Deklaracja z Durbanu
#
Światowa Konferencja przeciwko Rasizmowi, Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i Pokrewnej Nietolerancji w Durbanie #
Deklaracja z Durbanu, #
zebrawszy się w Durbanie, Republika Południowej Afryki, w dniach od 31 sierpnia do 8 września 2001 r.,
wyrażając głębokie uznanie dla rządu Republiki Południowej Afryki za zorganizowanie tej Światowej Konferencji,
czerpiąc inspirację z heroicznej walki ludności Republiki Południowej Afryki przeciwko zinstytucjonalizowanemu systemowi apartheidu, jak również o równość i sprawiedliwość w ramach demokracji, rozwoju, praworządności i poszanowania praw człowieka, przypominając w tym kontekście ważny wkład społeczności międzynarodowej w tę walkę, a w szczególności kluczową rolę ludu i rządów Afryki, a nie mając na uwadze ważną rolę, jaką różne podmioty społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacje pozarządowe, odegrały w tej walce oraz w ciągłych wysiłkach na rzecz zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji,
Przypominając, że Wiedeńska Deklaracja i Program Działania, przyjęte przez Światową Konferencję Praw Człowieka w czerwcu 1993 r., wzywają do szybkiej i kompleksowej eliminacji wszelkich form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji,
Powołując się na rezolucję Komisji Praw Człowieka 1997/74 z dnia 18 kwietnia 1997 r., rezolucję Zgromadzenia Ogólnego nr 52/111 z dnia 12 grudnia 1997 r. oraz późniejsze uchwały tych organów dotyczące zwołania Światowej Konferencji przeciwko Rasizmowi, Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i związanej z nimi Nietolerancji, a także powołując się na dwie Światowe Konferencje w sprawie Zwalczania Rasizmu i Dyskryminacji Rasowej, które odbyły się w Genewie w 1978 i 1983 r., odpowiednio,
Stwierdzając z głębokim zaniepokojeniem, że pomimo wysiłków społeczności międzynarodowej główne cele trzech Dziesięcioleci Walki z Rasizmem i Dyskryminacją Rasową nie zostały osiągnięte i że niezliczone istoty ludzkie po dziś dzień są ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji,
Przypominając, że rok 2001 jest Międzynarodowym Rokiem Mobilizacji przeciwko Rasizmowi, Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i związanej z nimi Nietolerancji, mającym na celu zwrócenie uwagi świata na cele Światowej Konferencji i nadanie nowego rozmachu politycznemu zaangażowaniu na rzecz wyeliminowania wszelkich form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji,
Przyjmując z zadowoleniem decyzję Zgromadzenia Ogólnego o ogłoszeniu roku 2001 Rokiem Dialogu Między Cywilizacjami Organizacji Narodów Zjednoczonych, która podkreśla tolerancję i szacunek dla różnorodności oraz potrzebę poszukiwania wspólnej płaszczyzny między cywilizacjami i wewnątrz nich w celu stawienia czoła wspólnym wyzwaniom stojącym przed ludzkością, które zagrażają wspólnym wartościom, powszechnym prawom człowieka oraz walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, poprzez współpracę, partnerstwo i integrację,
Przyjmując również z zadowoleniem ogłoszenie przez Zgromadzenie Ogólne okresu 2001-2010 Dekadą Kultury Pokoju i Niestosowania Przemocy dla Dzieci Świata, jak również przyjęcie przez Zgromadzenie Ogólne Deklaracji i Planu Działań na rzecz Kultury Pokoju,
Uznając, że Światowa Konferencja przeciwko Rasizmowi, Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i Pokrewnej Nietolerancji, w połączeniu z Międzynarodową Dekadą Ludności Tubylczej Świata, stanowi wyjątkową okazję do rozważenia nieocenionego wkładu ludów tubylczych w polityczny, gospodarczy, społeczny, kulturowy i duchowy rozwój naszych społeczeństw na całym świecie, a także stojących przed nimi wyzwań, w tym rasizmu i dyskryminacji rasowej,
powołując się na Deklarację Narodów Zjednoczonych w sprawie przyznania niepodległości krajom i narodom kolonialnym z 1960 r.,
Potwierdzając nasze przywiązanie do celów i zasad zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych i Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka,
Stwierdzając, że rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja stanowią zaprzeczenie celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych,
Potwierdzając zasady równości i niedyskryminacji zawarte w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i zachęcając do poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności dla wszystkich bez względu na jakiekolwiek różnice rasy, koloru skóry, płci, języka, religii, poglądów politycznych i innych, pochodzenia narodowego lub społecznego, majątku, urodzenia lub jakiegokolwiek innego stanu,
Przekonani o fundamentalnym znaczeniu powszechnego przystąpienia lub ratyfikacji i pełnej realizacji naszych zobowiązań wynikających z Międzynarodowej Konwencji w sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Rasowej jako głównego instrumentu międzynarodowego mającego na celu wyeliminowanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji
Uznając fundamentalne znaczenie rozważenia przez Państwa, w walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, podpisania, ratyfikacji lub przystąpienia do wszystkich odpowiednich międzynarodowych instrumentów dotyczących praw człowieka, w celu ich powszechnego przestrzegania
uwzględniając sprawozdania z konferencji regionalnych zorganizowanych w Strasburgu, Santiago, Dakarze i Teheranie oraz inne wkłady Państw, jak również sprawozdania z seminariów eksperckich, regionalnych spotkań organizacji pozarządowych i innych spotkań zorganizowanych w ramach przygotowań do Światowej Konferencji,
Odnotowując z uznaniem Deklarację Wizji ogłoszoną przez Prezydenta Republiki Południowej Afryki Thabo Mbeki pod patronatem Czcigodnego Nelsona Mandeli, pierwszego Prezydenta nowej Republiki Południowej Afryki, z inicjatywy Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka i Sekretarza Generalnego Światowej Konferencji, podpisaną przez siedemdziesięciu czterech szefów państw, szefów rządów i dygnitarzy,
Potwierdzając, że różnorodność kulturowa jest cennym dobrem dla rozwoju i dobrobytu całej ludzkości i powinna być ceniona, cieszyć się nią, autentycznie akceptować i przyjmować jako stałą cechę, która wzbogaca nasze społeczeństwa,
Uznając, że żadne odstępstwo od zakazu dyskryminacji rasowej, ludobójstwa, zbrodni apartheidu i niewolnictwa nie jest dozwolone, jak określono w zobowiązaniach wynikających z odpowiednich instrumentów dotyczących praw człowieka,
Wysłuchawszy głosów narodów świata i uznając ich dążenia do sprawiedliwości, równości szans dla wszystkich i dla wszystkich, korzystania z praw człowieka, w tym prawa do rozwoju, do życia w pokoju i wolności oraz do równego i wolnego od dyskryminacji udziału w życiu gospodarczym, społecznym, kulturalnym, obywatelskim i politycznym,
Uznając, że równy udział wszystkich jednostek i narodów w tworzeniu sprawiedliwych, sprawiedliwych, demokratycznych i integracyjnych społeczeństw może przyczynić się do stworzenia świata wolnego od rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji,
podkreślając znaczenie sprawiedliwego udziału wszystkich, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, w podejmowaniu decyzji zarówno na szczeblu krajowym, jak i światowym,
Potwierdzając, że rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja, tam gdzie są równoznaczne z rasizmem i dyskryminacją rasową, stanowią poważne naruszenia i przeszkody w pełnym korzystaniu ze wszystkich praw człowieka oraz zaprzeczają oczywistej prawdzie, że wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem godności i praw, stanowią przeszkodę w przyjaznych i pokojowych stosunkach między ludami i narodami oraz są jedną z głównych przyczyn wielu konfliktów wewnętrznych i międzynarodowych, w tym konfliktów zbrojnych, oraz wynikających z nich przymusowych wysiedleń ludności,
uznając, że konieczne są działania krajowe i międzynarodowe w celu zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w celu zapewnienia pełnego korzystania ze wszystkich praw człowieka, ekonomicznych, społecznych, kulturalnych, obywatelskich i politycznych, które są powszechne, niepodzielne, współzależne i wzajemnie powiązane, oraz w celu poprawy warunków życia mężczyzn, kobiet i dzieci wszystkich narodów,
Potwierdzając znaczenie zacieśniania współpracy międzynarodowej dla promocji i ochrony praw człowieka oraz dla osiągnięcia celów walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją,
Uznając, że ksenofobia, w swoich różnych przejawach, jest jednym z głównych współczesnych źródeł i form dyskryminacji oraz konfliktów, których zwalczanie wymaga pilnej uwagi i szybkich działań ze strony państw, jak również społeczności międzynarodowej,
W pełni świadome, że pomimo wysiłków podejmowanych przez społeczność międzynarodową, rządy i władze lokalne, plaga rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji utrzymuje się i nadal prowadzi do łamania praw człowieka, cierpienia, niekorzystnej sytuacji i przemocy, które należy zwalczać wszelkimi dostępnymi i odpowiednimi środkami oraz jako kwestię o najwyższym priorytecie, najlepiej we współpracy z dotkniętymi społecznościami,
zauważając z niepokojem ciągłe i gwałtowne występowanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz fakt, że teorie wyższości niektórych ras i kultur nad innymi, promowane i praktykowane w epoce kolonialnej, są nadal w takiej czy innej formie głoszone nawet dzisiaj,
zaniepokojeni pojawieniem się i dalszym występowaniem rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w ich bardziej subtelnych i współczesnych formach i przejawach, jak również innymi ideologiami i praktykami opartymi na dyskryminacji rasowej lub etnicznej lub wyższości,
zdecydowanie odrzucając wszelkie doktryny o wyższości rasowej, wraz z teoriami, które próbują ustalić istnienie tzw. odrębnych ras ludzkich,
uznając, że brak zwalczania i potępiania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji przez wszystkich, a zwłaszcza przez władze publiczne i polityków wszystkich szczebli, jest czynnikiem sprzyjającym ich utrwalaniu,
Potwierdzając, że państwa mają obowiązek chronić i promować prawa człowieka i podstawowe wolności wszystkich ofiar oraz że powinny stosować perspektywę płci1,
uznając wielorakie formy dyskryminacji, z którymi mogą spotkać się kobiety, oraz że korzystanie z ich praw obywatelskich, politycznych, ekonomicznych, społecznych i kulturalnych ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju społeczeństw na całym świecie,
Uznając zarówno wyzwania, jak i możliwości stwarzane przez coraz bardziej zglobalizowany świat w związku z walką o wyeliminowanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji,
Zdeterminowani, aby w epoce, w której globalizacja i technologia znacznie przyczyniły się do zbliżenia ludzi, urzeczywistnić pojęcie rodziny ludzkiej opartej na równości, godności i solidarności oraz uczynić XXI wiek stuleciem praw człowieka, wykorzenienia rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz urzeczywistnienia prawdziwej równości szans i traktowania wszystkich jednostek i narodów,
Potwierdzając zasady równych praw i samostanowienia narodów oraz przypominając, że wszystkie jednostki rodzą się równe pod względem godności i praw, podkreślając, że równość ta musi być chroniona jako kwestia najwyższego priorytetu oraz uznając obowiązek państw do podejmowania szybkich, zdecydowanych i odpowiednich środków w celu wyeliminowania wszelkich form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji,
Poświęcając się zwalczaniu plagi rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji jako sprawy priorytetowej, wyciągając wnioski z przejawów i przeszłych doświadczeń rasizmu we wszystkich częściach świata, aby uniknąć ich ponownego wystąpienia,
Łącząc się w duchu odnowionej woli politycznej i zaangażowania na rzecz powszechnej równości, sprawiedliwości i godności, składamy hołd pamięci wszystkich ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji na całym świecie i uroczyście przyjmujemy Deklarację i Program Działania z Durbanu, 2
Ogólne problemy #
1. Oświadczamy, że dla celów niniejszej Deklaracji i Programu Działania ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji są jednostki lub grupy osób, które są lub były dotknięte, poddane lub będące celem tych plag;
2. Uznajemy, że rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja występują ze względu na rasę, kolor skóry, pochodzenie lub pochodzenie narodowe lub etniczne oraz że ofiary mogą doświadczać wielokrotnych lub zaostrzonych form dyskryminacji ze względu na inne powiązane przyczyny, takie jak płeć, język, religia, przekonania polityczne lub inne, pochodzenie społeczne, majątek, urodzenie lub inny status;
3. Uznajemy i potwierdzamy, że na początku trzeciego tysiąclecia globalna walka z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz wszystkimi ich odrażającymi i ewoluującymi formami i przejawami jest sprawą priorytetową dla społeczności międzynarodowej, oraz że ta Konferencja oferuje wyjątkową i historyczną okazję do oceny i zidentyfikowania wszystkich wymiarów tego niszczycielskiego zła ludzkości w celu ich całkowitej eliminacji poprzez, między innymi, zainicjowanie innowacyjnego i holistycznego podejścia oraz wzmocnienie i ulepszenie praktycznych i skuteczne działania na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym;
4. Wyrażamy naszą solidarność z mieszkańcami Afryki w ich nieustannej walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz uznajemy poniesione przez nich ofiary, a także ich wysiłki w podnoszeniu międzynarodowej świadomości społecznej na temat tych nieludzkich tragedii;
5. Potwierdzamy również wielką wagę, jaką przywiązujemy do wartości solidarności, szacunku, tolerancji i wielokulturowości, które stanowią moralną podstawę i inspirację dla naszej ogólnoświatowej walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, nieludzkimi tragediami, które zbyt długo dotykają ludzi na całym świecie, zwłaszcza w Afryce;
6. Ponadto potwierdzamy, że wszystkie narody i jednostki tworzą jedną rodzinę ludzką, bogatą w różnorodność. Przyczyniły się do rozwoju cywilizacji i kultur, które stanowią wspólne dziedzictwo ludzkości. Zachowanie i propagowanie tolerancji, pluralizmu i poszanowania różnorodności może przyczynić się do powstania bardziej integracyjnych społeczeństw;
7. Oświadczamy, że wszyscy ludzie rodzą się wolni, równi pod względem godności i praw oraz mają potencjał, aby wnieść konstruktywny wkład w rozwój i dobrobyt swoich społeczeństw. Każda doktryna o wyższości rasowej jest naukowo fałszywa, moralnie godna potępienia, społecznie niesprawiedliwa i niebezpieczna i musi zostać odrzucona wraz z teoriami, które próbują ustalić istnienie odrębnych ras ludzkich;
8. Uznajemy, że religia, duchowość i przekonania odgrywają centralną rolę w życiu milionów kobiet i mężczyzn oraz w sposobie, w jaki żyją i traktują inne osoby. Religia, duchowość i wiara mogą i mogą przyczyniać się do promowania wrodzonej godności i wartości osoby ludzkiej oraz do zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
9. Z niepokojem zauważamy, że rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja mogą nasilać się między innymi przez niesprawiedliwy podział bogactwa, marginalizację i wykluczenie społeczne;
10. Potwierdzamy, że każdy ma prawo do takiego porządku społecznego i międzynarodowego, w którym wszystkie prawa człowieka mogą być w pełni realizowane dla wszystkich, bez jakiejkolwiek dyskryminacji;
11. Zauważamy, że proces globalizacji stanowi potężną i dynamiczną siłę, którą należy wykorzystać dla dobra, rozwoju i dobrobytu wszystkich krajów, bez wyjątków. Zdajemy sobie sprawę, że kraje rozwijające się napotykają szczególne trudności w reagowaniu na to główne wyzwanie. Podczas gdy globalizacja oferuje ogromne możliwości, obecnie jej korzyści rozkładają się bardzo nierównomiernie, a jej koszty rozkładają się nierówno. Wyrażamy tym samym naszą determinację w zapobieganiu i łagodzeniu negatywnych skutków globalizacji. Skutki te mogą pogłębić, między innymi, ubóstwo, niedorozwój, marginalizację, wykluczenie społeczne, homogenizację kulturową i różnice ekonomiczne, które mogą wystąpić na tle rasowym, w obrębie państw i między nimi, i mieć negatywny wpływ. Ponadto wyrażamy naszą determinację w maksymalizacji korzyści płynących z globalizacji, między innymi poprzez wzmacnianie i rozszerzanie współpracy międzynarodowej w celu zwiększenia równości szans w handlu, wzroście gospodarczym i zrównoważonym rozwoju, globalnej komunikacji poprzez wykorzystanie nowych technologii oraz zwiększenie wymiany międzykulturowej poprzez zachowanie i promocję różnorodności kulturowej, co może przyczynić się do wyeliminowania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji. Tylko dzięki szeroko zakrojonym i trwałym wysiłkom na rzecz stworzenia wspólnej przyszłości opartej na naszym wspólnym człowieczeństwie i całej jego różnorodności globalizacja może stać się w pełni inkluzywna i sprawiedliwa;
12. Uznajemy, że w wyniku globalizacji wzrosła migracja międzyregionalna i wewnątrzregionalna, w szczególności z południa na północ, i podkreślamy, że polityka wobec migracji nie powinna opierać się na rasizmie, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
#
Źródła, przyczyny, formy i współczesne przejawy rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji #
13. Uznajemy, że niewolnictwo i handel niewolnikami, w tym transatlantycki handel niewolnikami, były przerażającymi tragediami w historii ludzkości nie tylko ze względu na ich odrażające barbarzyństwo, ale także ze względu na ich skalę, zorganizowany charakter, a zwłaszcza zaprzeczenie istoty ofiar, a ponadto uznajemy, że niewolnictwo i handel niewolnikami są zbrodnią przeciwko ludzkości i zawsze powinny nią być, zwłaszcza transatlantycki handel niewolnikami i należą do głównych źródeł i przejawów rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z tym nietolerancji oraz że Afrykanie i osoby pochodzenia afrykańskiego, Azjaci i osoby pochodzenia azjatyckiego oraz ludy tubylcze były ofiarami tych aktów i nadal padają ofiarami ich konsekwencji;
14. Uznajemy, że kolonializm doprowadził do rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz że Afrykanie i ludzie pochodzenia afrykańskiego, a także ludzie pochodzenia azjatyckiego i ludy tubylcze byli ofiarami kolonializmu i nadal są ofiarami jego konsekwencji. Uznajemy cierpienia spowodowane przez kolonializm i potwierdzamy, że gdziekolwiek i kiedykolwiek miało to miejsce, należy je potępić i zapobiec jego ponownemu pojawieniu się. Ponadto żałujemy, że skutki i trwałość tych struktur i praktyk należą do czynników przyczyniających się do trwałych nierówności społecznych i ekonomicznych w wielu częściach dzisiejszego świata;
15. Uznajemy, że apartheid i ludobójstwo w rozumieniu prawa międzynarodowego stanowią zbrodnie przeciwko ludzkości i są głównymi źródłami i przejawami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, oraz uznajemy niewypowiedziane zło i cierpienia spowodowane przez te czyny i potwierdzamy, że gdziekolwiek i kiedykolwiek miały miejsce, należy je potępić i zapobiec ich ponownemu wystąpieniu;
16. Uznajemy, że ksenofobia wobec cudzoziemców, zwłaszcza migrantów, uchodźców i osób ubiegających się o azyl, stanowi jedno z głównych źródeł współczesnego rasizmu oraz że naruszenia praw człowieka wobec członków takich grup występują powszechnie w kontekście praktyk dyskryminacyjnych, ksenofobicznych i rasistowskich;
17. Zwracamy uwagę na znaczenie zwrócenia szczególnej uwagi na nowe przejawy rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, na które może być narażona młodzież i inne wrażliwe grupy;
18. Podkreślamy, że ubóstwo, niedorozwój, marginalizacja, wykluczenie społeczne i dysproporcje ekonomiczne są ściśle związane z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz przyczyniają się do utrzymywania się rasistowskich postaw i praktyk, które z kolei generują więcej ubóstwa;
19. Uznajemy negatywne gospodarcze, społeczne i kulturowe konsekwencje rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, które w znacznym stopniu przyczyniły się do niedorozwoju krajów rozwijających się, a w szczególności Afryki, i postanawiamy uwolnić każdego mężczyznę, kobietę i dziecko od skrajnych i odczłowieczających warunków skrajnego ubóstwa, którym obecnie podlega ponad miliard z nich, aby urzeczywistnić prawo do rozwoju dla wszystkich i uwolnić całą rasę ludzką od niedostatku;
20. Uznajemy, że rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja należą do podstawowych przyczyn konfliktów zbrojnych i bardzo często są jedną z ich konsekwencji, i przypominamy, że niedyskryminacja jest podstawową zasadą międzynarodowego prawa humanitarnego. Podkreślamy potrzebę skrupulatnego przestrzegania tej zasady przez wszystkie strony konfliktów zbrojnych, a państwa i społeczność międzynarodową zachowania szczególnej czujności w okresach konfliktów zbrojnych i dalszego zwalczania wszelkich form dyskryminacji rasowej;
