ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
w sprawie ustanowienia „Eurodac” służącego do porównywania danych biometrycznych w celu skutecznego stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1351 i (UE) 2024/1350 oraz dyrektywy Rady 2001/55/WE oraz identyfikacji nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich i bezpaństwowców oraz w sprawie wniosków o porównanie z danymi Eurodac składanych przez organy ścigania państw członkowskich i Europol na potrzeby egzekwowania prawa, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240 i (UE) 2019/818 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 603/2013 #
UZASADNIENIE #
1.KONTEKST WNIOSKU #
•Kontekst i uzasadnienie wniosku #
W lipcu 2019 r. przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen zapowiedziała w swoich wytycznych politycznych nowy pakt o migracji i azylu, oparty na kompleksowym podejściu do granic zewnętrznych, systemu azylowego, systemu powrotów, przestrzeni swobodnego przepływu w strefie Schengen, zewnętrznego wymiaru migracji, legalnej migracji i integracji; nowy pakt ma przyczynić się do pogłębienia wzajemnego zaufania wśród państw członkowskich.
Komunikat w sprawie nowego paktu o migracji i azylu, przedstawiony wraz z szeregiem wniosków legislacyjnych, w tym niniejszym wnioskiem zmieniającym wniosek z 2016 r. dotyczący wersji przekształconej rozporządzenia Eurodac, wyznacza nowy kierunek polityki w dziedzinie migracji. Opierając się na nadrzędnej zasadzie solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności, nowy pakt wspiera zintegrowane kształtowanie polityki przez połączenie polityk w takich obszarach jak azyl, migracja, powroty, ochrona granicy zewnętrznej i stosunki z kluczowymi państwami trzecimi.
To nie poszczególne państwa członkowskie, lecz UE jako całość powinna stawiać czoła wyzwaniom towarzyszącym zarządzaniu migracjami, w tym związanym z przyjazdem osób o nieuregulowanym statusie i powrotami. Konieczne są europejskie ramy, które umożliwią zarządzanie współzależnościami między politykami realizowanymi przez państwa członkowskie a podejmowanymi przez nie decyzjami. Ramy te powinny uwzględniać stale zmieniające się realia migracji, które sprawiły, że sytuacja stała się bardziej złożona i wzrosło zapotrzebowanie na koordynację. Mimo że liczba osób o nieuregulowanym statusie przybywających do Unii spadła od 2015 r. o 92 %, nadal istnieje szereg wyzwań strukturalnych obciążających systemy azylu, przyjmowania i powrotów w państwach członkowskich.
Liczba przyjeżdżających osób o nieuregulowanym statusie zmniejszyła się wprawdzie na przestrzeni czasu, jednak odsetek migrantów przybywających z krajów, dla których obywateli wskaźnik przyznawania azylu jest niższy niż 25 %, wzrósł z 14 % w 2015 r. do 57 % w 2018 r. Ponadto wzrasta liczba złożonych przypadków, gdyż przyjazdy obywateli państw trzecich ewidentnie wymagających ochrony międzynarodowej w latach 2015–2016 częściowo ustąpiły miejsca przyjazdom osób, w przypadku których wskaźniki przyznawania azylu są bardziej zróżnicowane. Co więcej, mimo zmniejszenia od 2015 r. liczby przyjazdów osób o nieuregulowanym statusie w całej UE, liczba wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej nadal rośnie i jest czterokrotnie większa niż liczba osób przybywających do Unii. Te tendencje wskazują na utrzymujące się zjawisko dalszego przemieszczania się i wielokrotnego składania wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej w obrębie UE. Należy też wspomnieć, że sposób przybycia w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych wymaga szczególnej reakcji w ramach ogólnego systemu zarządzania migracją oraz uwzględnienia faktu, że państwa członkowskie radzące sobie z konsekwencjami przyjazdów w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych stoją przed szczególnymi wyzwaniami.
Rosnący odsetek osób ubiegających się o azyl, w przypadku których nie jest prawdopodobne, że otrzymają ochronę międzynarodową w UE, zwiększa obciążenie administracyjne, gdyż konieczne jest nie tylko rozpatrzenie wniosków o udzielenie azylu, lecz również zorganizowanie powrotu migrantów o nieuregulowanym statusie, których wnioski zostały odrzucone, w tym jako wnioski niedopuszczalne. Kolejnym czynnikiem są powroty migrantów o nieuregulowanym statusie, którzy nigdy nie złożyli wniosku o ochronę międzynarodową. Sprawne powiązanie procedury azylowej i procedury powrotu nabiera zatem jeszcze większego znaczenia niż dotychczas. Równie ważne jest wypracowanie bardziej europejskiego systemu powrotów. Migranci o nieuregulowanym statusie, którzy nie mają zamiaru ubiegać się o ochronę międzynarodową, powinni być niezwłocznie objęci procedurą powrotu, nie zaś procedurą azylową, która jest w takim przypadku automatycznie stosowana.
Podobnie presja na systemy azylowe państw członkowskich nadal wiąże się ze znacznym obciążeniem państw członkowskich pierwszego wjazdu, jak również systemów azylowych pozostałych państw członkowskich ze względu na niedozwolone przemieszczanie się. Obecny system nie jest w dostateczny sposób przygotowany, aby sprostać tej sytuacji. Przede wszystkim obecnie nie istnieje skuteczny mechanizm solidarności.
Nowy pakt opiera się na wnioskach Komisji dotyczących reformy wspólnego europejskiego systemu azylowego z 2016 r. i na wniosku w sprawie przekształcenia dyrektywy powrotowej z 2018 r., jak również wprowadza dodatkowe nowe elementy w celu zapewnienia równowagi niezbędnej dla wspólnych ram łączących wszystkie aspekty polityki azylowej i migracyjnej. Wniosek zmieniający wniosek z 2016 r. dotyczący przekształcenia rozporządzenia Eurodac 1 stwarza jasne i spójne powiązanie między poszczególnymi osobami a procedurami, którym te osoby podlegają, aby skuteczniej wspierać kontrolę migracji nieuregulowanej i wykrywanie przypadków niedozwolonego przemieszczania się. Wspiera również wdrożenie nowego mechanizmu solidarności i zawiera związane z tym zmiany, które umożliwią funkcjonowanie Eurodac w ramach interoperacyjności między systemami informacyjnymi UE.
Wraz z niniejszym wnioskiem Komisja przedstawia wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją 2 wprowadzającego wspólne ramy zarządzania azylem i migracją na szczeblu UE jako część kompleksowego podejścia.
Ponadto wniosek zmieniający wniosek z 2016 r. dotyczący rozporządzenia w sprawie procedury azylowej 3 oraz wniosek dotyczący rozporządzenia ustanawiającego kontrolę przesiewową 4 zapewniają płynne powiązanie wszystkich etapów procedury migracyjnej, począwszy od nowej procedury poprzedzającej wjazd, a skończywszy na powrocie obywateli państw trzecich i bezpaństwowców nieposiadających prawa do pozostania w Unii. Ta kontrola przesiewowa będzie obejmować wykonanie bezpośrednio po przyjeździe kontroli tożsamości, stanu zdrowia oraz kontroli bezpieczeństwa, co pozwoli szybko skierować daną osobę na odpowiednią ścieżkę proceduralną, tj. powrotu, odmowy wjazdu lub rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej.
•Cele wniosku #
Wniosek Komisji z 2016 r. rozszerzył już zakres Eurodac, dodając nowe kategorie osób, których dane należy przechowywać, umożliwiając ich wykorzystanie do identyfikacji migrantów o nieuregulowanym statusie, obniżając wiek osób, od których można pobierać odciski palców, umożliwiając gromadzenie informacji dotyczących tożsamości wraz z danymi biometrycznymi oraz przedłużając okres przechowywania danych.
Wniosek zmieniający wniosek z 2016 r. opiera się na wstępnym porozumieniu między współprawodawcami, uzupełnia te zmiany i ma na celu przekształcenie Eurodac we wspólną europejską bazę danych, która będzie wspierać politykę UE w obszarze azylu, przesiedleń i migracji nieuregulowanej. Powinien zatem ułatwiać stosowanie różnych środków i przepisów przewidzianych we wniosku dotyczącym nowego rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją (np. relokacja, przeniesienie odpowiedzialności) oraz zapewniać spójność z wnioskiem dotyczącym rozporządzenia w sprawie kontroli przesiewowej. Ponadto ma na celu gromadzenie bardziej dokładnych i kompletnych danych będących źródłem informacji na etapie kształtowania polityki, a tym samym skuteczniejsze wspieranie kontroli migracji nieuregulowanej i wykrywania niedozwolonego przemieszczania się dzięki zliczaniu poszczególnych osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, a nie tylko samych wniosków. Wniosek ma również wspierać określanie odpowiednich rozwiązań politycznych w tym obszarze, umożliwiając sporządzanie statystyk przez łączenie danych z różnych baz. Kolejnym celem jest udzielenie dodatkowego wsparcia organom krajowym zajmującym się osobami ubiegającymi się o azyl, których wniosek został już odrzucony w innym państwie członkowskim, przez oznaczanie odrzuconych wniosków. Ponadto rozporządzenia ustanawiające ramy interoperacyjności między systemami informacyjnymi UE, w szczególności rozporządzenie 2019/818, obejmują swoim zakresem Eurodac. Zmian wynikających z ram interoperacyjności i związanych z dostępem do danych Eurodac nie można było dokonać w chwili przyjęcia rozporządzeń dotyczących interoperacyjności, gdyż obecna baza danych Eurodac nie zawiera alfanumerycznych danych dotyczących tożsamości. W związku z tym niniejszy wniosek zawiera szereg zmian, które mają zapewnić należyte działanie bazy Eurodac w nowych ramach interoperacyjności, oraz przedstawia w tym samym celu dalsze konieczne zmiany dwóch instrumentów prawnych, a mianowicie rozporządzeń w sprawie VIS i ETIAS.
•Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki #
Niniejszy wniosek jest w pełni spójny z komunikatem dotyczącym nowego paktu o migracji i azylu oraz planem działania określającym powiązane inicjatywy, w tym wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją, wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie kontroli przesiewowej oraz zmieniony wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie procedury azylowej.
W niniejszym wniosku ustanowiono terminy pobierania i przesyłania danych biometrycznych osób ubiegających się o ochronę międzynarodową. Moment, od którego te terminy zaczynają bieg, określono przy uwzględnieniu etapów poprzedzających wjazd przewidzianych we wniosku dotyczącym rozporządzenia w sprawie kontroli przesiewowych. Jeżeli chodzi o wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją, niniejszy wniosek zapewnia dostępność wszystkich niezbędnych informacji do celów, w stosownych przypadkach, relokacji lub przekazania w ramach mechanizmu określającego, które państwo członkowskie jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. Niniejszy wniosek zapewnia również spójność z przedstawionym w rozporządzeniu w sprawie zarządzania azylem i migracją specjalnym rozwiązaniem dotyczącym postępowania z osobami sprowadzonymi na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych.
Jeżeli chodzi o wniosek dotyczący wersji przekształconej dyrektywy powrotowej, niniejszy wniosek przewiduje dodanie niezbędnych informacji do Eurodac, aby ułatwić powrót osób, których wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej zostały odrzucone.
Rozporządzenia (UE) 2019/817 5 i (UE) 2019/818 6 dotyczące interoperacyjności wyraźnie włączają Eurodac do baz danych, które się ze sobą komunikują w ramach interoperacyjności. Świadczy o tym uwzględnienie bazy Eurodac w zakresie interoperacyjności zgodnie z obydwoma rozporządzeniami w sprawie interoperacyjności, ale także wielokrotne wzmianki w motywach mówiące o uczestnictwie Eurodac w platformie interoperacyjności oraz wzmianki w artykułach w części normatywnej o zadaniu Eurodac polegającym na przeszukiwaniu wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, wykrywania ich lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych. W szczególności w art. 69 rozporządzenia 2019/817 przewidziano, że Eurodac znajdzie się wśród czterech systemów UE, których dane zostaną połączone w okresie przejściowym obowiązującym w stosunku do wykrywania wielokrotnych tożsamości oraz przed rozpoczęciem funkcjonowania detektora wielokrotnych tożsamości. Z tekstu obu rozporządzeń dotyczących interoperacyjności jasno wynika jednak, że większość wprowadzonych na ich podstawie procesów nie będzie miała zastosowania do Eurodac przed rozpoczęciem stosowania wersji przekształconej obecnie obowiązującego rozporządzenia Eurodac (UE) nr 603/2013 7 . Aby zastosowanie interoperacyjności było w pełni skuteczne, należy jednak dokonać szeregu zmian w rozporządzeniu (UE) 2019/818 oraz w samym rozporządzeniu Eurodac. Zmian tych, które są w szczególności związane z dostępem do danych Eurodac, nie można było dokonać w chwili przyjęcia rozporządzeń dotyczących interoperacyjności, gdyż baza danych Eurodac w obecnej formie nie zawiera alfanumerycznych danych dotyczących tożsamości. Zmiany Eurodac zaproponowane w niniejszym wniosku, w szczególności wszystkie kategorie danych osobowych, które będą w związku z tym rejestrowane, sprawią, że Eurodac będzie mógł uczestniczyć w platformie interoperacyjności w sposób istotny i operacyjny.
Ponadto spójność jest zapewniona dzięki tymczasowym porozumieniom politycznym osiągniętym już w odniesieniu do rozporządzenia o kwalifikowaniu, dyrektywy w sprawie warunków przyjmowania, rozporządzenia dotyczącego unijnych ram przesiedleń oraz rozporządzenia dotyczącego Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu, ponieważ elementy wniosku w sprawie Eurodac z 2016 r. dotyczące tych wniosków nie zostały zmodyfikowane zmienionym wnioskiem.
•Spójność z innymi politykami Unii #
Niniejszy wniosek ściśle wiąże się z następującymi dziedzinami polityki Unii i je uzupełnia:
(a)Interoperacyjność w zakresie, w jakim niniejszy wniosek musi zapewnić funkcjonowanie Eurodac w ramach interoperacyjności między systemami informacyjnymi UE.
(b)Ochrona danych w zakresie, w jakim niniejszy wniosek musi zapewnić ochronę praw podstawowych do poszanowania życia prywatnego osób fizycznych, których dane osobowe są przetwarzane w Eurodac.
