#
Traktat o handlu bronią / Arms Trade Treaty (ATT) #
Polska ratyfikowała: 17 grudnia 2014 r #
Traktat o handlu bronią, #
W imieniu Rzeczypospolitej PolskiejPREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 2 kwietnia 2013 r. w Nowym Jorku został sporządzony Traktat o handlu bronią, w następującym brzmieniu:
Przekład
TRAKTAT O HANDLU BRONIĄ #
Preambuła
Państwa-Strony niniejszego Traktatu,
kierując się celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych,
odwołując się do artykułu 26 Karty Narodów Zjednoczonych, który wyraża dążenie do zapewnienia i utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, przy jak najmniejszym zużyciu światowych zasobów ludzkich i gospodarczych na zbrojenia,
podkreślając potrzebę zapobiegania i wyeliminowania nielegalnego handlu bronią konwencjonalną oraz zapobiegania przekierowywaniu tego rodzaju broni na nielegalny rynek, do nieuprawnionego wykorzystania końcowego lub w ręce nieuprawnionych użytkowników końcowych, w tym w celu popełnienia aktów terrorystycznych,
uznając uprawnione interesy Państw w dziedzinie polityki, bezpieczeństwa, gospodarki i handlu dotyczące międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną,
potwierdzając suwerenne prawo każdego Państwa do wyłącznego regulowania i kontrolowania na własnym terytorium kwestii dotyczących broni konwencjonalnej, zgodnie z systemem prawnym lub konstytucyjnym danego Państwa,
przyjmując, że pokój i bezpieczeństwo, rozwój oraz prawa człowieka stanowią filary systemu Narodów Zjednoczonych oraz fundament zbiorowego bezpieczeństwa, a także uznając, że rozwój, pokój i bezpieczeństwo oraz prawa człowieka są współzależne i wzajemnie się umacniają,
odwołując się do Wytycznych Komisji Narodów Zjednoczonych do Spraw Rozbrojenia dotyczących międzynarodowych transferów broni w kontekście rezolucji Zgromadzenia Ogólnego 46/36H z dnia 6 grudnia 1991 roku,
odnotowując wkład wniesiony przez Program Działania Narodów Zjednoczonych na rzecz zapobiegania, zwalczania i likwidacji nielegalnego handlu bronią strzelecką i lekką we wszelkich jego aspektach, jak również Protokół przeciwko nielegalnej produkcji i handlowi bronią palną, jej częściami i komponentami oraz amunicją, uzupełniający Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, a także Międzynarodowy Instrument umożliwiający państwom identyfikowanie i śledzenie, w odpowiednim czasie i w niezawodny sposób, nielegalnej broni strzeleckiej i lekkiej,
uwzględniając konsekwencje nielegalnego i nieuregulowanego handlu bronią konwencjonalną w sferze bezpieczeństwa, społecznej, gospodarczej i humanitarnej,
mając na uwadze, że ludność cywilna zwłaszcza kobiety i dzieci stanowią ogromną większość tych, którzy są dotknięci konfliktem zbrojnym i przemocą z użyciem broni,
uznając ponadto wyzwania, z jakimi muszą mierzyć się ofiary konfliktów zbrojnych, a także potrzebę ich należytej opieki, rehabilitacji oraz społecznej i ekonomicznej integracji,
podkreślając, że postanowienia niniejszego Traktatu nie stoją na przeszkodzie w utrzymywaniu i przyjmowaniu przez Państwa dodatkowych skutecznych środków sprzyjających realizacji przedmiotu i celu tego Traktatu,
mając na uwadze legalny handel i własność oraz użytkowanie niektórych rodzajów broni konwencjonalnej związanych z działalnością rekreacyjną, kulturalną, historyczną i sportową, jeżeli ten handel, własność i użytkowanie są dozwolone i prawnie chronione,
mając także na uwadze rolę, jaką organizacje regionalne mogą odegrać pomagając Państwom-Stronom, na ich wniosek, w wykonaniu tego Traktatu,
uznając dobrowolną i aktywną rolę, jaką społeczeństwo obywatelskie, w tym organizacje pozarządowe i przemysł, mogą odegrać w zwiększaniu świadomości w odniesieniu do przedmiotu i celu tego Traktatu oraz we wspieraniu jego wykonania,
przyjmując, że uregulowanie międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną oraz zapobieganie jej przekierowywaniu nie powinno utrudniać międzynarodowej współpracy oraz legalnego handlu uzbrojeniem, sprzętem i technologią w celach pokojowych,
podkreślając dążenie do osiągnięcia powszechnego stosowania tego Traktatu,
zdecydowane działać zgodnie z poniższymi zasadami;
Zasady #
– Niezbywalne prawo wszystkich Państw do indywidualnej lub zbiorowej samoobrony potwierdzone w artykule 51 Karty Narodów Zjednoczonych;
– Załatwianie sporów międzynarodowych środkami pokojowymi w taki sposób, aby nie dopuścić do zagrożenia międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz sprawiedliwości, zgodnie z artykułem 2 ust. 3 Karty Narodów Zjednoczonych;
– Powstrzymywanie się w stosunkach międzynarodowych od stosowania groźby lub użycia siły przeciwko integralności terytorialnej lub niepodległości politycznej któregokolwiek Państwa bądź w jakikolwiek inny sposób niezgodny z celami Narodów Zjednoczonych, zgodnie z artykułem 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych;
– Nieinterweniowanie w sprawach, które z istoty swej należą do kompetencji wewnętrznej któregokolwiek Państwa, zgodnie z artykułem 2 ust. 7 Karty Narodów Zjednoczonych;
– Poszanowanie i zapewnienie poszanowania międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym Konwencji Genewskich z 1949 roku oraz poszanowanie i zapewnienie poszanowania praw człowieka, w tym Karty Narodów Zjednoczonych i Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka;
– Odpowiedzialność wszystkich Państw, zgodnie z ich odpowiednimi zobowiązaniami międzynarodowymi, za skuteczne uregulowanie międzynarodowego handlu bronią konwencjonalną oraz za zapobieganie jej przekierowywaniu, jak również podstawową odpowiedzialność wszystkich Państw za utworzenie i wdrożenie narodowych systemów kontroli;
– Poszanowanie uprawnionych interesów Państw do nabywania broni konwencjonalnej w celu realizacji prawa do samoobrony i operacji utrzymania pokoju, oraz do produkcji, wywozu, przywozu i transferu broni konwencjonalnej;
– Wykonywanie tego Traktatu w sposób konsekwentny, obiektywny i niedyskryminujący,
uzgodniły, co następuje:
Artykuł 8 Przywóz #
Artykuł 13 Sprawozdawczość #
Po zaznajomieniu się z powyższym traktatem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 15 grudnia 2014 r.
Dodaj komentarz