21. Wyrażamy nasze głębokie zaniepokojenie faktem, że rozwój społeczno-gospodarczy jest hamowany przez powszechne konflikty wewnętrzne, które wynikają między innymi z rażących naruszeń praw człowieka, w tym wynikających z rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, a także z braku demokratycznych, integracyjnych i partycypacyjnych rządów;
22. Wyrażamy zaniepokojenie faktem, że w niektórych państwach struktury lub instytucje polityczne i prawne, z których część została odziedziczona i przetrwały do dziś, nie odpowiadają wieloetnicznym, wielokulturowym i wielojęzycznym cechom ludności, a w wielu przypadkach stanowią ważny czynnik dyskryminacji w wykluczaniu ludów tubylczych;
23. W pełni uznajemy prawa ludów tubylczych zgodne z zasadami suwerenności i integralności terytorialnej państw i dlatego podkreślamy potrzebę przyjęcia odpowiednich środków konstytucyjnych, administracyjnych, legislacyjnych i sądowych, w tym wynikających z obowiązujących instrumentów międzynarodowych;
24. Oświadczamy, że użycie terminu „ludność tubylcza” w Deklaracji i Programie Działania Światowej Konferencji przeciwko Rasizmowi, Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i Związanej z nimi Nietolerancji odbywa się w kontekście i bez uszczerbku dla wyniku toczących się międzynarodowych negocjacji w sprawie tekstów, które konkretnie dotyczą tej kwestii, i nie może być interpretowane jako mające jakiekolwiek implikacje co do praw wynikających z prawa międzynarodowego;
25. Wyrażamy głębokie odrzucenie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, które utrzymują się w niektórych państwach w funkcjonowaniu systemów karnych i stosowaniu prawa, a także w działaniach i postawach instytucji i osób odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa, zwłaszcza tam, gdzie przyczyniło się to do nadreprezentacji niektórych grup wśród osób zatrzymanych lub uwięzionych;
26. Potwierdzamy potrzebę położenia kresu bezkarności za łamanie praw człowieka i podstawowych wolności jednostek i grup osób, które są ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
27. Wyrażamy zaniepokojenie, że poza faktem, że rasizm zyskuje na popularności, współczesne formy i przejawy rasizmu i ksenofobii dążą do odzyskania uznania politycznego, moralnego, a nawet prawnego na wiele sposobów, w tym poprzez platformy niektórych partii i organizacji politycznych oraz rozpowszechnianie za pośrednictwem nowoczesnych technologii komunikacyjnych idei opartych na pojęciu wyższości rasowej;
28. Przypominamy, że prześladowanie jakiejkolwiek możliwej do zidentyfikowania grupy, zbiorowości lub społeczności z powodów rasowych, narodowych, etnicznych lub innych, które są powszechnie uznawane za niedopuszczalne na mocy prawa międzynarodowego, jak również zbrodnia apartheidu, stanowią poważne naruszenia praw człowieka, a w niektórych przypadkach kwalifikują się jako zbrodnie przeciwko ludzkości;
29. Stanowczo potępiamy fakt, że niewolnictwo i praktyki podobne do niewolnictwa nadal istnieją dzisiaj w niektórych częściach świata i wzywamy Państwa do podjęcia natychmiastowych działań w trybie priorytetowym w celu położenia kresu takim praktykom, które stanowią rażące naruszenia praw człowieka;
30. Stwierdzamy pilną potrzebę zapobiegania, zwalczania i eliminowania wszelkich form handlu ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, oraz uznajemy, że ofiary handlu ludźmi są szczególnie narażone na rasizm, dyskryminację rasową, ksenofobię i związaną z nimi nietolerancję;
Ofiary rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji #
31. Wyrażamy również nasze głębokie zaniepokojenie, ilekroć wskaźniki w dziedzinie, między innymi, edukacji, zatrudnienia, zdrowia, warunków mieszkaniowych, śmiertelności niemowląt i oczekiwanej długości życia wielu narodów wskazują na niekorzystną sytuację, szczególnie tam, gdzie przyczyniają się do tego rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja;
32. Uznajemy wartość i różnorodność dziedzictwa kulturowego Afrykanów i osób pochodzenia afrykańskiego oraz potwierdzamy znaczenie i konieczność zapewnienia ich pełnej integracji z życiem społecznym, gospodarczym i politycznym w celu ułatwienia im pełnego udziału na wszystkich poziomach w procesie podejmowania decyzji;
33. Uważamy za niezbędne, aby wszystkie kraje w regionie obu Ameryk i na wszystkich innych obszarach diaspory afrykańskiej uznały istnienie ich ludności pochodzenia afrykańskiego oraz kulturowego, gospodarczego, politycznego i naukowego wkładu wnoszonego przez tę ludność, a także uznały utrzymywanie się rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, które ich szczególnie dotykają, oraz uznanie, że w wielu krajach ich długotrwałe nierówności pod względem dostępu, między innymi, do edukacji, opieki zdrowotnej i mieszkalnictwa były głęboką przyczyną społeczno- dysproporcje gospodarcze, które ich dotykają;
34. Uznajemy, że ludzie pochodzenia afrykańskiego przez wieki byli ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej i zniewolenia oraz odmowy w historii wielu ich praw, i twierdzimy, że powinni być traktowani sprawiedliwie i z poszanowaniem ich godności i nie powinni cierpieć z powodu jakiejkolwiek dyskryminacji. Należy zatem uznać ich prawa do kultury i własną tożsamość; swobodnego i na równych warunkach uczestnictwa w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym; do rozwoju w kontekście własnych aspiracji i zwyczajów; zachowywać, utrzymywać i wspierać własne formy organizacji, tryb życia, kulturę, tradycje i formy religijne; zachować i używać własnych języków; do ochrony ich tradycyjnej wiedzy oraz dziedzictwa kulturowego i artystycznego; do korzystania, korzystania i ochrony odnawialnych zasobów naturalnych ich siedlisk oraz do aktywnego udziału w projektowaniu, wdrażaniu i rozwijaniu systemów i programów edukacyjnych, w tym o szczególnym i charakterystycznym charakterze; oraz, w stosownych przypadkach, do ziemi zamieszkałej przez ich przodków;
35. Uznajemy, że w wielu częściach świata Afrykanie i osoby pochodzenia afrykańskiego napotykają bariery wynikające z uprzedzeń społecznych i dyskryminacji panujących w instytucjach publicznych i prywatnych, i wyrażamy nasze zaangażowanie w działania na rzecz wyeliminowania wszelkich form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, z jaką spotykają się Afrykanie i osoby pochodzenia afrykańskiego;
36. Zdajemy sobie sprawę, że w wielu częściach świata Azjaci i osoby pochodzenia azjatyckiego napotykają bariery wynikające z uprzedzeń społecznych i dyskryminacji panujących w życiu publicznym i prywatnym instytucje i wyrażamy nasze zaangażowanie w działania na rzecz wyeliminowania wszelkich form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, z jaką spotykają się Azjaci i osoby pochodzenia azjatyckiego;
37. Z uznaniem zauważamy, że pomimo rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, z którą borykają się od wieków, ludzie pochodzenia azjatyckiego wnieśli i nadal wnoszą znaczący wkład w życie gospodarcze, społeczne, polityczne, naukowe i kulturalne krajów, w których mieszkają;
38. Wzywamy wszystkie państwa do przeglądu i, w razie potrzeby, przeglądu wszelkich polityk imigracyjnych, które są niezgodne z międzynarodowymi instrumentami praw człowieka, w celu wyeliminowania wszelkich polityk i praktyk dyskryminacyjnych wobec migrantów, w tym Azjatów i osób pochodzenia azjatyckiego;
39. Uznajemy, że ludy tubylcze były ofiarami dyskryminacji od wieków i potwierdzamy, że są wolne i równe pod względem godności i praw oraz że nie powinny cierpieć żadnej dyskryminacji, szczególnie ze względu na swoje rdzenne pochodzenie i tożsamość, i podkreślamy ciągłą potrzebę działań w celu przezwyciężenia uporczywego rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, które ich dotykają;
40. Uznajemy wartość i różnorodność kultur oraz dziedzictwo ludów tubylczych, których wyjątkowy wkład w rozwój i pluralizm kulturowy społeczeństwa oraz pełne uczestnictwo we wszystkich aspektach życia społecznego, w szczególności w sprawach, które ich dotyczą, mają fundamentalne znaczenie dla stabilności politycznej i społecznej oraz dla rozwoju państw, w których żyją;
41. Ponawiamy nasze przekonanie, że pełna realizacja przez ludy tubylcze ich praw człowieka i podstawowych wolności jest niezbędna do wyeliminowania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji. Stanowczo potwierdzamy naszą determinację do promowania pełnego i równego korzystania przez nich z praw obywatelskich, politycznych, ekonomicznych, społecznych i kulturalnych, a także korzyści płynących ze zrównoważonego rozwoju, przy pełnym poszanowaniu ich charakterystycznych cech i ich własnych inicjatyw;
42. Podkreślamy, że aby ludy tubylcze mogły swobodnie wyrażać swoją tożsamość i korzystać ze swoich praw, powinny być wolne od wszelkich form dyskryminacji, co z konieczności pociąga za sobą poszanowanie ich praw człowieka i podstawowych wolności. Obecnie czynione są starania w celu zapewnienia powszechnego uznania tych praw w negocjacjach nad projektem deklaracji w sprawie praw ludów tubylczych, w tym: do nazywania się własnym imieniem; do swobodnego i równego udziału w rozwoju politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym swojego kraju; zachowania własnych form organizacji, stylu życia, kultury i tradycji; zachować i używać własnych języków; utrzymania własnych struktur gospodarczych na terenach, na których mieszkają; brać udział w rozwoju ich systemów i programów edukacyjnych; zarządzać swoimi gruntami i zasobami naturalnymi, w tym prawami do polowań i połowów; oraz mieć dostęp do wymiaru sprawiedliwości na zasadzie równości;
43. Uznajemy również szczególny związek, jaki ludy tubylcze mają z ziemią, jako podstawę ich duchowej, fizycznej i kulturowej egzystencji i zachęcamy Państwa, tam gdzie to możliwe, do zapewnienia ludom tubylczym możliwości zachowania własności ich ziem i tych zasobów naturalnych, do których są uprawnieni na mocy prawa wewnętrznego;
44. Z zadowoleniem przyjmujemy decyzję o utworzeniu Stałego Forum do Spraw Rdzennych w ramach systemu Narodów Zjednoczonych, dając konkretny wyraz głównym celom Międzynarodowej Dekady Ludności Tubylczej na Świecie oraz Deklaracji Wiedeńskiej i Programu Działania;
45. Z zadowoleniem przyjmujemy powołanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych Specjalnego Sprawozdawcy ds. sytuacji w zakresie praw człowieka i podstawowych wolności ludności tubylczej oraz wyrażamy nasze zaangażowanie we współpracę ze Specjalnym Sprawozdawcą;
46. Uznajemy pozytywny wkład gospodarczy, społeczny i kulturowy migrantów zarówno do krajów pochodzenia, jak i krajów docelowych;
47. Potwierdzamy suwerenne prawo każdego państwa do formułowania i stosowania własnych ram prawnych i polityki migracyjnej, a ponadto potwierdzamy, że polityka ta powinna być spójna z odpowiednimi instrumentami, normami i standardami dotyczącymi praw człowieka oraz zaprojektowana tak, aby zapewnić, że są one wolne od rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
48. Z zaniepokojeniem odnotowujemy i zdecydowanie potępiamy przejawy i akty rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji wobec migrantów oraz często stosowane wobec nich stereotypy; potwierdzić odpowiedzialność państw za ochronę praw człowieka migrantów podlegających ich jurysdykcji oraz potwierdzić odpowiedzialność państw za ochronę i ochronę migrantów przed aktami niezgodnymi z prawem lub aktami przemocy, w szczególności aktami dyskryminacji rasowej i przestępstwami popełnianymi z pobudek rasistowskich lub ksenofobicznych przez jednostki lub grupy? oraz podkreślać potrzebę ich uczciwego, sprawiedliwego i równego traktowania w społeczeństwie iw miejscu pracy;
49. Podkreślamy znaczenie tworzenia warunków sprzyjających większej harmonii, tolerancji i szacunku między migrantami a resztą społeczeństwa w krajach, w których się znajdują, w celu wyeliminowania przejawów rasizmu i ksenofobii wobec migrantów. Podkreślamy, że łączenie rodzin ma pozytywny wpływ na integrację i podkreślamy potrzebę ułatwienia przez państwa łączenia rodzin;
50. Jesteśmy świadomi sytuacji bezbronności, w jakiej często znajdują się migranci, między innymi z powodu wyjazdu z krajów pochodzenia i trudności, jakie napotykają z powodu różnic językowych, zwyczajów i kultur, a także trudności ekonomicznych i społecznych oraz przeszkód w powrocie migrantów nieposiadających dokumentów lub znajdujących się w nieuregulowanej sytuacji;
51. Potwierdzamy konieczność wyeliminowania dyskryminacji rasowej migrantów, w tym pracowników migrujących, w odniesieniu do kwestii takich jak zatrudnienie, usługi społeczne, w tym edukacja i zdrowie, a także dostęp do wymiaru sprawiedliwości, oraz że ich traktowanie musi odbywać się zgodnie z międzynarodowymi instrumentami praw człowieka, wolnymi od rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
52. Z niepokojem zauważamy, że między innymi rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja przyczyniają się do przymusowych wysiedleń i przemieszczania się ludzi z ich krajów pochodzenia jako uchodźców i osób ubiegających się o azyl;
53. Z niepokojem uznajemy, że pomimo wysiłków na rzecz zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, nadal występują przypadki różnych form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji między innymi wobec uchodźców, osób ubiegających się o azyl i osób wewnętrznie przesiedlonych;
54. Podkreślamy pilną potrzebę zajęcia się pierwotnymi przyczynami przesiedleń i znalezienia trwałych rozwiązań dla uchodźców i wysiedleńców, w szczególności dobrowolnego, bezpiecznego i godnego powrotu do krajów pochodzenia, a także przesiedlenia do krajów trzecich i integracji lokalnej, kiedy i gdzie jest to właściwe i wykonalne;
55. Potwierdzamy nasze zobowiązanie do poszanowania i realizacji zobowiązań humanitarnych związanych z ochroną uchodźców, osób ubiegających się o azyl, reemigrantów i osób wewnętrznie przesiedlonych i zauważamy w tym względzie znaczenie międzynarodowej solidarności, podziału obciążeń i współpracy międzynarodowej w celu dzielenia odpowiedzialności za ochronę uchodźców, potwierdzając ponownie, że Konwencja dotycząca statusu uchodźców z 1951 r.
56. Uznajemy obecność w wielu krajach populacji Metysów o mieszanym pochodzeniu etnicznym i rasowym oraz jej cenny wkład w propagowanie tolerancji i szacunku w tych społeczeństwach, i potępiamy dyskryminację wobec nich, zwłaszcza że takiej dyskryminacji można zaprzeczyć ze względu na jej subtelny charakter;
57. Jesteśmy świadomi faktu, że historia ludzkości obfituje w wielkie okrucieństwa wynikające z rażących naruszeń praw człowieka i wierzymy, że poprzez pamięć o historii można wyciągnąć wnioski, aby zapobiec przyszłym tragediom;
58. Przypominamy, że Holocaust nigdy nie może zostać zapomniany;
59. Z głębokim zaniepokojeniem dostrzegamy nietolerancję religijną wobec niektórych wspólnot religijnych, a także pojawianie się wrogich aktów i przemocy wobec tych społeczności z powodu ich przekonań religijnych oraz pochodzenia rasowego lub etnicznego w różnych częściach świata, co w szczególności ogranicza ich prawo do swobodnego praktykowania swojej wiary;
60. Z głębokim zaniepokojeniem uznajemy również istnienie w różnych częściach świata nietolerancji religijnej wobec wspólnot religijnych i ich członków, w szczególności ograniczanie ich prawa do swobodnego praktykowania swoich przekonań, a także pojawianie się nasilenia negatywnych stereotypów, aktów wrogości i przemocy wobec tych społeczności ze względu na ich przekonania religijne oraz pochodzenie etniczne lub tzw. rasowe;
61. Z głębokim zaniepokojeniem dostrzegamy wzrost antysemityzmu i islamofobii w różnych częściach świata, a także pojawienie się rasistowskich i brutalnych ruchów opartych na rasizmie i ideach dyskryminujących społeczności żydowskie, muzułmańskie i arabskie;
62. Jesteśmy świadomi, że historia ludzkości pełna jest straszliwych krzywd wyrządzonych przez brak poszanowania równości istot ludzkich i z niepokojem obserwujemy wzrost takich praktyk w różnych częściach świata i wzywamy ludzi, zwłaszcza w sytuacjach konfliktowych, do zaprzestania podżegania rasistowskiego, uwłaczającego języka i negatywnych stereotypów;
63. Jesteśmy zaniepokojeni losem narodu palestyńskiego pod obcą okupacją. Uznajemy niezbywalne prawo narodu palestyńskiego do samostanowienia i ustanowienia niepodległego państwa oraz uznajemy prawo do bezpieczeństwa wszystkich państw w regionie, w tym Izraela, i wzywamy wszystkie państwa do wspierania procesu pokojowego i doprowadzenia go do szybkiego zakończenia;
64. Wzywamy do sprawiedliwego, wszechstronnego i trwałego pokoju w regionie, w którym wszystkie narody będą współistnieć i cieszyć się równością, sprawiedliwością i uznanymi na arenie międzynarodowej prawami człowieka oraz bezpieczeństwem;
65. Uznajemy prawo uchodźców do dobrowolnego powrotu do swoich domów i posiadłości z godnością i bezpieczeństwem oraz wzywamy wszystkie Państwa do ułatwienia takiego powrotu;
66. Potwierdzamy, że tożsamość etniczna, kulturowa, językowa i religijna mniejszości tam, gdzie one istnieją, musi być chroniona, a osoby należące do takich mniejszości powinny być traktowane jednakowo i korzystać z praw człowieka i podstawowych wolności bez jakiejkolwiek dyskryminacji;
67. Uznajemy, że członkowie pewnych grup o odrębnej tożsamości kulturowej napotykają bariery wynikające ze złożonej interakcji czynników etnicznych, religijnych i innych, jak również ich tradycji i zwyczajów, i wzywamy Państwa do zapewnienia, że środki, polityka i programy mające na celu wykorzenienie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji usuwają bariery, które tworzy ta gra czynników;
68. Z głębokim zaniepokojeniem dostrzegamy ciągłe przejawy rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w tym przemocy, wobec Romów/Cyganów/Sinti/Travellerów i uznajemy potrzebę opracowania skutecznych polityk i mechanizmów wdrażania dla ich pełnego osiągnięcia równości;
69. Jesteśmy przekonani, że rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja objawiają się w zróżnicowany sposób u kobiet i dziewcząt i mogą być jednymi z czynników prowadzących do pogorszenia ich warunków życia, ubóstwa, przemocy, wielorakich form dyskryminacji oraz ograniczenia lub pozbawienia ich praw człowieka. Uznajemy potrzebę włączenia perspektywy płci do odpowiednich polityk, strategii i programów działań przeciwko rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w celu zajęcia się wielorakimi formami dyskryminacji;
70. Uznajemy potrzebę wypracowania bardziej systematycznego i spójnego podejścia do oceny i monitorowania dyskryminacji rasowej kobiet, a także niedogodności, przeszkód i trudności, jakie napotykają kobiety w pełnym korzystaniu z praw obywatelskich, politycznych, ekonomicznych, społecznych i kulturalnych z powodu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
71. Ubolewamy nad próbami zmuszania kobiet należących do pewnych wyznań i mniejszości religijnych do wyrzeczenia się tożsamości kulturowej i religijnej lub do ograniczania ich uprawnionej ekspresji lub do dyskryminowania ich w zakresie możliwości edukacji i zatrudnienia;
72. Z niepokojem zauważamy dużą liczbę dzieci i młodzieży, zwłaszcza dziewcząt, wśród ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz podkreślamy potrzebę włączenia specjalnych środków, zgodnie z zasadą dobra dziecka i poszanowania jego poglądów, do programów walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, w celu zwrócenia uwagi na prawa i sytuację dzieci i młodzieży będących ofiarami tych praktyk;
73. Uznajemy, że dziecku należącemu do mniejszości etnicznej, religijnej lub językowej lub rdzennemu nie można odmawiać prawa, indywidualnie lub wspólnie z innymi członkami swojej grupy, do korzystania z własnej kultury, wyznawania i praktykowania własnej religii lub używania własnego języka;
74. Uznajemy, że praca dzieci jest związana z ubóstwem, brakiem rozwoju i powiązanymi warunkami społeczno-ekonomicznymi i może w niektórych przypadkach utrwalać ubóstwo i dyskryminację rasową, nieproporcjonalnie pozbawiając dzieci z dotkniętych grup możliwości zdobycia ludzkich zdolności potrzebnych do produktywnego życia i czerpania korzyści ze wzrostu gospodarczego;
75. Z głębokim zaniepokojeniem odnotowujemy fakt, że w wielu krajach osoby zakażone lub dotknięte HIV/AIDS, jak również te, co do których istnieje podejrzenie zakażenia, należą do grup narażonych na rasizm, dyskryminację rasową, ksenofobię i związaną z nimi nietolerancję, co ma negatywny wpływ i utrudnia im dostęp do opieki zdrowotnej i leków;
#
Działania profilaktyczne, edukacyjne i ochronne mające na celu zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym #
76. Uznajemy, że niesprawiedliwe warunki polityczne, ekonomiczne, kulturowe i społeczne mogą rodzić i sprzyjać rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, co z kolei pogłębia nierówności. Wierzymy, że prawdziwa równość szans dla wszystkich, we wszystkich sferach, w tym w dziedzinie rozwoju, ma fundamentalne znaczenie dla wyeliminowania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