(c)Bezpieczeństwo w zakresie, w jakim niniejszy wniosek uwzględnia etapy poprzedzające wjazd przewidziane we wniosku dotyczącym rozporządzenia w sprawie kontroli przesiewowych, które przewiduje kontrolę bezpieczeństwa.
2.PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ #
•Podstawa prawna #
Za podstawę prawną niniejszego wniosku w odniesieniu do uznania pobrania danych biometrycznych za obowiązkowy etap w ramach procedury przyznawania ochrony międzynarodowej służy art. 78 ust. 2 lit. d) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Za podstawę prawną w odniesieniu do kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o azyl lub ochronę uzupełniającą służy art. 78 ust. 2 lit. e). Natomiast podstawą prawną w odniesieniu do przepisów związanych z przesiedleniem jest art. 78 ust. 2 lit. g). Ponadto za podstawę prawną w odniesieniu do elementów służących do identyfikacji nielegalnie przebywającego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, jeśli chodzi o imigrację nieuregulowaną i nielegalny pobyt, w tym wydalenie i repatriację osób przebywających bez zezwolenia służy art. 79 ust. 2 lit. c); za podstawę prawną w odniesieniu do elementów dotyczących gromadzenia, przechowywania, przetwarzania, analizowania i wymiany istotnych informacji na potrzeby ochrony porządku publicznego służy art. 87 ust. 2 lit. a); natomiast za podstawę prawną w odniesieniu do obszaru działania Europolu oraz zadań obejmujących gromadzenie, przechowywanie, przetwarzanie, analizowanie i wymianę informacji służy art. 88 ust. 2 lit. a).
•Zmienna geometria #
Irlandia jest związana rozporządzeniem (UE) nr 603/2013 po przekazaniu przez nią zawiadomienia o zamiarze uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu tego rozporządzenia w oparciu o wyżej wspomniany protokół.
Zgodnie z Protokołem nr 21 w sprawie stanowiska Irlandii wspomniane państwo członkowskie może postanowić o uczestniczeniu w przyjęciu niniejszego wniosku. Może ono również skorzystać z tej możliwości po przyjęciu wniosku.
Zgodnie z Protokołem w sprawie stanowiska Danii załączonym do TFUE i TUE Dania nie uczestniczy w przyjmowaniu przez Radę środków na mocy tytułu V TFUE (z wyjątkiem „środków określających państwa trzecie, których obywatele muszą mieć wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych państw członkowskich” oraz „środków odnoszących się do jednolitego wzorca wiz”). Dlatego też Dania nie bierze udziału w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani nie ma ono do niej zastosowania. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że Dania stosuje obowiązujące rozporządzenie Eurodac na mocy umowy międzynarodowej zawartej z UE w 2006 r., państwo to, zgodnie z art. 3 tej umowy 8 , zobowiązane jest zawiadomić Komisję o tym, czy zdecydowało się wprowadzić w życie przepisy zmienionego rozporządzenia.
•Wpływ wniosku na Danię i państwa trzecie stowarzyszone z (poprzednim) systemem dublińskim #
Oprócz stowarzyszenia szeregu państw trzecich UE z dorobkiem Schengen Wspólnota zawarła umowy o stowarzyszeniu tych państw także z (poprzednim) dorobkiem dublińskim/Eurodac. Są to:
–umowa stowarzyszeniowa z Islandią i Norwegią zawarta w 2001 r. 9 ;
–umowa stowarzyszeniowa ze Szwajcarią zawarta w dniu 28 lutego 2008 r. 10 ;
–protokół dotyczący stowarzyszenia Liechtensteinu, zawarty w dniu 18 czerwca 2011 r. 11
Aby ustanowić prawa i zobowiązania między Danią – która, jak wyjaśniono powyżej, jest stowarzyszona z (poprzednim) dorobkiem dublińskim/Eurodac na mocy umowy międzynarodowej – oraz wyżej wspomnianymi państwami stowarzyszonymi, Wspólnota i państwa stowarzyszone zawarły dwa inne akty 12 .
Zgodnie z trzema wyżej przywołanymi umowami państwa stowarzyszone przyjmują (poprzedni) dorobek dubliński/Eurodac wraz z jego późniejszymi zmianami bez żadnego wyjątku. Nie biorą one udziału w przyjmowaniu żadnych aktów zmieniających (poprzedni) dorobek dubliński lub opartych na tym dorobku (w tym m.in. niniejszego wniosku), ale muszą zawiadomić Komisję w określonym terminie o tym, czy zdecydowały się zaakceptować treść danego aktu, po jego zatwierdzeniu przez Radę i Parlament Europejski. W przypadku gdy Norwegia, Islandia, Szwajcaria lub Liechtenstein nie akceptują aktu zmieniającego lub opartego na (poprzednim) dorobku dublińskim/Eurodac stosowana jest tzw. klauzula gilotynowa i odpowiednie umowy zostają rozwiązane, chyba że wspólny/mieszany komitet ustanowiony na mocy tych umów zdecyduje inaczej, stanowiąc jednomyślnie.
Zakres przywołanych powyżej umów stowarzyszeniowych z Islandią, Norwegią, Szwajcarią oraz Liechtensteinem, jak również równoległej umowy z Danią, nie obejmuje dostępu do Eurodac na potrzeby ochrony porządku publicznego. W tym celu trwa ratyfikacja umów uzupełniających z tymi państwami stowarzyszonymi.
•Pomocniczość #
W niniejszym wniosku stwierdza się, że porównanie danych daktyloskopijnych z wykorzystaniem Eurodac może być przeprowadzone dopiero po uzyskaniu negatywnego wyniku z krajowych baz danych daktyloskopijnych oraz zautomatyzowanych baz danych daktyloskopijnych innych państw członkowskich, zgodnie z decyzją Rady 2008/615/WSiSW (umowy z Prüm). Zasada ta oznacza, że gdy którekolwiek z państw członkowskich nie wdrożyło wspomnianej powyżej decyzji Rady i nie może wykonać sprawdzenia zgodnie z kryteriami Prüm, nie może ono przeprowadzić również sprawdzenia w Eurodac na potrzeby ochrony porządku publicznego. Podobnie, państwa stowarzyszone, które nie wdrożyły umów z Prüm lub w nich nie uczestniczą, nie mogą przeprowadzić takiego sprawdzenia w Eurodac.
Proponowana inicjatywa stanowi dalsze rozwinięcie rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją oraz polityki migracyjnej UE i ma na celu zapewnienie, aby wspólne zasady dotyczące pobierania – do celów Eurodac – odcisków palców i danych dotyczących wizerunku twarzy obywateli państw trzecich były stosowane w ten sam sposób we wszystkich państwach członkowskich. W jej ramach tworzy się instrument zapewniający Unii Europejskiej informacje na temat liczby obywateli państw trzecich wjeżdżających na terytorium UE nielegalnie lub w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych i ubiegających się o ochronę międzynarodową, co jest niezbędne na potrzeby zrównoważonej i opartej na dowodach polityki w obszarze migracji i wiz.
Wniosek ten ułatwi również państwom członkowskim identyfikowanie nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich i osób, które nielegalnie przedostały się do UE przez granice zewnętrzne; informacje te mogą zostać wykorzystane w celu udzielenia państwu członkowskiemu pomocy w ponownym wydaniu dokumentów obywatelowi państwa trzeciego na potrzeby powrotu.
Z uwagi na transgraniczny charakter problemów związanych z azylem i ochroną uchodźców Unia Europejska jest właściwym podmiotem, by zaproponować rozwiązania problemów opisanych powyżej, a dotyczących rozporządzenia Eurodac, w ramach wspólnego europejskiego systemu azylowego.
Zmiana rozporządzenia Eurodac jest również wymagana do wprowadzenia kolejnego celu polegającego na kontrolowaniu migracji nieuregulowanej do UE oraz niedozwolonych przepływów migrantów o nieuregulowanym statusie w obrębie jej terytorium, a w związku z tym konieczna jest również zmiana umożliwiająca zliczanie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, a nie tylko złożonych wniosków. Państwa członkowskie nie mogą samodzielnie osiągnąć tego celu w stopniu wystarczającym. Podobnie skuteczne zastosowanie powodów odmowy na podstawie rozporządzenia (UE) XXX/XXX [Rozporządzenie w sprawie przesiedleń] nie jest możliwe, jeżeli państwa członkowskie będą działały samodzielnie. Zmiany niezbędne do skutecznego wprowadzenia w życie ram interoperacyjności mogą być zaproponowane wyłącznie przez Komisję i wdrożone na szczeblu UE – nie przez państwa członkowskie działające samodzielnie.
•Proporcjonalność #
Art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej stanowi, że działanie UE nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów Traktatu. Forma wybrana dla tego działania UE musi zatem umożliwić osiągnięcie celów wniosku i jego wprowadzenie w życie w jak najskuteczniejszy sposób.
Wniosek ten opiera się na zasadach domyślnej ochrony prywatności i uwzględnienia ochrony prywatności już w fazie projektowania – według których operacyjne procesy Eurodac powinny być od początku opracowane tak, aby odpowiadały zasadom ochrony danych – oraz jest proporcjonalny pod względem prawa do ochrony danych osobowych, ponieważ nie wymaga gromadzenia i przechowywania większej ilości danych przez okres dłuższy, niż jest to absolutnie konieczne do funkcjonowania systemu i realizacji jego celów. Ponadto przewidziane i wdrożone zostaną wszystkie gwarancje i mechanizmy niezbędne do skutecznej ochrony praw podstawowych obywateli państw trzecich i bezpaństwowców objętych zakresem Eurodac, zwłaszcza ochrony ich życia prywatnego i danych osobowych.
Zapewnienie funkcjonowania systemu nie będzie wymagało żadnych dodatkowych procedur ani harmonizacji na szczeblu UE. Proponowany środek należy uznać za proporcjonalny, ponieważ nie wykracza on poza to, co jest konieczne do zapewnienia, aby działanie podejmowane na szczeblu UE umożliwiło osiągnięcie wyznaczonych celów.
•Wybór instrumentu i techniki legislacyjnej #
Niniejszy wniosek zmienia wniosek z 2016 r. dotyczący przekształcenia rozporządzenia Eurodac. Komisja popiera wprawdzie wszystkie elementy wstępnego porozumienia między współprawodawcami w sprawie wniosku z 2016 r. dotyczącego wersji przekształconej rozporządzenia Eurodac, jednak niniejszy zmieniony wniosek zawiera jedynie te artykuły ze wstępnego porozumienia, które proponuje się zmienić w sposób znaczny. W związku z tym niektóre artykuły, co do których współprawodawcy osiągnęli wstępne porozumienie (np. artykuły dotyczące osób objętych procedurą przyjęcia lub osób przesiedlonych), nie zostały uwzględnione w niniejszym wniosku. Dlatego też w przypadku trzech artykułów w niniejszym zmienionym wniosku (art. 9 dotyczący statystyk, art. 19 dotyczący oznaczania i blokowania danych oraz art. 40a wprowadzający zmiany do rozporządzenia (UE) 2019/818) nie można było uwzględnić niektórych elementów wstępnego porozumienia (a mianowicie części, w których mowa jest o osobach objętych procedurą przyjęcia oraz osobach przesiedlonych), ponieważ nie było możliwe odniesienie do odpowiednich artykułów. Ponadto należy dokonać kilku dalszych dostosowań technicznych innych artykułów objętych wstępnym porozumieniem, aby uwzględnić zmiany wprowadzone niniejszym zmienionym wnioskiem.
3.WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW #
•Oceny ex post/oceny adekwatności obowiązującego prawodawstwa #
Niniejszy wniosek zmienia istniejący wniosek, a zatem niedostępna jest ocena ex post/ocena adekwatności obowiązującego prawodawstwa. Dostępne są jednak dowody z innych źródeł, które wskazują na potrzebę takich zmian. W związku z tym rozmowy prowadzone przez państwa członkowskie od 2016 r. (np. w organach przygotowawczych Rady), w odniesieniu do danych zgromadzonych w obszarze azylu, wykazały szereg elementów, które mają niekorzystny wpływ na skuteczność rozwiązań w zakresie kształtowania polityki. W tym kontekście stanowiska wyrażone podczas negocjacji dotyczących pakietu azylowego w 2016 r., dyskusje prowadzone na różnych forach – na szczeblu politycznym i technicznym – oraz uwagi w związku z nowym pakietem przedstawione przez różne państwa członkowskie uwypukliły presję, jaką na systemy azylowe państw członkowskich wywiera niedozwolone przemieszczanie się osób. Wskazały również na ograniczenia aktualnych analiz 13 w tym obszarze, które nie pozwalają na dokładne odzwierciedlenie tego zjawiska. Jest to związane z faktem, iż dane dostępne do takich celów odnoszą się do procedur administracyjnych, a nie do poszczególnych osób. Jako że obecnie nie ma dokładnych danych liczbowych określających, ile jest w UE osób ubiegających się o ochronę międzynarodową (składających wniosek po raz pierwszy) oraz ile z nich przemieszcza się z jednego państwa członkowskiego do innego, wszelkie kolejne próby analizowania tego zjawiska (np. motywów takiego działania, profili, najczęściej wybieranych państw przeznaczenia) mają z założenia charakter spekulacyjny. Wskutek tego proces określania odpowiednich działań politycznych będących reakcją na takie przemieszczanie się nie jest ukierunkowany ani wydajny.
Podobnie w prowadzonych dyskusjach podkreślono, że konieczne jest wzmocnienie powiązania między azylem a powrotem, w tym przez natychmiastowe udostępnianie wymaganych informacji odpowiednim organom.
•Konsultacje z zainteresowanymi stronami #
Przed wprowadzeniem w życie nowego paktu o migracji i azylu Komisja kilkukrotnie – między grudniem 2019 r. a lipcem 2020 r. – przeprowadziła konsultacje z państwami członkowskimi, Parlamentem Europejskim i zainteresowanymi stronami, aby zgromadzić ich opinie na temat przyszłego paktu o migracji i azylu. Jednocześnie prezydencje rumuńska, fińska i chorwacka prowadziły na poziomie strategicznym i technicznym wymianę poglądów na temat przyszłości niektórych aspektów polityki migracyjnej, w tym azylu, powrotu oraz stosunków z państwami trzecimi w zakresie readmisji i reintegracji. Te konsultacje i dyskusje ukazały, że istnieje duże poparcie dla europejskiej polityki azylowej i migracyjnej w nowym kształcie, która powinna dążyć do pilnego usunięcia braków we wspólnym europejskim systemie azylowym, poprawy skuteczności systemu powrotów, lepszego zorganizowania i dopracowania naszych stosunków z państwami trzecimi w zakresie readmisji oraz trwałej reintegracji powracających migrantów.
