Protokół dodatkowy o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych dotyczyły organów nadzoru i transgranicznych #
przepływów danych #
Preambuła
Strony niniejszego Protokołu dodatkowego do Konwencji o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych, otwartej do podpisu w Strasburgu w dniu 28 stycznia 1981 r., zwanej dalej: „konwencją”:
– przekonane, e organy nadzoru, wykonujące swe funkcje całkowicie niezalenie, stanowią element skutecznej ochrony osób w związku z przetwarzaniem danych osobowych;
– biorąc pod uwag znaczenie przepływu informacji pomiędzy społeczeństwami;
– biorąc pod uwag, e wraz ze wzrostem wymiany danych osobowych przez granice państwowe, niezbędne jest, w odniesieniu do takiej wymiany danych osobowych, zapewnienie skutecznej ochrony praw człowieka i podstawowych wolności, w tym w szczególności prawa do
prywatności,
uzgodniły, co następuje:
Artykuł l Organy nadzoru #
1. #
Każda Strona ustanowi jeden lub większą liczb organów odpowiedzialnych za zapewnienie zgodnej ze środkami swego prawa krajowego realizacji zasad określonych w rozdziałach II i III konwencji i w niniejszym protokole.
2. #
a) #
W tym celu, organy te powinny mieć, w szczególności, uprawnienia dochodzeniowe i interwencyjne, jak równie prawo do angaowania si w postpowanie prawne lub informowania właściwych organów sądowych o naruszeniach przepisów prawa krajowego, realizując zasady
określone w artykule l ustęp l niniejszego protokołu.
b) #
Kady organ nadzoru rozpatruje skargi wnoszone przez jakakolwiek osób dotyczące ochrony jej praw i podstawowych wolności w związku z przetwarzaniem danych osobowych, w zakresie swej kompetencji.
3. #
Organy nadzoru wykonują swe funkcje korzystając z całkowitej niezależności.
4. #
Od decyzji organu nadzoru, która daje podstawy do zaskarżenia, przysługuje odwołanie do sądu.
5. #
Zgodnie z postanowieniami rozdziału IV oraz bez szkody dla postanowień artykułu 13 konwencji, organy nadzoru będą współpracować ze sobą w zakresie niezbędnym do wykonywania ich obowiązków, w szczególności poprzez wymian wszystkich użytecznych informacji.
Artykuł 2 Transgraniczne przepływy danych osobowych do odbiorcy nie podlegającego jurysdykcji Strony konwencji #
1. #
Każda Strona zapewni, e przekazanie danych osobowych do odbiorcy podlegającego jurysdykcji państwa lub organizacji nie bodącej strona konwencji nastąpi tylko wtedy, gdy to państwo lub organizacja zapewni wystarczający poziom ochrony danym, które mają zostać
przekazane.
2. #
W drodze wyjątku od postanowienia artykułu 2 ustęp l niniejszego protokołu, każda Strona może zezwolić na przekazanie danych osobowych:
a) #
jeżeli prawo krajowe przewiduje to z uwagi na:
– #
określone interesy podmiotu danych, lub
– #
uzasadniony prawnie interes powszechny, a szczególnie ważny interes publiczny, lub
b) #
jeśli zabezpieczenia, które mogą wynikać w szczególności z klauzul umownych, są stosowane przez administratora odpowiedzialnego za przekazanie danych i zostały one uznane za wystarczające przez właściwe organy stosownie do prawa krajowego.
Artykuł 3 Postanowienia końcowe #
1. #
Strony uznają postanowienia artykułów l i 2 niniejszego protokołu za dodatkowe artykuły konwencji, tym samym zaś wszystkie postanowienia konwencji mają zastosowanie.
2. #
Protokół niniejszy będzie otwarty do podpisu przez Państwa-Sygnatariuszy konwencji. Wspólnoty Europejskie mogą podpisać niniejszy protokół po przystąpieniu do konwencji na określonych w niej warunkach. Protokół niniejszy podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Sygnatariusz niniejszego protokołu nie może go ratyfikować, przyjąć ani zatwierdzić bez uprzedniego lub jednoczesnego ratyfikowania, przyjęcia lub zatwierdzenia konwencji albo przystąpienia do niej. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszego protokołu
składa si u Sekretarza Generalnego Rady Europy.
3. #
a) #
Protokół niniejszy wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia, w którym pięciu jego Sygnatariuszy wyraziło zgodę na związanie się protokołem zgodnie z postanowieniami artykułu 3 ustęp 2.
b) #
W odniesieniu do Sygnatariusza niniejszego protokołu, który później wyrazi zgodę na związanie się nim. protokół wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.
4. #
a) #
Po wejściu w życie niniejszego protokołu,’ każde państwo, które przystąpiło do konwencji może równie przystąpić do protokołu.
b) #
Przystąpienie zostaje dokonane poprzez złożenie u Sekretarza Generalnego Rady Europy dokumentu przystąpienie, który wywoła skutki w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia tego dokumentu.
5. #
a) #
Każda Strona może w dowolnym czasie wypowiedzieć niniejszy protokół w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy.
b) #
Wypowiedzenie stanie si skuteczne w pierwszym dniu miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Rady Europy.
6. #
Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadomi Państwa członkowskie Rady Europy, Wspólnoty Europejskie oraz wszystkie inne pastwa które przystąpiły do niniejszego protokołu o każdym:
a) #
podpisaniu;
b) #
złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia;
c) #
dniu wejścia w życie niniejszego protokołu zgodnie z treści artykułu 4;
d) #
innej czynności, powiadomieniu lub komunikacie dotyczącym niniejszego protokołu.
Na dowód czego, niej podpisani, prawidłowo do tego upoważnieni, podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w Strasburgu dnia 8 listopada 2001 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym obie te wersje językowe są równie autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostaje złożony w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże uwierzytelnione
kopie każdemu Państwu członkowskiemu Rady Europy. Wspólnotom Europejskim oraz każdemu państwu zaproszonemu do przystąpienia do konwencji.
Dodaj komentarz