77. Potwierdzamy, że powszechne przestrzeganie i pełne wdrażanie Międzynarodowej Konwencji w sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Rasowej ma nadrzędne znaczenie dla promowania równości i niedyskryminacji na świecie;
78. Potwierdzamy uroczyste zobowiązanie wszystkich państw do promowania powszechnego poszanowania, przestrzegania i ochrony wszystkich praw człowieka, ekonomicznych, społecznych, kulturalnych, obywatelskich i politycznych, w tym prawa do rozwoju, jako podstawowego czynnika zapobiegania i eliminacji rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
79. Jesteśmy głęboko przekonani, że przeszkody w przezwyciężaniu dyskryminacji rasowej i osiągnięciu równości rasowej wynikają głównie z braku woli politycznej, słabego ustawodawstwa oraz braku strategii wdrażania i konkretnych działań ze strony Państw, jak również z rozpowszechnienia postaw rasistowskich i negatywnych stereotypów;
80. Jesteśmy głęboko przekonani, że edukacja, rozwój i wierne wdrażanie wszystkich międzynarodowych norm i zobowiązań w zakresie praw człowieka, w tym uchwalanie praw oraz polityki politycznej, społecznej i gospodarczej, mają kluczowe znaczenie dla zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
81. Uznajemy, że demokracja, przejrzyste, odpowiedzialne, odpowiedzialne i partycypacyjne rządy odpowiadające na potrzeby i aspiracje ludzi oraz poszanowanie praw człowieka, podstawowych wolności i praworządności są niezbędne do skutecznego zapobiegania i eliminacji rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji. Potwierdzamy, że jakakolwiek forma bezkarności za przestępstwa motywowane postawami rasistowskimi i ksenofobicznymi odgrywa rolę w osłabianiu rządów prawa i demokracji oraz zwykle sprzyja powtarzaniu się takich czynów;
82. Potwierdzamy, że Dialog między Cywilizacjami stanowi proces mający na celu identyfikację i promowanie wspólnych podstaw między cywilizacjami, uznanie i promowanie przyrodzonej godności i równych praw wszystkich istot ludzkich oraz poszanowanie podstawowych zasad sprawiedliwości; w ten sposób może rozwiewać przekonania o wyższości kulturowej opartej na rasizmie, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz ułatwiać budowanie pojednanego świata dla rodziny ludzkiej;
83. Podkreślamy kluczową rolę, jaką przywódcy polityczni i partie polityczne mogą i powinny odgrywać w zwalczaniu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz zachęcamy partie polityczne do podejmowania konkretnych kroków w celu promowania solidarności, tolerancji i szacunku;
84. Potępiamy utrzymywanie się i odradzanie się neonazizmu, neofaszyzmu i brutalnych ideologii nacjonalistycznych opartych na uprzedzeniach rasowych lub narodowych i stwierdzamy, że zjawiska te nigdy nie mogą być usprawiedliwione w żadnym przypadku ani w żadnych okolicznościach;
85. Potępiamy platformy i organizacje polityczne oparte na rasizmie, ksenofobii lub doktrynach wyższości rasowej i związanej z nimi dyskryminacji, a także ustawodawstwo i praktyki oparte na rasizmie, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, jako niezgodne z demokracją oraz przejrzystym i odpowiedzialnym rządzeniem. Potwierdzamy, że rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja akceptowana przez politykę rządową naruszają prawa człowieka i mogą zagrażać przyjaznym stosunkom między narodami, współpracy między narodami oraz międzynarodowemu pokojowi i bezpieczeństwu;
86. Przypominamy, że rozpowszechnianie wszelkich idei opartych na wyższości rasowej lub nienawiści powinno być uznane za przestępstwo podlegające karze prawnej, z należytym uwzględnieniem zasad zawartych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka oraz praw wyraźnie określonych w artykule 5 Międzynarodowej Konwencji w sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Rasowej;
87. Zauważamy, że artykuł 4 ustęp b Międzynarodowej Konwencji w sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Rasowej nakłada na Państwa obowiązek zachowania czujności i postępowania przeciwko organizacjom, które rozpowszechniają idee oparte na wyższości lub nienawiści rasowej, aktach przemocy lub podżeganiu do takich czynów. Organizacje te należy potępić i zniechęcić;
88. Uznajemy, że media powinny reprezentować różnorodność wielokulturowego społeczeństwa i odgrywać rolę w zwalczaniu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji. W związku z tym zwracamy uwagę na siłę reklamy;
89. Z żalem zauważamy, że niektóre media, promując fałszywe obrazy i negatywne stereotypy osób lub grup osób szczególnie narażonych, zwłaszcza migrantów i uchodźców, przyczyniły się do szerzenia się ksenofobicznych i rasistowskich nastrojów wśród społeczeństwa, a w niektórych przypadkach zachęcały do przemocy ze strony rasistowskich jednostek i grup;
90. Uznajemy pozytywny wkład, jaki korzystanie z prawa do wolności wypowiedzi, w szczególności przez media i nowe technologie, w tym Internet, oraz pełne poszanowanie wolności poszukiwania, otrzymywania i przekazywania informacji może wnieść do walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją; ponownie podkreślamy potrzebę poszanowania niezależności redakcyjnej i autonomii mediów w tym zakresie;
91. Wyrażamy głębokie zaniepokojenie wykorzystywaniem nowych technologii informacyjnych, takich jak Internet, do celów sprzecznych z poszanowaniem wartości ludzkich, równością, niedyskryminacją, szacunkiem dla innych i tolerancją, w tym do propagowania rasizmu, nienawiści rasowej, ksenofobii, dyskryminacji rasowej i związanej z nimi nietolerancji, a w szczególności, że może to mieć negatywny wpływ na dzieci i młodzież mającą dostęp do tych materiałów;
92. Uznajemy również potrzebę promowania wykorzystania nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w tym Internetu, w celu przyczynienia się do walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją; nowe technologie mogą pomóc w propagowaniu tolerancji i poszanowania godności człowieka oraz zasad równości i niedyskryminacji;
93. Potwierdzamy, że wszystkie państwa powinny uznać znaczenie mediów społecznościowych, które dają głos ofiarom rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
94. Potwierdzamy, że stygmatyzacja osób różnego pochodzenia poprzez działania lub zaniechania władz publicznych, instytucji, mediów, partii politycznych lub organizacji krajowych lub lokalnych jest nie tylko aktem dyskryminacji rasowej, ale może również zachęcać do powtarzania się takich aktów, prowadząc w ten sposób do powstania błędnego koła, które wzmacnia postawy i uprzedzenia rasistowskie i które należy potępić;
95. Uznajemy, że edukacja na wszystkich poziomach iw każdym wieku, w tym w rodzinie, w szczególności edukacja o prawach człowieka, jest kluczem do zmiany postaw i zachowań opartych na rasizmie, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz do promowania tolerancji i szacunku dla różnorodności w społeczeństwach; ponadto potwierdzamy, że taka edukacja jest decydującym czynnikiem promowania, rozpowszechniania i ochrony demokratycznych wartości sprawiedliwości i równości, które są niezbędne do zapobiegania i zwalczania rozprzestrzeniania się rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
96. Uznajemy, że wysokiej jakości edukacja, eliminacja analfabetyzmu i dostęp do bezpłatnej edukacji podstawowej dla wszystkich mogą przyczynić się do bardziej integracyjnych społeczeństw, równości, stabilnych i harmonijnych stosunków i przyjaźni między narodami, ludami, grupami i jednostkami oraz do kultury pokoju, sprzyjającej wzajemnemu zrozumieniu, solidarności, sprawiedliwości społecznej i poszanowaniu wszystkich praw człowieka dla wszystkich;
97. Podkreślamy powiązania między prawem do edukacji a walką z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz zasadniczą rolę edukacji, w tym edukacji o prawach człowieka i edukacji, która jest wrażliwa i szanuje różnorodność kulturową, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży, w zapobieganiu i zwalczaniu wszelkich form nietolerancji i dyskryminacji;
#
Zapewnienie skutecznych środków odwoławczych, regresowych, odszkodowawczych i odszkodowawczych oraz innych środków na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym #
98. Podkreślamy wagę i konieczność nauczania o faktach i prawdzie historii ludzkości od starożytności do niedawnej przeszłości, a także o faktach i prawdzie historii, przyczynach, naturze i skutkach rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w celu osiągnięcia wszechstronnego i obiektywnego poznania tragedii przeszłości;
99. Uznajemy i głęboko ubolewamy z powodu ogromnego ludzkiego cierpienia i tragicznej sytuacji milionów mężczyzn, kobiet i dzieci spowodowanej niewolnictwem, handlem niewolnikami, transatlantyckim handlem niewolnikami, apartheidem, kolonializmem i ludobójstwem, i wzywamy zainteresowane państwa do uczczenia pamięci ofiar dawnych tragedii i zapewnienia, że gdziekolwiek i kiedykolwiek miały one miejsce, należy je potępić i zapobiec ich ponownemu wystąpieniu. Żałujemy, że te praktyki i struktury polityczne, społeczno-ekonomiczne i kulturowe doprowadziły do rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
100. Uznajemy i głęboko żałujemy niewypowiedzianych cierpień i zła wyrządzonych milionom mężczyzn, kobiet i dzieci w wyniku niewolnictwa, handlu niewolnikami, transatlantyckiego handlu niewolnikami, apartheidu, ludobójstwa i tragedii z przeszłości. Ponadto zauważamy, że niektóre państwa podjęły inicjatywę przeproszenia i wypłacenia odszkodowania, tam gdzie to właściwe, za popełnione poważne i masowe naruszenia;
101. W celu zamknięcia tych mrocznych rozdziałów w historii oraz jako środek pojednania i uzdrowienia, zapraszamy społeczność międzynarodową i jej członków do uczczenia pamięci ofiar tych tragedii. Ponadto zauważamy, że niektórzy podjęli inicjatywę ubolewania, wyrażenia skruchy lub złożenia przeprosin, i wzywamy wszystkich, którzy jeszcze nie przyczynili się do przywrócenia godności ofiarom, aby znaleźli odpowiednie sposoby, aby to zrobić i w tym celu docenili te kraje, które to zrobiły;
102. Jesteśmy świadomi moralnego obowiązku wszystkich zainteresowanych państw i wzywamy te państwa do podjęcia odpowiednich i skutecznych środków w celu powstrzymania i odwrócenia trwałych konsekwencji tych praktyk;
103. Uznajemy konsekwencje dawnych i współczesnych form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji za poważne wyzwania dla światowego pokoju i bezpieczeństwa, godności ludzkiej oraz realizacji praw człowieka i podstawowych wolności wielu ludzi na świecie, w szczególności Afrykanów, osób pochodzenia afrykańskiego, ludności pochodzenia azjatyckiego i ludów tubylczych;
104. Zdecydowanie potwierdzamy również, jako pilny wymóg sprawiedliwości, że ofiary naruszeń praw człowieka wynikających z rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, zwłaszcza w świetle ich bezbronnej sytuacji społecznej, kulturowej i ekonomicznej, powinny mieć zapewniony dostęp do wymiaru sprawiedliwości, w tym w stosownych przypadkach pomoc prawną oraz skuteczną i odpowiednią ochronę i środki zaradcze, w tym prawo do ubiegania się o sprawiedliwe i odpowiednie zadośćuczynienie lub zadośćuczynienie za wszelkie szkody poniesione w wyniku takiej dyskryminacji, zgodnie z licznymi międzynarodowymi i regionalnymi instrumentami dotyczącymi praw człowieka, w szczególności Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i Międzynarodowa konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej;
105. Kierując się zasadami określonymi w Deklaracji Milenijnej oraz uznaniem, że ponosimy zbiorową odpowiedzialność za przestrzeganie zasad godności ludzkiej, równości i słuszności oraz za zapewnienie, aby globalizacja stała się pozytywną siłą dla wszystkich ludzi na świecie, społeczność międzynarodowa zobowiązuje się działać na rzecz korzystnej integracji krajów rozwijających się z gospodarką światową, przeciwstawiając się ich marginalizacji, zdecydowana osiągnąć przyspieszony wzrost gospodarczy i zrównoważony rozwój oraz wyeliminować ubóstwo, nierówności i ubóstwo;
106. Podkreślamy, że pamiętanie o zbrodniach lub krzywdach z przeszłości, gdziekolwiek i kiedykolwiek miały one miejsce, jednoznaczne potępienie jej rasistowskich tragedii i mówienie prawdy o historii to podstawowe elementy międzynarodowego pojednania i tworzenia społeczeństw opartych na sprawiedliwości, równości i solidarności;
#
Strategie osiągnięcia pełnej i skutecznej równości, w tym współpraca międzynarodowa i wzmocnienie Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych międzynarodowych mechanizmów w walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją #
107. Podkreślamy potrzebę projektowania, promowania i wdrażania na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym strategii, programów i polityk oraz odpowiedniego ustawodawstwa, które może obejmować specjalne i pozytywne środki, dla wspierania równego rozwoju społecznego i realizacji praw obywatelskich i politycznych, ekonomicznych, społecznych i kulturalnych wszystkich ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii fobii i związanej z nią nietolerancji, w tym poprzez skuteczniejszy dostęp do instytucji politycznych, sądowych i administracyjnych, a także potrzebę propagowania skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości, a także zagwarantowania, że korzyści płynące z rozwoju, nauki i techniki skutecznie przyczynią się do poprawy jakości życia wszystkich, bez dyskryminacji;
108. Uznajemy konieczność podjęcia specjalnych środków lub pozytywnych działań na rzecz ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w celu promowania ich pełnej integracji ze społeczeństwem. Te środki skutecznego działania, w tym środki socjalne, powinny mieć na celu poprawę warunków, które utrudniają korzystanie z praw, oraz wprowadzenie specjalnych środków zachęcających do równego udziału wszystkich grup rasowych i kulturowych, językowych i religijnych we wszystkich sektorach społeczeństwa oraz do zrównania wszystkich. Środki te powinny obejmować środki mające na celu osiągnięcie odpowiedniej reprezentacji w instytucjach edukacyjnych, mieszkalnictwie, partiach politycznych, parlamentach i zatrudnieniu, zwłaszcza w sądownictwie, policji, wojsku i innych służbach cywilnych, co w niektórych przypadkach może obejmować reformy wyborcze, reformy rolne i kampanie na rzecz równego uczestnictwa;
109. Przypominamy o znaczeniu zacieśniania współpracy międzynarodowej w celu promowania
(a) walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją;
(b) skuteczne wdrażanie przez państwa międzynarodowych traktatów i instrumentów zakazujących takich praktyk;
(c) cele Karty Narodów Zjednoczonych w tym zakresie;
d) osiągnięcie celów wyznaczonych przez Konferencję Narodów Zjednoczonych w sprawie Środowiska i Rozwoju, która odbyła się w Rio de Janeiro w 1992 r., Światową Konferencję Praw Człowieka, która odbyła się w Wiedniu w 1993 r., Międzynarodową Konferencję w sprawie Ludności i Rozwoju, która odbyła się w Kairze w 1994 r., Światowy Szczyt ds. 1996; oraz Światowy Szczyt Żywnościowy, który odbył się w Rzymie w 1996 r., upewniając się, że takie cele sprawiedliwie obejmą wszystkie ofiary rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
110. Uznajemy znaczenie współpracy między państwami, odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi, międzynarodowymi instytucjami finansowymi, organizacjami pozarządowymi i jednostkami w ogólnoświatowej walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz że sukces w tej walce wymaga szczególnego uwzględnienia skarg, opinii i żądań ofiar takiej dyskryminacji;
111. Powtarzamy, że międzynarodowa reakcja i polityka, w tym pomoc finansowa, wobec uchodźców i przesiedleńców w różnych częściach świata nie powinny opierać się na dyskryminacji ze względu na rasę, kolor skóry, pochodzenie lub pochodzenie narodowe lub etniczne zainteresowanych uchodźców i wysiedleńców, i w tym kontekście wzywamy społeczność międzynarodową do zapewnienia odpowiedniej pomocy na sprawiedliwych zasadach krajom przyjmującym, w szczególności przyjmującym kraje rozwijające się i kraje w okresie przejściowym;
112. Uznajemy znaczenie niezależnych krajowych instytucji praw człowieka, zgodnych z Zasadami odnoszącymi się do statusu krajowych instytucji promocji i ochrony praw człowieka, załączonych do uchwały Zgromadzenia Ogólnego nr 48/134 z dnia 20 grudnia 1993 r., oraz innych odpowiednich wyspecjalizowanych instytucji utworzonych na mocy prawa w celu promocji i ochrony praw człowieka, w tym instytucji rzecznika praw obywatelskich, w walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, a także dla promocji wartości demokratycznych i praworządności . W stosownych przypadkach zachęcamy Państwa do tworzenia takich instytucji i wzywamy władze i ogólnie społeczeństwo w tych krajach, w których wykonują one swoje zadania promocji, ochrony i zapobiegania, do współpracy w maksymalnym możliwym zakresie z tymi instytucjami, przy jednoczesnym poszanowaniu ich niezależności;
113. Uznajemy ważną rolę, jaką odpowiednie organy regionalne, w tym regionalne stowarzyszenia krajowych instytucji praw człowieka, mogą odegrać w zwalczaniu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, a także kluczową rolę, jaką mogą odegrać w monitorowaniu i podnoszeniu świadomości na temat nietolerancji i dyskryminacji na poziomie regionalnym, i potwierdzamy wsparcie dla takich organów tam, gdzie one istnieją, i zachęcamy do ich tworzenia;
114. Uznajemy nadrzędną rolę parlamentów w walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją w przyjmowaniu odpowiedniego ustawodawstwa, nadzorowaniu jego wdrażania i przydzielaniu wymaganych środków finansowych;
115. Podkreślamy znaczenie zaangażowania partnerów społecznych i innych organizacji pozarządowych w projektowanie i wdrażanie programów szkoleniowych i rozwojowych;
116. Uznajemy fundamentalną rolę społeczeństwa obywatelskiego w walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, w szczególności w pomaganiu państwom w opracowywaniu regulacji i strategii, w podejmowaniu środków i działaniach przeciwko takim formom dyskryminacji oraz poprzez dalsze wdrażanie;
117. Uznajemy również, że promowanie większego szacunku i zaufania wśród różnych grup w społeczeństwie musi być wspólną, ale zróżnicowaną odpowiedzialnością instytucji rządowych, przywódców politycznych, organizacji oddolnych i obywateli. Podkreślamy, że społeczeństwo obywatelskie odgrywa ważną rolę w promowaniu interesu publicznego, zwłaszcza w zwalczaniu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
118. Z zadowoleniem przyjmujemy katalityczną rolę, jaką odgrywają organizacje pozarządowe w promowaniu edukacji o prawach człowieka i podnoszeniu świadomości na temat rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji. Mogą również odgrywać ważną rolę w podnoszeniu świadomości tych kwestii w odpowiednich organach Organizacji Narodów Zjednoczonych, w oparciu o swoje krajowe, regionalne lub międzynarodowe doświadczenia. Mając na uwadze napotykane przez nie trudności, zobowiązujemy się do tworzenia atmosfery sprzyjającej efektywnemu funkcjonowaniu pozarządowych organizacji praw człowieka, w szczególności antyrasistowskich organizacji pozarządowych, w walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją. Uznajemy niepewną sytuację organizacji pozarządowych zajmujących się prawami człowieka, w tym antyrasistowskich organizacji pozarządowych, w wielu częściach świata i wyrażamy nasze zaangażowanie w przestrzeganie naszych zobowiązań międzynarodowych oraz znoszenie wszelkich bezprawnych barier w ich skutecznym funkcjonowaniu;
119. Zachęcamy do pełnego udziału organizacji pozarządowych w następstwie Światowej Konferencji;
120. Uznajemy, że międzynarodowa i krajowa wymiana i dialog oraz rozwój globalnej sieci wśród młodzieży są ważnymi i podstawowymi elementami budowania międzykulturowego zrozumienia i szacunku oraz przyczynią się do wyeliminowania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
121. Podkreślamy przydatność angażowania młodzieży w rozwój perspektywicznych strategii krajowych, regionalnych i międzynarodowych oraz w politykę walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją;
122. Potwierdzamy, że podjęliśmy nasze globalne dążenie do całkowitej eliminacji rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz że zalecenia zawarte w Programie Działania są formułowane w duchu solidarności i współpracy międzynarodowej oraz są inspirowane celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych oraz innych odpowiednich instrumentów międzynarodowych. Zalecenia te opracowano z należytym uwzględnieniem przeszłości, teraźniejszości i przyszłości oraz przy zastosowaniu konstruktywnego i perspektywicznego podejścia. Uznajemy, że sformułowanie i wdrożenie tych strategii, polityk, programów i działań, które powinny być przeprowadzone sprawnie i szybko, leży w gestii wszystkich państw, przy pełnym zaangażowaniu społeczeństwa obywatelskiego na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym.