W trakcie prezydencji fińskiej zorganizowano szereg warsztatów i dyskusji na różnych forach Rady, w tym konferencję Tampere 2.0 w Helsinkach w dniach 24–25 października 2019 r. oraz Forum Salzburskie w Wiedniu w dniach 6–7 listopada 2019 r., podczas których państwa członkowskie z zadowoleniem przyjęły wyrażony przez Komisję Europejską zamiar wznowienia reformy systemu dublińskiego w celu wypracowania nowych form solidarności, do których zobowiązane będą wszystkie państwa członkowskie. Państwa członkowskie podkreśliły, że środkom solidarnościowym powinny towarzyszyć środki w zakresie odpowiedzialności. Ponadto wskazały na pilną potrzebę zwalczania niedozwolonego przemieszczania się w obrębie UE, jak również egzekwowania powrotów osób niewymagających ochrony międzynarodowej.
Komisarz Ylva Johansson i służby Komisji kilkukrotnie przeprowadzały ukierunkowane konsultacje z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, przedstawicielami projektu Initiative for Children in Migration oraz właściwymi lokalnymi organizacjami pozarządowymi w państwach członkowskich. W tym procesie konsultacji przedstawiono szczegółowe zalecenia skupiające się na wspólnym podejściu do standardów dotyczących dzieci w związku z komunikatem z 2017 r. w sprawie migrujących dzieci 14 . W ramach forum konsultacyjnego ustanowionego przez EASO zasięgnięto również opinii przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego w takich kwestiach, jak wstępne kroki w procedurze azylowej (2019 r.).
Komisja rozważyła wiele zaleceń przedstawionych przez organy krajowe i lokalne 15 , organizacje pozarządowe i międzynarodowe, takie jak UNHCR 16 , IOM 17 , jak również ośrodki analityczne i środowisko akademickie, dotyczących nowego podejścia i walki z obecnymi wyzwaniami w zakresie migracji zgodnie ze standardami praw człowieka. Ich zdaniem rozpoczęcie reformy od nowa wymaga przeglądu pewnych przepisów dotyczących określania odpowiedzialności oraz wprowadzenia mechanizmu obowiązkowej solidarności, w tym wobec osób sprowadzanych na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych. Organizacje pozarządowe opowiadają się również za jednakowym pojmowaniem odpowiedzialności przez państwa członkowskie oraz wzywają do tego, aby zmienione przepisy rozporządzenia dublińskiego obejmowały mechanizm relokacji, który byłby bardziej trwały 18 . Przykładowo w ramach projektu MEDAM Ośrodek Badań nad Polityką Migracyjną zalecił uwzględnienie tabeli wskaźników dotyczących polityki migracyjnej mającej na celu monitorowanie postępów polityki azylowej i migracyjnej na szczeblu UE 19 .
Komisja wzięła również pod uwagę opinie i badania Europejskiej Sieci Migracyjnej 20 wydane i przeprowadzone na jej wniosek, które w ostatnich latach zaowocowały szeregiem specjalistycznych analiz, a także zapytania ad hoc.
•Tworzenie polityki w oparciu o dowody #
Komisja opowiada się za kształtowaniem polityki opartej na dowodach i odnosi się do oddzielnego dokumentu (XXX), w którym szczegółowo opisano dane i elementy wspierające proponowane podejście do różnych wyzwań występujących od 2016 r. związanych z przeprowadzeniem reformy wspólnego europejskiego systemu azylowego.
W odniesieniu do Eurodac wyzwania te obejmują głównie ograniczone obecnie możliwości analizowania niedozwolonego przemieszczania się ze względu na ograniczenia związane z dostępnymi danymi (dane dotyczące wniosków, a nie poszczególnych osób), konieczność uwzględnienia nowych przepisów wprowadzonych we wniosku dotyczącym rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją oraz konieczność wprowadzenia w rozporządzeniu Eurodac zmian, które umożliwią funkcjonowanie systemu w ramach interoperacyjności.
•Prawa podstawowe #
Wyjaśnienia dotyczące kwestii praw podstawowych związane z przekształconą wersją rozporządzenia zaproponowaną w 2016 r. są nadal obowiązujące.
Jednym z nowych elementów wprowadzonych zmienionym wnioskiem jest powiązanie wszystkich zestawów danych dotyczących jednej osoby w ramach jednej sekwencji, co umożliwia liczenie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, a nie tylko wniosków; rozwiązanie to nie wpływa na sposób gromadzenia i przetwarzania danych biometrycznych. Nie będą tworzone nowe pliki. Państwa członkowskie będą nadal odpowiedzialne za przesyłany zestaw danych, także wszystkie zabezpieczenia i przepisy dotyczące przechowywania danych i bezpieczeństwa danych przewidziane w pierwotnym wniosku z 2016 r. będą nadal miały zastosowanie. Ponadto przewidziane będą również odpowiednie zabezpieczenia dotyczące procedury powiązania, gdyż zestawy danych zostaną powiązane w ramach sekwencji wyłącznie po potwierdzeniu trafienia przez dane państwo członkowskie (w razie potrzeby po weryfikacji przez eksperta w dziedzinie daktyloskopii). Jeżeli chodzi o nową kategorię – osób sprowadzonych na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczej, takie osoby są już zarejestrowane w Eurodac w kategorii osób zatrzymanych w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy zewnętrznej. Nowa oddzielna kategoria dostarczy bardziej dokładnego obrazu przepływów migracyjnych i ułatwi stosowanie odpowiednich przepisów rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją. Przepisy te są ponadto korzystne dla osób sprowadzonych na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych, ponieważ umożliwią bardziej dokładne odzwierciedlenie statusu tych osób, które nie będą już rejestrowane jako osoby przekraczające granicę nielegalnie. Gromadzone będą takie same dane, jak w przypadku innych kategorii i obowiązywać będą te same przepisy oraz zabezpieczenia dotyczące przesyłania, przetwarzania i przechowywania danych.
4.WPŁYW NA BUDŻET #
Niniejszy wniosek wprowadza techniczną zmianę w systemie centralnym Eurodac, która umożliwia porównywanie wszystkich kategorii danych i przechowywanie wszystkich trzech kategorii danych. Dalsze funkcje, takie jak przechowywanie danych personalizacyjnych wraz z wizerunkiem twarzy, będą wymagały wprowadzenia dalszych zmian w systemie centralnym.
Szacunkowy koszt w wysokości 29,872 mln EUR obejmuje koszty modernizacji technicznej, a także zwiększenia możliwości przechowywania danych w systemie centralnym oraz jego przepustowości. Ponadto obejmuje on usługi informatyczne, oprogramowanie i sprzęt, a także ulepszenie i dostosowanie umożliwiające przeszukiwanie wszystkich kategorii danych, zarówno na potrzeby dotyczące azylu, jak i migracji nieuregulowanej. Odzwierciedla on również dodatkowe koszty zatrudnienia wymagane przez eu-LISA.
Elementy te uwzględniono w ocenie skutków finansowych dołączonej do wniosku. W ocenie uwzględniono również koszty związane ze zmianami wprowadzonymi przez współprawodawców (stworzenie dwóch nowych kategorii, a mianowicie osób zarejestrowanych do celu przeprowadzenia procedury przyjęcia oraz osób przesiedlonych zgodnie z krajowym systemem przesiedlenia, przechowywanie kolorowych kopii dokumentów tożsamości lub dokumentów podróży oraz możliwość przeszukiwania Eurodac przez organy ścigania przy wykorzystaniu danych alfanumerycznych), jak również koszty badania dotyczącego rozpoznawania twarzy przewidzianego we wniosku o przekształcenie z 2016 r. (7 mln EUR).
Koszty zmian związanych z interoperacyjnością wprowadzanych niniejszym zmienionym wnioskiem są ujęte w sprawozdaniu finansowym dotyczącym ram interoperacyjności (15 mln EUR).
5.ELEMENTY FAKULTATYWNE #
•Monitorowanie, ocena i sprawozdawczość #
Tekst wniosku z 2016 r. w formie uzgodnionej wstępnie przez współprawodawców przewiduje w art. 42 trzy rodzaje obowiązków sprawozdawczych, a mianowicie:
–Raz w roku eu-LISA przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych sprawozdanie z działalności systemu centralnego (na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie).
–W ciągu siedmiu lat od przyjęcia, a następnie co cztery lata, Komisja przygotowuje ogólną ocenę systemu Eurodac, analizując osiągnięte rezultaty na tle wyznaczonych celów oraz skutki w zakresie praw podstawowych (na podstawie informacji przekazanych przez eu-LISA, państwa członkowskie i Europol).
–Co dwa lata każde państwo członkowskie i Europol przygotowują sprawozdania dotyczące skuteczności porównywania danych biometrycznych z danymi Eurodac na potrzeby ochrony porządku publicznego. Sprawozdania te są przekazywane Komisji do dnia 30 czerwca następnego roku. Co dwa lata Komisja wykorzystuje te sprawozdania do opracowania jednego sprawozdania z dostępu do Eurodac na potrzeby ochrony porządku publicznego, które zostanie przekazane Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych. Sprawozdanie to różni się od sprawozdania opisanego w poprzednim punkcie.
Coroczne sprawozdanie z działalności systemu centralnego, które będzie przygotowywała eu-LISA, będzie obejmowało informacje dotyczące zarządzania systemem Eurodac i jego wyników w stosunku do uprzednio określonych wskaźników ilościowych (np. całkowita liczba zestawów danych oraz według kategorii, liczba trafień, dotrzymywanie przez państwa członkowskie terminów przesłania danych biometrycznych do Eurodac, w tym opóźnienia itp.).
Sprawozdanie zawierające ogólną ocenę Eurodac, którą przygotowuje Komisja, pozwoli monitorować osiągnięte rezultaty na tle celów wyznaczonych rozporządzeniem oraz zmierzyć skutki w zakresie praw podstawowych, w szczególności ochrony danych i prawa do prywatności, w tym stwierdzić, czy dostęp na potrzeby ochrony porządku publicznego doprowadził do pośredniej dyskryminacji osób objętych rozporządzeniem Eurodac.
W sprawozdaniach dotyczących skuteczności porównywania danych biometrycznych z danymi Eurodac przygotowanych przez Europol i każde państwo członkowskie dokonywana będzie ocena między innymi dokładnego celu porównania, podstaw uzasadnionego podejrzenia oraz liczby i rodzaju spraw, które zakończyły się udaną identyfikacją.
•Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku #
Niniejszy zmieniony wniosek należy postrzegać w kontekście negocjacji międzyinstytucjonalnych w sprawie wniosku Komisji z 2016 r. dotyczącego wersji przekształconej rozporządzenia Eurodac oraz traktować go jako uzupełnienie tych dyskusji. Negocjacje te doprowadziły do osiągnięcia wstępnego porozumienia między współprawodawcami, które Komisja popiera, reprezentując stanowisko, iż znacznie poprawi ono funkcjonowanie Eurodac.
Dla ułatwienia tekst wynegocjowany przez współprawodawców zawarty w niniejszym wniosku, w porównaniu z wnioskiem Komisji z 2016 r., zaznaczono wytłuszczeniem. Nowe ukierunkowane zmiany zaznaczono wytłuszczeniem i podkreśleniem.
1.Liczenie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową jako uzupełnienie liczenia wniosków #
Niedawne dyskusje na różnych forach (w organach przygotowawczych Rady, grupach doradczych) oraz uwagi dotyczące nowego paktu przedstawione przez państwa członkowskie w trakcie konsultacji wyraźnie wskazują na luki w gromadzeniu informacji i analizie na szczeblu UE w obszarze azylu i migracji. Ma to szczególne znaczenie w kontekście analizowania niedozwolonego przemieszczania się: obecnie nie ma możliwości stwierdzenia, ile osób ubiegających się o ochronę międzynarodową przebywa w UE, ponieważ dane odnoszą się do liczby wniosków, a może zdarzyć się, że kilka wniosków złożyła jedna i ta sama osoba. W związku z tym konieczne jest przekształcenie systemu Eurodac z bazy danych liczącej wnioski w bazę danych liczącą osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową. Można tego dokonać przez powiązanie wszystkich zestawów danych w Eurodac dotyczących tej samej osoby, niezależnie od ich kategorii, w ramach jednej sekwencji, co umożliwi liczenie osób. Ponadto wprowadzenie szczególnego przepisu pozwoliłoby agencji eu-LISA na sporządzanie statystyk dotyczących liczby osób ubiegających się o azyl i osób po raz pierwszy ubiegających się o azyl, co zapewni dokładny obraz tego, ilu obywateli państw trzecich i bezpaństwowców ubiega się o ochronę międzynarodową w UE. Zagregowanie tych danych z innymi rodzajami danych, takich jak dane dotyczące przekazania na podstawie rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją, dostarczy odpowiednich informacji służących określeniu właściwego rodzaju działań politycznych w odniesieniu do niedozwolonego przemieszczania się.
2.Statystyki międzysystemowe #
Nowy przepis opierający się na stosownych przepisach rozporządzeń w sprawie interoperacyjności 21 (art. 39) umożliwi agencji eu-LISA sporządzanie statystyk międzysystemowych przy wykorzystaniu danych z Eurodac, systemu wjazdu/wyjazdu (EES), ETIAS i wizowego systemu informacyjnego (VIS). Statystyki te będą miały na przykład na celu stwierdzenie, ilu obywatelom państw trzecich wydano wizy krótkoterminowe przez dane państwo członkowskie lub w danym państwie trzecim, ilu z nich podjęło kroki w celu legalnego wjazdu (i w którym państwie), a następnie ubiegało się o ochronę międzynarodową (i w którym państwie). Dostarczyłoby to niezbędnych dalszych informacji w celu oceny tych zjawisk i określenia właściwej reakcji politycznej. Ponadto przepis ten przewidywałby, że oprócz Komisji i państw członkowskich dostęp do takich statystyk otrzymałyby przyszła Agencja Unii Europejskiej ds. Azylu i Frontex, gdyż obie te agencje, w ramach swoich odpowiednich mandatów, sporządzają cenne analizy w obszarze migracji i azylu.
