międzyrządowych.

          Wszelkie kwestie praktyczne powstałe w związku z działalnością prowadzoną przez międzynarodowe organizacje międzyrządowe w zakresie badania i użytkowania przestrzeni kosmicznej, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich, będą rozstrzygane przez Państwa-Strony Układu albo z odpowiednią organizacją międzynarodową, albo z jednym lub kilkoma państwami będącymi członkami tej organizacji międzynarodowej, które są Stronami niniejszego Traktatu.

Artykuł XIV #

1. Niniejszy Traktat jest otwarty do podpisu dla wszystkich państw. Każde państwo, które nie podpisze niniejszego Traktatu przed jego wejściem w życie zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, może do niego przystąpić w dowolnym czasie.

2. Niniejszy Traktat podlega ratyfikacji przez państwa sygnatariuszy. Dokumenty ratyfikacyjne i dokumenty przystąpienia zostaną złożone Rządom Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Stanów Zjednoczonych Ameryki, które niniejszym określa się jako Rządy Depozytariuszy.

3. Niniejszy Traktat wejdzie w życie po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych przez pięć Rządów, w tym Rządy wyznaczone na mocy niniejszego Traktatu jako Rządy Depozytariuszy.

4. W przypadku państw, których dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia zostaną złożone po wejściu w życie niniejszego Traktatu, wejdzie on w życie w dniu złożenia przez nie dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia.

5. Rządy-depozytariusze niezwłocznie poinformują wszystkie państwa-sygnatariuszy i państwa przystępujące o dacie każdego podpisania, dacie złożenia każdego dokumentu ratyfikacyjnego i przystąpienia do niniejszego traktatu, dacie jego wejścia w życie i innych zawiadomieniach.

6. Niniejszy Traktat zostanie zarejestrowany przez Rządy Depozytariuszy zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł XV #

          Każde Państwo-Strona Traktatu może zaproponować poprawki do niniejszego Traktatu. Poprawki wchodzą w życie dla każdego Państwa-Strony Układu, które je przyjęło, po ich przyjęciu przez większość Państw-Stron Układu, a następnie dla każdego pozostałego Państwa-Strony Układu w dniu ich przyjęcia.

Artykuł XVI #

          Każde Państwo-Strona Traktatu może powiadomić o swoim wystąpieniu z Traktatu rok po jego wejściu w życie w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej do Rządów-Depozytariuszy. Takie wycofanie staje się skuteczne po upływie jednego roku od daty otrzymania niniejszego powiadomienia.

Artykuł XVII #

          Niniejszy Traktat, którego teksty angielski, rosyjski, francuski, hiszpański i chiński są jednakowo autentyczne, zostanie złożony w archiwach Rządów Depozytariuszy. Należycie uwierzytelnione kopie niniejszego Traktatu zostaną przekazane przez Rządy Depozytariuszy Rządom Państw-Sygnatariuszy i Państw przystępujących.

          NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszy Traktat.

          SPORZĄDZONO w trzech egzemplarzach w miastach Londynie, Moskwie i Waszyngtonie, dnia dwudziestego siódmego stycznia tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego siódmego roku.