Program działania #
Uznając pilną potrzebę przełożenia celów Deklaracji na praktyczny i wykonalny program działania, Światowa Konferencja przeciwko Rasizmowi, Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i Związanej Z Nią Nietolerancji:
I. Źródła, przyczyny, formy i współczesne przejawy rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji #
1. Nalega, aby Państwa w swoich wysiłkach krajowych oraz we współpracy z innymi Państwami, organizacjami regionalnymi i międzynarodowymi oraz instytucjami finansowymi promowały wykorzystanie publicznych i prywatnych inwestycji w porozumieniu z dotkniętymi społecznościami w celu wyeliminowania ubóstwa, szczególnie na obszarach, na których żyją głównie ofiary rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
2. wzywa państwa do podjęcia wszelkich niezbędnych i odpowiednich środków w celu położenia kresu niewolnictwu i współczesnym formom praktyk podobnych do niewolnictwa, do zainicjowania konstruktywnego dialogu między państwami i wdrożenia środków mających na celu naprawienie problemów i wynikających z nich szkód;
II. Ofiary rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji #
Ofiary: Ogólnie #
3. Wzywa Państwa do pracy na szczeblu krajowym i we współpracy z innymi państwami oraz odpowiednimi regionalnymi i międzynarodowymi organizacjami i programami w celu wzmocnienia krajowych mechanizmów promowania i ochrony praw człowieka ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, które są zarażone lub przypuszczalnie zakażone chorobami pandemicznymi, takimi jak HIV/AIDS, oraz do podjęcia konkretnych środków, w tym działań zapobiegawczych, odpowiedniego dostępu do leków i leczenia, programów edukacyjnych, szkoleniowych i rozpowszechniania w środkach masowego przekazu, w celu wyeliminowania przemocy, stygmatyzacji, dyskryminacji, bezrobocia i innych negatywnych konsekwencji wynikających z tych pandemii;
Afrykanie i ludzie pochodzenia afrykańskiego #
4. Wzywa Państwa do ułatwienia udziału osób pochodzenia afrykańskiego we wszystkich politycznych, ekonomicznych, społecznych i kulturowych aspektach społeczeństwa oraz w postępie i rozwoju gospodarczym ich krajów, a także do promowania większej wiedzy i szacunku dla ich dziedzictwa i kultury;
5. Zwraca się do państw, wspieranych w stosownych przypadkach przez współpracę międzynarodową, o rozważenie pozytywnej koncentracji dodatkowych inwestycji w systemy opieki zdrowotnej, edukację, zdrowie publiczne, elektryczność, wodę pitną i kontrolę środowiska, jak również inne inicjatywy działań afirmatywnych lub pozytywnych, w społecznościach głównie pochodzenia afrykańskiego;
6. wzywa Organizację Narodów Zjednoczonych, międzynarodowe instytucje finansowe i rozwojowe oraz inne odpowiednie mechanizmy międzynarodowe do opracowania programów budowania zdolności przeznaczonych dla Afrykanów i osób pochodzenia afrykańskiego w obu Amerykach i na całym świecie;
7. zwraca się do Komisji Praw Człowieka o rozważenie powołania grupy roboczej lub innego mechanizmu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zbadania problemów dyskryminacji rasowej, z jakimi borykają się osoby pochodzenia afrykańskiego żyjących w afrykańskiej diasporze, oraz przedstawienia propozycji dotyczących wyeliminowania dyskryminacji rasowej wobec osób pochodzenia afrykańskiego;
8. Nalega, aby instytucje finansowe i rozwojowe oraz programy operacyjne i wyspecjalizowane agencje Organizacji Narodów Zjednoczonych, zgodnie z ich regularnymi budżetami i procedurami ich organów zarządzających:
(a) nadały szczególny priorytet i przydzieliły wystarczające fundusze, w ramach swoich kompetencji i budżetów, na poprawę sytuacji Afrykanów i osób pochodzenia afrykańskiego, poświęcając jednocześnie szczególną uwagę potrzebom tych populacji w krajach rozwijających się, między innymi poprzez przygotowanie konkretnych programów działania;
(b) Realizować specjalne projekty, za pośrednictwem odpowiednich kanałów i we współpracy z Afrykanami i osobami pochodzenia afrykańskiego, w celu wspierania ich inicjatyw na poziomie społeczności oraz ułatwiania wymiany informacji i technicznego know-how między tymi populacjami a ekspertami w tych dziedzinach;
(c) Opracowanie programów przeznaczonych dla osób pochodzenia afrykańskiego, przeznaczających dodatkowe inwestycje na systemy opieki zdrowotnej, edukację, mieszkalnictwo, elektryczność, wodę pitną i środki kontroli środowiska oraz promowanie równych szans w zatrudnieniu, jak również inne inicjatywy działań afirmatywnych lub pozytywnych;
9. zwraca się do państw o nasilenie działań i polityk publicznych na rzecz kobiet i młodych mężczyzn pochodzenia afrykańskiego, biorąc pod uwagę, że rasizm dotyka ich głębiej, stawiając ich w bardziej marginalizowanej i niekorzystnej sytuacji;
10. Nalega, aby Państwa zapewniły dostęp do edukacji i promowały dostęp do nowych technologii, które zaoferowałyby Afrykanom i osobom pochodzenia afrykańskiego, w szczególności kobietom i dzieciom, odpowiednie środki na edukację, rozwój technologiczny i kształcenie na odległość w lokalnych społecznościach, a ponadto wzywa Państwa do promowania pełnego i dokładnego włączenia historii i wkładu Afrykanów i osób pochodzenia afrykańskiego w program nauczania;
11. zachęca państwa do określenia czynników, które uniemożliwiają równy dostęp i sprawiedliwą obecność osób pochodzenia afrykańskiego na wszystkich poziomach sektora publicznego, w tym w służbie publicznej, a w szczególności w wymiarze sprawiedliwości, oraz do podjęcia odpowiednich środków w celu usunięcia zidentyfikowanych przeszkód, a także do zachęcenia sektora prywatnego do promowania równego dostępu i sprawiedliwej obecności osób pochodzenia afrykańskiego na wszystkich szczeblach w ich organizacjach;
12. wzywa państwa do podjęcia konkretnych kroków w celu zapewnienia pełnego i skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości wszystkim osobom, zwłaszcza pochodzenia afrykańskiego;
13. wzywa państwa, zgodnie z międzynarodowymi standardami praw człowieka i odpowiednimi krajowymi ramami prawnymi, do rozwiązania problemów związanych z własnością ziemi przodków zamieszkałych od pokoleń przez ludność pochodzenia afrykańskiego oraz do promowania produktywnego wykorzystania ziemi i wszechstronnego rozwoju tych społeczności, z poszanowaniem ich kultury i specyficznych form podejmowania decyzji;
14. wzywa państwa do uznania szczególnie poważnych problemów związanych z uprzedzeniami religijnymi i nietolerancją, których doświadcza wiele osób pochodzenia afrykańskiego, oraz do wdrożenia polityk i środków mających na celu zapobieganie i eliminowanie wszelkiej takiej dyskryminacji ze względu na religię i przekonania, która w połączeniu z pewnymi innymi formami dyskryminacji stanowi formę dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie;
Ludności rdzennej #
15. Wzywa Państwa:
(a) do przyjęcia lub dalszego stosowania, w porozumieniu z nimi, środków konstytucyjnych, administracyjnych, legislacyjnych, sądowych i wszelkich niezbędnych środków w celu promowania, ochrony i zapewnienia korzystania przez ludy tubylcze z ich praw, jak również w celu zagwarantowania im korzystania z praw człowieka i podstawowych wolności na zasadzie równości, niedyskryminacji oraz pełnego i swobodnego udziału we wszystkich dziedzinach życia społecznego, w szczególności w sprawach mających wpływ na ich interesy lub dotyczących ich;
(b) Promowanie lepszej wiedzy i szacunku dla rdzennych kultur i dziedzictwa; iz zadowoleniem przyjmuje środki już podjęte przez państwa w tym zakresie;
16. Wzywa Państwa do współpracy z ludnością tubylczą w celu stymulowania jej dostępu do działalności gospodarczej i zwiększania poziomu zatrudnienia, tam gdzie jest to właściwe, poprzez zakładanie, nabywanie lub ekspansję przedsiębiorstw przez ludność tubylczą oraz wdrażanie środków takich jak szkolenia, zapewnianie pomocy technicznej i ułatwień kredytowych;
17. wzywa państwa do współpracy z ludnością tubylczą w celu ustanowienia i wdrożenia programów zapewniających dostęp do szkoleń i usług, które mogą przynieść korzyści w rozwoju ich społeczności;
18. Zwraca się do Państw o przyjęcie polityki publicznej i nadanie rozmachu programom w imieniu i we współpracy z rdzennymi kobietami i dziewczętami w celu promowania ich praw obywatelskich, politycznych, ekonomicznych, społecznych i kulturalnych; położenia kresu ich niekorzystnej sytuacji ze względu na płeć i pochodzenie etniczne; zajmowania się pilnymi problemami ich dotyczącymi w zakresie edukacji, ich zdrowia fizycznego i psychicznego, życia gospodarczego oraz w sprawach przemocy wobec nich, w tym przemocy domowej; oraz do wyeliminowania sytuacji zaostrzonej dyskryminacji, której doświadczają rdzenne kobiety i dziewczęta z wielu powodów rasizmu i dyskryminacji ze względu na płeć;
19. zaleca, aby państwa zbadały, zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi instrumentami, normami i standardami dotyczącymi praw człowieka, swoje konstytucje, prawa, systemy prawne i polityki w celu zidentyfikowania i wyeliminowania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji wobec ludności tubylczej i jednostek, czy to ukrytej, wyraźnej czy nieodłącznej;
20. wzywa zainteresowane państwa do honorowania i poszanowania ich traktatów i porozumień z ludnością tubylczą oraz do przyznania im należytego uznania i przestrzegania;
21. wzywa Państwa do pełnego i odpowiedniego rozważenia zaleceń przedstawionych przez ludy tubylcze na ich własnych forach podczas Światowej Konferencji;
22. Zwraca się do Państw, aby:
(a) rozwinęły i tam, gdzie już istnieją, wspierały mechanizmy instytucjonalne w celu promowania osiągania celów i środków odnoszących się do ludności tubylczej, uzgodnionych w niniejszym Programie Działania;
(b) Promowanie, we współpracy z organizacjami tubylczymi, władzami lokalnymi i organizacjami pozarządowymi, działań mających na celu przezwyciężenie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji wobec ludności tubylczej oraz dokonywanie regularnej oceny postępów osiągniętych w tym zakresie;
(c) Promowanie zrozumienia wśród ogółu społeczeństwa co do znaczenia specjalnych środków w celu przezwyciężenia niedogodności, z jakimi borykają się ludy tubylcze; (d) Konsultowanie się z przedstawicielami ludności tubylczej w procesie podejmowania decyzji dotyczących polityk i środków, które ich bezpośrednio dotyczą;
23. wzywa państwa do uznania szczególnych wyzwań stojących przed ludami tubylczymi i jednostkami żyjącymi w środowisku miejskim oraz wzywa państwa do wdrożenia skutecznych strategii zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, z którymi się spotykają, zwracając szczególną uwagę na możliwości dalszego praktykowania przez nich tradycyjnego, kulturowego, językowego i duchowego sposobu życia;
Migranci #
24. wzywa wszystkie państwa do zwalczania przejawów powszechnego odrzucania migrantów i aktywnego zniechęcania do wszelkich rasistowskich demonstracji i aktów, które generują zachowania ksenofobiczne i negatywne nastroje wobec migrantów lub odrzucenie ich;
25. zachęca międzynarodowe i krajowe organizacje pozarządowe do uwzględnienia monitorowania i ochrony praw człowieka migrantów w swoich programach i działaniach oraz do uwrażliwiania rządów i zwiększania świadomości społecznej we wszystkich państwach na temat potrzeby zapobiegania aktom rasizmu i przejawom dyskryminacji, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji wobec migrantów;
26. wzywa państwa do pełnego i skutecznego promowania i ochrony praw człowieka i podstawowych wolności wszystkich migrantów, zgodnie z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka i ich zobowiązaniami wynikającymi z międzynarodowych instrumentów dotyczących praw człowieka, niezależnie od statusu imigracyjnego migrantów;
27. zachęca państwa do promowania edukacji na temat praw człowieka migrantów oraz do angażowania się w kampanie informacyjne w celu zapewnienia społeczeństwu dokładnych informacji dotyczących migrantów i kwestii migracyjnych, w tym pozytywnego wkładu migrantów w społeczeństwo przyjmujące oraz bezbronności migrantów, zwłaszcza tych, którzy znajdują się w nieuregulowanej sytuacji;
28. wzywa państwa do ułatwienia łączenia rodzin w szybki i skuteczny sposób, co ma pozytywny wpływ na integrację migrantów, z należytym uwzględnieniem pragnienia wielu członków rodziny, aby mieć niezależny status;
29. wzywa państwa do podjęcia konkretnych działań, które wyeliminowałyby rasizm, dyskryminację rasową, ksenofobię i związaną z nimi nietolerancję w miejscu pracy wobec wszystkich pracowników, w tym migrantów, oraz zapewniły pełną równość wszystkich wobec prawa, w tym prawa pracy, a ponadto wzywa państwa do wyeliminowania, tam gdzie to stosowne, barier w: uczestnictwie w szkoleniu zawodowym, negocjacjach zbiorowych, zatrudnieniu, umowach i działalności związkowej; dostęp do trybunałów sądowych i administracyjnych zajmujących się skargami; poszukujących pracy w różnych częściach kraju zamieszkania; i pracy w bezpiecznych i zdrowych warunkach;
30. Nalega, aby Państwa:
(a) opracowały i wdrożyły polityki i plany działania oraz wzmocniły i wdrożyły środki zapobiegawcze w celu wspierania większej harmonii i tolerancji między migrantami a społeczeństwami przyjmującymi, w celu wyeliminowania przejawów rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w tym aktów przemocy, popełnianych w wielu społeczeństwach przez jednostki lub grupy;
(b) przegląd i rewizja, tam gdzie to konieczne, ich praw, polityk i praktyk imigracyjnych, tak aby były one wolne od dyskryminacji rasowej i zgodne z zobowiązaniami państw wynikającymi z międzynarodowych instrumentów dotyczących praw człowieka;
(c) Wdrażanie konkretnych środków angażujących społeczność przyjmującą i migrantów w celu zachęcania do poszanowania różnorodności kulturowej, promowania sprawiedliwego traktowania migrantów oraz opracowywania programów, w stosownych przypadkach, ułatwiających ich integrację w życiu społecznym, kulturalnym, politycznym i gospodarczym;
(d) Zapewnienie, że migranci, niezależnie od ich statusu imigracyjnego, zatrzymani przez władze publiczne, będą traktowani w sposób humanitarny i sprawiedliwy oraz że otrzymają skuteczną ochronę prawną oraz, w stosownych przypadkach, pomoc kompetentnego tłumacza zgodnie z odpowiednimi normami prawa międzynarodowego i standardami praw człowieka, zwłaszcza podczas przesłuchań;
(e) Zapewnienie, że policja i władze imigracyjne traktują migrantów w sposób godny i niedyskryminacyjny, zgodnie z międzynarodowymi standardami, poprzez, między innymi, organizowanie specjalistycznych kursów szkoleniowych dla administratorów, funkcjonariuszy policji, urzędników imigracyjnych i innych zainteresowanych grup;
(f) rozważenie kwestii promowania uznawania wykształcenia, kwalifikacji zawodowych i technicznych migrantów w celu maksymalizacji ich wkładu w nowe państwa zamieszkania;
(g) Podjąć wszelkie możliwe środki w celu promowania pełnego korzystania przez wszystkich migrantów ze wszystkich praw człowieka, w tym praw związanych ze godziwą płacą i równym wynagrodzeniem za pracę o równej wartości, bez jakiejkolwiek różnicy, oraz prawa do zabezpieczenia na wypadek bezrobocia, choroby, inwalidztwa, wdowieństwa, starości lub innego braku środków do życia w okolicznościach od nich niezależnych, zabezpieczenia społecznego, w tym ubezpieczenia społecznego, dostępu do edukacji, opieki zdrowotnej, usług socjalnych oraz poszanowania ich tożsamości kulturowej;
(h) Rozważyć przyjęcie i wdrożenie polityki i programów imigracyjnych, które umożliwiłyby imigrantom, w szczególności kobietom i dzieciom, które są ofiarami przemocy małżeńskiej lub domowej, uwolnienie się od nadużyć w związkach;
31. wzywa państwa, w świetle zwiększonego odsetka migrantek, do zwrócenia szczególnej uwagi na kwestie związane z płcią, w tym na dyskryminację ze względu na płeć, zwłaszcza w przypadku krzyżowania się wielu barier napotykanych przez migrujące kobiety; należy przeprowadzić szczegółowe badania nie tylko w zakresie naruszeń praw człowieka popełnianych wobec migrantek, ale także wkładu, jaki wnoszą one w gospodarkę krajów ich pochodzenia i krajów przyjmujących, a wyniki powinny zostać uwzględnione w raportach dla organów traktatowych;
32. wzywa państwa do uznania tych samych możliwości ekonomicznych i obowiązków w przypadku udokumentowanych migrantów długoterminowych, jak w przypadku innych członków społeczeństwa; 33. zaleca, aby kraje przyjmujące migrantów rozważyły zapewnienie odpowiednich usług socjalnych, w szczególności w dziedzinie zdrowia, edukacji i odpowiednich warunków mieszkaniowych, jako kwestię priorytetową, we współpracy z agencjami Organizacji Narodów Zjednoczonych, organizacjami regionalnymi i międzynarodowymi organami finansowymi; zwraca się również do tych agencji o odpowiednią odpowiedź na prośby o takie usługi;
Uchodźcy #
34. wzywa państwa do wypełnienia ich zobowiązań wynikających z międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka, uchodźców i prawa humanitarnego, odnoszących się do uchodźców, osób ubiegających się o azyl i wysiedleńców, a także wzywa społeczność międzynarodową do zapewnienia im ochrony i pomocy w sprawiedliwy sposób i z należytym uwzględnieniem ich potrzeb w różnych częściach świata, zgodnie z zasadami solidarności międzynarodowej, podziału obciążeń i współpracy międzynarodowej, do podziału odpowiedzialności;
35. Wzywa Państwa do uznania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, z którymi mogą się spotkać uchodźcy, starając się zaangażować w życie społeczeństw krajów przyjmujących, i zachęca Państwa, zgodnie z ich międzynarodowymi zobowiązaniami i zobowiązaniami, do opracowania strategii zwalczania tej dyskryminacji i ułatwiania pełnego korzystania przez uchodźców z praw człowieka. Państwa-Strony powinny zapewnić, że wszystkie środki odnoszące się do uchodźców będą w pełni zgodne z Konwencją dotyczącą statusu uchodźców z 1951 r. i Protokołem do niej z 1967 r.;
36. wzywa państwa do podjęcia skutecznych kroków w celu ochrony kobiet i dziewcząt uchodźczyń oraz przesiedleńców wewnętrznych przed przemocą, zbadania wszelkich takich naruszeń i postawienia winnych przed wymiarem sprawiedliwości, we współpracy, w stosownych przypadkach, z odpowiednimi i kompetentnymi organizacjami;
Inne ofiary #
37. wzywa państwa do podjęcia wszelkich możliwych środków w celu zapewnienia, że wszystkie osoby, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, są rejestrowane i mają dostęp do niezbędnej dokumentacji odzwierciedlającej ich tożsamość prawną, aby umożliwić im korzystanie z dostępnych procedur prawnych, środków zaradczych i możliwości rozwoju, a także ograniczyć przypadki handlu ludźmi;
38. uznaje, że ofiary handlu ludźmi są szczególnie narażone na rasizm, dyskryminację rasową, ksenofobię i związaną z nimi nietolerancję. Państwa zapewnią, aby wszystkie środki podjęte przeciwko handlowi ludźmi, w szczególności te, które dotyczą ofiar takiego handlu, były zgodne z uznanymi międzynarodowo zasadami niedyskryminacji, w tym z zakazem dyskryminacji rasowej i dostępnością odpowiedniego zadośćuczynienia prawnego;
39. wzywa Państwa do zapewnienia dzieciom i młodzieży Romów/Cyganów/Sinti/Travelerów, zwłaszcza dziewczętom, równego dostępu do edukacji oraz aby programy nauczania na wszystkich poziomach, w tym programy uzupełniające w zakresie edukacji międzykulturowej, które mogą, między innymi, obejmować możliwości nauki języków urzędowych w okresie przedszkolnym oraz zatrudniania nauczycieli i asystentów w klasie Romów/Cyganów/Sinti/Travelerów, aby takie dzieci i młodzież uczyły się ich języka ojczystego, były wrażliwe i reagowały na ich potrzeby;
40. zachęca Państwa do przyjęcia odpowiednich i konkretnych polityk i środków, do opracowania mechanizmów wdrażania, jeżeli jeszcze nie istnieją, oraz do wymiany doświadczeń, we współpracy z przedstawicielami Romów/Cyganów/Sinti/Travellerów, w celu wyeliminowania ich dyskryminacji, umożliwienia im osiągnięcia równości i zapewnienia im pełnego korzystania ze wszystkich przysługujących im praw człowieka, jak zaleca w przypadku Romów Komitet ds. Likwidacji Dyskryminacji Rasowej w swoim zaleceniu ogólnym XXVII, tak aby ich potrzeby zostały zaspokojone;
41. zaleca, aby organizacje międzyrządowe w swoich projektach współpracy i pomocy dla różnych państw uwzględniały, odpowiednio, sytuację Romów/Cyganów/Sinti/Wędrowców oraz promowały ich rozwój gospodarczy, społeczny i kulturalny;
42. wzywa państwa i zachęca organizacje pozarządowe do podnoszenia świadomości na temat rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, jakiej doświadczają Romowie/Cyganie/Sinti/Wędrowcy, oraz do promowania wiedzy i szacunku dla ich kultury i historii;
43. zachęca media do promowania równego dostępu do mediów i udziału w nich Romów/Cyganów/Sinti/Travelerów, a także do ochrony ich przed rasistowskimi, stereotypowymi i dyskryminujących doniesień w mediach i wzywa państwa do ułatwienia mediom wysiłków w tym zakresie;
44. Zachęca Państwa do opracowania polityk mających na celu zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, które będą oparte na wiarygodnych danych statystycznych uwzględniających obawy zidentyfikowane w porozumieniu z samymi Romami/Cyganami/Sinti/Travellerami, odzwierciedlającymi możliwie najdokładniej ich status w społeczeństwie. Wszystkie takie informacje są gromadzone zgodnie z przepisami dotyczącymi praw człowieka i podstawowych wolności, takimi jak przepisy o ochronie danych i gwarancje prywatności, oraz w porozumieniu z zainteresowanymi osobami;
45. zachęca państwa do zajęcia się problemami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji wobec osób pochodzenia azjatyckiego oraz wzywa państwa do podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu wyeliminowania barier napotykanych przez takie osoby w uczestnictwie w życiu gospodarczym, społecznym, kulturalnym i politycznym;
46. wzywa państwa do zapewnienia w ramach swojej jurysdykcji, aby osoby należące do mniejszości narodowych lub etnicznych, religijnych i językowych mogły w pełni i skutecznie korzystać ze wszystkich praw człowieka i podstawowych wolności bez jakiejkolwiek dyskryminacji iw pełnej równości wobec prawa, a także wzywa państwa i społeczność międzynarodową do promowania i ochrony praw takich osób;
47. wzywa państwa do zagwarantowania osobom należącym do mniejszości narodowych lub etnicznych, religijnych i językowych, indywidualnie lub wspólnie z innymi członkami ich grup, praw do korzystania z własnej kultury, wyznawania i praktykowania własnej religii oraz do swobodnego i bez ingerencji w używanie własnego języka prywatnie i publicznie, a także do skutecznego uczestnictwa w życiu kulturalnym, społecznym, gospodarczym i politycznym kraju, w którym żyją, w celu ochrony ich przed wszelkimi formami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, której są lub może podlegać;
48. wzywa państwa do uznania wpływu, jaki dyskryminacja, marginalizacja i wykluczenie społeczne miały i nadal wywierają na wiele grup rasowych żyjących w mniejszości liczebnej w danym państwie, oraz do zapewnienia, aby osoby z takich grup mogły, jako indywidualni członkowie takich grup, w pełni i skutecznie korzystać ze wszystkich praw człowieka i podstawowych wolności bez rozróżnienia i pełnej równości wobec prawa, a także do podjęcia, tam gdzie ma to zastosowanie, odpowiednich środków w odniesieniu do zatrudnienia, mieszkalnictwa i edukacji w celu zapobiegania dyskryminacji rasowej;
49. Nalega, aby Państwa podjęły, tam gdzie ma to zastosowanie, odpowiednie środki w celu zapobieżenia dyskryminacji rasowej osób należących do mniejszości narodowych lub etnicznych, religijnych i językowych w zakresie zatrudnienia, opieki zdrowotnej, mieszkalnictwa, usług socjalnych i edukacji, a w tym kontekście należy wziąć pod uwagę różne formy dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie;