3.Utworzenie nowej kategorii: osoby sprowadzone na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczej #
W nowym wniosku dotyczącym rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją przewidziano kryterium odpowiedzialności w odniesieniu do rozpatrywania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej w przypadkach, gdy wniosek został złożony po sprowadzeniu osoby na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczej (na podstawie obecnie obowiązujących przepisów osoby takie są objęte kryterium nielegalnego wjazdu). To lepiej odzwierciedla w dorobku w zakresie prawa azylowego obowiązki wynikające z Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim 22 . Przepisy dotyczące odpowiedzialności w przypadku tej nowej kategorii są wprawdzie takie same jak przepisy dotyczące osób, które wjeżdżają do UE nielegalnie, jednak istnieje istotna różnica związana z faktem, że państwa członkowskie, w których osoby są sprowadzane na ląd, stoją przed szczególnymi wyzwaniami, gdyż w przypadku sprowadzenia na ląd na podstawie Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim nie mogą one stosować tych samych instrumentów co w przypadku nielegalnego przekraczania granicy lądowej lub powietrznej. Na przykład osoby, które przybyły na podstawie Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim, nie są poddawane urzędowej kontroli granicznej, co oznacza nie tylko to, że trudniej jest określić punkty wjazdu, lecz również, że obywatele państw trzecich nie mają wyznaczonych punktów, w których mogliby oficjalnie wjechać do UE. W związku z tym konieczne jest utworzenie w Eurodac oddzielnej kategorii dla tych osób, co pozwoli zaprzestać ich rejestrowania jako osób, które przekroczyły granicę nielegalnie (jak ma to miejsce obecnie). Ponadto pozwoli to uzyskać dokładniejszy obraz struktury przepływów migracyjnych w UE.
4.Zapewnienie pełnej spójności z wnioskiem dotyczącym rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją #
Oprócz stworzenia nowej kategorii, którą stanowią osoby sprowadzone na ląd w następstwie operacji poszukiwawczo-ratowniczych, niniejszy zmieniony wniosek przewiduje dodatkowo również zestaw przepisów odzwierciedlających wszystkie istotne aspekty dotyczące odpowiedzialności państw członkowskich (różne kryteria określania odpowiedzialności, przeniesienie odpowiedzialności i wygaśnięcie odpowiedzialności). Przepisy te są uzupełnieniem przepisów uwzględnionych już w pierwotnym wniosku z 2016 r. Ponadto niniejszy zmieniony wniosek zawiera przepisy dotyczące relokacji osób korzystających z ochrony międzynarodowej, tym samym w pełni odzwierciedlając różne scenariusze zawarte we wniosku dotyczącym rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją.
5.Zapewnienie spójności z rozporządzeniem dotyczącym kontroli przesiewowej #
Konieczne było wprowadzenie ograniczonej liczby zmian, aby zapewnić spójność z wnioskiem w sprawie rozporządzenia dotyczącego kontroli przesiewowej. W tym kontekście należało dostosować moment, w którym rozpoczyna się bieg terminu na pobranie i przesłanie danych biometrycznych od osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, aby uwzględnić wszystkie możliwe scenariusze przewidziane przez ten wniosek w celu zapewnienia sprawnego przebiegu procedury azylowej.
6.Wskazanie odrzuconych wniosków #
Zostanie stworzone nowe pole, w którym państwo członkowskie będzie wskazywało, jeżeli wniosek został odrzucony i osoba ubiegająca się o ochronę międzynarodową nie ma prawa do pozostania ani zezwolenia na pozostanie zgodnie z rozporządzeniem w sprawie procedury azylowej. Nie zmieni to niczego pod względem mających zastosowanie przepisów i praw jednostki, lecz wzmocni powiązanie z procedurami powrotu i zapewni dodatkowe wsparcie dla organów krajowych zajmujących się osobami ubiegającymi się o ochronę międzynarodową, których wniosek został odrzucony w innym państwie członkowskim, gdyż umożliwi tym organom wybór właściwej procedury mającej zastosowanie (np. kolejny wniosek), usprawniając tym samym cały proces.
7.Wskazanie, czy przyznano pomoc w dobrowolnym powrocie i środki reintegracyjne #
Stworzone zostanie nowe pole, aby wskazać, czy kiedykolwiek przyznano pomoc w dobrowolnym powrocie i środki reintegracyjne (AVRR). Jest to konieczne, gdyż poprawiłoby to zdolności państw członkowskich w zakresie monitorowania w tym obszarze i zapobiegłoby zjawisku polegającemu na wyborze najkorzystniejszych AVRR.
8.Wskazanie, czy po przeprowadzeniu kontroli przesiewowej wydaje się, że kontrolowana osoba może stanowić zagrożenie bezpieczeństwa wewnętrznego #
Stworzone zostanie nowe pole, aby zaznaczyć, czy po przeprowadzeniu kontroli przesiewowej wydaje się, że kontrolowana osoba może stanowić zagrożenie bezpieczeństwa wewnętrznego Jest to konieczne, ponieważ takie osoby będą, zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie zarządzania azylem i migracją, wyłączane z procedury relokacji, co ułatwi przeprowadzanie relokacji. Ponadto przyspieszy to przetwarzanie wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej. W tym kontekście w odniesieniu do osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, w przypadku których wykryto i oznaczono w Eurodac problem związany z bezpieczeństwem, ocena wniosku mogłaby w pierwszej kolejności skupiać się na tym, czy problem ten jest na tyle poważny, aby stanowić podstawę wyłączenia/odrzucenia.
9.Wskazanie, czy wydano wizę #
Zostanie stworzone pole, aby wskazać państwo członkowskie, które wydało osobie ubiegającej się o ochronę międzynarodową wizę lub ją przedłużyło, bądź państwo członkowskie, w imieniu którego wydano wizę, oraz numer wniosku wizowego. Jest to konieczne, gdyż ułatwi zastosowanie kryterium dotyczącego odpowiedzialności wobec tych państw członkowskich lub państw stowarzyszonych, które nie są związane rozporządzeniem w sprawie VIS 23 , lecz na które wydanie wizy wywiera jednak wpływ.
10.Powiązane zmiany dotyczące interoperacyjności i zmiany związane z rozporządzeniem dotyczącym interoperacyjności oraz rozporządzeniami w sprawie ETIAS i VIS 24 #
Konieczne jest wprowadzenie szeregu powiązanych zmian technicznych wynikających z rozporządzenia dotyczącego interoperacyjności (np. odniesień do wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację oraz danych dotyczących tożsamości oraz definicji tych pojęć lub wyjaśnień dotyczących sposobu, w jaki przechowywane dane zostaną podzielone między wspólne repozytorium danych umożliwiających identyfikację i system centralny). O konieczności wprowadzenia tych zmian do rozporządzenia Eurodac wspomniano już w momencie złożenia dwóch wniosków w sprawie rozporządzeń dotyczących interoperacyjności. Zmiany te zapewnią właściwą podstawę prawną dla funkcjonowania Eurodac w nowych ramach interoperacyjności. Konieczne jest również wprowadzenie zmian do rozporządzenia w sprawie interoperacyjności, aby uwzględnić różne stosowne odniesienia do Eurodac. Ponadto konieczne jest wprowadzenie szeregu powiązanych zmian wynikających z rozporządzenia w sprawie ETIAS i rozporządzenia w sprawie VIS regulujących dostęp do Eurodac dla, odpowiednio, jednostek krajowych ETIAS i właściwych organów wizowych, ponieważ nadawanie praw dostępu do różnych baz danych nadal jest aspektem, który należy określić w akcie ustawodawczym regulującym odpowiednie bazy danych.
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2024/1358
z dnia 14 maja 2024 r
w sprawie ustanowienia „Eurodac” służącego do porównywania danych biometrycznych w celu skutecznego stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1351 i (UE) 2024/1350 oraz dyrektywy Rady 2001/55/WE oraz identyfikacji nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich i bezpaństwowców oraz w sprawie wniosków o porównanie z danymi Eurodac składanych przez organy ścigania państw członkowskich i Europol na potrzeby egzekwowania prawa, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240 i (UE) 2019/818 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 603/2013 #
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 78 ust. 2 lit. c), d), e) i g), art. 79 ust. 2 lit. c), art. 87 ust. 2 lit. a) i art. 88 ust. 2 lit. a),
uwzględniając propozycję Komisji Europejskiej,
Po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinie Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ( 1 ) ,
uwzględniając opinie Komitetu Regionów ( 2 ) ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ( 3 ) ,
Mając na uwadze, że:
(1) | Wspólna polityka w zakresie azylu, w tym wspólny europejski system azylowy, stanowi część składową celu Unii, jakim jest stopniowe ustanawianie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości otwartej dla osób, które zmuszone przez okoliczności szukają ochrony międzynarodowej w Unii. |
(2) | Do celów stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1351 ( 4 ) konieczne jest ustalenie tożsamości osób ubiegających się o ochronę międzynarodową oraz osób zatrzymanych w związku z nielegalnym przekraczaniem granic zewnętrznych Państw Członkowskich. W celu skutecznego stosowania tego rozporządzenia pożądane jest również umożliwienie każdemu państwu członkowskiemu sprawdzenia, czy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec, co do którego stwierdzono, że przebywa nielegalnie na jego terytorium, złożył wniosek o ochronę międzynarodową w innym państwie członkowskim. |
(3) | Ponadto, aby skutecznie stosować rozporządzenie (UE) 2024/1351, konieczne jest wyraźne odnotowanie w systemie Eurodac faktu przeniesienia odpowiedzialności między państwami członkowskimi, w tym w przypadku relokacji. |
(4) | Aby skutecznie stosować rozporządzenie (UE) 2024/1351 i wykrywać wszelkie wtórne przepływy w Unii, konieczne jest również umożliwienie każdemu państwu członkowskiemu sprawdzenia, czy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec, w przypadku którego stwierdzono, że przebywa nielegalnie na swoim terytorium lub który ubiega się o ochronę międzynarodową, otrzymał ochronę międzynarodową lub status humanitarny na mocy prawa krajowego przez inne państwo członkowskie zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1350 ( 5 ) lub zgodnie z krajowy program przesiedleń. W tym celu dane biometryczne osób zarejestrowanych na potrzeby przeprowadzenia procedury przyjęcia powinny być przechowywane w systemie Eurodac niezwłocznie po przyznaniu ochrony międzynarodowej lub statusu humanitarnego na mocy prawa krajowego, nie później jednak niż w ciągu 72 godzin od tej chwili. |
(5) | Aby skutecznie stosować rozporządzenie (UE) 2024/1350, konieczne jest umożliwienie każdemu państwu członkowskiemu sprawdzenia, czy obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi przyznano ochronę międzynarodową lub status humanitarny na mocy prawa krajowego zgodnie z tym rozporządzeniem, poprzez innego państwa członkowskiego lub został przyjęty na terytorium państwa członkowskiego zgodnie z krajowym programem przesiedleń. Aby móc zastosować odpowiednie podstawy odmowy przewidziane w tym rozporządzeniu w kontekście nowej procedury przyjmowania, państwa członkowskie potrzebują również informacji na temat zakończenia poprzednich procedur przyjmowania oraz informacji na temat wszelkich decyzji w sprawie przyznania ochrony międzynarodowej lub statusu humanitarnego zgodnie z prawem krajowym. Ponadto informacje na temat decyzji w sprawie przyznania ochrony międzynarodowej lub statusu humanitarnego na mocy prawa krajowego są niezbędne do zidentyfikowania państwa członkowskiego, które zakończyło procedurę, i tym samym umożliwienia innym państwom członkowskim uzyskania dodatkowych informacji od tego państwa członkowskiego. |
(6) | Ponadto, aby dokładnie odzwierciedlić obowiązki państw członkowskich nałożone na mocy prawa międzynarodowego w zakresie prowadzenia działań poszukiwawczo-ratowniczych oraz aby zapewnić dokładniejszy obraz składu przepływów migracyjnych w Unii, konieczne jest również zarejestrowanie w systemie Eurodac faktu, że obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy zostali sprowadzeni na ląd w wyniku działań poszukiwawczo-ratowniczych, w tym do celów statystycznych. Bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia (UE) 2024/1351 odnotowanie tego faktu nie powinno powodować odmiennego traktowania osób zarejestrowanych w Eurodac w momencie zatrzymania w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy zewnętrznej. Powinno to pozostawać bez uszczerbku dla przepisów prawa Unii mających zastosowanie do obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców sprowadzanych na ląd w wyniku działań poszukiwawczo-ratowniczych. |
(7) | Ponadto w celu wsparcia systemu azylowego poprzez stosowanie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1351, (UE) 2024/1348 ( 6 ) i (UE) 2024/1347 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 7 ) oraz dyrektywy ( UE) 2024/1346 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 8 ) , należy odnotować, czy w wyniku kontroli bezpieczeństwa, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, okazuje się, że dana osoba może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego. Rejestracji tej powinno dokonać państwo członkowskie pochodzenia. Istnienie takiego zapisu w Eurodac pozostaje bez uszczerbku dla wymogu indywidualnego badania na mocy rozporządzeń (UE) 2024/1347 i (UE) 2024/1348. Akt powinien zostać usunięty, jeżeli dochodzenie wykaże, że nie ma wystarczających podstaw, aby uznać, że dana osoba stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego. |
(8) | W następstwie kontroli bezpieczeństwa, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, fakt, że dana osoba może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego („wskaźnik bezpieczeństwa”) powinien być rejestrowany w systemie Eurodac jedynie wówczas, gdy dana osoba stosuje przemoc lub jest uzbrojona nielegalnie lub gdy istnieją wyraźne przesłanki wskazujące, że dana osoba jest zamieszana w którekolwiek z przestępstw, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 ( 9 ) lub w którekolwiek z przestępstw, o których mowa w decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW ( 10 ) . Oceniając, czy dana osoba jest uzbrojona nielegalnie, konieczne jest, aby państwo członkowskie ustaliło, czy dana osoba nosi broń palną bez ważnego pozwolenia lub zezwolenia, lub jakikolwiek inny rodzaj broni zabronionej zgodnie z definicją zawartą w prawie krajowym. Oceniając, czy dana osoba jest agresywna, konieczne jest, aby państwo członkowskie ustaliło, czy dana osoba wykazała zachowanie skutkujące krzywdą fizyczną wobec innych osób, które w świetle prawa krajowego stanowiłoby przestępstwo. |
(9) | Dyrektywa Rady 2001/55/WE ( 11 ) przewiduje system tymczasowej ochrony, który został uruchomiony po raz pierwszy decyzją wykonawczą Rady (UE) 2022/382 ( 12 ) w odpowiedzi na wojnę na Ukrainie. Zgodnie z tym systemem tymczasowej ochrony państwa członkowskie mają obowiązek rejestrować osoby korzystające z tymczasowej ochrony na swoim terytorium. Państwa członkowskie są również zobowiązane między innymi do łączenia członków rodziny i wzajemnej współpracy w zakresie przenoszenia pobytu osób korzystających z tymczasowej ochrony z jednego państwa członkowskiego do drugiego. Należy uzupełnić przepisy dotyczące gromadzenia danych zawarte w dyrektywie 2001/55/WE poprzez włączenie do systemu Eurodac osób korzystających z tymczasowej ochrony. W tym względzie dane biometryczne stanowią ważny element ustalania tożsamości lub relacji rodzinnych takich osób, a tym samym chronią istotny interes publiczny w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 ( 13 ) . Ponadto włączając dane biometryczne beneficjentów tymczasowej ochrony do systemu Eurodac, a nie do systemu peer-to-peer między państwami członkowskimi, osoby takie będą korzystać z gwarancji i ochrony określonych w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności w odniesieniu do zatrzymywania danych okresy, które powinny być możliwie najkrótsze. |
(10) | Jednakże biorąc pod uwagę fakt, że Komisja utworzyła już platformę, we współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), , ustanowione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 ( 14 ) , a państwami członkowskimi, aby zajmować się wymianą informacji niezbędną na mocy dyrektywy 2001/55/WE, należy wyłączyć z systemu Eurodac osoby korzystające z tymczasowej ochrony na mocy decyzji wykonawczej (UE) 2022/382 i wszelkiej innej równoważnej ochrony krajowej na jej podstawie. Takie wyłączenie powinno mieć również zastosowanie w odniesieniu do wszelkich przyszłych zmian decyzji wykonawczej (UE) 2022/382 i wszelkich przedłużeń tej tymczasowej ochrony. |
(11) | Należy odroczyć gromadzenie i przekazywanie danych biometrycznych obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców zarejestrowanych jako beneficjenci tymczasowej ochrony do trzech lat od wejścia w życie pozostałych przepisów niniejszego rozporządzenia, aby zapewnić wystarczająco dużo czasu na Komisję do oceny funkcjonowania i efektywności operacyjnej wszelkich systemów informatycznych wykorzystywanych do wymiany danych beneficjentów tymczasowej ochrony oraz oczekiwanego wpływu takiego gromadzenia i przekazywania w przypadku uruchomienia dyrektywy 2001/55/WE. |
(12) | Dane biometryczne stanowią ważny element ustalania dokładnej tożsamości osób objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, ponieważ zapewniają wysoki poziom dokładności identyfikacji. Dlatego konieczne jest stworzenie systemu porównywania danych biometrycznych takich osób. |
(13) | Konieczne jest również zapewnienie, aby system porównywania danych biometrycznych funkcjonował w ramach interoperacyjności ustanowionych rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 ( 15 ) i (UE) 2019/818 ( 16 ) zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz rozporządzeniem (UE) 2016/679, w szczególności z zasadami konieczności i proporcjonalności oraz zasadą celowości określoną w rozporządzeniu (UE) 2016/679. |
(14) | Należy zachęcać państwa członkowskie do ponownego wykorzystywania danych biometrycznych obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, które zostały już pobrane na mocy niniejszego rozporządzenia, do celów przesłania do systemu Eurodac zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. |
(15) | Ponadto konieczne jest wprowadzenie przepisów określających dostęp jednostek krajowych europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) i właściwych organów wizowych do Eurodac zgodnie z rozporządzeniami (UE) 2018/1240 ( 17 ) i (WE) nr 767 /2008 ( 18 ) odpowiednio Parlamentu Europejskiego i Rady. |
(16) | Do celów wspomagania kontroli nielegalnej imigracji oraz zapewniania statystyk wspierających kształtowanie polityki opartej na dowodach eu-LISA powinna mieć możliwość tworzenia statystyk międzysystemowych z wykorzystaniem danych z Eurodac, wizowego systemu informacyjnego (VIS), ETIAS i system wjazdu/wyjazdu (EES) ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 ( 19 ) . W celu określenia treści tych statystyk międzysystemowych należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te należy wykonywać zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ( 20 ) . |
(17) | Konieczne jest zatem utworzenie systemu zwanego „Eurodac”, składającego się z systemu centralnego i wspólnego repozytorium tożsamości (CIR) ustanowionego rozporządzeniem (UE) 2019/818, który będzie obsługiwał skomputeryzowaną centralną bazę danych danych biometrycznych, alfanumerycznych dane oraz, jeżeli jest to możliwe, zeskanowaną kolorową kopię dokumentu tożsamości lub dokumentu podróży, a także elektroniczne środki transmisji między systemem Eurodac a państwami członkowskimi („infrastruktura łączności”). |
(18) | W swoim komunikacie z dnia 13 maja 2015 r. zatytułowanym „Europejski program w zakresie migracji” Komisja zauważyła, że państwa członkowskie muszą również w pełni wdrożyć przepisy dotyczące pobierania odcisków palców od migrantów na granicach, a następnie zaproponowała, aby zbadała również, w jaki sposób więcej identyfikatorów biometrycznych, takie jak wykorzystanie technik rozpoznawania twarzy za pomocą zdjęć cyfrowych, można wykorzystać za pośrednictwem systemu Eurodac. |
(19) | Aby uzyskać wysoki poziom dokładności identyfikacji, należy zawsze preferować odciski palców, a nie wizerunki twarzy. W tym celu państwa członkowskie powinny wyczerpać wszystkie możliwości zapewnienia możliwości pobrania odcisków palców od osoby, której dane dotyczą, przed dokonaniem porównania wyłącznie z wykorzystaniem wizerunku twarzy. Aby pomóc państwom członkowskim w przezwyciężaniu wyzwań, w przypadku których nie jest możliwe pobranie odcisków palców od obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca ze względu na celowe lub nieuszkodzone uszkodzenie palców lub amputację, niniejsze rozporządzenie powinno umożliwić państwom członkowskim przeprowadzenie porównanie z wykorzystaniem wizerunku twarzy bez pobierania odcisków palców. |
(20) | Powrót obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy nie mają prawa pobytu w Unii, zgodnie z prawami podstawowymi jako ogólną zasadą prawa Unii, a także prawem międzynarodowym, w tym ochroną uchodźców, zasadą nie- wydalenia i obowiązków w zakresie praw człowieka oraz zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE ( 21 ) stanowi ważną część kompleksowych wysiłków na rzecz rozwiązania problemu migracji w sprawiedliwy i skuteczny sposób, a w szczególności w celu ograniczenia i powstrzymania nielegalnej imigracji. Zwiększenie skuteczności unijnego systemu powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jest konieczne w celu utrzymania zaufania publicznego do unijnego systemu migracyjnego i azylowego i powinno iść w parze z wysiłkami na rzecz ochrony osób potrzebujących ochrona. |
(21) | W tym celu konieczne jest również wyraźne zarejestrowanie w systemie Eurodac faktu, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej został odrzucony, w przypadku gdy obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec nie ma prawa pobytu i nie zezwolono mu na pobyt zgodnie z rozporządzeniem ( UE) 2024/1348. |
(22) | Organy krajowe w państwach członkowskich napotykają trudności w identyfikowaniu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców w celu ich powrotu i readmisji. Należy zatem zapewnić, aby dane dotyczące obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przebywających nielegalnie w Unii były gromadzone i przekazywane do systemu Eurodac, a także porównywane z danymi gromadzonymi i przesyłanymi w celu ustalenia tożsamości osób ubiegających się o ochronę międzynarodową oraz obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców zatrzymanych w związku z nielegalnym przekraczaniem granic zewnętrznych państw członkowskich, aby ułatwić ich identyfikację i ponowne wydanie dokumentów, zapewnić ich powrót i readmisję oraz ograniczyć fałszowanie tożsamości. Gromadzenie, przekazywanie i porównywanie danych powinno również przyczynić się do skrócenia czasu trwania procedur administracyjnych niezbędnych do zapewnienia powrotu i readmisji nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, w tym okresu, przez jaki mogą oni być przetrzymywani w areszcie administracyjnym w oczekiwaniu na usuwanie. Powinno także umożliwiać identyfikację państw trzecich tranzytu, do których może zostać dokonana readmisja nielegalnie przebywającego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca. |
(23) | W celu ułatwienia procedur identyfikacji i wydawania dokumentów podróży do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, zeskanowana kolorowa kopia dokumentu tożsamości lub dokumentu podróży powinna zostać zarejestrowana w systemie Eurodac, jeżeli jest dostępna, wraz z z zaznaczeniem jego autentyczności. Jeżeli taki dokument tożsamości lub dokument podróży nie jest dostępny, w systemie Eurodac należy zarejestrować tylko jeden inny dostępny dokument identyfikujący obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca wraz ze wskazaniem jego autentyczności. Aby ułatwić procedury identyfikacji i wydawania dokumentów podróży do celów powrotu nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców oraz aby nie zapełniać systemu fałszywymi dokumentami, jedynie dokumenty potwierdzone jako autentyczne lub autentyczność których nie można ustalić ze względu na brak zabezpieczeń, należy przechowywać w systemie. |
(24) | W swoich konkluzjach w sprawie przyszłości polityki w zakresie powrotów z dnia 8 października 2015 r. Rada zatwierdziła ogłoszoną przez Komisję inicjatywę mającą na celu zbadanie rozszerzenia zakresu i celu systemu Eurodac, aby umożliwić wykorzystywanie danych do celów powrotów. Państwa członkowskie powinny dysponować niezbędnymi narzędziami, aby móc kontrolować nielegalną migrację do Unii oraz wykrywać wtórne przemieszczanie się w Unii oraz nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich i bezpaństwowców w Unii. W związku z tym dane w systemie Eurodac powinny być dostępne, z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu, do celów porównawczych przez wyznaczone organy państw członkowskich. |
(25) | Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej, ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 ( 22 ) , wspiera państwa członkowskie w ich wysiłkach na rzecz lepszego zarządzania granicami zewnętrznymi i kontroli nielegalnej imigracji. Agencja Unii Europejskiej ds. Azylu, ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2303 ( 23 ) , zapewnia państwom członkowskim pomoc operacyjną i techniczną. W związku z tym upoważnieni użytkownicy tych agencji, a także innych agencji działających w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, powinni mieć zapewniony dostęp do centralnego repozytorium, jeżeli dostęp taki jest istotny dla realizacji ich zadań zgodnie z odpowiednimi przepisami o ochronie danych zabezpieczenia. |
(26) | Jako członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz eksperci zespołów wsparcia w dziedzinie azylu, o których mowa odpowiednio w rozporządzeniach (UE) 2019/1896 i (UE) 2021/2303, mogą, na wniosek przyjmującego państwa członkowskiego, przyjmować i przekazywać danych biometrycznych należy opracować odpowiednie rozwiązania technologiczne, aby zapewnić sprawną i skuteczną pomoc przyjmującemu państwu członkowskiemu. |
(27) | Ponadto, aby Eurodac mógł skutecznie pomagać w kontroli nielegalnej imigracji do Unii oraz w wykrywaniu wtórnych przepływów wewnątrz Unii, konieczne jest umożliwienie systemowi zliczania wnioskodawców i wniosków poprzez połączenie wszystkich zbiorów danych odpowiadających jednej osobie, niezależnie od jej kategorii, w jednej kolejności. W przypadku usunięcia zbioru danych zarejestrowanego w Eurodac wszelkie powiązania z tym zbiorem danych powinny zostać automatycznie usunięte. |
(28) | W walce z przestępstwami terrorystycznymi i innymi poważnymi przestępstwami istotne jest, aby organy egzekwowania prawa dysponowały jak najpełniejszymi i najbardziej aktualnymi informacjami, jeśli mają wykonywać swoje zadania. Informacje zawarte w Eurodac są niezbędne do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym, o których mowa w dyrektywie (UE) 2017/541, lub innym poważnym przestępstwom, o których mowa w decyzji ramowej 2002/584/WSiSW, ich wykrywania lub prowadzenia dochodzeń w ich sprawie. W związku z tym dane w systemie Eurodac powinny być dostępne, z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu, do celów porównawczych przez wyznaczone organy państw członkowskich i wyznaczony organ Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), ustanowionej rozporządzeniem (UE) ) 2016/794 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 24 ) . |
(29) | Uprawnienia przyznane organom ścigania w zakresie dostępu do Eurodac nie powinny naruszać prawa osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową do terminowego rozpatrzenia jej wniosku zgodnie z właściwym prawem. Ponadto wszelkie dalsze działania podjęte po uzyskaniu „trafienia” w systemie Eurodac również powinny pozostawać bez uszczerbku dla tego prawa. |
(30) | W swoim komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie poprawy efektywności, zwiększonej interoperacyjności i synergii między europejskimi bazami danych w obszarze sprawiedliwości i spraw wewnętrznych Komisja podkreśliła, że organy odpowiedzialne za bezpieczeństwo wewnętrzne mogłyby mieć dostęp do systemu Eurodac w dobrze -określone przypadki, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że sprawca przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa złożył wniosek o ochronę międzynarodową. W komunikacie tym Komisja stwierdziła, że zasada proporcjonalności wymaga, aby odpytywanie systemu Eurodac w tym celu odbywało się wyłącznie w przypadku, gdy istnieje nadrzędna obawa związana z bezpieczeństwem publicznym, to znaczy jeżeli czyn popełniony przez identyfikowanego przestępcę lub terrorystę jest na tyle naganny, że uzasadnia przeszukanie bazy danych rejestrującej osoby niekarane i doszedł do wniosku, że próg, dla którego organy odpowiedzialne za bezpieczeństwo wewnętrzne mogą odpytywać Eurodac, musi zatem zawsze być znacznie wyższy niż próg przeszukiwania baz danych kryminalnych. |