50. wzywa państwa do uwzględnienia perspektywy płci we wszystkich programach walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz do rozważenia ciężaru takiej dyskryminacji, który spada w szczególności na kobiety tubylcze, kobiety afrykańskie, kobiety azjatyckie, kobiety pochodzenia afrykańskiego, kobiety pochodzenia azjatyckiego, migrantki i kobiety z innych grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, zapewniając im dostęp do zasobów produkcji na równe traktowanie z mężczyznami, jako sposób promowania ich udziału w rozwoju gospodarczym i produkcyjnym ich społeczności;
51. Wzywa Państwa do zaangażowania kobiet, zwłaszcza kobiet będących ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w podejmowanie decyzji na wszystkich szczeblach podczas pracy na rzecz wyeliminowania takiej dyskryminacji oraz do opracowania konkretnych środków w celu włączenia analizy rasy i płci do realizacji wszystkich aspektów Programu Działania i krajowych planów działania, szczególnie w dziedzinie programów i usług zatrudnienia oraz alokacji zasobów;
52. Uznając, że ubóstwo kształtuje status ekonomiczny i społeczny oraz stwarza przeszkody dla skutecznego udziału kobiet i mężczyzn w życiu politycznym w różny sposób i w różnym stopniu, nalega, aby państwa przeprowadziły analizę płci wszystkich polityk i programów gospodarczych i społecznych, zwłaszcza środków zwalczania ubóstwa, w tym środków zaprojektowanych i wdrożonych z korzyścią dla jednostek lub grup osób, które są ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
53. wzywa państwa i zachęca wszystkie grupy społeczne do wzmocnienia pozycji kobiet i dziewcząt będących ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, tak aby mogły w pełni korzystać ze swoich praw we wszystkich sferach życia publicznego i prywatnego oraz do zapewnienia pełnego, równego i skutecznego udziału kobiet w podejmowaniu decyzji na wszystkich szczeblach, w szczególności w opracowywaniu, wdrażaniu i ocenie polityk i środków, które mają wpływ na ich życie;
54. Wzywa Państwa:
(a) do uznania, że przemoc seksualna, która była systematycznie stosowana jako broń wojenna, czasami za przyzwoleniem lub za namową państwa, stanowi poważne naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego, które w określonych okolicznościach stanowi zbrodnię przeciwko ludzkości i/lub zbrodnię wojenną, oraz że krzyżowanie się dyskryminacji ze względu na rasę i płeć sprawia, że kobiety i dziewczęta są szczególnie narażone na tego rodzaju przemoc, która często wiąże się z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją;
(b) położenie kresu bezkarności i ściganie osób odpowiedzialnych za zbrodnie przeciwko ludzkości i zbrodnie wojenne, w tym zbrodnie związane z przemocą seksualną i inną przemocą uwarunkowaną płcią wobec kobiet i dziewcząt, a także zapewnienie, że osoby sprawujące władzę, które są odpowiedzialne za takie zbrodnie, w tym poprzez popełnienie, zlecanie, nakłanianie, nakłanianie, pomocnictwo, podżeganie, asystowanie lub w jakikolwiek inny sposób przyczyniający się do ich popełnienia lub usiłowania ich popełnienia, zostaną zidentyfikowane, zbadane, ścigane i ukarane;
55. Zwraca się do państw, w razie konieczności we współpracy z organizacjami międzynarodowymi, kierując się przede wszystkim dobrem dziecka, o zapewnienie ochrony przed rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją wobec dzieci, zwłaszcza tych znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji, oraz o zwrócenie szczególnej uwagi na sytuację takich dzieci podczas opracowywania odpowiednich polityk, strategii i programów;
56. Nalega, aby państwa, zgodnie z ich prawem krajowym i zobowiązaniami wynikającymi z odpowiednich instrumentów międzynarodowych, podjęły wszelkie środki w maksymalnym zakresie dostępnych środków w celu zagwarantowania, bez jakiejkolwiek dyskryminacji, równego prawa wszystkich dzieci do natychmiastowej rejestracji urodzenia, aby umożliwić im korzystanie z praw człowieka i podstawowych wolności. Państwa przyznają kobietom równe prawa z mężczyznami w zakresie obywatelstwa;
57. wzywa państwa i organizacje międzynarodowe i regionalne oraz zachęca organizacje pozarządowe i sektor prywatny do zajęcia się sytuacją osób niepełnosprawnych, które są również ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji; wzywa również państwa do podjęcia niezbędnych środków w celu zapewnienia im pełnego korzystania ze wszystkich praw człowieka i ułatwienia ich pełnej integracji we wszystkich dziedzinach życia;
III. Działania profilaktyczne, edukacyjne i ochronne mające na celu zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym #
58. wzywa państwa do przyjęcia i wdrożenia, zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym, skutecznych środków i polityk, oprócz istniejącego ustawodawstwa krajowego antydyskryminacyjnego oraz odpowiednich instrumentów i mechanizmów międzynarodowych, które zachęcają wszystkich obywateli i instytucje do zajęcia stanowiska przeciwko rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz do uznania, poszanowania i maksymalizacji korzyści płynących z różnorodności wewnątrz i między wszystkimi narodami we wspólnej pracy na rzecz budowania harmonijnej i produktywnej przyszłości poprzez wprowadzanie w życie i promowanie wartości i zasad, takich jak sprawiedliwość, równość i niedyskryminacja, demokracja, sprawiedliwość i przyjaźń, tolerancja i szacunek w społecznościach i narodach oraz między nimi, w szczególności poprzez publiczne programy informacyjne i edukacyjne mające na celu podnoszenie świadomości i zrozumienia korzyści płynących z różnorodności kulturowej, w tym programy, w ramach których władze publiczne współpracują z organizacjami międzynarodowymi i pozarządowymi oraz innymi sektorami społeczeństwa obywatelskiego;
59. wzywa państwa do uwzględnienia perspektywy płci w projektowaniu i opracowywaniu środków zapobiegawczych, edukacyjnych i ochronnych mających na celu wykorzenienie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji na wszystkich poziomach, aby zapewnić, że skutecznie odnoszą się one do różnych sytuacji kobiet i mężczyzn;
60. Nalega, aby Państwa przyjęły lub wzmocniły, odpowiednio, krajowe programy zwalczania ubóstwa i zmniejszania wykluczenia społecznego, które uwzględniają potrzeby i doświadczenia jednostek lub grup osób będących ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, a także wzywa je do zwiększenia wysiłków na rzecz wspierania dwustronnej, regionalnej i międzynarodowej współpracy przy wdrażaniu tych programów;
61. wzywa państwa do pracy w celu zapewnienia, aby ich systemy polityczne i prawne odzwierciedlały wielokulturową różnorodność w ich społeczeństwach oraz, w razie potrzeby, do ulepszenia instytucji demokratycznych, tak aby były one w pełni partycypacyjne i unikały marginalizacji, wykluczenia i dyskryminacji określonych sektorów społeczeństwa;
62. Nalega, aby Państwa podjęły wszelkie niezbędne środki w celu szczególnego zajęcia się, za pomocą polityk i programów, rasizmem i przemocą na tle rasowym wobec kobiet i dziewcząt oraz do zwiększenia współpracy, reakcji politycznych i skutecznego wdrożenia ustawodawstwa krajowego i ich zobowiązań wynikających z odpowiednich instrumentów międzynarodowych, a także innych środków ochronnych i zapobiegawczych mających na celu eliminację wszelkich form dyskryminacji na tle rasowym i przemocy wobec kobiet i dziewcząt;
63. zachęca sektor biznesowy, w szczególności branżę turystyczną i dostawców Internetu, do opracowania kodeksów postępowania w celu zapobiegania handlowi ludźmi i ochrony ofiar takiego handlu, zwłaszcza osób uprawiających prostytucję, przed dyskryminacją ze względu na płeć i rasę oraz promowania ich praw, godności i bezpieczeństwa;
64. Wzywa Państwa do opracowania, egzekwowania i wzmacniania skutecznych środków na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym w celu zapobiegania, zwalczania i eliminowania wszelkich form handlu kobietami i dziećmi, w szczególności dziewczętami, poprzez kompleksowe strategie przeciwdziałania handlowi ludźmi, które obejmują środki legislacyjne, kampanie prewencyjne i wymianę informacji. Nalega również, aby Państwa przydzieliły odpowiednie środki w celu zapewnienia kompleksowych programów mających na celu udzielanie pomocy ofiarom, ich ochronę, leczenie, reintegrację ze społeczeństwem i rehabilitację. Państwa zapewnią lub zintensyfikują szkolenia dla organów ścigania, urzędników imigracyjnych i innych odpowiednich urzędników zajmujących się ofiarami handlu ludźmi w tym zakresie;
65. Zachęca organy, agencje i odpowiednie programy systemu Narodów Zjednoczonych i państw do promowania i wykorzystywania Wytycznych dotyczących przesiedleń wewnętrznych (E/CN.4/1998/53/Add.2), w szczególności przepisów dotyczącychniedyskryminacji,
#
A. Szczebel krajowy #
1. Środki legislacyjne, sądowe, regulacyjne, administracyjne i inne środki zapobiegania i ochrony przed rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją #
66. wzywa państwa do bezzwłocznego ustanowienia i wdrożenia krajowych polityk i planów działania w celu zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w tym ich przejawów związanych z płcią;
67. Wzywa Państwa do opracowania lub wzmocnienia, promowania i wdrożenia skutecznej polityki legislacyjnej i administracyjnej, jak również innych środków zapobiegawczych, przeciwko poważnej sytuacji, w jakiej znajdują się niektóre grupy pracowników, w tym pracownicy migrujący, którzy są ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji. Szczególną uwagę należy zwrócić na ochronę osób wykonujących prace domowe i ofiary handlu ludźmi przed dyskryminacją i przemocą, a także na zwalczanie uprzedzeń wobec nich;
68. Wzywa Państwa do przyjęcia i wdrożenia lub wzmocnienia ustawodawstwa krajowego i środków administracyjnych, które wyraźnie i konkretnie zwalczają rasizm i zakazują dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, bezpośredniej lub pośredniej, we wszystkich sferach życia publicznego, zgodnie z ich zobowiązaniami wynikającymi z Międzynarodowej konwencji o Eliminacja wszelkich form dyskryminacji rasowej, zapewniając, że ich zastrzeżenia nie są sprzeczne z przedmiotem i celem Konwencji;
69. Wzywa Państwa do uchwalenia i wdrożenia, tam gdzie jest to właściwe, prawa przeciwko handlowi ludźmi, zwłaszcza kobietami i dziećmi, oraz przemytowi migrantów, biorąc pod uwagę praktyki, które zagrażają życiu ludzkiemu lub prowadzą do różnego rodzaju niewoli i wyzysku, takich jak niewolnictwo za długi, niewolnictwo, wykorzystywanie seksualne lub wyzysk w pracy; zachęca również państwa do stworzenia, jeżeli jeszcze nie istnieją, mechanizmów zwalczania takich praktyk oraz do przydzielenia odpowiednich zasobów w celu zapewnienia egzekwowania prawa i ochrony praw ofiar, a także do wzmocnienia współpracy dwustronnej, regionalnej i międzynarodowej, w tym z organizacjami pozarządowymi pomagającymi ofiarom, w celu zwalczania handlu ludźmi i przemytu migrantów;
70. wzywa państwa do podjęcia wszelkich niezbędnych środków konstytucyjnych, legislacyjnych i administracyjnych w celu wspierania równości jednostek i grup osób będących ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz do przeglądu istniejących środków w celu zmiany lub uchylenia ustawodawstwa krajowego i przepisów administracyjnych, które mogą powodować takie formy dyskryminacji;
71. wzywa państwa, w tym ich organy ścigania, do opracowania i pełnego wdrożenia skutecznych polityk i programów w celu zapobiegania, wykrywania i zapewniania odpowiedzialności za wykroczenia funkcjonariuszy policji i innych pracowników organów ścigania motywowane rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, a także do ścigania sprawców takich wykroczeń;
72. Wzywa Państwa do opracowania, wdrożenia i egzekwowania skutecznych środków w celu wyeliminowania zjawiska popularnie zwanego „profilowaniem rasowym”, które obejmuje praktyki policji i innych funkcjonariuszy organów ścigania, polegające w jakimkolwiek stopniu na rasie, kolorze skóry, pochodzeniu lub pochodzeniu narodowym lub etnicznym jako podstawie do poddania osób czynnościom dochodzeniowym lub ustalenia, czy dana osoba jest zaangażowana w działalność przestępczą;
73. wzywa Państwa do podjęcia środków zapobiegających wykorzystywaniu badań genetycznych lub ich zastosowań do promowania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, do ochrony prywatności danych genetycznych oraz do zapobiegania wykorzystywaniu takich informacji do celów dyskryminacyjnych lub rasistowskich;
74. Nalega i zachęca Państwa do organizacji pozarządowych i sektora prywatnego, aby:
(a) tworzyły i wdrażały politykę promującą wysokiej jakości i zróżnicowaną policję wolną od rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nią nietolerancji oraz aktywnie rekrutowały wszystkie grupy, w tym mniejszości, do pracy w sektorze publicznym, w tym siły policyjne i inne organy wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych (takie jak prokuratorzy);
(b) Działać na rzecz ograniczenia przemocy, w tym przemocy motywowanej rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, poprzez: –
34 –
(i) Opracowywanie materiałów edukacyjnych w celu nauczenia młodych ludzi znaczenia tolerancji i szacunku;
(ii) przeciwdziałanie uprzedzeniom, zanim przejawią się one w brutalnej działalności przestępczej;
(iii) utworzenie grup roboczych składających się między innymi z lokalnych liderów społeczności oraz krajowych i lokalnych funkcjonariuszy organów ścigania w celu poprawy koordynacji, zaangażowania społeczności, szkoleń, edukacji i gromadzenia danych w celu zapobiegania takiej brutalnej działalności przestępczej;
(iv) Zapewnienie ścisłego egzekwowania praw obywatelskich zakazujących brutalnej działalności przestępczej;
(v) usprawnienie gromadzenia danych dotyczących przemocy motywowanej rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją;
(vi) Zapewnienie odpowiedniej pomocy ofiarom oraz edukacja społeczeństwa w celu zapobiegania przyszłym przypadkom przemocy motywowanej rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją;
Ratyfikacja i skuteczne wdrażanie odpowiednich międzynarodowych i regionalnych instrumentów prawnych dotyczących praw człowieka i niedyskryminacji #
75. Nalega, aby państwa, które jeszcze tego nie uczyniły, rozważyły ratyfikację lub przystąpienie do międzynarodowych instrumentów praw człowieka, które zwalczają rasizm, dyskryminację rasową, ksenofobię i związaną z nimi nietolerancję, w szczególności do przystąpienia w trybie pilnym do Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, z myślą o powszechnej ratyfikacji do 2005 r. na podstawie uwag końcowych Komitetu ds. Likwidacji Dyskryminacji Rasowej. Wzywa również Państwa do wycofania zastrzeżeń sprzecznych z przedmiotem i celem tej Konwencji oraz do rozważenia wycofania innych zastrzeżeń;
76. Wzywa Państwa do należytego rozważenia uwag i zaleceń Komitetu ds. Likwidacji Dyskryminacji Rasowej. W tym celu państwa powinny rozważyć ustanowienie odpowiednich krajowych mechanizmów monitorowania i oceny, aby zapewnić podjęcie wszelkich odpowiednich kroków w celu uwzględnienia tych obserwacji i zaleceń;
77. Wzywa państwa, które jeszcze tego nie uczyniły, aby rozważyły przystąpienie do Międzynarodowego paktu praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych oraz Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, a także do rozważenia przystąpienia do protokołów fakultatywnych do Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych;
78. wzywa państwa, które jeszcze tego nie uczyniły, do rozważenia podpisania i ratyfikacji następujących instrumentów lub przystąpienia do nich:
(a) Konwencja o zapobieganiu i karaniu zbrodni ludobójstwa z 1948 r.;
(b) Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca migracji w celu zatrudnienia (zrewidowana), 1949 (nr 97)
c) Konwencja o zwalczaniu handlu ludźmi i wykorzystywania prostytucji innych osób z 1949 r.;
(d) Konwencja dotycząca statusu uchodźców z 1951 r. i Protokół do niej z 1967 r.;
(e) Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy o Dyskryminacji (Zatrudnienie i Zawody), 1958 (nr 111);
(f) Konwencja przeciwko dyskryminacji w edukacji, przyjęta 14 grudnia 1960 r. przez Konferencję Generalną Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury;
(g) Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet z 1979 r., mająca na celu osiągnięcie powszechnej ratyfikacji w ciągu pięciu lat, oraz protokół fakultatywny do niej z 1999 r.;
(h) Konwencja o prawach dziecka z 1989 r. i jej dwa protokoły fakultatywne z 2000 r. oraz Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca minimalnego wieku z 1973 r. (nr 138) oraz Konwencja dotycząca najgorszych form pracy dzieci z 1999 r. (nr 182);
(i) Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca pracowników migrujących (postanowienia uzupełniające), 1975 (nr 143);
(j) Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ludności tubylczej i plemiennej z 1989 r. (nr 169) oraz Konwencja o różnorodności biologicznej z 1992 r.;
k) Międzynarodowa konwencja o ochronie praw wszystkich pracowników migrujących i członków ich rodzin z 1990 r.;
(l) Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego z 1998 r.;
m) Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej, Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu i karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, uzupełniający Konwencję oraz Protokół przeciwko przemytowi migrantów drogą lądową, morską i powietrzną, uzupełniający Konwencję z 2000 r.;
Ponadto wzywa państwa będące stronami tych instrumentów do ich pełnego wdrożenia;
79. wzywa państwa do promowania i ochrony korzystania z praw określonych w Deklaracji w sprawie likwidacji wszelkich form nietolerancji i dyskryminacji ze względu na religię lub przekonania, ogłoszonej przez Zgromadzenie Ogólne w rezolucji 36/55 z dnia 25 listopada 1981 r., w celu przeciwdziałania dyskryminacji religijnej, która w połączeniu z niektórymi innymi formami dyskryminacji stanowi formę dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie;
80. wzywa państwa do dążenia do pełnego poszanowania i przestrzegania Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r., zwłaszcza w odniesieniu do prawa cudzoziemców, niezależnie od ich statusu prawnego i imigracyjnego, do komunikowania się z urzędnikiem konsularnym ich własnego państwa w przypadku aresztowania lub zatrzymania;
81. wzywa wszystkie państwa do zakazania dyskryminacyjnego traktowania obcokrajowców i pracowników migrujących ze względu na rasę, kolor skóry, pochodzenie lub pochodzenie narodowe lub etniczne, między innymi, w stosownych przypadkach, w zakresie przyznawania wiz pracowniczych i pozwoleń na pracę, mieszkalnictwa, opieki zdrowotnej i dostępu do wymiaru sprawiedliwości;
82. podkreśla znaczenie zwalczania bezkarności, w tym w przypadku przestępstw o podłożu rasistowskim lub ksenofobicznym, również na szczeblu międzynarodowym, zauważając, że bezkarność za łamanie praw człowieka i międzynarodowego prawa humanitarnego stanowi poważną przeszkodę dla sprawiedliwego i sprawiedliwego wymiaru sprawiedliwości, a ostatecznie pojednania i stabilności; w pełni popiera również pracę istniejących międzynarodowych trybunałów karnych i ratyfikację Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz wzywa wszystkie państwa do współpracy z tymi międzynarodowymi trybunałami karnymi;
83. wzywa państwa do podjęcia wszelkich wysiłków w celu pełnego stosowania odpowiednich postanowień Deklaracji Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie podstawowych zasad i praw w pracy z 1998 r. w celu zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
Ściganie sprawców czynów rasistowskich #
84. wzywa państwa do przyjęcia skutecznych środków w celu zwalczania czynów przestępczych motywowanych rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, do podjęcia środków, aby takie motywy zostały uznane za czynnik obciążający do celów skazania, do zapobieżenia bezkarności tych przestępstw oraz do zapewnienia rządów prawa;
85. wzywa Państwa do podjęcia dochodzeń w celu zbadania możliwych powiązań między ściganiem karnym, przemocą policji i sankcjami karnymi z jednej strony a rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją z drugiej strony, tak aby uzyskać dowody na podjęcie niezbędnych kroków w celu wyeliminowania wszelkich takich powiązań i praktyk dyskryminacyjnych;
86. wzywa państwa do promowania środków powstrzymujących powstawanie i przeciwdziałających neofaszystowskim, brutalnym ideologiom nacjonalistycznym, które propagują nienawiść rasową i dyskryminację rasową, a także nastroje rasistowskie i ksenofobiczne, w tym środki zwalczania negatywnego wpływu takich ideologii, zwłaszcza na młodych ludzi, poprzez formalną i poza formalną edukację, media i sport;
87. wzywa Państwa-Strony do przyjęcia ustawodawstwa wprowadzającego w życie zobowiązania, które przyjęły w celu ścigania i karania osób, które popełniły lub nakazały popełnienie poważnych naruszeń Konwencji genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 r. i Protokołu dodatkowego I do nich oraz innych poważnych naruszeń praw i zwyczajów wojennych, w szczególności w odniesieniu do zasady niedyskryminacji;
88. wzywa państwa do uznania za przestępstwo wszelkich form handlu ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi, oraz do potępienia i ukarania handlarzy i pośredników, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony i pomocy ofiarom handlu ludźmi, przy pełnym poszanowaniu ich praw człowieka;
89. Wzywa Państwa do przeprowadzenia kompleksowych, wyczerpujących, terminowych i bezstronnych dochodzeń w sprawie wszystkich bezprawnych aktów rasizmu i dyskryminacji rasowej, do ścigania przestępstw z urzędu, stosownie do potrzeb, lub do inicjowania lub ułatwiania wszelkich odpowiednich działań wynikających z przestępstw o charakterze rasistowskim lub ksenofobicznym, do zapewnienia, że dochodzenia karne i cywilne oraz ściganie przestępstw o charakterze rasistowskim lub ksenofobicznym będą miały wysoki priorytet oraz będą aktywnie i konsekwentnie podejmowane, a także do zapewnienia prawa do równego traktowania przed trybunałami i wszystkimi innymi organami sprawującymi wymiar sprawiedliwości. W związku z tym Światowa Konferencja podkreśla znaczenie zwiększania świadomości i zapewniania szkoleń różnym funkcjonariuszom wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, aby zapewnić sprawiedliwe i bezstronne stosowanie prawa. W związku z tym zaleca ustanowienie służb monitorowania antydyskryminacyjnego;
Tworzenie i wzmacnianie niezależnych wyspecjalizowanych krajowych instytucji i mediacji #
90. Wzywa Państwa do ustanowienia, wzmocnienia, przeglądu i wzmocnienia skuteczności niezależnych krajowych instytucji praw człowieka, w szczególności w kwestiach rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, zgodnie z Zasadami odnoszącymi się do statusu krajowych instytucji promocji i ochrony praw człowieka, załączonych do rezolucji Zgromadzenia Ogólnego 48/134 z dnia 20 grudnia 1993 r., oraz do zapewnienia im odpowiednich środków finansowych, kompetencji i zdolności do prowadzenia dochodzeń, badań, edukacji i działań uświadamiających w celu zwalczania tych zjawisk ;
91. Nalega również, aby państwa:
(a) wspierały współpracę między tymi instytucjami a innymi instytucjami krajowymi;
(b) Podjąć kroki w celu zapewnienia, aby osoby lub grupy osób będące ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji mogły w pełni uczestniczyć w tych instytucjach;
(c) wspieranie tych instytucji i podobnych organów, między innymi poprzez publikację i rozpowszechnianie istniejących krajowych ustaw i orzecznictwa oraz współpracę z instytucjami w innych krajach, tak aby można było zdobyć wiedzę na temat przejawów, funkcji i mechanizmów tych praktyk oraz strategii opracowanych w celu zapobiegania im, zwalczania ich i eliminowania;
#
2. Zasady i praktyki #
Gromadzenie i dezagregacja danych, badania i studia #