(31) | Ponadto Europol odgrywa kluczową rolę w odniesieniu do współpracy między organami państw członkowskich w dziedzinie dochodzeń w sprawie przestępczości transgranicznej, wspierając zapobieganie przestępczości, analizy i dochodzenia w całej Unii. W związku z tym Europol powinien również mieć dostęp do Eurodac w ramach swoich zadań i zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/794. |
(32) | Wnioski Europolu o porównanie danych Eurodac powinny być dopuszczalne jedynie w szczególnych przypadkach, w określonych okolicznościach i na ściśle określonych warunkach, zgodnie z zasadami konieczności i proporcjonalności zapisanymi w art. 52 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej („Karta”) i zgodnie z wykładnią Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („Trybunał Sprawiedliwości”) ( 25 ) . |
(33) | Ponieważ system Eurodac został pierwotnie ustanowiony w celu ułatwienia stosowania konwencji dublińskiej ( 26 ) , dostęp do systemu Eurodac do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia dochodzeń w ich sprawie stanowi dalszy rozwój pierwotnego celu systemu Eurodac. Zgodnie z art. 52 ust. 1 Karty wszelkie ograniczenia w korzystaniu z podstawowego prawa do poszanowania życia prywatnego osób fizycznych, których dane osobowe są przetwarzane w systemie Eurodac, muszą być przewidziane przez prawo, które musi być sformułowane dostatecznie precyzyjnie umożliwić jednostkom dostosowanie swojego postępowania i musi chronić jednostki przed arbitralnością oraz wskazywać z wystarczającą jasnością zakres swobody przyznanej właściwym organom i sposób jej wykonywania. Z zastrzeżeniem zasady proporcjonalności wszelkie takie ograniczenia muszą być konieczne i rzeczywiście odpowiadać celom interesu ogólnego uznawanym przez Unię. |
(34) | Choć pierwotny cel utworzenia Eurodac nie przewidywał możliwości żądania porównania danych z bazą danych na podstawie „utajonego odcisku palca”, czyli śladu daktyloskopijnego, jaki można odnaleźć na miejscu przestępstwa, to cecha taka ma fundamentalne znaczenie w w dziedzinie współpracy policyjnej. Możliwość porównania ukrytego odcisku palca z danymi odcisków palców przechowywanymi w systemie Eurodac w przypadkach, gdy istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że sprawca lub ofiara może należeć do jednej z kategorii objętych niniejszym rozporządzeniem, zapewniłaby wyznaczonym organom państw członkowskich bardzo cenne narzędzie w zapobieganiu przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, wykrywaniu ich lub prowadzeniu dochodzeń w ich sprawie, gdy na przykład jedynym dowodem dostępnym na miejscu przestępstwa są ukryte odciski palców. |
(35) | Niniejsze rozporządzenie określa również warunki, na jakich powinny być akceptowane wnioski o porównanie danych biometrycznych lub alfanumerycznych z danymi Eurodac do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, a także niezbędne gwarancje zapewniające ochronę osób podstawowe prawo do poszanowania życia prywatnego osób, których dane osobowe są przetwarzane w systemie Eurodac. Surowość tych warunków odzwierciedla fakt, że w bazie danych Eurodac rejestrowane są dane biometryczne i alfanumeryczne osób, co do których nie istnieje podejrzenie, że popełniły przestępstwo terrorystyczne lub inne poważne przestępstwo. Uznaje się, że organy ścigania i Europol nie zawsze dysponują danymi biometrycznymi podejrzanego lub ofiary, w sprawie której prowadzą dochodzenie, co może utrudniać ich zdolność do sprawdzania baz danych dotyczących dopasowań biometrycznych, takich jak Eurodac. Ważne jest wyposażenie organów ścigania i Europolu w narzędzia niezbędne do zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia dochodzeń w przypadkach, gdy jest to konieczne. Aby wnieść dodatkowy wkład w dochodzenia prowadzone przez te organy i Europol, należy zezwolić na wyszukiwanie w systemie Eurodac na podstawie danych alfanumerycznych, w szczególności w przypadkach, gdy nie można znaleźć dowodów biometrycznych, ale te organy i Europol posiadają dowody potwierdzające dane osobowe lub dokumenty tożsamości podejrzanego lub ofiary. |
(36) | Rozszerzenie zakresu i uproszczenie dostępu do Eurodac na potrzeby egzekwowania prawa powinno pomóc państwom członkowskim radzić sobie z coraz bardziej skomplikowanymi sytuacjami operacyjnymi i sprawami dotyczącymi przestępczości transgranicznej i terroryzmu, mających bezpośredni wpływ na sytuację bezpieczeństwa w Unii. Warunki dostępu do Eurodac do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia dochodzeń w ich sprawie powinny również umożliwiać organom ścigania państw członkowskich zajmowanie się przypadkami podejrzanych posługujących się wieloma tożsamościami. W tym celu uzyskanie trafienia podczas przeglądania odpowiedniej bazy danych przed uzyskaniem dostępu do Eurodac nie powinno uniemożliwiać takiego dostępu. Może być również użytecznym narzędziem reagowania na zagrożenie ze strony osób zradykalizowanych lub terrorystów, którzy mogli zostać zarejestrowani w systemie Eurodac. Szerszy i prostszy dostęp do Eurodac dla organów ścigania państw członkowskich powinien, gwarantując pełne poszanowanie praw podstawowych, umożliwiać państwom członkowskim korzystanie ze wszystkich istniejących narzędzi w celu zapewnienia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. |
(37) | W celu zapewnienia równego traktowania wszystkich osób ubiegających się o ochronę międzynarodową i beneficjentów ochrony międzynarodowej, a także w celu zapewnienia spójności z obowiązującym dorobkiem prawnym Unii w dziedzinie azylu, w szczególności z rozporządzeniami (UE) 2024/1347, (UE) 2024/1350 i ( UE) 2024/1351, niniejsze rozporządzenie obejmuje swoim zakresem osoby ubiegające się o ochronę uzupełniającą oraz osoby kwalifikujące się do ochrony uzupełniającej. |
(38) | Konieczne jest również, aby państwa członkowskie niezwłocznie pobierały i przekazywały dane biometryczne każdego wnioskującego o ochronę międzynarodową, każdej osoby, w stosunku do której państwa członkowskie zamierzają przeprowadzić procedurę przyjęcia zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/1350, każdego państwa trzeciego obywatela lub bezpaństwowca, który został zatrzymany w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy zewnętrznej państwa członkowskiego lub w przypadku którego stwierdzono, że przebywa nielegalnie w państwie członkowskim, oraz każdej osoby sprowadzonej na ląd w wyniku akcji poszukiwawczo-ratowniczej, pod warunkiem że znajduje się ona w najmniej sześć lat. |
(39) | Obowiązek pobierania danych biometrycznych od nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców w wieku co najmniej sześciu lat nie ma wpływu na prawo Państw Członkowskich do przedłużenia pobytu obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca na ich terytorium zgodnie z art. 20 ( 2) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen ( 27 ) . |
(40) | Fakt, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej następuje lub zostaje złożony jednocześnie z zatrzymaniem obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca w związku z nielegalnym przekraczaniem granic zewnętrznych, nie zwalnia Państw Członkowskich z rejestrowania tych osób jako osób zatrzymanych w związku z nielegalne przekraczanie granicy zewnętrznej. |
(41) | Fakt, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej następuje lub zostaje złożony jednocześnie z zatrzymaniem obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca przebywającego nielegalnie na terytorium państw członkowskich, nie zwalnia państw członkowskich z rejestrowania tych osób jako osób, co do których stwierdzono, że przebywają one nielegalnie na terytorium Państw Członkowskich. |
(42) | Fakt, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej następuje po sprowadzeniu na ląd w następstwie akcji poszukiwawczo-ratowniczej obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca lub zostaje złożony w tym samym czasie, nie zwalnia państw członkowskich z rejestrowania tych osób jako osób spuszczonych na ląd w wyniku akcji poszukiwawczo-ratowniczej. |
(43) | Okoliczność, że wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej następuje lub zostaje złożony jednocześnie z rejestracją beneficjenta tymczasowej ochrony, nie zwalnia państw członkowskich z rejestrowania tych osób jako beneficjentów tymczasowej ochrony. |
(44) | Aby wzmocnić ochronę wszystkich dzieci objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, w tym małoletnich bez opieki, którzy nie złożyli wniosku o ochronę międzynarodową, oraz dzieci, które mogą zostać oddzielone od rodzin, konieczne jest również pobieranie danych biometrycznych do przechowywania w systemie Eurodac pomaganie w ustalaniu tożsamości dzieci oraz pomaganie państwom członkowskim w odnajdywaniu członków ich rodzin w innym państwie członkowskim lub powiązaniach, jakie mogą mieć z innym państwem członkowskim, a także w odnajdywaniu zaginionych dzieci, w tym do celów egzekwowania prawa, poprzez uzupełnienie istniejących instrumentów, w szczególności Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1862 ( 28 ) . Skuteczne procedury identyfikacyjne pomogą państwom członkowskim w zagwarantowaniu odpowiedniej ochrony dzieci. Utworzenie więzi rodzinnych jest kluczowym elementem przywracania jedności rodziny i musi być ściśle powiązane z określeniem najlepszego interesu dziecka i ostatecznie z określeniem trwałego rozwiązania zgodnie z praktykami krajowymi po ocenie potrzeb dokonanej przez właściwe dziecko krajowe organy ochrony. |
(45) | Urzędnik odpowiedzialny za pobieranie danych biometrycznych małoletniego powinien zostać przeszkolony, aby dołożyć należytej staranności w celu zapewnienia odpowiedniej jakości danych biometrycznych małoletniego oraz aby zagwarantować, że proces ten będzie przyjazny dziecku, tak aby małoletni, zwłaszcza bardzo młody , czuje się bezpiecznie i chętnie współpracuje w procesie pobierania swoich danych biometrycznych. |
(46) | Każdemu nieletniemu w wieku powyżej sześciu lat powinien towarzyszyć dorosły członek rodziny, jeśli jest obecny, przez cały czas pobierania jego danych biometrycznych. Małoletniemu bez opieki powinien towarzyszyć przedstawiciel lub, jeżeli przedstawiciel nie został wyznaczony, osoba przeszkolona w zakresie ochrony interesu dziecka i jego ogólnego dobra przez cały czas pobierania jego danych biometrycznych. Taka przeszkolona osoba nie powinna być urzędnikiem odpowiedzialnym za pobieranie danych biometrycznych, powinna działać samodzielnie i nie powinna otrzymywać poleceń ani od urzędnika, ani od służby odpowiedzialnej za pobieranie danych biometrycznych. Taką przeszkoloną osobą powinna być osoba wyznaczona do tymczasowego pełnienia funkcji przedstawiciela na mocy dyrektywy (UE) 2024/1346, jeżeli osoba ta została wyznaczona. |
(47) | Dobro dziecka powinno być dla państw członkowskich kwestią nadrzędną przy stosowaniu niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy wnioskujące państwo członkowskie ustali, że dane Eurodac dotyczą dziecka, dane te mogą zostać wykorzystane wyłącznie do celów egzekwowania prawa, w szczególności związanych z zapobieganiem handlowi dziećmi i innym poważnym przestępstwom przeciwko dzieciom, wykrywaniem ich i prowadzeniem dochodzeń w ich sprawie, przez państwo członkowskie składające wniosek państwie członkowskim i zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego mającym zastosowanie do małoletnich oraz zgodnie z obowiązkiem uwzględnienia w pierwszym rzędzie dobra dziecka. |
(48) | Konieczne jest określenie precyzyjnych zasad przekazywania takich danych biometrycznych i innych istotnych danych osobowych w systemie Eurodac, ich przechowywania, porównywania z innymi danymi biometrycznymi, przekazywania wyników takich porównań oraz oznaczania i usuwania zarejestrowanych danych dane. Przepisy takie mogą się różnić w zależności od sytuacji różnych kategorii obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców i powinny być specjalnie dostosowane do sytuacji. |
(49) | Państwa członkowskie powinny zapewnić przekazywanie danych biometrycznych odpowiedniej jakości do celów porównawczych za pomocą komputerowego systemu odcisków palców i rozpoznawania twarzy. Wszystkie organy posiadające prawo dostępu do Eurodac powinny inwestować w odpowiednie szkolenia i niezbędny sprzęt technologiczny. Organy posiadające prawo dostępu do Eurodac powinny informować eu-LISA o konkretnych trudnościach napotkanych w związku z jakością danych, aby je rozwiązać. |
(50) | Fakt, że pobranie lub przesłanie danych biometrycznych osoby jest czasowo lub trwale niemożliwe, między innymi ze względu na niewystarczającą jakość danych do odpowiedniego porównania, problemy techniczne, względy związane z ochroną zdrowia lub osoby, której dane dotyczą niezdolność do pobrania danych biometrycznych lub niemożność pobrania jej danych biometrycznych z powodu okoliczności od niej niezależnych, nie powinna mieć negatywnego wpływu na rozpatrzenie wniosku tej osoby o ochronę międzynarodową lub na decyzję w jej sprawie. |
(51) | Państwa członkowskie powinny uwzględnić dokument roboczy służb Komisji dotyczący wdrożenia rozporządzenia Eurodac w odniesieniu do obowiązku pobierania odcisków palców, do przestrzegania którego Rada wezwała państwa członkowskie w dniu 20 lipca 2015 r. Określa najlepsze praktyki w zakresie pobierania odcisków palców. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny również uwzględnić listę kontrolną dotyczącą postępowania zgodnie z prawami podstawowymi podczas pobierania odcisków palców dla systemu Eurodac, opublikowaną przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej, która ma na celu pomóc im w przestrzeganiu obowiązków w zakresie praw podstawowych podczas pobierania odcisków palców. |
(52) | Państwa członkowskie powinny poinformować wszystkie osoby, od których na mocy niniejszego rozporządzenia wymagane jest podanie danych biometrycznych, o ciążącym na nich obowiązku. Państwa członkowskie powinny również wyjaśnić tym osobom, że w ich interesie leży pełna i niezwłoczna współpraca w ramach procedury poprzez udostępnienie ich danych biometrycznych. Jeżeli prawo krajowe państwa członkowskiego przewiduje środki administracyjne przewidujące możliwość pobrania danych biometrycznych w drodze przymusu w ostateczności, środki te mają zapewnić pełne poszanowanie Karty. Jedynie w należycie uzasadnionych okolicznościach i w ostateczności, po wyczerpaniu innych możliwości, można zastosować proporcjonalny stopień przymusu, aby zapewnić przestrzeganie obowiązku przez obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców uznawanych za osoby bezbronne i małoletnich w celu dostarczenia danych biometrycznych. |