92. Wzywa Państwa do gromadzenia, kompilowania, analizowania, rozpowszechniania i publikowania wiarygodnych danych statystycznych na poziomie krajowym i lokalnym oraz do podejmowania wszelkich innych powiązanych środków, które są niezbędne do regularnej oceny sytuacji jednostek i grup osób będących ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
a) Takie dane statystyczne powinny być zdezagregowane zgodnie z ustawodawstwem krajowym. W stosownych przypadkach wszelkie takie informacje są gromadzone za wyraźną zgodą ofiar, w oparciu o ich samoidentyfikację i zgodnie z przepisami dotyczącymi praw człowieka i podstawowych wolności, takimi jak przepisy dotyczące ochrony danych i gwarancje prywatności. Informacje te nie mogą być niewłaściwie wykorzystywane;
(b) Dane i informacje statystyczne powinny być gromadzone w celu monitorowania sytuacji grup zmarginalizowanych oraz rozwoju i oceny ustawodawstwa, polityki, praktyk i innych środków mających na celu zapobieganie i zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, a także w celu ustalenia, czy jakiekolwiek środki mają niezamierzony, zróżnicowany wpływ na ofiary. W tym celu zaleca opracowanie dobrowolnych, opartych na konsensusie i partycypacyjnych strategii w procesie gromadzenia, projektowania i wykorzystywania informacji;
(c) Informacje powinny uwzględniać wskaźniki ekonomiczne i społeczne, w tym, w stosownych przypadkach, stan zdrowia i stan zdrowia, śmiertelność niemowląt i matek, oczekiwaną długość życia, umiejętność czytania i pisania, edukację, zatrudnienie, mieszkalnictwo, własność gruntów, opiekę w zakresie zdrowia psychicznego i fizycznego, wodę, urządzenia sanitarne, energię i usługi komunikacyjne, ubóstwo i średni dochód do dyspozycji, w celu opracowania polityki rozwoju społecznego i gospodarczego w celu zlikwidowania istniejących luk w warunkach społecznych i ekonomicznych;
93. zachęca państwa, organizacje międzyrządowe, organizacje pozarządowe, instytucje akademickie i sektor prywatny do doskonalenia koncepcji i metod gromadzenia i analizy danych; promowanie badań, wymiana doświadczeń i skutecznych praktyk oraz rozwijanie działań promocyjnych w tej dziedzinie; oraz opracowanie wskaźników postępu i udziału jednostek i grup jednostek w społeczeństwie narażonych na rasizm, dyskryminację rasową, ksenofobię i związaną z nimi nietolerancję;
94. uznaje, że polityka i programy mające na celu zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji powinny opierać się na badaniach ilościowych i jakościowych, uwzględniających perspektywę płci. Takie polityki i programy powinny uwzględniać priorytety określone przez jednostki i grupy osób, które są ofiarami lub podlegają rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
95. wzywa państwa do ustanowienia regularnego monitorowania aktów rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w sektorze publicznym i prywatnym, w tym aktów popełnianych przez funkcjonariuszy organów ścigania;
96. Zachęca Państwa do promowania i prowadzenia badań oraz przyjęcia integralnego, obiektywnego i długoterminowego podejścia do wszystkich faz i aspektów migracji, które skutecznie zajmie się zarówno jej przyczynami, jak i przejawami. W tych badaniach i podejściach należy zwrócić szczególną uwagę na podstawowe przyczyny przepływów migracyjnych, takie jak brak pełnego korzystania z praw człowieka i podstawowych wolności oraz wpływ globalizacji gospodarczej na tendencje migracyjne;
97. zaleca przeprowadzenie dalszych badań nad tym, w jaki sposób rasizm, dyskryminacja rasowa, ksenofobia i związana z nimi nietolerancja mogą znaleźć odzwierciedlenie w przepisach, politykach, instytucjach i praktykach oraz w jaki sposób mogło to przyczynić się do wiktymizacji i wykluczenia migrantów, zwłaszcza kobiet i dzieci;
98. Zaleca państwom, aby tam, gdzie ma to zastosowanie, w swoich okresowych sprawozdaniach dla organów traktatowych ONZ zajmujących się prawami człowieka, państwa zawierały w odpowiedniej formie informacje statystyczne dotyczące jednostek, członków grup i społeczności podlegających ich jurysdykcji, w tym dane statystyczne dotyczące udziału w życiu politycznym oraz ich sytuacji ekonomicznej, społecznej i kulturalnej. Wszystkie takie informacje będą gromadzone zgodnie z przepisami dotyczącymi praw człowieka i podstawowych wolności, takimi jak przepisy o ochronie danych i gwarancje prywatności;
Ukierunkowane na działania polityki i plany działań, w tym działania afirmatywne na rzecz zapewnienia niedyskryminacji, w szczególności w zakresie dostępu do usług społecznych, zatrudnienia, mieszkalnictwa, edukacji, opieki zdrowotnej itp. #
99. Uznaje, że zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji jest podstawowym obowiązkiem państw. W związku z tym zachęca państwa do opracowania lub opracowania krajowych planów działania w celu promowania różnorodności, równości, równości, sprawiedliwości społecznej, równości szans i udziału wszystkich. Plany te, między innymi poprzez działania i strategie afirmatywne lub pozytywne, powinny zmierzać do stworzenia wszystkim warunków do skutecznego udziału w podejmowaniu decyzji i realizacji praw obywatelskich, kulturalnych, ekonomicznych, politycznych i społecznych we wszystkich sferach życia na zasadzie niedyskryminacji. Światowa Konferencja zachęca państwa, aby przy opracowywaniu i opracowywaniu takich planów działania nawiązywały lub wzmacniały dialog z organizacjami pozarządowymi w celu większego zaangażowania ich w projektowanie, wdrażanie i ocenę polityk i programów;
100. Wzywa Państwa do ustanowienia, na podstawie informacji statystycznych, krajowych programów, obejmujących środki afirmatywne lub pozytywne, w celu promowania dostępu jednostek i grup osób, które są lub mogą być ofiarami dyskryminacji rasowej, do podstawowych usług społecznych, w tym szkolnictwa podstawowego, podstawowej opieki zdrowotnej i odpowiednich warunków mieszkaniowych;
101. Wzywa Państwa do ustanowienia programów promujących niedyskryminujący dostęp do opieki zdrowotnej jednostek lub grup osób, które są ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, oraz do promowania zdecydowanych wysiłków na rzecz wyeliminowania dysproporcji, między innymi we wskaźnikach śmiertelności niemowląt i matek, szczepieniach dzieci, HIV/AIDS, chorobach serca, nowotworach i chorobach zakaźnych;
102. Wzywa Państwa do promowania integracji mieszkaniowej wszystkich członków społeczeństwa na etapie planowania programów rozwoju miast i innych osiedli ludzkich, jak również podczas odnawiania zaniedbanych obszarów mieszkalnictwa publicznego, tak aby przeciwdziałać wykluczeniu społecznemu i marginalizacji;
Zatrudnienie #
103. Wzywa Państwa do promowania i wspierania tam, gdzie jest to właściwe, organizacji i funkcjonowania przedsiębiorstw będących własnością osób, które są ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, poprzez promowanie równego dostępu do kredytów i programów szkoleniowych;
104. Wzywa Państwa i zachęca organizacje pozarządowe i sektor prywatny do: (a) Wspierania tworzenia miejsc pracy wolnych od dyskryminacji poprzez wieloaspektową strategię, która obejmuje egzekwowanie praw obywatelskich, edukację publiczną i komunikację w miejscu pracy oraz promowanie i ochronę praw pracowników, którzy są ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji; (b) Wspieranie tworzenia, rozwoju i ekspansji przedsiębiorstw zajmujących się poprawą warunków ekonomicznych i edukacyjnych na obszarach zaniedbanych i znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, poprzez zwiększanie dostępu do kapitału, między innymi poprzez banki rozwoju społeczności, uznając, że nowe przedsiębiorstwa mogą mieć pozytywny, dynamiczny wpływ na społeczności w potrzebie, oraz współpracę z sektorem prywatnym w celu tworzenia miejsc pracy, pomocy w utrzymaniu istniejących miejsc pracy oraz stymulowania wzrostu przemysłowego i handlowego na obszarach znajdujących się w trudnej sytuacji gospodarczej; (c) Poprawa perspektyw grup docelowych napotykających, między innymi, największe przeszkody w znalezieniu, utrzymaniu lub odzyskaniu pracy, w tym zatrudnienia wymagającego kwalifikacji. Szczególną uwagę należy zwrócić na osoby podlegające dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie;
105. wzywa Państwa do zwrócenia szczególnej uwagi podczas opracowywania i wdrażania ustawodawstwa i polityk mających na celu wzmocnienie ochrony praw pracowniczych na poważną sytuację braku ochrony, a w niektórych przypadkach wyzysku, jak w przypadku osób będących ofiarami handlu ludźmi i przemycanych migrantów, co czyni ich bardziej narażonymi na złe traktowanie, takie jak zamknięcie w przypadku pracowników domowych, a także zatrudnianie na niebezpiecznych i słabo płatnych pracach;
106. wzywa państwa do unikania negatywnych skutków praktyk dyskryminacyjnych, rasizmu i ksenofobii w zatrudnieniu i wykonywaniu pracy poprzez promowanie stosowania i przestrzegania międzynarodowych instrumentów i norm dotyczących praw pracowniczych;
107. wzywa państwa i zachęca reprezentatywne związki zawodowe oraz sektor biznesowy do rozwijania niedyskryminacyjnych praktyk w miejscu pracy i ochrony praw pracowników, w tym w szczególności ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
108. wzywa państwa do zapewnienia skutecznego dostępu do procedur administracyjnych i prawnych oraz innych działań zaradczych ofiarom rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w miejscu pracy;
Zdrowie, środowisko #
109. Nalega, aby państwa, indywidualnie i poprzez współpracę międzynarodową, wzmocniły środki w celu realizacji prawa każdego do korzystania z najwyższego osiągalnego poziomu zdrowia fizycznego i psychicznego, mając na celu wyeliminowanie dysproporcji w stanie zdrowia, wskazanych w standardowych wskaźnikach zdrowotnych, które mogą wynikać z rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
110. Wzywa Państwa i zachęca organizacje pozarządowe i sektor prywatny do:
(a) Zapewnienia skutecznych mechanizmów monitorowania i eliminowania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w systemie opieki zdrowotnej, takich jak opracowanie i egzekwowanie skutecznych przepisów antydyskryminacyjnych;
(b) Podjąć kroki w celu zapewnienia równego dostępu do kompleksowej, wysokiej jakości opieki zdrowotnej przystępnej cenowo dla wszystkich, w tym podstawowej opieki zdrowotnej dla osób o niedostatecznej opiece medycznej, ułatwić szkolenie siły roboczej służby zdrowia, która jest zarówno zróżnicowana, jak i zmotywowana do pracy w społecznościach o niedostatecznym dostępie do opieki zdrowotnej, oraz działać na rzecz zwiększenia różnorodności zawodów związanych z opieką zdrowotną poprzez rekrutację na podstawie zasług i potencjalnych kobiet i mężczyzn ze wszystkich grup, reprezentujących różnorodność ich społeczeństw, do kariery w służbie zdrowia i zatrzymywanie ich w zawodach związanych z ochroną zdrowia;
(c) Współpracować z pracownikami służby zdrowia, lokalnymi dostawcami usług zdrowotnych, organizacjami pozarządowymi, badaczami naukowymi i przemysłem prywatnym w celu poprawy stanu zdrowia zmarginalizowanych społeczności, w szczególności ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
(d) Współpracować z pracownikami służby zdrowia, badaczami naukowymi oraz międzynarodowymi i regionalnymi organizacjami zdrowotnymi w celu zbadania zróżnicowanego wpływu leczenia i strategii zdrowotnych na różne społeczności;
(e) Przyjmować i wdrażać polityki i programy mające na celu poprawę wysiłków w zakresie profilaktyki HIV/AIDS w społecznościach wysokiego ryzyka oraz pracować nad zwiększeniem dostępności opieki, leczenia i innych usług pomocniczych związanych z HIV/AIDS;
111. Zachęca Państwa do rozważenia niedyskryminacyjnych środków w celu zapewnienia bezpiecznego i zdrowego środowiska dla jednostek i grup osób będących ofiarami lub poddanych rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, aw szczególności:
(a) Poprawa dostępu do informacji publicznej na temat kwestii zdrowotnych i środowiskowych;
(b) Zapewnienie uwzględnienia odpowiednich kwestii w publicznym procesie podejmowania decyzji dotyczących środowiska;
(c) Dzielenie się technologią i skutecznymi praktykami w celu poprawy zdrowia ludzkiego i środowiska we wszystkich obszarach;
(d) W miarę możliwości podejmować odpowiednie środki zaradcze w celu oczyszczenia, ponownego wykorzystania i ponownego zagospodarowania zanieczyszczonych miejsc oraz, w stosownych przypadkach, dobrowolnego przeniesienia dotkniętych nimi miejsc po konsultacjach;
Równy udział w podejmowaniu decyzji politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych #
112. wzywa państwa i zachęca sektor prywatny oraz międzynarodowe instytucje finansowe i rozwojowe, takie jak Bank Światowy i banki rozwoju regionalnego, do promowania udziału jednostek i grup osób będących ofiarami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w podejmowaniu decyzji gospodarczych, kulturalnych i społecznych na wszystkich etapach, zwłaszcza w opracowywaniu i wdrażaniu strategii zmniejszania ubóstwa, projektów rozwojowych oraz programów pomocy handlowej i rynkowej;
113. Wzywa Państwa do promowania, w stosownych przypadkach, skutecznego i równego dostępu wszystkich członków społeczności, zwłaszcza ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, do procesu decyzyjnego w społeczeństwie na wszystkich poziomach, a w szczególności na poziomie lokalnym, a także wzywa Państwa i zachęca sektor prywatny do ułatwiania im skutecznego udziału w życiu gospodarczym;
114. wzywa wszystkie wielostronne instytucje finansowe i rozwojowe, w szczególności Bank Światowy, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Światową Organizację Handlu i regionalne banki rozwoju, do promowania, zgodnie ze swoimi regularnymi budżetami i procedurami ich organów zarządzających, udziału wszystkich członków społeczności międzynarodowej w procesach decyzyjnych na wszystkich etapach i poziomach w celu ułatwienia projektów rozwojowych oraz, w stosownych przypadkach, programów handlu i dostępu do rynku;
Rola polityków i partii politycznych #
115. podkreśla kluczową rolę, jaką politycy i partie polityczne mogą odegrać w zwalczaniu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, oraz zachęca partie polityczne do podjęcia konkretnych kroków w celu promowania równości, solidarności i niedyskryminacji w społeczeństwie, między innymi poprzez opracowanie dobrowolnych kodeksów postępowania, które obejmują wewnętrzne środki dyscyplinarne za ich naruszenia, tak aby ich członkowie powstrzymywali się od publicznych oświadczeń i działań zachęcających do rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji lub podżegających do nich
116. zwraca się do Unii Międzyparlamentarnej o zachęcanie do debaty w parlamentach i podejmowania przez nie działań na temat różnych środków, w tym praw i strategii politycznych, służących zwalczaniu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
3. Działania edukacyjne i uświadamiające #
117. Nalega, aby państwa, w stosownych przypadkach we współpracy z innymi odpowiednimi organami, przeznaczały środki finansowe na edukację antyrasistowską i kampanie medialne promujące wartości akceptacji, tolerancji, różnorodności i szacunku dla kultur wszystkich ludów tubylczych żyjących w granicach ich kraju. W szczególności państwa powinny promować dokładne zrozumienie historii i kultury ludów tubylczych;
118. wzywa Organizację Narodów Zjednoczonych, inne odpowiednie organizacje międzynarodowe i regionalne oraz państwa do naprawienia marginalizacji wkładu Afryki w historię i cywilizację świata poprzez opracowanie i wdrożenie szczegółowego i kompleksowego programu badań, edukacji i komunikacji masowej w celu szerokiego rozpowszechnienia wyważonej i obiektywnej prezentacji przełomowego i cennego wkładu Afryki w ludzkość;
119. Zwraca się do państw i odpowiednich organizacji międzynarodowych i organizacji pozarządowych, aby opierały się na wysiłkach Projektu Szlaku Niewolników Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury i jego temacie „Przełamywanie ciszy” poprzez opracowywanie tekstów i zeznań, multimedialnych centrów i/lub programów dotyczących niewolnictwa, które będą gromadzić, rejestrować, organizować, prezentować i publikować istniejące dane dotyczące historii niewolnictwa oraz handlu niewolnikami w regionie transatlantyckim, śródziemnomorskim i na Oceanie Indyjskim, ze zwróceniem szczególnej uwagi na myśli i działania ofiar niewolnictwa i handlu niewolnikami w ich dążeniu do wolności i sprawiedliwości;
120. wyraża uznanie dla wysiłków Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury podjętych w ramach projektu Slave Route Project i zwraca się o jak najszybsze udostępnienie wyników społeczności międzynarodowej;
Dostęp do edukacji bez dyskryminacji #
121. wzywa państwa do zobowiązania się do zapewnienia dostępu do edukacji, w tym dostępu do bezpłatnej edukacji podstawowej dla wszystkich dzieci, zarówno dziewcząt, jak i chłopców, oraz dostępu dorosłych do uczenia się i edukacji przez całe życie, w oparciu o poszanowanie praw człowieka, różnorodność i tolerancję, bez jakiejkolwiek dyskryminacji;
122. wzywa państwa do zapewnienia równego dostępu do edukacji dla wszystkich w prawie iw praktyce oraz do powstrzymania się od wszelkich prawnych lub innych środków prowadzących do narzucenia segregacji rasowej w jakiejkolwiek formie w dostępie do edukacji;
123. Nalega, aby Państwa:
(a) Przyjęły i wdrożyły prawa zakazujące dyskryminacji ze względu na rasę, kolor skóry, pochodzenie lub pochodzenie narodowe lub etniczne na wszystkich poziomach edukacji, zarówno formalnej, jak i nieformalnej;
(b) Podjąć wszelkie odpowiednie środki w celu usunięcia przeszkód ograniczających dostęp dzieci do edukacji;
(c) Zapewnić wszystkim dzieciom dostęp bez dyskryminacji do dobrej jakości edukacji;
(d) ustanowić i wdrożyć standardowe metody pomiaru i śledzenia wyników edukacyjnych dzieci i młodzieży znajdujących się w niekorzystnej sytuacji;
(e) Zaangażowanie zasobów w celu wyeliminowania, tam gdzie występują, nierówności w wynikach edukacyjnych dzieci i młodzieży;
(f) Wspieranie wysiłków na rzecz zapewnienia bezpiecznego środowiska szkolnego, wolnego od przemocy i nękania motywowanego rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią lub związaną z nimi nietolerancją; oraz
(g) Rozważenie ustanowienia programów pomocy finansowej mających na celu umożliwienie wszystkim studentom, bez względu na rasę, kolor skóry, pochodzenie, pochodzenie etniczne lub narodowe, uczęszczanie do instytucji szkolnictwa wyższego;
124. Nalega, aby Państwa przyjęły, tam gdzie ma to zastosowanie, odpowiednie środki w celu zapewnienia osobom należącym do mniejszości narodowych lub etnicznych, religijnych i językowych dostępu do edukacji bez jakiejkolwiek dyskryminacji oraz, tam gdzie to możliwe, możliwości nauki własnego języka w celu ochrony ich przed wszelkimi formami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, na jakie mogą być narażone;
Edukacja o prawach człowieka #
125. Zwraca się do Państw o włączenie walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją do działań podejmowanych w ramach Dekady Edukacji o Prawach Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych (1995-2004) oraz o wzięcie pod uwagę zaleceń śródokresowego raportu oceniającego Dekadę;
126. Zachęca wszystkie państwa, we współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych, Organizacją Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury oraz innymi odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi, do inicjowania i rozwijania programów kulturalnych i edukacyjnych mających na celu przeciwdziałanie rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w celu zapewnienia poszanowania godności i wartości wszystkich istot ludzkich oraz wzmocnienia wzajemnego zrozumienia między wszystkimi kulturami i cywilizacjami. Ponadto wzywa państwa do wspierania i wdrażania publicznych kampanii informacyjnych i specjalnych programów szkoleniowych w dziedzinie praw człowieka, w stosownych przypadkach sformułowanych w lokalnych językach, w celu zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz promowania poszanowania wartości różnorodności, pluralizmu, tolerancji, wzajemnego szacunku, wrażliwości kulturowej, integracji i otwartości. Takie programy i kampanie powinny być adresowane do wszystkich grup społecznych, w szczególności do dzieci i młodzieży;
127. Nalega, aby Państwa zintensyfikowały swoje wysiłki w dziedzinie edukacji, w tym edukacji o prawach człowieka, w celu promowania zrozumienia i świadomości przyczyn, konsekwencji i zła rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, a także wzywa Państwa, w porozumieniu z władzami oświatowymi i sektorem prywatnym, odpowiednio, oraz zachęca władze edukacyjne i sektor prywatny, odpowiednio, do opracowania materiałów edukacyjnych, w tym podręczników i słowników, mających na celu zwalczanie tych zjawisk i w tym kontekście wzywa Państwa do przywiązywać wagę, w stosownych przypadkach, do przeglądu i zmiany podręczników i programów nauczania, tak aby wyeliminować wszelkie elementy, które mogłyby promować rasizm, dyskryminację rasową, ksenofobię i związaną z nimi nietolerancję lub wzmacniać negatywne stereotypy, oraz uwzględnić materiały obalające takie stereotypy;
128. Nalega, aby Państwa, w stosownych przypadkach we współpracy z odpowiednimi organizacjami, w tym organizacjami młodzieżowymi, wspierały i wdrażały publiczne programy edukacji formalnej i poza formalnej mające na celu promowanie poszanowania różnorodności kulturowej;
Edukacja dzieci i młodzieży w zakresie praw człowieka #
129. Wzywa Państwa do wprowadzenia i, tam gdzie ma to zastosowanie, wzmocnienia elementów antydyskryminacyjnych i antyrasistowskich w programach szkolnych dotyczących praw człowieka, do rozwijania i ulepszania odpowiednich materiałów edukacyjnych, w tym podręczników do historii i innych podręczników, oraz do zapewnienia, że wszyscy nauczyciele są skutecznie przeszkoleni i odpowiednio zmotywowani do kształtowania postaw i wzorców zachowań, w oparciu o zasady niedyskryminacji, wzajemnego szacunku i tolerancji;
130. Wzywa Państwa do podejmowania i ułatwiania działań mających na celu edukację młodych ludzi w zakresie praw człowieka i demokratycznego obywatelstwa oraz wpajanie wartości solidarności, szacunku i doceniania różnorodności, w tym szacunku dla różnych grup. Należy podjąć lub rozwinąć szczególny wysiłek informowania i uwrażliwiania młodych ludzi na poszanowanie wartości demokratycznych i praw człowieka w celu zwalczania ideologii opartych na błędnej teorii wyższości rasowej;
131. Nalega, aby Państwa zachęcały wszystkie szkoły do rozważenia rozwijania zajęć edukacyjnych, w tym zajęć pozalekcyjnych, w celu podnoszenia świadomości na temat rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, między innymi poprzez obchody Międzynarodowego Dnia Eliminacji Dyskryminacji Rasowej (21 marca);
132. zaleca, aby państwa wprowadziły lub wzmocniły edukację w zakresie praw człowieka w celu zwalczania uprzedzeń prowadzących do dyskryminacji rasowej oraz promowania zrozumienia, tolerancji i przyjaźni między różnymi grupami rasowymi lub etnicznymi w szkołach i instytucjach szkolnictwa wyższego, a także wspierały publiczne formalne i nieformalne programy edukacyjne mające na celu promowanie szacunku dla różnorodności kulturowej i poczucia własnej wartości ofiar;
Edukacja w zakresie praw człowieka dla urzędników publicznych i specjalistów #
133. Wzywa Państwa do rozwijania i wzmacniania antyrasistowskich i uwzględniających płeć szkoleń w zakresie praw człowieka dla urzędników publicznych, w tym personelu wymiaru sprawiedliwości, zwłaszcza w organach ścigania, służbach więziennych i służbach bezpieczeństwa, a także wśród pracowników służby zdrowia, szkół i władz migracyjnych;
134. wzywa państwa do zwrócenia szczególnej uwagi na negatywny wpływ rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji na wymiar sprawiedliwości i sprawiedliwy proces oraz do przeprowadzenia między innymi ogólnokrajowych kampanii w celu podniesienia świadomości wśród organów państwowych i funkcjonariuszy publicznych w zakresie ich obowiązków wynikających z Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej i innych odpowiednich instrumentów;
135. Wzywa Państwa, tam gdzie jest to właściwe, poprzez współpracę z organizacjami międzynarodowymi, instytucjami krajowymi, organizacjami pozarządowymi i sektorem prywatnym, do organizowania i ułatwiania działań szkoleniowych, w tym kursów lub seminariów, na temat międzynarodowych norm zakazujących dyskryminacji rasowej i ich stosowania w prawie krajowym, jak również na temat ich międzynarodowych zobowiązań w zakresie praw człowieka, dla prokuratorów, członków wymiaru sprawiedliwości i innych funkcjonariuszy publicznych;
136. Wzywa państwa do zapewnienia, aby kształcenie i szkolenie, zwłaszcza szkolenie nauczycieli, promowało poszanowanie praw człowieka i walkę z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz aby instytucje edukacyjne wdrażały uzgodnione przez odpowiednie władze polityki i programy dotyczące równych szans, przeciwdziałania rasizmowi, równości płci oraz różnorodności kulturowej, religijnej i innej, z udziałem nauczycieli, rodziców i uczniów, oraz monitorowały ich wdrażanie. Ponadto wzywa wszystkich edukatorów, w tym nauczycieli na wszystkich poziomach edukacji, wspólnoty religijne oraz media drukowane i elektroniczne, do odgrywania skutecznej roli w edukacji o prawach człowieka, w tym jako środek walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją;
137. Zachęca Państwa do rozważenia podjęcia środków w celu zwiększenia rekrutacji, zatrzymania i awansu kobiet i mężczyzn należących do grup, które są obecnie niedostatecznie reprezentowane w zawodzie nauczyciela z powodu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, a także do zagwarantowania im faktycznego równego dostępu do zawodu. Należy dołożyć szczególnych starań, aby rekrutować kobiety i mężczyzn zdolnych do skutecznego współdziałania ze wszystkimi grupami;
138. wzywa państwa do wzmocnienia szkoleń i działań uświadamiających w zakresie praw człowieka przeznaczonych dla urzędników imigracyjnych, policji granicznej i personelu aresztów i więzień, władz lokalnych i innych urzędników państwowych odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa, a także nauczycieli, ze szczególnym uwzględnieniem praw człowieka migrantów, uchodźców i osób ubiegających się o azyl, w celu zapobiegania aktom dyskryminacji rasowej i ksenofobii oraz unikania sytuacji, w których uprzedzenia prowadzą do decyzji opartych na rasizmie, dyskryminacji rasowej, ksenofobii lub pokrewnej nietolerancji;
139. Wzywa Państwa do zapewnienia lub wzmocnienia szkoleń dla organów ścigania, imigracyjnych i innych właściwych urzędników w zakresie zapobiegania handlowi ludźmi. Szkolenie powinno koncentrować się na metodach stosowanych w zapobieganiu takiemu handlowi, ściganiu handlarzy oraz ochronie praw ofiar, w tym ochronie ofiar przed handlarzami. Szkolenie powinno również uwzględniać potrzebę rozważenia praw człowieka oraz kwestii wrażliwych na kwestie związane z dziećmi i płcią oraz powinno zachęcać do współpracy z organizacjami pozarządowymi, innymi odpowiednimi organizacjami i innymi elementami społeczeństwa obywatelskiego;
#
4. Informacja, komunikacja i media, w tym nowe technologie #
140. z zadowoleniem przyjmuje pozytywny wkład nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w tym Internetu, w zwalczanie rasizmu poprzez szybką i szeroko zakrojoną komunikację;
141. zwraca uwagę na potencjał szerszego wykorzystania nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych, w tym Internetu, do tworzenia sieci edukacyjnych i uświadamiających przeciwko rasizmowi, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, zarówno w szkole, jak i poza nią, a także na zdolność Internetu do promowania powszechnego poszanowania praw człowieka, a także poszanowania wartości różnorodności kulturowej;
142. podkreśla znaczenie uznania wartości różnorodności kulturowej i wprowadzenia konkretnych środków zachęcających społeczności zmarginalizowane do dostępu do mediów głównego nurtu i alternatywnych, między innymi poprzez prezentację programów odzwierciedlających ich kulturę i język;
143. wyraża zaniepokojenie materialnym postępem rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w tym ich współczesnymi formami i przejawami, takimi jak wykorzystywanie nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych, w tym Internetu, do rozpowszechniania idei wyższości rasowej;
144. Wzywa Państwa i zachęca sektor prywatny do promowania rozwoju przez media, w tym media drukowane i elektroniczne, w tym Internet i reklamę, uwzględniając ich niezależność, poprzez odpowiednie stowarzyszenia i organizacje na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym, dobrowolnego kodeksu etycznego postępowania i środków samoregulacji oraz polityk i praktyk mających na celu:
(a) zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
(b) Promowanie uczciwej, zrównoważonej i sprawiedliwej reprezentacji różnorodności swoich społeczeństw, jak również zapewnienie, że różnorodność ta jest odzwierciedlona wśród ich personelu;
(c) zwalczanie rozprzestrzeniania się idei wyższości rasowej, usprawiedliwiania nienawiści rasowej i dyskryminacji w jakiejkolwiek formie;
(d) Promowanie szacunku, tolerancji i zrozumienia pomiędzy wszystkimi jednostkami, narodami, narodami i cywilizacjami, na przykład poprzez pomoc w publicznych kampaniach uświadamiających;
(e) unikanie stereotypów we wszystkich formach, a zwłaszcza propagowanie fałszywych obrazów migrantów, w tym pracowników migrujących, oraz uchodźców, aby zapobiegać szerzeniu się ksenofobicznych nastrojów wśród społeczeństwa oraz zachęcać do obiektywnego i wyważonego przedstawiania ludzi, wydarzeń i historii;
145. wzywa państwa do wdrożenia sankcji prawnych, zgodnie z odpowiednim międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka, w odniesieniu do podżegania do nienawiści rasowej poprzez nowe technologie informacyjne i komunikacyjne, w tym Internet, a ponadto wzywa je do stosowania wszystkich odpowiednich instrumentów praw człowieka, których są stronami, w szczególności Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, wobec rasizmu w Internecie;
146. wzywa państwa do zachęcania mediów do unikania stereotypów opartych na rasizmie, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
147. Wzywa Państwa do rozważenia następujących kwestii, w pełni uwzględniając istniejące międzynarodowe i regionalne standardy dotyczące wolności wypowiedzi, przy jednoczesnym podjęciu wszelkich niezbędnych środków w celu zagwarantowania prawa do wolności opinii i wypowiedzi:
(a) Zachęcanie dostawców usług internetowych do tworzenia i rozpowszechniania określonych dobrowolnych kodeksów postępowania i środków samoregulacyjnych przeciwko rozpowszechnianiu treści rasistowskich oraz tych, które skutkują dyskryminacją rasową, ksenofobią lub jakąkolwiek formą nietolerancji i dyskryminacji; w tym celu zachęca się dostawców usług internetowych do tworzenia organów mediacyjnych na szczeblu krajowym i międzynarodowym, z udziałem odpowiednich instytucji społeczeństwa obywatelskiego;
(b) Przyjęcie i stosowanie, w możliwym zakresie, odpowiedniego ustawodawstwa w celu ścigania osób odpowiedzialnych za podżeganie do nienawiści rasowej lub przemocy za pośrednictwem nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w tym Internetu;
(c) zajęcie się problemem rozpowszechniania materiałów rasistowskich za pośrednictwem nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w tym Internetu, między innymi poprzez przeszkolenie organów ścigania;
(d) potępianie i aktywne zniechęcanie do przekazywania treści rasistowskich i ksenofobicznych za pośrednictwem wszystkich środków komunikacji, w tym nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, takich jak Internet;
(e) rozważenie szybkiej i skoordynowanej reakcji międzynarodowej na szybko rozwijające się zjawisko rozpowszechniania mowy nienawiści i materiałów rasistowskich za pośrednictwem nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, w tym Internetu; iw tym kontekście wzmocnienie współpracy międzynarodowej;
f) Zachęcanie do dostępu i korzystania przez wszystkich ludzi z Internetu jako międzynarodowego i równego forum, ze świadomością, że istnieją różnice w korzystaniu i dostępie do Internetu;
(g) zbadanie, w jaki sposób można zwiększyć pozytywny wkład nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, takich jak Internet, poprzez powielanie dobrych praktyk w zwalczaniu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
(h) Zachęcanie do odzwierciedlenia różnorodności społeczeństw wśród personelu organizacji medialnych oraz nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, takich jak Internet, poprzez promowanie odpowiedniej reprezentacji różnych segmentów w społeczeństwach na wszystkich poziomach ich struktury organizacyjnej;
B. Szczebel międzynarodowy #
148. wzywa wszystkie podmioty na arenie międzynarodowej do budowania porządku międzynarodowego opartego na włączeniu, sprawiedliwości, równości, godności ludzkiej, wzajemnym zrozumieniu i promowaniu oraz poszanowaniu różnorodności kulturowej i powszechnych praw człowieka oraz do odrzucenia wszelkich doktryn wykluczenia opartych na rasizmie, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
149. uważa, że wszelkie konflikty i spory należy rozwiązywać środkami pokojowymi i dialogiem politycznym. Konferencja wzywa wszystkie strony zaangażowane w takie konflikty do zachowania powściągliwości i poszanowania praw człowieka oraz międzynarodowego prawa humanitarnego;
150. wzywa państwa, aby przeciwstawiając się wszelkim formom rasizmu, uznały potrzebę przeciwdziałania antysemityzmowi, antyarabizmowi i islamofobii na całym świecie oraz wzywa wszystkie państwa do podjęcia skutecznych środków zapobiegających powstawaniu ruchów opartych na rasizmie i dyskryminujących ideach dotyczących tych społeczności;
151. jeśli chodzi o sytuację na Bliskim Wschodzie, wzywa do położenia kresu przemocy i szybkiego wznowienia negocjacji, poszanowania międzynarodowych praw człowieka i prawa humanitarnego, poszanowania zasady samostanowienia i położenia kresu wszelkim cierpieniom, co umożliwi Izraelowi i Palestyńczykom wznowienie procesu pokojowego oraz rozwój i pomyślność w bezpieczeństwie i wolności;
152. zachęca państwa, organizacje regionalne i międzynarodowe, w tym instytucje finansowe, a także społeczeństwo obywatelskie do zajęcia się w ramach istniejących mechanizmów lub, w razie potrzeby, do wprowadzenia i/lub opracowania mechanizmów, zajęcia się tymi aspektami globalizacji, które mogą prowadzić do rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
153. zaleca, aby Departament Operacji Pokojowych Sekretariatu i inne zainteresowane agencje, organy i programy Organizacji Narodów Zjednoczonych wzmocniły swoją koordynację w celu rozpoznania schematów poważnych naruszeń praw człowieka i prawa humanitarnego w celu oceny ryzyka dalszego pogorszenia sytuacji, które mogłoby doprowadzić do ludobójstwa, zbrodni wojennych lub zbrodni przeciwko ludzkości;
154. zachęca Światową Organizację Zdrowia i inne odpowiednie organizacje międzynarodowe do promowania i rozwijania działań na rzecz uznania wpływu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji jako istotnych społecznych determinantów stanu zdrowia fizycznego i psychicznego, w tym pandemii HIV/AIDS, oraz dostępu do opieki zdrowotnej, a także do przygotowania konkretnych projektów, w tym badań, w celu zapewnienia sprawiedliwych systemów opieki zdrowotnejdla ofiar;
155. zachęca Międzynarodową Organizację Pracy do prowadzenia działań i programów zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w świecie pracy oraz do wspierania działań państw, organizacji pracodawców i związków zawodowych w tej dziedzinie;
156. wzywa Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury, aby wspierała państwa w przygotowywaniu materiałów dydaktycznych i narzędzi promujących nauczanie, szkolenia i działania edukacyjne związane z prawami człowieka i walką z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją;
#
IV. Zapewnienie skutecznych środków odwoławczych, odwoławczych, zadośćuczynienia i innych środków na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym #
157. uznaje wysiłki krajów rozwijających się, w szczególności zaangażowanie i determinację przywódców afrykańskich, aby poważnie stawić czoła wyzwaniom związanym z ubóstwem, niedorozwojem, marginalizacją, wykluczeniem społecznym, dysproporcjami gospodarczymi, niestabilnością i brakiem bezpieczeństwa, poprzez inicjatywy takie jak Nowa Inicjatywa Afrykańska i inne innowacyjne mechanizmy, takie jak Światowy Fundusz Solidarności na rzecz Likwidacji Ubóstwa, i wzywa kraje rozwinięte, Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agencje, jak również międzynarodowe instytucje finansowe, dostarczają, poprzez swoje programy operacyjne, odpowiednio nowe i dodatkowe środki finansowe na wspieranie tych inicjatyw;
158. uznaje, że te historyczne niesprawiedliwości niezaprzeczalnie przyczyniły się do ubóstwa, niedorozwoju, marginalizacji, wykluczenia społecznego, dysproporcji gospodarczych, niestabilności i braku bezpieczeństwa, które dotykają wielu ludzi w różnych częściach świata, zwłaszcza w krajach rozwijających się. Konferencja uznaje potrzebę opracowania programów rozwoju społeczno-gospodarczego tych społeczeństw i diaspory, w ramach nowego partnerstwa opartego na duchu solidarności i wzajemnego szacunku, w następujących obszarach:
umorzenie długów;
Likwidacja ubóstwa;
Budowanie lub wzmacnianie instytucji demokratycznych;
Promocja bezpośrednich inwestycji zagranicznych;
Dostęp do rynku;
Zintensyfikowanie wysiłków na rzecz osiągnięcia uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym celów w zakresie transferów oficjalnej pomocy rozwojowej do krajów rozwijających się;
Nowe technologie informacyjne i komunikacyjne niwelujące przepaść cyfrową;
rolnictwo i bezpieczeństwo żywnościowe;
Transfer technologii;
Przejrzyste i odpowiedzialne zarządzanie; Inwestycje w infrastrukturę zdrowotną do walki z HIV/AIDS, gruźlicą i malarią, w tym za pośrednictwem Światowego Funduszu ds. AIDS i Zdrowia;
Rozwój infrastruktury;
Rozwój zasobów ludzkich, w tym budowanie potencjału;
Edukacja, szkolenia i rozwój kulturalny;
Wzajemna pomoc prawna w repatriacji nielegalnie uzyskanych i nielegalnie przekazanych (przechowanych) środków, zgodnie z instrumentami krajowymi i międzynarodowymi;
Nielegalny handel bronią strzelecką i lekką;
Zwrot dzieł sztuki, zabytków i dokumentów do krajów ich pochodzenia, zgodnie z umowami dwustronnymi lub instrumentami międzynarodowymi;
Handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi;
Ułatwienie mile widzianego powrotu i przesiedlenia potomków zniewolonych Afrykanów;
159. wzywa międzynarodowe instytucje finansowe i rozwojowe oraz programy operacyjne i wyspecjalizowane agencje Organizacji Narodów Zjednoczonych do nadania większego priorytetu i przeznaczenia odpowiedniego finansowania na programy odpowiadające na wyzwania rozwojowe dotkniętych państw i społeczeństw, w szczególności na kontynencie afrykańskim i w diasporze;
Pomoc prawna #
160. Nalega, aby Państwa podjęły wszelkie niezbędne środki w celu pilnego zaspokojenia pilnej potrzeby sprawiedliwości dla ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz do zapewnienia ofiarom pełnego dostępu do informacji, wsparcia, skutecznej ochrony oraz krajowych, administracyjnych i sądowych środków odwoławczych, w tym prawa do dochodzenia sprawiedliwego i odpowiedniego odszkodowania lub zadośćuczynienia za szkody, a także pomocy prawnej, jeśli jest to wymagane;
161. wzywa państwa do ułatwienia ofiarom dyskryminacji rasowej, w tym ofiarom tortur i złego traktowania, dostępu do wszystkich odpowiednich procedur prawnych i bezpłatnej pomocy prawnej w sposób dostosowany do ich konkretnych potrzeb i bezbronności, w tym poprzez reprezentację prawną;
162. wzywa Państwa do zapewnienia ochrony przed represjami osób składających skargi i świadków aktów rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz do rozważenia środków, takich jak, w stosownych przypadkach, udostępnienie pomocy prawnej, w tym pomocy prawnej, skarżącym poszukującym środków prawnych oraz, jeśli to możliwe, umożliwienie organizacjom pozarządowym wspierania osób skarżących się na rasizm, za ich zgodą, w procedurach prawnych;
Ustawodawstwo i programy krajowe #
163. W celu skutecznego zwalczania rasizmu i dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji na polu obywatelskim, politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym Konferencja zaleca wszystkim państwom, aby ich krajowe ramy prawne wyraźnie i konkretnie zakazały dyskryminacji rasowej i zapewniały skuteczne środki sądowe i inne środki prawne lub zadośćuczynienie, w tym poprzez wyznaczenie krajowych, niezależnych, wyspecjalizowanych organów;
164. Nalega, aby Państwa, w odniesieniu do proceduralnych środków odwoławczych przewidzianych w ich prawie krajowym, miały na uwadze następujące kwestie:
(a) Dostęp do takich środków powinien być szeroko dostępny, na niedyskryminacyjnych i równych zasadach;
(b) istniejące środki proceduralne powinny być znane w kontekście odpowiednich działań, a ofiarom dyskryminacji rasowej należy pomagać w korzystaniu z nich zgodnie z konkretnym przypadkiem;
(c) dochodzenie w sprawie skarg dotyczących dyskryminacji rasowej oraz rozpatrywanie takich skarg musi być prowadzone tak szybko, jak to możliwe;
(d) Osobom, które padły ofiarą dyskryminacji rasowej, należy przyznać pomoc prawną i pomoc w postępowaniu skargowym, w stosownych przypadkach nieodpłatnie, oraz, w razie potrzeby, pomoc kompetentnych tłumaczy ustnych w takim postępowaniu skargowym lub we wszelkich sprawach cywilnych lub karnych z nich wynikających lub z nimi związanych;
(e) Powołanie kompetentnych organów krajowych w celu skutecznego zbadania zarzutów dyskryminacji rasowej i ochrony skarżących przed zastraszaniem lub nękaniem jest pożądanym postępem i powinno zostać podjęte; należy podjąć kroki w kierunku uchwalenia – 52 – ustawodawstwa zakazującego praktyk dyskryminacyjnych ze względu na rasę, kolor skóry, pochodzenie lub pochodzenie narodowe lub etniczne oraz przewidującego stosowanie odpowiednich kar wobec sprawców i środków zaradczych, w tym odpowiedniego odszkodowania dla ofiar;
(f) Ofiarom dyskryminacji należy ułatwić dostęp do środków prawnych i w związku z tym należy poważnie rozważyć innowację polegającą na nadaniu krajowym i innym instytucjom, a także odpowiednim organizacjom pozarządowym zdolności do udzielania pomocy takim ofiarom, a także należy opracować programy umożliwiające grupom znajdującym się w najtrudniejszej sytuacji dostęp do systemu prawnego;
(g) Nowe i innowacyjne metody i procedury rozwiązywania konfliktów, mediacji i pojednania między stronami zaangażowanymi w konflikty lub spory oparte na rasizmie, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji powinny być badane i tam, gdzie to możliwe, ustanowione;
(h) Rozwój polityk i programów sprawiedliwości naprawczej na rzecz ofiar odpowiednich form dyskryminacji jest pożądany i należy go poważnie rozważyć;
(i) Państwa, które złożyły deklarację na podstawie artykułu 14 Międzynarodowej konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej, powinny dołożyć wzmożonych wysiłków w celu poinformowania opinii publicznej o istnieniu mechanizmu składania skarg na podstawie artykułu 14;
Środki zaradcze, zadośćuczynienia, odszkodowania #
165. Wzywa Państwa do wzmocnienia ochrony przed rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją poprzez zapewnienie wszystkim osobom dostępu do skutecznych i odpowiednich środków zaradczych oraz prawa do dochodzenia od właściwych trybunałów krajowych i innych instytucji krajowych sprawiedliwego i odpowiedniego zadośćuczynienia i zadośćuczynienia za wszelkie szkody wynikające z takiej dyskryminacji. Ponadto podkreśla znaczenie dostępu do prawa i sądów dla osób skarżących się na rasizm i dyskryminację rasową oraz zwraca uwagę na potrzebę szeroko znanego, łatwo dostępnego, szybkiego i niezbyt skomplikowanego środka odwoławczego;
166. wzywa państwa do przyjęcia niezbędnych środków przewidzianych przez prawo krajowe w celu zapewnienia ofiarom prawa do dochodzenia sprawiedliwego i odpowiedniego zadośćuczynienia i zadośćuczynienia za akty rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz do opracowania skutecznych środków zapobiegających powtórzeniu się takich czynów;
#
V. Strategie osiągnięcia pełnej i skutecznej równości, w tym współpraca międzynarodowa i wzmocnienie Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych międzynarodowych mechanizmów w walce z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz działania następcze #
167. wzywa państwa do starannego stosowania wszystkich zobowiązań podjętych przez nie w deklaracjach i planach działań konferencji regionalnych, w których uczestniczyły, oraz do sformułowania krajowych polityk i planów działania w celu zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji zgodnie z celami w nich określonymi oraz zgodnie z innymi odpowiednimi instrumentami i decyzjami; ponadto domaga się, aby w przypadkach, w których takie krajowe polityki i plany działania na rzecz zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji już istnieją, państwa włączyły do nich zobowiązania wynikające z ich konferencji regionalnych;
168. wzywa państwa, które jeszcze tego nie uczyniły, aby rozważyły przystąpienie do konwencji genewskich z dnia 12 sierpnia 1949 r. i ich dwóch protokołów dodatkowych z 1977 r., a także do innych traktatów międzynarodowego prawa humanitarnego oraz do uchwalenia, z najwyższym priorytetem, odpowiedniego ustawodawstwa, podejmującego środki wymagane do pełnej realizacji ich zobowiązań wynikających z międzynarodowego prawa humanitarnego, w szczególności w odniesieniu do zasad zakazujących dyskryminacji;
169. wzywa Państwa do opracowania programów współpracy w celu promowania równych szans z korzyścią dla ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz zachęca je do zaproponowania stworzenia wielostronnych programów współpracy mających ten sam cel;
170. zachęca państwa do włączenia tematu walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją do programów pracy agencji integracji regionalnej i regionalnych forów dialogu transgranicznego;
171. Wzywa Państwa do uznania wyzwań, przed którymi stoją ludzie różnych ras, kolorów skóry, pochodzenia narodowego lub etnicznego, wyznających religie i języki, którzy dążą do wspólnego życia i rozwijania harmonijnych, wielorasowych i wielokulturowych społeczeństw; wzywa również państwa do uznania, że należy zbadać i przeanalizować pozytywne przykłady relatywnie pomyślnych społeczeństw wielorasowych i wielokulturowych, takich jak niektóre z regionu Karaibów, oraz że należy systematycznie rozważać i rozwijać techniki, mechanizmy, polityki i programy służące godzeniu konfliktów w oparciu o czynniki związane z rasą, kolorem skóry, pochodzeniem, językiem, religią lub pochodzeniem narodowym lub etnicznym oraz służące rozwojowi harmonijnych społeczeństw wielorasowych i wielokulturowych, i w związku z tym zwraca się do Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej odpowiednich wyspecjalizowanych agencji o rozważenie utworzenia międzynarodowego centrum ds. kulturoznawstwo i rozwój polityki w celu podjęcia tej krytycznej pracy z korzyścią dla społeczności międzynarodowej;
172. Nalega, aby państwa chroniły tożsamość narodową lub etniczną, kulturową, religijną i językową mniejszości na swoich terytoriach oraz rozwijały odpowiednie środki prawne i inne środki sprzyjające promowaniu tej tożsamości, aby chronić je przed wszelkimi formami rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji. W tym kontekście należy w pełni uwzględnić formy dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie;