(53) | Jeżeli zatrzymanie ma na celu ustalenie lub weryfikację tożsamości obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, państwa członkowskie powinny z niego korzystać jedynie w ostateczności i przy pełnym poszanowaniu Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności i zgodnie z odpowiednim prawem Unii, w tym Kartą. |
(54) | W razie potrzeby trafienia powinny być sprawdzane przez przeszkolonego eksperta ds. odcisków palców, aby zapewnić dokładne określenie odpowiedzialności na mocy rozporządzenia (UE) 2024/1351, dokładną identyfikację obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca oraz dokładną identyfikację podejrzanego o popełnienie przestępstwa lub ofiarą przestępstwa, której dane mogą być przechowywane w systemie Eurodac. Kontrole przeprowadzane przez przeszkolonego eksperta należy uznać za konieczne w przypadku wątpliwości, czy wynik porównania danych daktyloskopijnych dotyczy tej samej osoby, w szczególności gdy dane odpowiadające trafieniu odcisków palców należą do osoby odmiennej płci lub gdy dane dotyczące wizerunku twarzy nie odpowiadają rysom twarzy osoby, której dane biometryczne pobrano. Trafienia uzyskane z systemu Eurodac na podstawie wizerunków twarzy powinny również zostać sprawdzone przez eksperta przeszkolonego zgodnie z praktyką krajową, w przypadku której porównania dokonuje się wyłącznie na podstawie danych dotyczących wizerunków twarzy. W przypadku gdy porównywanie danych dotyczących odcisków palców i wizerunku twarzy odbywa się jednocześnie i zwracane są trafienia w odniesieniu do obu zbiorów danych biometrycznych, państwa członkowskie powinny mieć możliwość sprawdzenia wyniku porównania danych dotyczących wizerunku twarzy. |
(55) | Obywatele państw trzecich lub bezpaństwowcy, którzy zwrócili się o ochronę międzynarodową w jednym państwie członkowskim, mogą przez wiele lat próbować ubiegać się o ochronę międzynarodową w innym państwie członkowskim. Maksymalny okres, przez jaki dane biometryczne obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy wystąpili o ochronę międzynarodową, mogą być przechowywane w Eurodac, powinien być ściśle ograniczony w niezbędnym zakresie i powinien być proporcjonalny, zgodnie z zasadą proporcjonalności zapisaną w art. 52 (1) Karty i zgodnie z wykładnią Trybunału Sprawiedliwości. Biorąc pod uwagę, że większość obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy przebywali w Unii przez kilka lat, uzyska po tym okresie status osoby osiedlonej lub nawet obywatelstwo państwa członkowskiego, okres 10 lat należy uznać za rozsądny okres przechowywania danych biometrycznych i alfanumerycznych. |
(56) | W swoich konkluzjach w sprawie bezpaństwowości z dnia 4 grudnia 2015 r. Rada i przedstawiciele rządów państw członkowskich przypomnieli zobowiązanie Unii z września 2012 r., że wszystkie państwa członkowskie mają przystąpić do Konwencji dotyczącej statusu bezpaństwowców, sporządzonej w Nowym Jorku w dniu 28 września 1954 r. i rozważać przystąpienie do Konwencji o ograniczaniu bezpaństwowości sporządzonej w Nowym Jorku dnia 30 sierpnia 1961 r. |
(57) | Do celów stosowania podstaw odmowy na mocy rozporządzenia (UE) 2024/1350 należy pobrać, przekazać do systemu Eurodac dane biometryczne obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców zarejestrowanych na potrzeby przeprowadzenia procedury przyjęcia na mocy tego rozporządzenia, przekazać je do systemu Eurodac i porównać przeciwko przechowywanym w systemie Eurodac danymi beneficjentów ochrony międzynarodowej, osób, którym przyznano ochronę międzynarodową lub status humanitarny na mocy prawa krajowego zgodnie z tym rozporządzeniem, osób, którym odmówiono przyjęcia na terytorium państwa członkowskiego z jednej z przyczyn, o których mowa w art. w tym rozporządzeniu, a mianowicie, że istniały uzasadnione podstawy, aby uznać tego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca za stwarzającego zagrożenie dla społeczności, porządku publicznego, bezpieczeństwa lub zdrowia publicznego danego państwa członkowskiego, lub podstawa, dla której dokonano wpisu w państwie członkowskim, SIS lub w krajowej bazie danych państwa członkowskiego do celów odmowy wjazdu lub w przypadku których procedura przyjmowania została przerwana ze względu na niewyrażenie zgody lub jej wycofanie, a także osób, które zostały przyjęte w ramach krajowego zezwolenia na przesiedlenie schemat. W związku z tym te kategorie danych należy przechowywać w systemie Eurodac i udostępniać do celów porównawczych. |
(58) | Do celów stosowania rozporządzeń (UE) 2024/1350 i (UE) 2024/1351 dane biometryczne obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którym przyznano ochronę międzynarodową lub status humanitarny na mocy prawa krajowego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2024/1350 należy przechowywać w systemie Eurodac przez pięć lat od daty ich pobrania. Okres taki powinien być wystarczający, biorąc pod uwagę fakt, że większość takich osób będzie przebywać w Unii od kilku lat i uzyska status rezydenta długoterminowego, a nawet obywatelstwo państwa członkowskiego. |
(59) | W przypadku gdy obywatelowi państwa trzeciego lub bezpaństwowcowi odmówiono przyjęcia na terytorium państwa członkowskiego z jednej z przyczyn określonych w rozporządzeniu (UE) 2024/1350, a mianowicie z powodu istnienia uzasadnionych podstaw, aby uznać, że obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec jako zagrożenie dla społeczności, porządku publicznego, bezpieczeństwa lub zdrowia publicznego danego państwa członkowskiego lub z powodu dokonania wpisu w SIS lub w krajowej bazie danych państwa członkowskiego w celu odmowy wjazdu, powiązane dane należy przechowywać przez okres trzech lat od dnia uzyskania negatywnej opinii przy dopuszczeniu. Niezbędne jest przechowywanie takich danych przez taki okres, aby umożliwić innym państwom członkowskim prowadzącym procedurę przyjmowania otrzymywanie informacji, w tym wszelkich informacji o zaznaczeniu danych przez inne państwa członkowskie, z systemu Eurodac w trakcie całej procedury przyjmowania, w razie potrzeby, stosując podstawy odmowy określone w rozporządzeniu (UE) 2024/1350. Ponadto dane dotyczące procedur przyjmowania, które zostały wcześniej przerwane ze względu na niewyrażenie przez obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców zgody lub jej wycofanie, powinny być przechowywane w systemie Eurodac przez trzy lata, aby umożliwić pozostałym państwom członkowskim prowadzącym procedurę przyjmowania do negatywnego wniosku, na co pozwala to rozporządzenie. |
(60) | Przekazywanie danych osób zarejestrowanych na potrzeby przeprowadzenia procedury przyjmowania w systemie Eurodac powinno przyczynić się do ograniczenia liczby Państw Członkowskich wymieniających dane osobowe tych osób w trakcie kolejnej procedury przyjmowania, a tym samym powinno przyczynić się do zapewnienia przestrzegania zasady minimalizacja danych. |
(61) | W przypadku otrzymania przez państwo członkowskie z systemu Eurodac trafienia, które może pomóc temu państwu członkowskiemu w wykonywaniu jego obowiązków niezbędnych do zastosowania podstaw odmowy wjazdu na podstawie rozporządzenia (UE) 2024/1350, państwo członkowskie pochodzenia, które wcześniej odmówiło przyjęcia obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, powinien niezwłocznie wymienić informacje uzupełniające z państwem członkowskim, które otrzymało trafienie, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy i z zastrzeżeniem zasad ochrony danych. Taka wymiana danych powinna umożliwić państwu członkowskiemu, które otrzymało trafienie, podjęcie decyzji w sprawie przyjęcia w terminie określonym w tym rozporządzeniu na zakończenie procedury przyjęcia. |
(62) | Obowiązek pobierania i przekazywania danych biometrycznych osób zarejestrowanych w celu przeprowadzenia procedury przyjęcia nie powinien mieć zastosowania, jeżeli dane państwo członkowskie zaprzestanie procedury przed pobraniem danych biometrycznych. |
(63) | Aby skutecznie zapobiegać nielegalnemu przemieszczaniu się obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców niemających prawa pobytu w Unii i monitorować go, a także podejmować niezbędne środki w celu skutecznego egzekwowania skutecznych powrotów i readmisji do państw trzecich zgodnie z dyrektywą 2008 /115/WE oraz ze względu na prawo do ochrony danych osobowych za niezbędny okres przechowywania danych biometrycznych i alfanumerycznych należy uznać okres pięciu lat. |
(64) | Aby wesprzeć państwa członkowskie we współpracy administracyjnej podczas wdrażania dyrektywy 2001/55/WE, dane beneficjentów tymczasowej ochrony powinny być przechowywane w systemie Eurodac przez okres jednego roku od daty wejścia w życie odpowiedniego rozporządzenia wykonawczego Rady Decyzja. Okres przechowywania powinien być co roku przedłużany na czas trwania ochrony tymczasowej. |
(65) | Okres przechowywania powinien być krótszy w niektórych szczególnych sytuacjach, gdy nie ma potrzeby przechowywania danych biometrycznych ani innych danych osobowych przez tak długi czas. Dane biometryczne i wszystkie inne dane osobowe należące do obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców powinny zostać natychmiast i trwale usunięte po uzyskaniu przez obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców obywatelstwa państwa członkowskiego. |
(66) | Właściwe jest przechowywanie danych dotyczących tych osób, których dane biometryczne zostały zapisane w Eurodac przy składaniu lub rejestrowaniu wniosków o ochronę międzynarodową i którym udzielono ochrony międzynarodowej w państwie członkowskim, aby umożliwić dane zapisane przy rejestracji lub rejestracji złożenie kolejnego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej w celu porównania z danymi zarejestrowanymi wcześniej. |
(67) | eu-LISA powierzono zadania Komisji związane z zarządzaniem operacyjnym systemem Eurodac zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz niektóre zadania związane z infrastrukturą komunikacyjną od dnia 1 grudnia 2012 r., czyli dnia, w którym eu-LISA objęła swoje obowiązki. Ponadto Europol powinien mieć status obserwatora na posiedzeniach zarządu eu-LISA, gdy pojawi się kwestia związana ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia dotycząca dostępu do systemu Eurodac do konsultacji przez wyznaczone organy państw członkowskich i wyznaczony organ Europolu ds. w celach zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia dochodzeń w ich sprawie. Europol powinien mieć możliwość wyznaczenia przedstawiciela do grupy doradczej eu-LISA ds. Eurodac. |
(68) | Konieczne jest jasne określenie obowiązków Komisji i eu-LISA w odniesieniu do systemu Eurodac i infrastruktury komunikacyjnej oraz obowiązków państw członkowskich w zakresie przetwarzania danych, bezpieczeństwa danych, dostępu do zarejestrowanych danych i ich poprawiania. |
(69) | Niezbędne jest wyznaczenie właściwych organów Państw Członkowskich oraz Krajowego Punktu Dostępu, za pośrednictwem którego składane są wnioski o porównanie z danymi Eurodac, oraz prowadzenie wykazu jednostek operacyjnych w ramach wyznaczonych organów, które są upoważnione do żądania takiego porównania do szczególnych celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia dochodzeń w ich sprawie. |
(70) | Konieczne jest wyznaczenie i prowadzenie wykazu jednostek operacyjnych Europolu, które są upoważnione do występowania z wnioskiem o porównania z danymi Eurodac za pośrednictwem punktu dostępu Europolu. Jednostki takie, w tym jednostki zajmujące się handlem ludźmi, niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych i wykorzystywaniem seksualnym, w szczególności w przypadku ofiar będących małoletnimi, powinny być upoważnione do zwracania się o porównania z danymi Eurodac za pośrednictwem punktu dostępu Europolu, aby wspierać i wzmacniać działania państw członkowskich w zapobieganie przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom objętym mandatem Europolu, ich wykrywanie lub prowadzenie dochodzeń w ich sprawie. |
(71) | Wnioski o porównanie z danymi przechowywanymi w Eurodac powinny być kierowane przez jednostki operacyjne w ramach wyznaczonych organów do Krajowego Punktu Dostępu za pośrednictwem organu weryfikującego i powinny być uzasadnione. Jednostki operacyjne w wyznaczonych organach, które są upoważnione do występowania z wnioskiem o porównania z danymi Eurodac, nie powinny pełnić roli organu weryfikującego. Organy weryfikujące powinny działać niezależnie od wyznaczonych organów i powinny być odpowiedzialne za zapewnienie, w niezależny sposób, ścisłego przestrzegania warunków dostępu określonych w niniejszym rozporządzeniu. Organy weryfikujące powinny następnie przekazać wniosek, bez podawania powodów, do porównania za pośrednictwem Krajowego Punktu Dostępu do systemu Eurodac po sprawdzeniu, czy zostały spełnione wszystkie warunki dostępu. W wyjątkowych, pilnych przypadkach, gdy niezbędny jest wcześniejszy dostęp, aby zareagować na konkretne i rzeczywiste zagrożenie związane z przestępstwami terrorystycznymi lub innymi poważnymi przestępstwami, organ weryfikujący powinien mieć możliwość natychmiastowego przekazania wniosku i dopiero później przeprowadzić weryfikację. |
(72) | Powinna istnieć możliwość, aby wyznaczony organ i organ weryfikujący były częścią tej samej organizacji, jeżeli zezwala na to prawo krajowe, przy czym organ weryfikujący powinien działać niezależnie podczas wykonywania swoich zadań na mocy niniejszego rozporządzenia. |
(73) | W celu ochrony danych osobowych oraz aby wykluczyć systematyczne porównania, które powinny być zakazane, przetwarzanie danych Eurodac powinno odbywać się wyłącznie w określonych przypadkach i gdy jest to niezbędne do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia dochodzeń w ich sprawie przestępstwa. Szczególny przypadek ma miejsce w szczególności wtedy, gdy wniosek o porównanie jest związany z konkretną i konkretną sytuacją, z konkretnym i konkretnym niebezpieczeństwem związanym z przestępstwem terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwem albo z konkretnymi osobami, co do których istnieją poważne podstawy, aby sądzić, że popełnią lub popełnili takie przestępstwo. Szczególny przypadek ma miejsce także wtedy, gdy wniosek o porównanie jest powiązany z osobą, która stała się ofiarą przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa. Wyznaczone organy państw członkowskich i wyznaczony organ Europolu powinny zatem wnioskować o porównanie z systemem Eurodac jedynie wówczas, gdy mają uzasadnione podstawy, aby sądzić, że takie porównanie dostarczy informacji, które w znacznym stopniu pomogą im w zapobieganiu przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, wykrywaniu ich lub prowadzeniu dochodzeń w ich sprawie przestępstwo. |