173. ponadto wzywa państwa do zapewnienia równej ochrony i promowania tożsamości historycznie upośledzonych społeczności w tych wyjątkowych okolicznościach, w których może to być właściwe;
174. wzywa państwa do podjęcia lub wzmocnienia środków, w tym poprzez współpracę dwustronną lub wielostronną, w celu zajęcia się podstawowymi przyczynami, takimi jak ubóstwo, niedorozwój i brak równych szans, z których niektóre mogą być związane z praktykami dyskryminacyjnymi, które czynią osoby, zwłaszcza kobiety i dzieci, podatnymi na handel ludźmi, co może prowadzić do rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
175. zachęca państwa, aby we współpracy z organizacjami pozarządowymi podejmowały kampanie mające na celu wyjaśnienie możliwości, ograniczeń i praw w przypadku migracji, aby umożliwić wszystkim, a zwłaszcza kobietom, podejmowanie świadomych decyzji i zapobiegać stawaniu się ofiarami handlu ludźmi;
176. Wzywa Państwa do przyjęcia i wdrożenia polityki rozwoju społecznego, opartej na wiarygodnych danych statystycznych i skoncentrowanej na wypełnieniu do 2015 roku zobowiązań dotyczących zaspokojenia podstawowych potrzeb wszystkich określonych w paragrafie 36 Programu działania Światowego Szczytu Rozwoju Społecznego, który odbył się w Kopenhadze w 1995 roku, mając na celu znaczne zlikwidowanie istniejących luk w warunkach życia, z jakimi borykają się ofiary rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, zwłaszcza w odniesieniu do analfabetyzmu wskaźnik, powszechna edukacja podstawowa, śmiertelność niemowląt, śmiertelność dzieci poniżej piątego roku życia, zdrowie, opieka w zakresie zdrowia reprodukcyjnego dla wszystkich oraz dostęp do bezpiecznej wody pitnej. Promowanie równości płci będzie również brane pod uwagę przy przyjmowaniu i wdrażaniu tych polityk;
Międzynarodowe ramy prawne #
177. wzywa państwa do dalszej współpracy z Komitetem ds. Likwidacji Dyskryminacji Rasowej i innymi organami monitorującymi traktaty dotyczące praw człowieka w celu promowania, w tym poprzez konstruktywny i przejrzysty dialog, skutecznego wdrażania przedmiotowych instrumentów i właściwego rozpatrywania zaleceń przyjętych przez te organy w odniesieniu do skarg dotyczących rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
178. domaga się odpowiednich zasobów dla Komitetu ds. Likwidacji Dyskryminacji Rasowej, aby umożliwić mu pełne wykonywanie jego mandatu i podkreśla znaczenie zapewnienia odpowiednich zasobów wszystkim organom traktatowym ONZ zajmującym się prawami człowieka;
Ogólne instrumenty międzynarodowe #
179. popiera wysiłki społeczności międzynarodowej, w szczególności kroki podejmowane pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury, mające na celu promowanie poszanowania i zachowania różnorodności kulturowej w obrębie społeczności i narodów oraz pomiędzy nimi, w celu stworzenia harmonijnego, wielokulturowego świata, w tym opracowanie ewentualnego międzynarodowego instrumentu w tym zakresie w sposób zgodny z międzynarodowymi instrumentami dotyczącymi praw człowieka;
180. zwraca się do Zgromadzenia Ogólnego Organizacji Narodów Zjednoczonych o rozważenie możliwości opracowania integralnej i kompleksowej konwencji międzynarodowej mającej na celu ochronę i promowanie praw i godności osób niepełnosprawnych, w tym zwłaszcza postanowień odnoszących się do praktyk dyskryminacyjnych i ich traktowania;
Współpraca regionalna/międzynarodowa #
181. Zaprasza Unię Międzyparlamentarną do udziału w działaniach Międzynarodowego Roku Mobilizacji przeciwko Rasizmowi, Dyskryminacji Rasowej, Ksenofobii i związanej z nimi Nietolerancji poprzez zachęcanie parlamentów narodowych do przeglądu postępów w realizacji celów Konferencji;
182. zachęca państwa do udziału w regionalnych dialogach dotyczących problemów migracji i zachęca je do rozważenia negocjowania umów dwustronnych i regionalnych w sprawie pracowników migrujących oraz opracowywania i wdrażania programów z państwami innych regionów w celu ochrony praw migrantów;
183. wzywa państwa, aby w porozumieniu ze społeczeństwem obywatelskim wspierały lub nawiązywały w inny sposób, w stosownych przypadkach, regionalne, kompleksowe dialogi na temat przyczyn i skutków migracji, które koncentrują się nie tylko na egzekwowaniu prawa i kontroli granic, ale także na promowaniu i ochronie praw człowieka migrantów oraz na związku między migracją a rozwojem;
184. zachęca organizacje międzynarodowe, których mandaty zajmują się konkretnie kwestiami migracji, do wymiany informacji i koordynowania swoich działań w kwestiach związanych z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją wobec migrantów, w tym pracowników migrujących, przy wsparciu Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka;
185. wyraża głębokie zaniepokojenie dotkliwością humanitarnych cierpień dotkniętej ludności cywilnej oraz ciężarem ponoszonym przez wiele krajów przyjmujących, zwłaszcza krajów rozwijających się i krajów w okresie przejściowym, oraz zwraca się do odpowiednich instytucji międzynarodowych o zapewnienie pilnej odpowiedniej pomocy finansowej i humanitarnej dla krajów przyjmujących, aby umożliwić im pomoc ofiarom i sprawiedliwe zajęcie się trudnościami ludności wydalonej z ich domów, a także wzywa do zapewnienia wystarczających gwarancji umożliwiających uchodźcom swobodne korzystanie z prawa do dobrowolnego powrotu do krajów pochodzenia, w sposób bezpieczny i godny;
186. zachęca państwa do zawierania umów dwustronnych, subregionalnych, regionalnych i międzynarodowych w celu rozwiązania problemu handlu kobietami i dziećmi, w szczególności dziewczętami, a także przemytu migrantów;
187. wzywa państwa do promowania, w stosownych przypadkach, wymiany na szczeblu regionalnym i międzynarodowym między niezależnymi instytucjami krajowymi oraz, w stosownych przypadkach, innymi odpowiednimi niezależnymi organami w celu zacieśnienia współpracy w zwalczaniu rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
188. Wzywa Państwa do wspierania działalności organów lub ośrodków regionalnych, które zwalczają rasizm, dyskryminację rasową, ksenofobię i związaną z nimi nietolerancję tam, gdzie takie organizacje istnieją w ich regionie, i zaleca tworzenie takich organów lub ośrodków we wszystkich regionach, w których nie istnieją. Te organy lub ośrodki mogą między innymi podejmować następujące działania: oceniać i monitorować sytuację rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz osób lub grup osób, które są ich ofiarami lub są im poddane; identyfikować trendy, zagadnienia i problemy; gromadzić, rozpowszechniać i wymieniać informacje, między innymi dotyczące wyników konferencji regionalnych i Konferencji Światowej, oraz budować w tym celu sieci; wskazać przykłady dobrych praktyk; organizować kampanie uświadamiające; opracowują propozycje, rozwiązania i środki zapobiegawcze, tam gdzie jest to możliwe i właściwe, poprzez wspólne wysiłki poprzez koordynację z Organizacją Narodów Zjednoczonych, organizacjami regionalnymi oraz państwami i krajowymi instytucjami praw człowieka;
189. wzywa organizacje międzynarodowe, aby w ramach swoich mandatów przyczyniały się do walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją;
190. zachęca instytucje finansowe i rozwojowe oraz programy operacyjne i wyspecjalizowane agencje Organizacji Narodów Zjednoczonych, zgodnie z ich regularnymi budżetami i procedurami ich organów zarządzających: (a) do nadania szczególnego priorytetu i przeznaczenia wystarczających funduszy w ramach swoich kompetencji i budżetów na poprawę sytuacji ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w celu zwalczania przejawów rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz do włączenia ich w opracowywanie i wdrażanie projektów ich dotyczących; (b) Włączenie zasad i standardów praw człowieka do swoich polityk i programów; (c) Rozważyć uwzględnienie w swoich regularnych sprawozdaniach dla swoich zarządów informacji na temat ich wkładu w promowanie uczestnictwa ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji w ramach ich programów i działań oraz informacji o wysiłkach podjętych w celu ułatwienia takiego uczestnictwa oraz zapewnienia, że te polityki i praktyki przyczynią się do wyeliminowania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji; (d) zbadanie, w jaki sposób ich polityka i praktyki wpływają na ofiary rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji oraz zapewnienie, że te polityki i praktyki przyczynią się do wykorzenienia rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
191.
(a) Wzywa Państwa do opracowania planów działania w porozumieniu z krajowymi instytucjami praw człowieka, innymi instytucjami utworzonymi na mocy prawa w celu zwalczania rasizmu i społeczeństwem obywatelskim oraz do dostarczenia Wysokiemu Komisarzowi Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka takich planów działania i innych odpowiednich materiałów dotyczących środków podjętych w celu wdrożenia postanowień niniejszej Deklaracji i Programu Działania;
(b) Zwraca się do Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka, aby w następstwie Konferencji współpracował z pięcioma niezależnymi wybitnymi ekspertami, po jednym z każdego regionu, wyznaczonymi przez Sekretarza Generalnego spośród kandydatów zaproponowanych przez Przewodniczącego Komisji Praw Człowieka, po konsultacji z grupami regionalnymi, w celu śledzenia wdrażania postanowień Deklaracji i Programu Działania. Wysoki Komisarz przedstawi roczne sprawozdanie z postępów we wdrażaniu tych postanowień Komisji Praw Człowieka i Zgromadzeniu Ogólnemu, biorąc pod uwagę informacje i opinie przekazane przez państwa, odpowiednie organy traktatowe zajmujące się prawami człowieka, specjalne procedury i inne mechanizmy Komisji Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych, organizacji międzynarodowych, regionalnych i pozarządowych oraz krajowych instytucji praw człowieka;
(c) z zadowoleniem przyjmuje zamiar Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka, aby w ramach Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Państwa, organizacje międzynarodowe, regionalne i pozarządowe oraz krajowe instytucje praw człowieka w ramach mechanizmu działań Konferencji;
(d) zaleca, aby Biuro Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka, we współpracy z państwami, organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi i pozarządowymi oraz krajowymi instytucjami praw człowieka, stworzyło bazę danych zawierającą informacje na temat praktycznych środków walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, w szczególności instrumentami międzynarodowymi i regionalnymi oraz ustawodawstwem krajowym, w tym ustawodawstwem antydyskryminacyjnym, jak również środkami prawnymi zwalczania dyskryminacji rasowej; środki dostępne za pośrednictwem międzynarodowych mechanizmów dla ofiar dyskryminacji rasowej, jak również środki krajowe; programy edukacyjne i profilaktyczne realizowane w różnych krajach i regionach; najlepsze praktyki dotyczące rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji; możliwości współpracy technicznej; oraz opracowania akademickie i dokumenty specjalistyczne; oraz zapewnić, aby taka baza danych była możliwie jak najbardziej dostępna dla władz i ogółu społeczeństwa, za pośrednictwem jej strony internetowej i innych odpowiednich środków;
192. zwraca się do Organizacji Narodów Zjednoczonych i Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury o dalsze organizowanie spotkań wysokiego szczebla i innych spotkań poświęconych Dialogowi między Cywilizacjami oraz o mobilizację funduszy i promowanie w tym celu partnerstw;
Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka #
193. zachęca Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka do kontynuowania i rozszerzania powoływania i wyznaczania ambasadorów dobrej woli we wszystkich krajach świata w celu między innymi propagowania poszanowania praw człowieka i kultury tolerancji oraz zwiększania poziomu świadomości na temat plagi rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
194. wzywa Biuro Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka do dalszych wysiłków na rzecz zwiększenia wiedzy na temat prac Komitetu ds. Likwidacji Dyskryminacji Rasowej i innych organów traktatowych ONZ zajmujących się prawami człowieka;
195. zwraca się do Biura Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka, w porozumieniu z Organizacją Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury oraz organizacjami pozarządowymi działającymi na polu promocji i ochrony praw człowieka, do podejmowania z nimi regularnych konsultacji i zachęcania do działań badawczych mających na celu gromadzenie, utrzymywanie i dostosowywanie materiałów technicznych, naukowych, edukacyjnych i informacyjnych wyprodukowanych przez wszystkie kultury na całym świecie w celu zwalczania rasizmu;
196. zwraca się do Biura Wysokiego Komisarza Praw Człowieka o zwrócenie szczególnej uwagi na naruszenia praw człowieka ofiar rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w szczególności migrantów, w tym pracowników migrujących, o promowanie międzynarodowej współpracy w zwalczaniu ksenofobii i w tym celu opracowanie programów, które mogą być wdrażane w krajach na podstawie odpowiednich umów o współpracy;
197. Zaprasza Państwa do pomocy Biuru Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka w rozwijaniu i finansowaniu, na prośbę Państw, konkretnych projektów współpracy technicznej, mających na celu zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
198. (a) zwraca się do Komisji Praw Człowieka o włączenie do mandatów specjalnych sprawozdawców i grup roboczych Komisji, w szczególności Specjalnego Sprawozdawcy ds. współczesnych form rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, zaleceń dotyczących uwzględniania przez nie odpowiednich postanowień Deklaracji i Programu Działania podczas wykonywania ich mandatów, w szczególności składania sprawozdań Zgromadzeniu Ogólnemu i Komisji Praw Człowieka, a także o rozważenie wszelkich innych odpowiednich środków monitorowania wyników Konferencji; (b) Wzywa Państwa do współpracy w ramach odpowiednich specjalnych procedur Komisji Praw Człowieka i innych mechanizmów Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawach dotyczących rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, w szczególności ze specjalnymi sprawozdawcami, niezależnymi ekspertami i specjalnymi przedstawicielami;
199. zaleca Komisji Praw Człowieka przygotowanie uzupełniających norm międzynarodowych w celu wzmocnienia i aktualizacji międzynarodowych instrumentów zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji we wszystkich ich aspektach; Dziesięciolecia
200. Wzywa Państwa i społeczność międzynarodową do wspierania działań Trzeciej Dekady na rzecz Zwalczania Rasizmu i Dyskryminacji Rasowej;
201. zaleca Zgromadzeniu Ogólnemu rozważenie ogłoszenia przez ONZ roku lub dekady przeciwko handlowi ludźmi, zwłaszcza kobietami, młodzieżą i dziećmi, w celu ochrony ich godności i praw człowieka;
202. Wzywa Państwa, aby w ścisłej współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury promowały wdrażanie Deklaracji i Programu Działań na rzecz Kultury Pokoju oraz celów Międzynarodowej Dekady Kultury Pokoju i Niestosowania Przemocy dla Dzieci Świata, która rozpoczęła się w 2001 r., i zaprasza Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury do udziału w tych działaniach; Ludność rdzenna
203. Zaleca Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych przeprowadzenie oceny wyników Międzynarodowej Dekady Ludności Tubylczej Świata (1995-2004) i sformułowanie zaleceń dotyczących sposobu zakończenia Dekady, w tym odpowiednich działań następczych;
204. Zwraca się do Państw o zapewnienie odpowiedniego finansowania dla ustanowienia ram operacyjnych i solidnej podstawy dla przyszłego rozwoju Stałego Forum ds. Ludności Rdzennej w ramach systemu Narodów Zjednoczonych;
205. wzywa państwa do współpracy przy pracach specjalnego sprawozdawcy ds. sytuacji w zakresie praw człowieka i podstawowych wolności ludności tubylczej oraz zwraca się do Sekretarza Generalnego i Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka o zapewnienie specjalnemu sprawozdawcy wszelkich niezbędnych zasobów ludzkich, technicznych i finansowych do wypełniania jego obowiązków;
206. wzywa państwa do jak najszybszego zakończenia negocjacji i zatwierdzenia tekstu projektu deklaracji w sprawie praw ludów tubylczych, będącego przedmiotem dyskusji grupy roboczej Komisji Praw Człowieka w celu opracowania projektu deklaracji, zgodnie z rezolucją Komisji 1995/32 z dnia 3 marca 1995 r.;
207. wzywa państwa, w świetle związku między rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją i ubóstwem, marginalizacją i wykluczeniem społecznym narodów i jednostek, zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym, do wzmocnienia ich polityki i środków w celu zmniejszenia nierówności dochodów i bogactwa oraz do podjęcia odpowiednich kroków, indywidualnie i poprzez współpracę międzynarodową, w celu promowania i ochrony praw ekonomicznych, społecznych i kulturalnych na zasadzie niedyskryminacji;
208. wzywa państwa i międzynarodowe instytucje finansowe i rozwojowe do złagodzenia wszelkich negatywnych skutków globalizacji poprzez zbadanie, między innymi, w jaki sposób ich polityka i praktyki wpływają na ludność narodową w ogólności, aw szczególności na ludy tubylcze; poprzez zapewnienie, że ich polityka i praktyki przyczynią się do wyeliminowania rasizmu poprzez udział ludności narodowej, a w szczególności ludności tubylczej, w projektach rozwojowych; poprzez dalszą demokratyzację międzynarodowych instytucji finansowych; oraz konsultując się z ludami tubylczymi we wszelkich sprawach, które mogą mieć wpływ na ich integralność fizyczną, duchową lub kulturową;
209. Zwraca się do instytucji finansowych i rozwojowych oraz programów operacyjnych i wyspecjalizowanych agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych, zgodnie z ich regularnymi budżetami i procedurami ich organów zarządzających:
(a) do nadania szczególnego priorytetu i przeznaczenia wystarczających funduszy, w ramach swoich kompetencji, na poprawę statusu ludności rdzennej, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb tej ludności w krajach rozwijających się, w tym przygotowanie konkretnych programów w celu osiągnięcia celów Międzynarodowej Dekady Ludności Tubylczej na Świecie;
(b) Realizować specjalne projekty, poprzez odpowiednie kanały i we współpracy z ludnością tubylczą, aby wspierać ich inicjatywy na poziomie społeczności oraz ułatwiać wymianę informacji i technicznego know-how pomiędzy ludnością tubylczą a ekspertami w tych dziedzinach;
Społeczeństwo obywatelskie #
210. Wzywa Państwa do zacieśniania współpracy, rozwijania partnerstw i regularnych konsultacji z organizacjami pozarządowymi i wszystkimi innymi sektorami społeczeństwa obywatelskiego w celu wykorzystania ich doświadczenia i wiedzy, przyczyniając się w ten sposób do rozwoju prawodawstwa, polityk i innych inicjatyw rządowych, a także do większego angażowania ich w opracowywanie i wdrażanie polityk i programów mających na celu zwalczanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji;
211. wzywa przywódców wspólnot religijnych do dalszego zwalczania rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, między innymi poprzez promowanie i sponsorowanie dialogu i partnerstwa w celu doprowadzenia do pojednania, uzdrowienia i harmonii w społeczeństwach i między nimi, zachęca wspólnoty religijne do udziału w promowaniu ożywienia gospodarczego i społecznego oraz zachęca przywódców religijnych do wspierania ściślejszej współpracy i kontaktów między różnymi grupami rasowymi;
212. Wzywa Państwa do ustanowienia i wzmocnienia skutecznych partnerstw i zapewnienia wsparcia, w stosownych przypadkach, wszystkim odpowiednim podmiotom społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacjom pozarządowym działającym na rzecz promowania równości płci i awansu kobiet, w szczególności kobiet podlegających wielokrotnej dyskryminacji, oraz do promowania zintegrowanego i holistycznego podejścia do eliminacji wszelkich form dyskryminacji kobiet i dziewcząt;
Organizacje pozarządowe #
213. Wzywa Państwa do stworzenia otwartego i sprzyjającego środowiska umożliwiającego organizacjom pozarządowym swobodne i otwarte funkcjonowanie w ich społeczeństwach, a tym samym skuteczny wkład w eliminację rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji na całym świecie oraz do promowania szerszej roli organizacji oddolnych;
214. wzywa państwa do zbadania sposobów rozszerzenia roli organizacji pozarządowych w społeczeństwie, w szczególności poprzez pogłębienie więzi solidarności między obywatelami i promowanie większego zaufania ponad podziałami rasowymi i klasowymi poprzez promowanie szerszego zaangażowania obywateli i bardziej dobrowolnej współpracy;
Sektor prywatny #
215. Wzywa Państwa do podjęcia środków, w tym, w stosownych przypadkach, środków legislacyjnych, w celu zapewnienia, że korporacje transnarodowe i inne przedsiębiorstwa zagraniczne działające na ich terytoriach krajowych przestrzegają zasad i praktyk nierasizmu i niedyskryminacji, a ponadto zachęca sektor biznesowy, w tym korporacje transnarodowe i przedsiębiorstwa zagraniczne, do współpracy ze związkami zawodowymi i innymi odpowiednimi sektorami społeczeństwa obywatelskiego w celu opracowania dobrowolnych kodeksów postępowania dla wszystkich przedsiębiorstw, mających na celu zapobieganie, zwalczanie i eliminowanie rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związana z nią nietolerancja;
Młodzież #
216. Nalega, aby Państwa zachęcały do pełnego i aktywnego udziału, a także ściślej angażowały młodzież w opracowywanie, planowanie i wdrażanie działań na rzecz walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją oraz wzywa Państwa, we współpracy z organizacjami pozarządowymi i innymi sektorami społeczeństwa, do ułatwiania zarówno krajowego, jak i międzynarodowego dialogu młodzieży na temat rasizmu, dyskryminacji rasowej, ksenofobii i związanej z nimi nietolerancji, za pośrednictwem systemu Światowego Forum Młodzieży Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz poprzez wykorzystanie nowych technologii, wymiany i inne środki;
217. Wzywa Państwa do wspierania i ułatwiania tworzenia i utrzymywania mechanizmów młodzieżowych, tworzonych przez organizacje młodzieżowe oraz same młode kobiety i mężczyzn, w duchu walki z rasizmem, dyskryminacją rasową, ksenofobią i związaną z nimi nietolerancją, poprzez takie działania jak: rozpowszechnianie i wymiana informacji oraz budowanie sieci w tym celu; organizowanie kampanii uświadamiających i udział w wielokulturowych programach edukacyjnych; opracowywanie propozycji i rozwiązań tam, gdzie jest to możliwe i właściwe; regularną współpracę i konsultacje z organizacjami pozarządowymi i innymi podmiotami społeczeństwa obywatelskiego w zakresie opracowywania inicjatyw i programów promujących wymianę i dialog międzykulturowy;
218. wzywa państwa, aby we współpracy z organizacjami międzyrządowymi, Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim oraz międzynarodowymi i regionalnymi federacjami sportowymi zintensyfikowały walkę z rasizmem w sporcie, między innymi poprzez edukację młodzieży na całym świecie poprzez sport uprawiany bez jakiejkolwiek dyskryminacji i w duchu olimpijskim, co wymaga ludzkiego zrozumienia, tolerancji, fair play i solidarności;
219. Uznaje, że sukces tego programu działania będzie wymagał woli politycznej i odpowiedniego finansowania na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym oraz współpracy międzynarodowej.
Przypisy #
1 Dla celów niniejszej Deklaracji i Programu Działania przyjęto, że termin „płeć” odnosi się do dwóch płci, męskiej i żeńskiej, w kontekście społecznym. Termin „płeć” nie wskazuje na inne znaczenie niż powyższe.
2 Należy odnieść się do rozdziału VII sprawozdania z Konferencji, w którym wymieniono wszystkie zastrzeżenia i oświadczenia dotyczące Deklaracji i Programu Działania.
Dodaj komentarz