(74) | Ponadto dostęp powinien być umożliwiony pod warunkiem uprzedniego przeszukania krajowych baz danych biometrycznych państwa członkowskiego oraz systemów automatycznej identyfikacji odcisków palców wszystkich pozostałych państw członkowskich zgodnie z decyzją Rady 2008/615/WSiSW ( 29 ) , chyba że konsultacja z CIR zgodnie z art. 22 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/818 wskazuje, że dane danej osoby są przechowywane w systemie Eurodac. Warunek ten wymaga, aby wnioskujące państwo członkowskie przeprowadziło porównania z systemami automatycznej identyfikacji na podstawie odcisków palców wszystkich pozostałych państw członkowskich na mocy decyzji 2008/615/WSiSW, które są technicznie dostępne, chyba że to państwo członkowskie może uzasadnić, że istnieją uzasadnione podstawy, by sądzić, że nie prowadzić do ustalenia tożsamości osoby, której dane dotyczą. Takie uzasadnione podstawy istnieją w szczególności wówczas, gdy dana sprawa nie wykazuje żadnego powiązania operacyjnego lub dochodzeniowego z danym państwem członkowskim. Warunek ten wymaga wcześniejszego prawnego i technicznego wdrożenia decyzji 2008/615/WSiSW przez wnioskujące państwo członkowskie w obszarze danych o odciskach palców, ponieważ nie powinno być dozwolone przeprowadzanie kontroli Eurodac do celów egzekwowania prawa, jeżeli wymogi dotyczące spełnienia tego warunku nie zostały spełnione. Oprócz wstępnej kontroli baz danych wyznaczone organy powinny mieć również możliwość przeprowadzenia jednoczesnej kontroli w VIS, pod warunkiem że spełnione są warunki porównania z danymi w nim przechowywanymi, określone w decyzji Rady 2008/633/WSiSW ( 30 ) zostały spełnione. |
(75) | Do celów skutecznego porównywania i wymiany danych osobowych państwa członkowskie powinny w pełni wdrożyć i wykorzystywać istniejące umowy międzynarodowe oraz obowiązujące już prawo Unii dotyczące wymiany danych osobowych, w szczególności decyzję 2008/615/WSiSW. |
(76) | O ile pozaumowna odpowiedzialność Unii w związku z funkcjonowaniem Eurodac jest uregulowana w odpowiednich postanowieniach Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), o tyle konieczne jest określenie szczegółowych zasad odpowiedzialności pozaumownej państw członkowskich w związku z funkcjonowaniem systemu Eurodac. |
(77) | Rozporządzenie (UE) 2016/679 ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie w zastosowaniu niniejszego rozporządzenia, chyba że takiego przetwarzania dokonują wyznaczone lub weryfikujące właściwe organy państw członkowskich do celów zapobiegania, dochodzenia, wykrywanie lub ściganie przestępstw terrorystycznych lub innych poważnych przestępstw, w tym ochrona przed zagrożeniami dla bezpieczeństwa publicznego i zapobieganie im. |
(78) | Przepisy krajowe przyjęte na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 ( 31 ) mają zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez właściwe organy państw członkowskich do celów zapobiegania przestępstwom, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, ich wykrywania lub ścigania przestępstw terrorystycznych lub innych poważnych przestępstw na podstawie niniejszego rozporządzenia. |
(79) | Rozporządzenie (UE) 2016/794 ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez Europol do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie lub ich wykrywania na podstawie niniejszego rozporządzenia. |
(80) | Zasady określone w rozporządzeniu (UE) 2016/679 dotyczące ochrony praw i wolności osób fizycznych, w szczególności prawa do ochrony dotyczących ich danych osobowych, powinny zostać doprecyzowane w tym rozporządzeniu w odniesieniu do odpowiedzialności za przetwarzanie danych, zabezpieczeniu praw osób, których dane dotyczą oraz nadzorowaniu ochrony danych, w szczególności w niektórych sektorach. |
(81) | Prawo danej osoby do prywatności i ochrony danych powinno być zawsze chronione zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, zarówno w odniesieniu do dostępu organów państw członkowskich, jak i upoważnionych agencji Unii do systemu Eurodac. |
(82) | Osoby, których dane dotyczą, powinny mieć prawo dostępu do danych osobowych, ich sprostowania i usunięcia, a także prawo ograniczenia ich przetwarzania. Z uwzględnieniem celów, w jakich dane są przetwarzane, osoby, których dane dotyczą, powinny mieć prawo żądania uzupełnienia niekompletnych danych osobowych, w tym poprzez złożenie dodatkowego oświadczenia. Prawa te należy realizować zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 oraz zgodnie z procedurami określonymi w tym rozporządzeniu, dyrektywie (UE) 2016/680 i rozporządzeniu (UE) 2016/794 w zakresie przetwarzania danych osobowych ze względów prawnych celów wykonawczych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. W związku z przetwarzaniem danych osobowych w Eurodac przez organy krajowe każde państwo członkowskie, ze względu na pewność prawa i przejrzystość, powinno wyznaczyć organ, który należy uznać za administratora zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i dyrektywą ( UE) 2016/680 i który powinien ponosić centralną odpowiedzialność za przetwarzanie danych przez to państwo członkowskie. Każde państwo członkowskie powinno przekazać Komisji szczegółowe informacje na temat tego organu. |
(83) | Ważne jest również, aby skorygować niezgodne ze stanem faktycznym dane zarejestrowane w systemie Eurodac, aby zapewnić dokładność statystyk tworzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. |
(84) | Przekazywanie danych osobowych uzyskanych przez państwo członkowskie lub Europol na podstawie niniejszego rozporządzenia z Eurodac do jakiegokolwiek państwa trzeciego, organizacji międzynarodowej lub podmiotu prywatnego mającego siedzibę w Unii lub poza nią powinno być zabronione w celu zapewnienia prawa do azylu i ochrony osób, których dane są przetwarzane na podstawie niniejszego rozporządzenia przed ujawnieniem ich danych państwu trzeciemu. Oznacza to, że państwa członkowskie nie powinny przekazywać informacji uzyskanych z systemu Eurodac dotyczących: imienia i nazwiska; Data urodzenia; narodowość; państwo członkowskie pochodzenia, państwo członkowskie relokacji lub państwo członkowskie przesiedlenia; szczegóły dokumentu tożsamości lub dokumentu podróży; miejsce i data przesiedlenia lub złożenia wniosku o ochronę międzynarodową; numer referencyjny stosowany przez państwo członkowskie pochodzenia; datę pobrania danych biometrycznych i datę przekazania danych przez państwo członkowskie do systemu Eurodac; identyfikator użytkownika operatora; oraz wszelkie informacje dotyczące przekazania osoby, której dane dotyczą, na mocy rozporządzenia (UE) 2024/1351. Zakaz ten powinien pozostawać bez uszczerbku dla prawa państw członkowskich do przekazywania takich danych państwom trzecim, do których stosuje się rozporządzenie (UE) 2024/1351, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i przepisami krajowymi przyjętymi na podstawie dyrektywy ( UE) 2016/680, aby zapewnić państwom członkowskim możliwość współpracy z takimi państwami trzecimi do celów niniejszego rozporządzenia. |
(85) | W drodze odstępstwa od zasady, zgodnie z którą żadne dane osobowe uzyskane przez państwo członkowskie na podstawie niniejszego rozporządzenia nie powinny być przekazywane ani udostępniane żadnemu państwu trzeciemu, powinna istnieć możliwość przekazania takich danych osobowych do państwa trzeciego, w którym takie przekazanie podlega rygorystycznym warunkom i jest konieczne w indywidualnych przypadkach, aby pomóc w identyfikacji obywatela państwa trzeciego w związku z jego powrotem. Przekazanie wszelkich danych osobowych powinno podlegać rygorystycznym warunkom. W przypadku przekazania takich danych osobowych informacja dotycząca złożenia przez obywatela państwa trzeciego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej nie powinna być ujawniana państwu trzeciemu. Przekazanie wszelkich danych osobowych do państw trzecich powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i odbywać się za zgodą państwa członkowskiego pochodzenia. Kraje trzecie, do których powracają, często nie podlegają decyzjom stwierdzającym odpowiedni stopień ochrony przyjmowanym przez Komisję na mocy rozporządzenia (UE) 2016/679. Ponadto szeroko zakrojone wysiłki Unii we współpracy z głównymi krajami pochodzenia nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi powrotu nie zapewniły systematycznego wypełniania przez takie państwa trzecie obowiązku readmisji własnego kraju na mocy prawa międzynarodowego rodacy. Umowy o readmisji zawarte lub negocjowane przez Unię lub państwa członkowskie i zapewniające odpowiednie gwarancje przekazywania danych do państw trzecich zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2016/679 obejmują ograniczoną liczbę takich państw trzecich oraz zawarcie nowych umów o readmisji pozostaje niepewne. W takich sytuacjach oraz w drodze wyjątku od wymogu decyzji stwierdzającej odpowiedni poziom ochrony lub odpowiednich zabezpieczeń, należy zezwolić na przekazywanie danych osobowych organom państwa trzeciego na podstawie niniejszego rozporządzenia w celu realizacji unijnej polityki powrotowej oraz powinna istnieć możliwość skorzystania z odstępstwa przewidzianego w rozporządzeniu (UE) 2016/679, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w tym rozporządzeniu. Wdrażanie Rozporządzenia (UE) 2016/679, w tym w odniesieniu do przekazywania danych osobowych do państw trzecich na podstawie niniejszego rozporządzenia, podlega monitorowaniu przez niezależny krajowy organ nadzorczy. Rozporządzenie (UE) 2016/679 ma zastosowanie w odniesieniu do odpowiedzialności organów państw członkowskich jako administratorów w rozumieniu tego rozporządzenia. |
(86) | Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 ( 32 ) , w szczególności jego art. 33 dotyczący poufności i bezpieczeństwa przetwarzania, ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii prowadzone w stosowaniu niniejszego rozporządzenia, bez uszczerbku dla rozporządzenia (UE) 2016/794, które powinno mieć zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez Europol. Należy jednak wyjaśnić pewne kwestie dotyczące odpowiedzialności za przetwarzanie danych i nadzór nad ochroną danych, mając na uwadze, że ochrona danych jest kluczowym czynnikiem pomyślnego funkcjonowania systemu Eurodac oraz że bezpieczeństwo danych, wysoka jakość techniczna i zgodność z prawem konsultacji jest niezbędna do zapewnienia sprawnego i prawidłowego funkcjonowania systemu Eurodac oraz ułatwienia stosowania rozporządzeń (UE) 2024/1351 i (UE) 2024/1350. |
(87) | Osoba, której dane dotyczą, powinna zostać poinformowana w szczególności o celu, w jakim jej dane będą przetwarzane w ramach Eurodac, w tym z opisem celów rozporządzeń (UE) 2024/1351 i (UE) 2024/1350 oraz o wykorzystaniu do które organy ścigania mogą umieszczać jego dane. |
(88) | Właściwe jest, aby krajowe organy nadzorcze utworzone zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 monitorowały zgodność z prawem przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie, natomiast Europejski Inspektor Ochrony Danych ustanowiony rozporządzeniem (UE) 2018/1725 monitorował działalność instytucji, organów, urzędów i agencji Unii w związku z przetwarzaniem danych osobowych prowadzonym w ramach stosowania niniejszego rozporządzenia. Te organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych powinni ze sobą współpracować w zakresie monitorowania przetwarzania danych osobowych, w tym w kontekście Skoordynowanego Komitetu Nadzoru utworzonego w ramach Europejskiej Rady Ochrony Danych. |
(89) | Państwa członkowskie, Parlament Europejski, Rada i Komisja powinny zapewnić krajowym organom nadzorczym i Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych możliwość odpowiedniego nadzorowania wykorzystania danych Eurodac i dostępu do nich. |
(90) | Należy regularnie monitorować i oceniać działanie systemu Eurodac, w tym pod kątem tego, czy dostęp do celów egzekwowania prawa doprowadził do pośredniej dyskryminacji osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, jak wskazano w ocenie Komisji dotyczącej zgodności niniejszego rozporządzenia z Kartę. eu-LISA powinna przedkładać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie roczne sprawozdanie z działalności systemu Eurodac. |
(91) | Państwa członkowskie powinny przewidzieć system skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar sankcjonujących niezgodne z prawem przetwarzanie danych zarejestrowanych w systemie Eurodac niezgodnie z jego celem. |
(92) | Konieczne jest informowanie państw członkowskich o statusie poszczególnych procedur azylowych, aby ułatwić odpowiednie stosowanie rozporządzenia (UE) 2024/1351. |
(93) | Niniejsze rozporządzenie powinno pozostawać bez uszczerbku dla stosowania dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 33 ) . |
(94) | Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie. W szczególności niniejsze rozporządzenie ma na celu zapewnienie pełnego poszanowania ochrony danych osobowych i prawa do ubiegania się o ochronę międzynarodową, a także promowanie stosowania art. 8 i 18 Karty. Należy zatem odpowiednio stosować niniejsze rozporządzenie. |
(95) | Zgodnie z art. 42 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinie w dniach 21 września 2016 r. i 30 listopada 2020 r. |
(96) | Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie utworzenie systemu porównywania danych biometrycznych w celu wsparcia realizacji unijnej polityki azylowej i migracyjnej, ze względu na swój charakter nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, lecz może być raczej lepiej osiągnięte na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. |
(97) | Należy ograniczyć zakres terytorialny niniejszego rozporządzenia, aby dostosować go do zakresu terytorialnego rozporządzenia (UE) 2024/1351, z wyjątkiem przepisów dotyczących danych gromadzonych w celu stosowania rozporządzenia (UE) 2024 /1350 na warunkach określonych w niniejszym Regulaminie, |
(98) | Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje. |
(99) | Zgodnie z art. 1 i 2 oraz art. 4a ust. 1 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i TFUE, i bez uszczerbku zgodnie z art. 4 tego protokołu Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani nie podlega jego stosowaniu, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Dodaj komentarz